Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Χοντρέμποροι και Ψιλικατζήδες (της χώρας και της Ηλείας)

Χοντρέμποροι  και Ψιλικατζήδες (της χώρας και της  Ηλείας)



Ο πολιτικαντισμός, η  αρλουμπολογία,  οι δήθεν σοβαρές προτάσεις, η κενότητα του λόγου,  που ανθεί  και ευδοκιμεί στους εξουσιαστικούς θώκους είναι το πρότυπο των πολιτικών ( υπάρχου και λίγες εξαιρέσεις)  σήμερα.
Μικροί ψεύτες, εριστικοί, «λαϊκοί», φωνασκούντες, ρητορίσκοι, επιθετικοί, απατεωνίσκοι, που μόνο θλίψη προκαλούν στην κοινωνία, εννοείται στους εχέφρονες της κοινωνίας, σ' αυτούς που επιμένουν αν και γνωρίζουν ότι είναι μάταιο να θέλουν να ονομάζονται πολίτες.

Υπάρχουν διαβαθμίσεις, κατηγοριοποιήσεις σε όλους αυτούς..
Χοντρέμποροι και ψιλικατζήδες.
Για όσους δεν (ανα) γνωρίζουν τις έννοιες, χοντρέμπορος  είναι ο έμπορος που αγοράζει και πουλάει μεγάλο όγκο συγκεκριμένου προϊόντος, ο έμπορος χονδρικής, ο μεγαλέμπορος, ενώ ψιλικατζής είναι ο λιανοπωλητής, ο μικρέμπορος, κατηγοριοποιήσεις που εξέλειψαν από την επέλαση των supermarket, των αλυσίδων.
Στην πολιτική  εξακολουθούν να υφίστανται και να  ανθούν μάλιστα.

 Χοντρέμποροι,
 οι κάθε λογής μεγαλόσχημοι, κυβερνήσεις, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, που πουλούν στην χοντρική και «μπιρ παρά»  την ζωή μας, την δυνατότητα μιας ζωής υποφερτής, για να υπάρχει κάποιο  χαμόγελο και όχι μια επιπλέον ρυτίδα στεναχώριας και όλα αυτά για να πάρουν την προμήθεια τους , το ποσοστό τους και όπως αυτό μεταπίπτει, είτε σε οικονομικά οφέλη, είτε σε εξουσία  και εξουσιάζειν και τις περισσότερες φορές και τα δύο μαζί.
Στην περίοδο που διανύομε είναι οι εφαρμοστές των μνημονίων,  χοντρέμποροι της Μέρκελ  και του Σόιμπλε, του ΔΝΤ, των ΗΠΑ και της Ε.Ε και η αμοιβή τους, το χοντρεμπορικό κέρδος τους, προσμετράται και κατατίθεται σε ευρώ …. μετά της απαραίτη της πολυθρόνας της εξουσίας …  
Και επίσημοι χοντρέμποροι, αντιπρόσωποι εν Ελλάδι οι μνημονιακές κυβερνήσεις  

Ψιλικατζήδες,
 μακριά από την υπέροχη λειτουργία του ψιλικατζίδικου, είναι αυτοί οι χαμερπείς, εαυτούληδες, που βγαίνουν στο γυαλί της TV, στις εφημερίδες και κατακεραυνώνουν αυτούς που λένε τον διαφορετικό λόγο, που αντιτίθεται σε μονόδρομούς, που αναζητά λύσεις εκτός της Ε.Ε. της υποτέλειας, και του ευρώ.
Μικροαπατεώνες, χωρίς να κοκκινίζουν,
ανοητολογούν όταν διαπιστώνουν «Έντονα σημάδια για επιστροφή της Ελλάδας στη κανονικότητα», διαστρεβλώνοντας την οικονομική πραγματικότητα,  και μη βλέποντας μια κοινωνία που σέρνεται  και το τσουνάμι  των μέτρων που έρχονται και θα ψηφίσει ( περί του γίγαντα/νάνου  της πολιτικής Μάκη Μπαλαούρα πρόκειται ), 
φωτογραφίζονται σαν κοκέτες σε κάθε περίπτωση ( αυτός ο αστυνομικός αντιπεριφερειάρχης αγροτιστής έχει τελειώσει όλα τα «φιλμ»,
προτείνουν «Ίδρυση και λειτουργία Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού στο Κατάκολο» σε ένα λιμάνι κρουαζιέρας και με μηδαμινή εμπορική κίνηση, έτσι για να πουν κάτι, ασχέτως αν είναι ανοησία και ανεφάρμοστη,
παριστάνουν την Δημοτική αρχή(εννοώ του Πύργου)  σε μια πόλη βουβή και «νεκρή», όταν παντού, διοργανώνονται εκδηλώσεις (Ανθοκομική Έκθεση Αμαλιάδας, Ιππική Έκθεση Ανδραβίδας, Εκδηλώσεις Πρωτομαγιάς), λειτουργούν κολυμβητήριο  ( ενώ του Πύργου ρημάζει ), καθαρίζουν τις ακτές και δημιουργούν παραλίες ελκυστικές (Κουρούτα, Θίνες , Αρκούδι, Κυλλήνη),
αυτοονομάζονται οραματιστές και καταδικάζουν την Ηλεία σε μιζέρια, εγκατάλειψη, οικονομικό μαρασμό και είναι αυτοί ( για τον Περιφερειάρχη Απ. Κατσιφάρα εννοώ ) που μιλούν πολύ και δεν κάνουν τίποτα, τίποτα! (Ολυμπία οδός, αεροδρόμιο, σιδηρόδρομος, Αρχ. Ολυμπία, αρδευτικό δίκτυο κλπ) και που είναι τόσο άχρηστοι που ούτε τα κουνούπια δεν μπορούν να καταπολεμήσουν και αρρωσταίνει ο κόσμος από ελονοσία ( ναι το 2017 έχουμε κρούσματα ελονοσίας )και αυτοί ( αυτός…) ψευδόμενοι ομιλούν για πρόγραμμα καταπολέμησης      
 πριονίζουν το μέλλον του τόπου, δια της απραγίας τους, της έλλειψης σχεδιασμού, διεκδίκησης.

Χοντρέμποροι και ψιλικατζήδες,
κοκορομαχούν  για τα δευτερεύοντα και συμφωνούν  στα πρωτεύοντα και κυρίαρχα ( μνημόνια κλπ)
επαναλαμβάνονται(διαπλοκή, πελατειακό κράτος, φοροδιαφυγή, διαφθορά)  αφού βγάλουν λόγους δεκάρικους όταν είναι αντιπολίτευση 
ενδυναμώνουν τον πολιτικό εκφυλισμό,
εκποιούν τον πλούτο που παράγει η κοινωνία υποδομές και πόροι (καθώς και μελλοντικοί πόροι) παραχωρούνται
μετατρέπουν την χώρα  σε προτεκτοράτο η ανεργία φουντώνει όπως και η περίπου εργασία (κακοπληρωμένη) , τα μικρομάγαζα αφανίζονται χάριν των μονοπωλίων, το ίδιο και οι μικροεπιχειρηματίες, καθώς και οι αυτοαπασχολούμενοι. Η μεσαία τάξη χάνεται, οι μικροαστοί αποδεκατίζονται, οι αγρότες σκλαβώνονται, οι νέοι μεταναστεύουν, τα ιδιωτικά χρέη διογκώνονται (με τον ίδιο τερατώδη τρόπο που διογκώνεται και το δημόσιο χρέος).

Χοντρέμποροι και ψιλικατζήδες,
εκπλήσσουν, απλώς, με την ευκολία με την οποία ομνύουν στους δημοκρατικούς θεσμούς, στον λαό ( τον πονάνε λένε) και λοιπά, ενώ στην πράξη είναι ακριβώς το αντίθετο: ούτε οι θεσμοί τούς ενδιαφέρουν ούτε ο λαός.
Με μαεστρία οδηγούν τις πράξεις τους εκμεταλλευόμενοι και τους θεσμούς και τον λαό.
Επαναλαμβάνουμε τις έννοιες γιατί σ' αυτές βασίζονται ώστε να αναρριχηθούν πολιτικά (εξουσιαστικά, πάντα) και αφού τα καταφέρουν πάνε σπίτια τους και γελάνε με το πολίτευμα, τις υποσχέσεις, τα προγράμματα και όλους εμάς που τους ψηφίζουμε.

