Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Η φτώχεια στην Ηλεία, η αδιαφορία, η απελπισία, η εκμετάλλευση της και οι ένοχοι για αυτήν

Η φτώχεια στην Ηλεία, η αδιαφορία, η απελπισία, η εκμετάλλευση της  και οι ένοχοι για αυτήν



Φτώχεια, φιλανθρωπία, αλληλεγγύη και  αγάπη μέρες που είναι, Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς.
Η φτώχεια που  σε όλη τη Ελλάδα και στη Ηλεία, σαν ολετήρας καταστρέφει άτομα, οικογένειες, χαμόγελα, ελπίδες.
Η φτώχεια που έχει από τη μια  μεριά την αδιαφορία, από την άλλη η απελπισία και τα αδιέξοδα και από τη τρίτη την εκμετάλλευση της  και τους ενόχους για αυτήν

Και είναι δίπλα μας !

Δίπλα μας, κοντά μας η φτώχεια καταβροχθίζει συνανθρώπους μας, διαλύει αξιοπρέπειες, παραλύει σκέψεις, φράζει ελπίδες και μέλλον.
Δίπλα μας άνθρωποι που πεινούν, οικογένειες που κρυώνουν, γνωστοί μας χωρίς σπίτι, παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα, κοινωνία χωρίς χαμόγελο, σε αδιέξοδο και απελπισμένη.
Δίπλα μας στην Ηλεία, στον Πύργο, στην Αμαλιάδα, στον Κάμπο, στην Επαρχία Ολυμπίας, χιλιάδες οι  φτωχοί, 12.795 οι άπορες οικογένειες με 32.000 μέλη οικογενειών(το 20%των Ηλείων,   που στήνεται  στην ουρά της ντροπής για ένα κοτόπουλο, λίγα μακαρόνια, ένα κομμάτι τυρί φέτα, παιδικές τροφές, λίγο ρύζι.
Δίπλα μας μαζί με τους απόρους (και πολλοί μέσα σε αυτούς )  και οι 13.734 Ηλείοι άνεργοι και οι πάνω των 20.000 ανέργων στον νομό μας ( μαζί  με τους μη εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ ) που αν μάλιστα συμπεριληφθούν και οι πάνω από 5.000  επαγγελματίες / έμποροι κλπ  που έκλεισαν τις επιχειρήσεις στο νομό μας και τους πάνω από 7.000 καταστραμμένους  αγρότες και του πάνω των 6.000 μετανάστες (κυρίως νέοι) που φύγαν για τα ξένα , συνθέτουν μια κοινωνική ομάδα 45.000 ατόμων ή το 35%  του πληθυσμού της Ηλείας να είναι στην απόλυτη ένδεια ή να την προσεγγίζει.
Δίπλα μας στην Ηλεία ξέρουμε και βλέπουμε συμπολίτες μας να ζουν σε αυτοκίνητα, σε εγκαταλειμμένα κτίρια , σε σπίτια χωρίς  ηλεκτρικό ρεύμα, με κομμένο το νερό.

Και δεν είναι μόνο αυτοί .
Είναι αυτοί που από ντροπή και υπερηφάνεια δεν κάνουν  καμία αίτηση, που κρύβονται.
Είναι αυτοί που τους βοηθούν και τους συμπαραστέκονται γονείς, συγγενείς και φίλοι.
Είναι αυτοί που έχουν κόψει τα πάντα, μήπως και καταφέρουν και βοηθήσουν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Είναι αυτοί που κοιτούν τις ειδοποιήσεις, λογαριασμούς, ραβασάκια , (Εφορία, ΔΕΗ, Νερό, Τηλέφωνο, Τράπεζες κλπ) τις υποχρεώσεις για πληρωμές (φροντιστήρια, σχολές, νοίκια, φοιτητές, χαρτζιλίκι παιδιών, ρούχα/ υποδήματα για τον χειμώνα, θέρμανση, καύσιμα, μετακινήσεις κλπ ) και τους πιάνει τρόμος και απελπισία.
Είναι αυτοί  που ψάχνουν τους κάδους σκουπιδιών ή περιμένουν να τελειώσουν οι Λαϊκές Αγορές για περισυλλέξουν κάτι χρήσιμο  για αυτούς και την οικογένεια τους.

Είναι και κάποιο άλλοι που αδιαφορούν για το τι πραγματικά έχει συμβεί στην ελληνική κοινωνία., αρκούνται στη συνταξούλα τους ή στον ελάχιστο μισθό τους, που λένε «το κακό να μην έλθει σε εμάς», που καρφάκι δεν τους καίγεται.
Αλλά έλα που και αυτούς  θα τους καταπιεί η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα και τα μνημόνια. Και άλλοι τα έλεγαν, αλλά  …
Είναι  και άλλοι που κλεισμένοι στο καβούκι τους και την αδιαφορία τους περιμένουν κάποιο θαύμα να τους σώσει. Αμ δε, αν δεν αγωνιστούν..

Αυτοί και αυτά  υπάρχουν δίπλα μας …, αλλά υπάρχουν και οι άλλοι, οι εκμεταλλευτές αυτής της δυστυχίας.
Οι άλλοι, που φορώντας την μάσκα της πονοψυχιάς διανέμουν «δώρα»,  τρόφιμα, επιταγές και ηλεκτρικά σκεύη ( όπως κάνει αυτός ο ανόητος αυτοθαυμαζομενος εκδότης), παίρνουν την χοντρόπετσά τους και με γλυκανάλατα χαμόγελα, φωτογραφίζονται αυτοδαφημιζόμενοι,  σπεκουλάρουν με την διανομή τροφίμων, χρησιμοποιούν τους άπορους για εκλογική πελατεία, διαφημίζουν την πολιτική πραμάτεια τους ή τις επιχειρήσεις τους, είναι οι  διάφορες οργανώσεις και εταιρείες (….) που κερδοσκοπούν σε βάρος της φτώχειας.
Οι άλλοι,  οι χορτασμένοι, που δεν έχουν καταλάβει τι πάει να πει φτώχεια, στέρηση, πως είναι να νιώθεις  απελπισία για το παρόν, τρόμο για το μέλλον.
Οι άλλοι οι … φιλάνθρωποι που έχουν υπαλλήλους με μισθούς  πείνας, του χρωστούν μηνιάτικα πολλά, που απολύουν εύκολα εργαζόμενους, που καρπώνονται τους παχυλούς μισθούς των αξιωμάτων τους (Δήμοι, Περιφέρεια, Βουλή, Πρόεδροι, παρατρεχάμενοι κλπ).

Και οι άλλοι. Αυτοί…, δεν είναι μόνο υποκριτές, αλλά και συνεργοί στο έγκλημα που λέγεται φτώχεια.
Είναι υποκριτές και εκμεταλλευτές της ανέχειας της φτώχειας, γιατί  αν ήθελαν να προσφέρουν θα το έκαναν χωρίς φανφάρες, φωτογραφίες δημοσιότητα, δημοσιεύσεις, δηλώσεις, πολιτικές και επιχειρηματικές σκοπιμότητες.
Θα το έκαναν απλά…
Αλλά αυτοί θέλουν να κερδοσκοπούν από τα πάντα…

Είναι συνεργοί στο έγκλημα αυτό, γιατί  η φτώχεια δεν είναι κανένας ιός ή επιδημία που ενέσκηψε από το πουθενά.
Είναι αποτέλεσμα   της πολιτικής των μνημονίων που υποστήριξαν και υποστηρίζουν.
Όσο τα μέτρα της κυβέρνησης και της τρόικας «πετυχαίνουν» το στόχο τους θα  πληθαίνουν τα φαινόμενα εξαθλίωσης εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και συνταξιούχων.

Είναι συνεργοί στο έγκλημα  και ηθικοί συναυτουργοί,
ο Περιφερειάρχης Απ. Κατσιφάρας που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο ως βουλευτής και υπουργός την κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, που δεν έβγαλε μιλιά για την καταστροφή των μνημονίων, αλλά αντιθέτως τα υποστήριξε,
όλοι οι Αντιπεριφερειάρχες, οι  Δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, σύμβουλοι (όχι όλοι ) που τα υποστήριξαν και τα χειροκρότησαν,
όλοι οι πρώην και οι νυν βουλευτές που ψήφισαν  τα μνημόνια : Μ. Κατρίνης, Γ.Κουτσούκος, Τάκης Αντωνακόπουλος, Τ. Δημητρουλόπουλος , Κ. Τζαβάρας, Δ.  Αυγερινοπούλου, Ε. Γεωργοπούλου-Σαλτάρη,  Μ. Μπαλαούρας και Δ. Μπαξεβανάκης)
και οι εκδότες της Ηλείας που εκθείασαν την λαίλαπα των μνημονίων  και τώρα συμπονούν.

Δεν  είναι βέβαια  όλοι ίδιοι.
Στον αντίποδα αυτής της κοροϊδίας εξαπλώνεται η αλληλεγγύη του απλού κόσμου στους εργαζόμενους που αγωνίζονται, είναι οι φιλάνθρωποι που  το  ενεργούν από πραγματική αγάπη και συμπόνια για τον συνάνθρωπο

Όμως ο φιλανθρωπισμός είναι ασπιρίνη στον καρκίνο.
Οι δομές και το άπλωμα του χεριού είναι αναγκαίο αλλά δεν φτάνει.
 Κανείς δεν πρέπει να κοιμάται ήσυχος όσο ένα παιδί τουρτουρίζει από το κρύο, πεινάει ή πνίγεται στη θάλασσα.
Αλλά και κανείς δεν πρέπει να νομίζει πως το πράγμα τελειώνει στη φιλανθρωπία. και την ελεημοσύνη.
Το να δώσεις σε κάποιον ένα πιάτο φαΐ ή ένα παλτό φαίνεται ό,τι πιο άμεσο και αποτελεσματικό μπορεί να γίνει, και σίγουρα δεν είναι κακό, είναι καλό. Αν όμως οι άνθρωποι περιοριστούν απλά σε αυτό το επίπεδο αλληλεγγύης, τότε η φτώχεια δεν θα εξαλειφθεί ποτέ.
Η φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη ακολουθεί μετά τα συντρίμμια που αφήνει η πολιτική τους.
Αυτή η πολιτική πρέπει να αναιρεθεί, για να χτυπηθεί και η φτώχεια  και παράλληλα να καταδικαστούν οι πολιτικοί που συνέργησαν σε αυτό το έγκλημα.

Σε κάθε περίπτωση  η δράση όλων μας,  το καθήκον μας, ναι το καθήκον μας είναι τριπλό.
Ανοιχτό χέρι στους καταστραμμένους από τα μνημόνια.
Καταδίκη της πολιτικής και των πολιτικών των μνημονίων, που γεννά την φτώχεια.
Ενωμένος (γιατί και εδώ δεν πρέπει να υπάρχει εκμετάλλευση) αγώνας για έξοδο από τα μνημόνια.

1 σχόλιο: