Οι κρυπτόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ(και της Ηλείας) … μόνο στ’ απόσκια περπατούν, από τα δεξιά αγναντεύουν

Οι κρυπτόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ(και της Ηλείας) … μόνο στ’ απόσκια περπατούν, από τα δεξιά  αγναντεύουν

Η αποδοκιμασία  γενική, η οργή μεγάλη οι φωνές κραυγές !

Η καταστροφή πλήττει τους πάντες, οι ανοχές τελείωσαν και θυμός γίνεται αγώνας..

Οι …συνθήκες δεν επιτρέπουν τις δημόσιες και προγραμματισμένες εμφανίσεις των μελών της κυβέρνησης , των στελεχών και των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.

Κρυφά πάνε και έρχονται οι βουλευτές  Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ,  Έφη Γεωργοπούλου, Δημήτρης Μπαξεβανάκης και  Μάκης Μπαλαούρας,  μην τους δει ανθρώπου μάτι, δεν πλησιάζουν τους αγρότες, ούτε τους συνταξιούχους  μηδέ τους ελεύθερους  επαγγελματίες.

… μόνο στ’ απόσκια περπατούν, από τα δεξιά  αγναντεύουν

Τα τοπικά στελέχη και αυτά εξαφανισμένα, η Νομαρχιακή Επιτροπή Ηλείας σε …καταστολή ή καμία φορά εκδίδει ανόητες ανακοινώσεις,  όπως αυτή για την «Ασφάλιση – φορολογία αγροτών» που  ζητά θυσίες !

Αναλόγως και κεντρικά..

Έτσι είδαμε μόνο από την τηλεόραση τον Πρωθυπουργό να εμφανίζεται σχεδόν αιφνιδιαστικά στο Πέραμα και να περιοδεύει πρωί-πρωί, πριν ακόμη το πάρουν χαμπάρι οι αγρότες, οι αριστεροί και  οι απλοί πολίτες του Περάματος.

Ήταν μια από τις πιο ωραία στημένες -με τηλεοπτικό ντεκόρ- περιοδείες του ηγέτη κοντά στον λαό του.

Βεβαίως έλειπε ο λαός από την περιοδεία, όπου το κοινό αποτελούνταν κυρίως από μια ντουζίνα υπουργούς, κάνα δυο ντουζίνες γενικούς γραμματείς, κομματικά στελέχη και «αυθόρμητους» περαστικούς που έδειξαν με κάθε τρόπο την λατρεία τους στον κ. Τσίπρα.

Τα πράγματα έχουν αρχίσει να πηγαίνουν άσχημα και από αυτό δεν μπορεί να ξεφύγει ο κ. Τσίπρας όσες φορές κι αν πάει στο Πέραμα για να εξαγγείλει συσσίτια στα σχολεία, ή την επιστροφή της ΜΟΜΑ για να διανοίξει τον δρόμο και να περνούν τα απορριμματοφόρα. Ούτε με την υπόσχεση για θέσεις εργασίας (οκτάμηνης διαρκείας), ούτε με την ενίσχυση του Κολυμβητηρίου…

Η κυβέρνηση πλέον έφτασε στον κάβο.

Αυτόν που ο κ. Τσίπρας, όπως προηγουμένως ο Αντώνης Σαμαράς νόμιζε ότι θα τον αποφύγει.

Ότι όσο πιο υπάκουος στους δανειστές, τόσο πιο επιεικείς θα είναι μαζί του.

Λάθος..

Ο κ. Τσιπρας υποτίμησε τους αγρότες, υποτίμησε τους δανειστές, υπερτίμησε τον εαυτό του.

 Εξάλλου όπως ο ίδιος έχει ομολογήσει, του έχει ξανασυμβεί αυτό, πριν ένα χρόνο όταν ξεκίναγε την θητεία του.

Έναν χρόνο μετά, τα πράγματα είναι όλα πολύ πιο δύσκολα.

Οι δανειστές ζητούν όλο και πιο πολλά και οι αγρότες, οι εργαζόμενοι, οι ελεύθεροι επαγγελματίες, οι συνταξιούχοι,   ζητούν τα ελάχιστα που τους υποσχέθηκε.

 Και ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί κανέναν πια να ικανοποιήσει.

Η εικόνα των μπλόκων και των τρακτέρ στις Εθνικές Οδούς, τα ΜΑΤ εν δράση στην Θεσσαλονίκη, η προπαγάνδα, τα πλάνα των ταλαίπωρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ να κρύβονται στις περιφέρειες τους άλλοι από ντροπή άλλοι για να διαφυλάξουν την σωματική ακεραιότητα τους, τα σπασμένα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ, ξυπνούν άλλες δυσάρεστες μνήμες.

Τότε που τα σημερινά «θύματα» ήταν οι θύτες.

Όταν ακύρωναν την παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, κυνηγούσαν υπουργούς υπουργούς, παρέλυαν την κυκλοφορία στους δρόμους.

 Όταν στον  Πύργο παρέλαυναν στις επετείους με  μπροστάρηδες νυν βουλευτές πετώντας  μπουκάλια νερό στους «επισήμους» βρίζοντας τους για την μνημονιακή υποταγή, απέκλειαν βουλευτή του ΠΑΣΟΚ σε καφετέρια  στον Πύργο (καλά του έκαναν) , γιατί ψήφιζε μνημόνια και στην πλατεία Ιατρίδη   έδιναν  όρκους αντιμνημονιακής καθαρότητας και  απαρασάλευτων  αρχών και αριστερής εντιμότητας.

Όταν κολλούσαν  αφίσες   με το «Καταζητούνται» οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ως «εντολοδόχους  της τρόικας»   και επειδή ψήφισαν  τα μνημόνια.

Τότε που ήταν σαν και εμάς (ήταν ;) αριστεροί, έντιμοι και αγωνιστές.

Τότε που η διάλυση έφερνε την παραίτηση μιας άλλης κυβέρνησης…

Έτσι δεν είναι κυρία και κύριοι βουλευτές  (Έφη Γεωργοπούλου, Δημήτρη  Μπαξεβανάκη και  Μάκης Μπαλαούρα ) και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ? 

…αλλά,  καιρός φέρνει τα λάχανα........καιρός τα παραπούλια

Με  την επιλογή σας  να γίνεται υποταχτικοί του Μνημονίου και να το ψηφίσετε, έρχεται η σειρά σας..

Και αφήστε τις ψευτοδικαιολογίες , ότι το κάνετε με βαριά καρδιά, για;να μας σώσετε !

Από τι ?

Από την καταστροφή, από την λιτότητα, από τις μειώσεις συντάξεων και μισθών, από την ανεργία, από την φτώχεια, από το ξενιτεμό των παιδιών μας, από την αύξηση της φορολογίας, από τη καταπάτηση της Εθνικής Αξιοπρέπειας, Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας, από την διάλυση του  κράτους πρόνοιας, του συστήματος υγείας και  της παιδείας ,από τους πλειστηριασμούς, από το κλείσιμο των επιχειρήσεων, από.. από…

Και αυτό που ζούμε τι είναι ?

Όνειρο, εφιάλτης που θα περάσει όταν ξυπνήσουμε ?

Ξυπνήστε !

Έρχεται  η σειρά σας..

Αυτό δεν είναι απειλή, είναι η διαπίστωση της πραγματικότητας !

Σήμερα η διάλυση και η κατάρρευση έχουν πάρει πολύ πιο άγριο ρυθμό…

Οι πιο ψύχραιμοι στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται ότι η βόμβα έχει πια απασφαλισθεί και ο χρόνος μετράει αντίστροφα.

Κι ας κουραστούν οι αγρότες και ας γυρίσουν στα χωριά τους.

