Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Μια ερώτηση και μια απάντηση αναζητώντας την Αριστερά!

Μια ερώτηση και μια απάντηση αναζητώντας την Αριστερά!



Έλαβα κάποια μηνύματα με ερωτήματα για τι πρεσβεύω, και αγωνίζομαι  και που πολιτικά «ανήκω».. και κάποιοι  φίλοι  με ερώτησαν : «Ποιά είναι η αριστερά ? Αυτό ψάχνουμε εδώ και πολλά χρόνια.»
Λοιπόν…
Λόγω του επίκαιρου(θα μου πείτε, πότε δεν ήταν επίκαιρο;) δίδω μια εύκολη και μια δύσκολη απάντηση.

Η εύκολη(και σύντομη ) απάντηση:
Πάντως ο τωρινός ΣΥΡΙΖΑ αριστερά δεν είναι.

Η δύσκολη (και η πιο μακροσκελής) απάντηση:

Εγώ είμαι με την Αριστερά και   παλεύω για αυτήν και τα οράματα της με   αντιλήψεις και θέσεις που:
1. Αντιμάχονται την αδικία, τις βαθιές ανισότητες και τις διακρίσεις που απορρέουν από την ταξική δομή της καπιταλιστικής κοινωνίας,
2. Προωθούν την κοινωνική ισότητα, την φιλία και την συνεργασία ανάμεσα στα έθνη και τους λαούς, με σεβασμό στην κουλτούρα κάθε λαού
3. Αγωνίζονται για ουσιαστική Παιδεία και μόρφωση που να αφορά όλα τα μέλη της κοινωνίας, εναντίον του σκοταδισμού είτε εθνικιστικού, είτε θρησκευτικού.
Αριστερά  είναι και τα κινήματα, το αντιρατσιστικό, το αντιναζιστικο – αντιφασιστικό, το φεμινιστικό, το αντιπολεμικό, και το οικολογικό

Στην Αριστερά είναι αυτοί που παλεύουν για τον Σοσιαλισμό, τον Κομμουνισμό και τον Αναρχισμό,  για το  Κράτος Πρόνοιας ως και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τον κεντρικό σχεδιασμό και την κυβερνητική παρεμβατικότητα στην οικονομία.

Αριστερά είναι αυτή που κατακρίνει την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνή ανταγωνισμό των οικονομιών, καθώς θεωρεί πως επιφέρουν πιέσεις για χαμηλότερες αποδοχές, απορρύθμιση των εργατικών σχέσεων, και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

Είμαι με την Αριστερά  που προσβλέπει στη μεταρρύθμιση της κοινωνίας προς μία κατεύθυνση η οποία να μειώνει τις αντιθέσεις και να μην θεωρεί την καθιερωμένη τάξη πραγμάτων σαν αυταπόδεικτη.

Είμαι με την Αριστερά  της αντίστασης και του  ΕΑΜ-ΕΛΑΣ,  με τους δημοκρατικούς αγώνες του ΄50 και του ΄60, τα εξορίες και τα ξερονήσια, το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και τους μεγάλους αγώνες του λαού μας και τόσους επώνυμους και ανωνύμους ήρωες της Αριστεράς  και της ζωής ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΧΤΗΚΑΝ.

Δεν είμαι με την ανελεύθερη Αριστερά και με καμία σταλινική της εκδοχή γιατί πάντα στην ζωή μου οδηγός  ήταν και είναι η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η κοινωνική πρόοδος και η αξιοπρέπεια και περηφάνια του λαού μας.
Αυτήν είναι η Αριστερά!

Τώρα ποιος εκπροσωπεί (πολιτικός χώρος) στην Ελλάδα σε αντιλήψεις και  θέσεις  αλλά και ως πολιτικοκομματική  συγκρότηση, δυσκολεύομαι να πω, ή μάλλον δεν υπάρχει!

Ελπίζω  μετά την αποτυχημένη περιπέτεια του ΣΥΡΙΖΑ και με τις εμπειρίες μας να γεννηθεί το νέο…

Η  πεποίθηση μου είναι (το έχω επανειλημμένως ) , ότι  εμείς  (ο απλός λαός) πρέπει   να ξαναξεκινήσουμε (πιο ώριμοι και ψαγμένοι), με αγώνες και θυσίες (του εγώ και της βολής- βόλεψη μας), με νέο πολιτικό σχέδιο και συγκροτημένο πρόγραμμα, με νέες πολιτικές δυνάμεις και μια πανστρατιά όλων των αντιμνημονιακών, προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων της κοινωνίας και της πολιτικής.

Οι πολιτικές δυνάμεις στο υπαρκτό πολιτικό Ελληνικό στερέωμα είναι το ΚΚΕ (αν ξεφύγει από την πολιτική του απομονωτισμού  και της  επίλυσης των πάντων από την επανάσταση), η ΛΑΕ , η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, Πλεύση και δεκάδες πολιτικές μικρές δυνάμεις και προσωπικότητες που κινούνται  στο ευρύ Προοδευτικό, Αντιμνημονιακό και Αριστερό χώρο.

Το πολιτικό πλαίσιο δεν μπορεί παρά  να είναι η αναίρεση των μνημονιακών πολιτικών, η διακοπή της πληρωμής του χρέους διεκδικώντας έτσι την διαγραφή του χρέους ή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του ,η αποκατάσταση θεμάτων Δημοκρατίας,  Εθνικής  Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας, ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα διεξόδου και ανασυγκρότησης με  στόχο την ενδογενή  ανάπτυξη με την ενίσχυση  του πρωτογενούς  τομέα και του συνδεδεόμενου με αυτόν δευτερογενούς τομέα καθώς και του τριτογενούς, με ταυτόχρονα ένα ευρύ πρόγραμμα απασχόλησης και δραστικής μείωσης της ανεργίας,  η αποκατάσταση (και ενίσχυση  )του κράτους πρόνοιας,  η παύση και η αντιστροφή της λιτότητας και  η αποκατάσταση, η αξιοποίηση προς όφελος του λαού των πλουτοπαραγωγικού και  ενεργειακού πλούτου της χώρας  και η ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.

Οι κοινωνικές  δυνάμεις δεν μπορεί παρά να  είναι οι ανήκοντες στο χώρο της μισθωτής  εργασίας, οι αγρότες   και  τα μεσαία στρώματα που πλήττονται από την μνημονιακή λαίλαπα

Να παλέψουμε να συγκροτηθεί ένα ευρύ αντιμνημονιακό- προοδευτικό μέτωπο(ένα νέο ΕΑΜ) με ρεαλιστική πρόταση διεξόδου και να υπάρξει μεγάλο, μαζικό, συνειδητό και με συνέχεια λαϊκό κίνημα και αγώνες (δηλαδή να βγει ο λαός στους δρόμους ) με την προϋπόθεση, οι Έλληνες, οι πολίτες να γίνουν δημιουργοί του μέλλοντος τους (του θετικού, όχι του αρνητικού που με την αδράνεια και τον εφησυχασμό του τώρα διαμορφώνεται….)

Αυτή είναι η σκέψη μου!
Αυτά πιστεύω, αυτά θέλω και για αυτά αγωνίζομαι !


1 σχόλιο:

  1. ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΕΑ ΛΟΓΙΑ ΜΟΥ,,,, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ!!ΑΥΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ, ΑΥΤΑ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕ, ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΗ ΜΠΩΡΗ; ΚΑΘΩΣ ΜΠΩΡΟΥΝ ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ,,,,, ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΡΩΣΤΑ :

    ΑπάντησηΔιαγραφή