Η δομή της εξουσίας παραμένει ανέγγιχτη και ανίκητη διότι αποτελείται από πολλούς τέτοιους πολιτικούς-χοντροψιλικατζήδες.
Η «φιλοσοφία» τους γίνεται όντως λαϊκή, περνάει δηλαδή στα λαϊκά στρώματα που μένουν με το στόμα ανοιχτό μπροστά στην καπατσοσύνη τους (και ας γνωρίζουν ότι ουσιαστικά πρόκειται για τζιτζιφιόγκους· ο σκοπός εάν επιτευχθεί όλα τα άλλα περισσεύουν, όπως π.χ. το ήθος, η αξιοπρέπεια, ο λόγος, ο διάλογος, η ποίηση, η τέχνη και λοιπά).

Γνωστά ίσως όλα τούτα και χιλιογραμμένα, είναι καλό, όμως, να τα βλέπουμε με τα μάτια μας, μπας και συνεννοηθούμε μεταξύ μας και συνειδητοποιήσουμε  ποιοι είναι αυτοί που πραγματικά μας κυβερνάνε γενικά και τοπικά ,  (χωρίς να ξεχνάμε το βασικό πρόβλημα που είναι τα γρανάζια -η δομή- της εξουσίας, του συστήματος).

Ίσως ακόμη αρχίσουμε να κατανοούμε καλύτερα γιατί όλοι αυτοί συνασπίζονται, είτε ανήκουν στο ένα κόμμα είτε στο άλλο.
Ουσιαστικά ανήκουν όλοι στο ίδιο κόμμα, σε αυτό των αυστηρά προσωπικών συμφερόντων.
Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση λόγου χάρη, δεν υπάρχει αντιπολίτευση, ή όταν υπάρχει αυτό γίνεται για λόγους εντυπώσεων ή για να αλλάξουν οι θέσεις εξουσίας και να καρπωθούν πολύ περισσότερα.
Αλλά κι εκεί που βρίσκεται όλο κάτι «τσιμπάει»· ψιλικά, πάντα, αλλά για πολλούς είναι το παν.

Ακόμη κι εκείνοι που δεν είναι Χοντρέμποροι ή ψιλικατζήδες τελικά γίνονται, πολύ εύκολα μάλιστα, διότι εάν δεν γίνουν θα εκβραστούν από το σύστημα εξουσίας ή θα απαξιωθούν σαν γραφικοί, ποιητές και λοιπά.
Το ήθος, άρα, δεν χωρεί στο δημοκρατικό μας σύστημα, δεν αντέχει δίπλα στη λύσσα των εξουσιαζόντων να ικανοποιήσουν τα μικρά τους συμφέροντα (και τα μεγάλα βεβαίως, αλλά αυτό είναι μια άλλη, επώδυνη ιστορία).

Τους χοντρέμπορους τους επιλέγουμε και μας πουλούν έναντι προμήθειας (είπαμε  για τα ..ευρά και την εξουσία),
αλλά μας ενδιαφέρουν/επιλέγουμε/ψηφίζουμε  εδώ τα μικρά, τους  ψιλικατζήδες της πολιτικής ( στην Ηλεία εννοώ, και ξέρετε ποιους περιγράφω)  , διότι είναι παιχνιδιάρηδες, σκανταλιάρηδες, μικρούληδες, οσφυοκάμπτες χαριτωμένοι τελικά, αλλά πόσο αποκρουστικοί, ψεύτικοι  και πόσο άχρηστοι…


1 σχόλιο:

  1. Η ΧΟΝΔΡΕΜΠΟΡΗ --- ΚΑΙ ΨΙΛΙΚΑΝΤΗΔΕΣ ,,, ΟΙΤ ΚΑΙ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΒΓΑΖΟΥ,,, ΤΗ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ; ΜΗ ΚΟΡΟ'Ι'ΔΟΜΑΑΣΤΑΙ ΤΩΡΑ,,,,,,,,,,,,,,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή