Ο θάνατος του επιχειρηματία, του επαγγελματία, του εμποράκου

Ο θάνατος του επιχειρηματία, του επαγγελματία, του εμποράκου

Ωμοί, θρασείς, αμοραλιστές, έστειλαν και στέλνουν στον Καιάδα  χιλιάδες μικρές, μικρομεσαίες αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις.

Τα αίτια γνωστά.

Εν αρχή τα μνημόνια και τα παρεπόμενα αυτών.

Διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας, μείωση τζίρου (ένεκα λιτότητας), φόροι επί φόρων, εισφορές ασφαλιστικών ταμείων αβάσταχτες ( για να πάρεις μια σύνταξη κοροϊδία), έλλειψη ρευστότητας ( από τις τράπεζες που ανακεφαλαιοποίησε  ο ελληνικός λαός),  επέλαση των μεγάλων πολυκαταστημάτων/αλυσίδων, έλλειψη πελατών και..

… η κρίση της αγοράς συμπαράσυρε  χιλιάδες νοικοκυρεμένους εμπόρους και επιχειρηματίες στην καταστροφή.

Χρέη επί χρεών, κατασχέσεις, ακάλυπτες επιταγές, χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία,  πλειστηριασμοί, κυνήγι  από τις τράπεζες, δικαστήρια, οι προμηθευτές αμείλικτοι,  η κόλαση επί της επιχειρηματικότητας και μετά

 λουκέτα και δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας στο πουθενά, στην ανεργία στο απίθανο αδιέξοδο.

Ουσιαστικά «λένε» ότι δεν έχουν ανάγκη την «πλέμπα» των επιχειρηματιών (μικρών ή μεσαίων), αυτών που έχτισαν τον εθνικό οικονομικό κορμό – με πολύ αίμα και ιδρώτα πολλοί εξ αυτών.

Στο εμπόριο μαζική χρεοκοπία και αφελληνισμός του εμπορίου. Δεκάδες δισεκατομμύρια χαριστικά στις ιδιωτικές τράπεζες σε βάρος του ελληνικού λαού που τα φορτώθηκε σαν δικά του χρέη και ασφυξία του εμπορίου, της βιοτεχνίας, της βιομηχανίας και της αγροτικής οικονομίας. Με μία λέξη: Γενοκτονία. Να μην μείνει τίποτα και κανένας όρθιος, πλην Lidl, Mall, MediaMarkt, Praktiker, Ikea, Public και ΣΙΑ.

Στους άλλους κλάδους το ίδιο, η οικοδομή και ο κατασκευαστικός τομέας έχουν εξαφανιστεί, παρασύροντας στην καταστροφή δεκάδες επαγγέλματα ( μηχανικοί, οικοδόμοι, ξυλουργοί, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί κλπ)  και επιχειρήσεις (μάντρες κλπ).

Η μεταποίηση, οι βιοτεχνίες η βιομηχανία διωκόμενη έχει εξαφανιστεί, ή τείνει προς εξαφάνιση….

Οι αγρότες τα γνωστά ή όπως μου είπε κάποιος φίλος «τζάμπα κόπος, δεν βγαίνει, θα τα παρατήσω, αλλά που να πάω γαμώτο»

Ο τουρισμός  αυξανόμενος σε αριθμητικές εισροές, μειούμενος χρηματικές και αυτός σε μεγάλα συγκροτήματα και   all inclusive ελάχιστα ωφελούμενη η μικρή επιχείρηση…

Μα και όσοι ακόμη αντέχουν (πόσο ακόμη ? ), μάχη επιβίωσης και μάλλον άνιση.

Οι νέες   «τραβηχτικές»  της κυβέρνησης από την αγορά (μείωση συντάξεων αύξηση  φόρων, μείωση δημοσίων επενδύσεων, ελαχιστοποίηση επιδομάτων και άλλα συναφή..) θα μεγεθύνουν την κρίση  την αγορά, νέα λουκέτα, νέοι (και καινούργιοι)  άνεργοι ..

Η κοροϊδία των πολλών δόσεων, των ρυθμίσεων, των συμβιβασμών, ασπιρίνη στην σοβαρή ασθένεια της αγοράς που έχει το όνομα: «Υπάρχει φτώχεια , δεν έχει λεφτά ο κόσμος, , δεν αγοράζει» ή «Έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου» .

 Δεκάδες νόμοι, τώρα «αριστερής» κοπής, σαρώνουν ό,τι είχε απομείνει όρθιο.

Ευαγγελίζονται το μοντέλο του Καιάδα …

Νέα μνημόνια, νέα μέτρα για να ρυθμίσουν (δηλαδή να το μεταφέρουν μερικά χρόνια αργότερα ) το δημόσιο χρέος και ενταχθούμε στην ποσοτική χαλάρωση της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας.

Ε, και !

Θα αλλάξει τίποτα ?

Όχι ! ( για το μικρό επιχειρηματία και τους εργαζόμενους ). Τίποτα !

Καλά, δεν τους ιδρώνει τ’ αυτί, δεν προβληματίζει αυτούς που διαλαλούν στην ιδεολογική πραμάτεια τους την ισότητα, τις ίσες ευκαιρίες.

Ας είναι…

Άμα ξεχνάς από πού προέρχεσαι κα τι υποσχέθηκες, αν δεν έχεις βιώσει τη φτώχεια στο πετσί σου( ή το έχεις ξεχάσει αναπαυόμενος στα μαξιλάρια της εξουσίας ), δεν μπορείς να αγαπήσεις, να σκεφτείς  όσους δέρνονται απ’ αυτήν, σου φαίνονται ξένοι, ηττημένοι, μαλάκες!

Αναίσχυντοι, γελοιοποιούν το νόημα της ζωής, ασελγούν πάνω της.