Κι ας περάσει το ασφαλιστικό .

Η Ντέλια Βελκουλέσκου του ΔΝΤ φέρνει το δημοσιονομικό, με μια τρύπα που όλο και μεγαλώνει.

Και μετά ακολουθούν κι άλλα.

Οι Δημόσιοι Υπάλληλοι, τα μισθολόγια, οι μειώσεις των συντάξεων…

…και τα πράγματα θα αγριέψουν, πολύ μα πάρα πολύ

Δεν έχουμε δει (δηλαδή δεν έχουν δει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κυβερνητικά και μη ) ακόμη τίποτα, μπροστά σε αυτό που έρχεται…

Διότι η σημερινή  αντίθεση προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ διαφέρει από την ανάλογη  που είχε εκδηλωθεί προς τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ/ΝΔ/ΛΑΟΣ/ΔΗΜΑΡ και διαφέρει ότι σήμερα υπάρχει  η προδοσία της ελπίδας και της αριστεράς..

..και προδομένος τιμωρεί σκληρά και άσχημα…

…και τότε θα έχουν τι να πουν και που να κρυφτούν κυβέρνηση και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν χαίρομαι για αυτά που τους συμβαίνουν, κάθε άλλο στεναχωριέμαι πολύ !

Πάρα πολλά στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι φίλοι, από τότε που είμαστε στη Αριστερά.

Τώρα είναι στην «αριστερά» του μνημονίου .

Όμως ο καθένας  υπόκειται τις συνέπειες και το  αποτέλεσμα των επιλογών   και των πράξεων του…

Κάποιοι μπορούν έστω και τώρα να αλλάξουν, να ξαναθυμηθούν γιατί αγωνίζονταν χρόνια. Να θυμηθούν την Αριστερά, τις αξίες και τις αρχές της.

Δεν ομιλώ για τα κυβερνητικά στελέχη, τους βουλευτές και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί είναι τελειωμένοι.

Πούλησαν την ψυχή τους (είχαν άραγε;  μπα..) στο μνημόνιο για την εξουσία και τα οφέλη που προσπορίζονται από αυτήν (οικονομικά, παραγοντιλίκι κ.α…)

Μιλώ για τα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, που τους αφιερώνω μια φράση του Εντουάρντο Γκαλεάνο: «Είμαστε όλα όσα κάνουμε, και ιδίως αυτά που κάνουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε: Η ταυτότητά μας βρίσκεται στις δράσεις μας και στον αγώνα μας».

Να βρεθούν στους δρόμους του αγώνα, ενάντια στα μνημόνια  και στα μνημονιακά κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΠΟΤΑΜΙ, ΣΥΡΙΖΑ), κόντρα στο φασισμό των νεοναζί της ΧΑ για μια νέα αντιμνημονιακή προοδευτική συμπαράταξη .

Να ξεφύγουν όσο είναι καιρός και να  πετάξουν  το  στίγμα της υποστήριξης  (ή ανοχής)του 30υ  Μνημονίου και  να ξαναβγούν  στο κλαρί..

ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ελπίδα πια

ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ελπίδα πια

Βαρύτατη ήταν η προσβολή του Γερμανού υπουργού Βόλφγκαγκ Σόιμπλε προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδας<, Αλέξη Τσίπρα στο Νταβός. «Είναι η εφαρμογή (σ.σ του Μνημονίου), ηλίθιε!» του είπε κατάμουτρα ο Γερμαναράς, βγάζοντας όλο το ρατσιστικό μένος των επιγόνων του Χίτλερ εναντίον των Ελλήνων. Άφωνος, αμήχανος παρέμεινε ο Τσίπρας. Ανίκανος να αντιδράσει σει στην προσβολή, τήρησε στάση κατώτερη των περιστάσεων. Δεν έφυγε καν.

Εφιαλτική όμως ήταν η στάση της Αυγής, της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ, την Παρασκευή και το Σάββατο. «Το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών «άδειασε» όλους εκείνους που έσπευσαν να δουν στοχευμένη λεκτική επίθεση προς τον Αλέξη Τσίπρα… Κατά δήλωση της αναπληρώτριας εκπροσώπου του υπουργού, Φριντερίκε φον Τισενχάουζεν, «Δεν πρόκειται επ” ουδενί για προσβολή»…» έγραψε χαρακτηριστικά το Σάββατο η εφημερίδα, η οποία έχει, μάλιστα, χτύπημα στην πρώτη σελίδα της που αναφέρει «Συγγνώμη για το «ανόητε» του Σόιμπλε ζήτησε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών»! Πλήρης παραχάραξη της πραγματικότητας, μήπως και περισώσει κάτι από το κύρος της κυβέρνησης Τσίπρα!

Αφού το λένε οι Γερμανοί…

Εν πρώτοις, την όποια προσπάθεια δήλωσης ότι ο χαρακτηρισμός του Τσίπρα ως «ηλίθιου» δεν αποτελεί δήθεν προσβολή δεν την έκανε ο Σόιμπλε, ο οποίος αποκάλεσε «ηλίθιο» τον Έλληνα πρωθυπουργό. Δεν την έκανε ούτε καν ο εκπρόσωπός του. Είναι τυχαίο, νομίζουν οι της Αυγής, ότι οι μεθοδικότατοι Γερμανοί έβαλαν την… αναπληρώτρια του εκπροσώπου (!) να κάνει τη δήλωση ότι «Δεν πρόκειται επ” ουδενί για προσβολή»;

Εν συνεχεία, από πού κι ως πού η δήλωση «Δεν πρόκειται επ” ουδενί για προσβολή» ισοδυναμεί καθ” οιονδήποτε τρόπο με το… «Συγγνώμη για το «ανόητε» του Σόιμπλε ζήτησε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών» που γράφει η Αυγή στην πρώτη της σελίδα και, μάλιστα, σε τίτλο; Πρόκειται για κραυγαλέα ανακρίβεια.

«Μπορεί να προκλήθηκαν αρνητικές εντυπώσεις από την ατυχή (!) αναφορά του Γερμανού υπουργού Οικονομικών» έγραψε η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ την Παρασκευή στο ρεπορτάζ της από το Νταβάς, «στην πραγματικότητα όμως το Βερολίνο φέρεται ικανοποιημένο από την έως τώρα πορεία της διαπραγμάτευσης»”. Αν ο Σόιμπλε αποκαλεί «ηλίθιο» τον Τσίπρα τώρα που το Βερολίνο «φέρεται ικανοποιημένο», φανταστείτε τι θα έλεγε αν δεν ήταν ικανοποιημένο. Θα έκλεινε ο Σόιμπλε τον Τσίπρα στο Νταχάου!

Και «γελοίος» ο Τσίπρας!

«Γελοίος είχε εμφανιστεί το προηγούμενο βράδυ ενώπιον της οικονομικής ελίτ στο Νταβάς ο Τσίπρας», έγραφε η -φίλα προσκείμενη προς την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ- σκληρή δεξιά γερμανική εφημερίδα Die Welt και εξηγούσε γιατί: «Σε συνέντευξή του προς το οικονομικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg ο Τσίπρας ανακήρυξε το 2016 «Ετος των Ελλήνων». «Θα καταπλήξουμε τον κόσμο της οικονομίας», είπε. Κατάπληκτοι όντως έμειναν οι συμμετέχοντες, αλλά μάλλον αρνητικά», έγραψε η Die Welt. Πανηγύριζε και η Bild, η εφημερίδα των κυριολεκτικά ηλίθιων Γερμανών, με τα πολλά εκατομμύρια αναγνωστών: «Οι απαιτήσεις του Τσίπρα, τα πλούσια κράτη του ευρώ να πρέπει να υποστηρίξουν πάλι τις πιο αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, απορρίφθηκαν καθαρά από τον Σόιμπλε», σημείωνε περιχαρής.

Αντιλαμβανόμαστε πόσο «ζεματισμένος» θα είναι ο Αλέξης Τσίπρας, την ώρα που έχει περάσει στο γερμανικό στρατόπεδο, κάτω από το βάρος της αφόρητης πολιτικής πίεσης του Βερολίνου, εγκαταλείποντας τους Αμερικανούς, αλλά οι Γερμαναράδες τον αποκαλούν «ηλίθιο» με τον Σόιμπλε, «γελοίο» μέσω του δεξιού γερμανικού Τύπου και όλα τα συναφή. Η λύση όμως στο πρόβλημα αυτό δεν είναι, βέβαια, να επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανίσει σχεδόν ως… επαίνους χαρακτηρισμούς του τύπου «ηλίθιος» ή «γελοίος» για τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Αλήθεια, φαντάζεστε τι θα είχε γίνει αν τολμούσε ποτέ (λέμε τώρα!) ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, να χαρακτηρίσει την Άνγκελα Μέρκελ «ηλίθια» και η -ανύπαρκτη φυσικά!- αναπληρώτρια εκπρόσωπος του Τσακαλώτου ισχυριζόταν ότι ο χαρακτηρισμός «ηλίθια» για τη Μέρκελ δεν αφορούσε επ” ουδενί σε προσβολή; Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους!…

Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν

Τη Δευτέρα ο ΣΥΡΙΖΑ συμπλήρωσε έναν χρόνο από τότε που κατέκτησε την εξουσία με την ψήφο του ελληνικού λαού. Τα αποτελέσματα αυτού του χρόνου διακυβέρνησης από την κυβέρνηση Τσίπρα υπήρξαν αποκαρδιωτικά. Η κυβέρνηση δεν υλοποίησε απολύτως τίποτα από τα σημαντικά πράγματα όχι απλώς που είχε υποσχεθεί προεκλογικά, αλλά ούτε καν αυτά που ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε αναγνώσει ως προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησής του, στις 8 Φεβρουάριου 2015, όπως είχαν δημοσιευτεί στην Αυγή της 10ης Φεβρουάριου.

Τι είχε πει τότε; «Θεσπίζουμε το αφορολόγητο όριο στα 12.000 ευρώ». Δεν το θέσπισε φυσικά. Ποια ήταν η δεύτερη υπόσχεσή του; «Καταργούμε τον ΕΝΦΙΑ από το 2015… Το 2015 δεν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ – και αυτό είναι δέσμευση». Τι έκανε; Όχι μόνο διατήρησε τον ΕΝΦΙΑ για το 2015, αλλά έχει ήδη εξαγγείλει ότι θα διατηρηθεί και το 2016! Θα τον καταργήσει, λέει, από του χρόνου. Ποιος τον πιστεύει; Κανένας προφανώς. Όλοι θεωρούν ότι υπεκφεύγει για να ξαναγελάσει τον λαό.

Είχε υποσχεθεί κι άλλα. «Πρώτο μέτρο για τη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων, η επαναχορήγηση 13ης σύνταξης ως δώρο Χριστουγέννων στο τέλος του 2015 σε όποιους λαμβάνουν συντάξεις χαμηλότερες των 700 ευρώ μηνιαίως», είχε διακηρύξει πριν από έναν χρόνο. «Καμία αύξηση ορίων ηλικίας, καμία μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων» είχε προσθέσει.

Αποδείχτηκαν όλα ψέματα. Το 2015 τελείωσε, αλλά, βεβαίως, 13η σύνταξη δεν πήρε κανένας χαμηλοσυνταξιούχος. Κι από κει που ο Αλέξης Τσίπρας υποσχόταν «καμία μείωση κύριων και επικουρικών συντάξεων», και όλες τις επικουρικές μειώνει και τα όρια ηλικίας αυξάνει και κάποιες κύριες συντάξεις θα μειώσει!

«Το ίδιο πιστοί θα μείνουμε και στη δέσμευσή μας για αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ», είχε διακηρύξει ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις πέρσι τον Φεβρουάριο. «Αυτή η αύξηση όμως θα γίνει σταδιακά μέχρι το 2016, ώστε να διασφαλιστεί η αρμονική προσαρμογή της πραγματικής οικονομίας και ταυτόχρονα να προσαρμοστούν οι κοινωνικοί εταίροι», είχε προσθέσει.

Περιττό να τονιστεί ότι ο πρωθυπουργός δεν έκανε απολύτως τίποτα για τη «σταδιακή αύξηση» του μισθού στα 751 ευρώ. Είχε μια πιο ριζική λύση: εξαφάνισε την υπόσχεση αυτή από τις προγραμματικές δηλώσεις που έκανε στη Βουλή μετά τις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου 2015 και έτσι έλυσε το πρόβλημα! Πάνε και τα 751 ευρώ ως δήθεν κατώτατος μισθός που είχε υποσχεθεί ο ίδιος!

Αυτός που έκανε το «όχι»… «ναι»!

Με δεδομένο ότι ο πρωθυπουργός υπέγραψε το ΜνημόνιοΤσίπρα μία μόλις εβδομάδα μετά το θριαμβευτικό «όχι» του λαού μας με 61 % στους Γερμανούς και τους υπόλοιπους δανειστές, μετατρέποντας έτσι το υπερήφανο «όχι» σε πανάθλιο «ναι», προκάλεσε αλγεινή εντύπωση η απόπειρα του Αλέξη Τσίπρα να εμφανιστεί ως δήθεν πιστός υπερασπιστής του «όχι»!

«Η συμμαχία των προθύμων του «ναι» ξανασυσπειρώνεται και παίζει σήμερα τα ρέστα της ξανά», δήλωσε την Κυριακή ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην εκδήλωση για τον έναν χρόνο διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. «Ξεχνάνε ακόμη κι αυτοί που τότε έκαναν καμπάνια υπέρ του «ναι» και τώρα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση, όπως κάποιοι στην ηγεσία της ΓΣΕΕ ή οι μεγάλοι αγροτοσυνδικαλιστές της ΠΑΣΕΓΕΣ», πρόσθεσε. «Δεν γίνεται να είστε και με τα μπλόκα και με το ΔΝΤ, δεν γίνεται να είστε και με τις πορείες και με τους δανειστές», κατέληξε.

Αν δεν είχε ο ίδιος υπογράψει το Μνημόνιο Τσίπρα, θα είχε δικαίωμα να θέσει τέτοια πράγματα. Από τη στιγμή όμως που «έσπασε» και υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο, έπειτα από εκείνα του Γιώργου Παπανδρέου και του Αντώνη Σαμαρά, με τι ηθικό ανάστημα νομίζει ότι μπορεί να διαφοροποιηθεί από τους προκατόχους του στο πρωθυπουργικό αξίωμα; Δυστυχώς, δεν μπορεί…

Σκότωσε κάθε ελπίδα του λαού μας το «σπάσιμο» του Αλέξη Τσίπρα. Η ζημιά που προκαλεί στην Αριστερά η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι απροσμέτρητη, ανυπολόγιστη και πολύ παρατεταμένη – και αναφερόμαστε στην Αριστερά που είναι σαφώς συνεπέστερη από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Του  Γιώργου Δελαστίκ

Ίμια: 20 χρόνια μετά

Ίμια: 20 χρόνια μετά

Ο Πάγκαλος τα χαρακτήρισε ως παλιόβραχους. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα απεκάλεσε κωλόβραχους, αλλά δεν είναι εκεί το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι ότι, εκείνη την εποχή, ο Πάγκαλος ήταν υπουργός εξωτερικών και, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να γνωρίζει μια σημαντική λεπτομέρεια: όταν οι παλιόβραχοι ή κωλόβραχοι έχουν πάνω τους ζωή, συμμετέχουν στην χάραξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μιας χώρας.

Ας γυρίσουμε πίσω στον χρόνο. Χριστούγεννα 1995. Το τουρκικό φορτηγό πλοίο Φιγκέν Ακάτ προσαράζει κοντά σε μια συστάδα βραχονησίδων, γνωστή ως Ίμια. Το λιμεναρχείο Καλύμνου στέλνει ρυμουλκό για να αποκολλήσει το τουρκικό πλοίο, αλλά ο πλοίαρχός του αρνείται. «Βρισκόμαστε σε σε τουρκική περιοχή, άρα αρμοδιότητα επέμβασης έχουν οι αρχές τής χώρας μου», παραγγέλνει στους εμβρόντητους λιμενικούς.

Στις 26 Δεκεμβρίου, ο γραμματέας τής ελληνικής πρεσβείας στην Άγκυρα ενημερώνει την Διεύθυνση Ελληνικών Υποθέσεων του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών ότι το Φιγκέν Ακάτ κινδυνεύει και πρέπει να επέμβει ρυμουλκό επειγόντως. Στις 27 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι, ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε τη διάσωση του πλοίου, υπάρχει γενικώτερο θέμα με τα Ίμια. Στις 28 Δεκεμβρίου, δυο ελληνικά ρυμουλκά αποκολλούν το τουρκικό πλοίο και το οδηγούν στην Τουρκία. Στις 29 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών επιδίδει διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, όπου αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο Μουγκλά του νομού Μπόντρουμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία. Η Τουρκία θέτει ευθέως θέμα ιδιοκτησίας των νησιών.

Στις 25 Ιανουαρίου 1996, ο τότε δήμαρχος Καλύμνου (μαζί με τον αστυνομικό διευθυντή τού νησιού, έναν παπά και δυο κατοίκους) πάει στα Ίμια και υψώνει την ελληνική σημαία στην μεγαλύτερη βραχονησίδα. Οι τούρκοι το παίρνουν χαμπάρι, τα τηλεοπτικά τους κανάλια οργιάζουν και ξεσπάει σάλος. Ξημερώματα της 27ης, δυο τούρκοι δημοσιογράφοι φτάνουν με ελικόπτερο στην Μεγάλη Ίμια και αντικαθιστούν την ελληνική σημαία με την τουρκική. Στις 28 του μηνός, το περιπολικό Αντωνίου, του ελληνικού πολεμικού ναυτικού, ξαναλλάζει την σημαία, ενώ στην περιοχή έχουν σπεύσει ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία.

Κάπως έτσι φτάνουμε σε μια μέρα σαν την σημερινή: 31 Ιανουαρίου 1996. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τούρκοι κομμάντος αποβιβάζονται στην Μικρή Ίμια, κάτω από την μύτη των ελληνικών δυνάμεων. Με το χάραμα, από την φρεγάτα Ναυαρίνο απονηώνεται ελικόπτερο για να διαπιστώσει την ύπαρξη των τούρκων στην βραχονησίδα. Κατά την επιστροφή, το ελικόπτερο συντρίβεται και το τριμελές πλήρωμά του (Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτωρ Γιαλοψός) σκοτώνεται. Επίσημη θέση για την αιτία του δυστυχήματος: κακοκαιρία και απώλεια προσανατολισμού τού πιλότου.

Εκείνες τις ημέρες η ελληνική κυβέρνηση έχασε τ’ αβγά και τα καλάθια. Είναι χαρακτηριστικές δυο εικόνες: ο μεν Πάγκαλος βρίσκεται καλεσμένος σε τηλεοπτική εκπομπή και οι επιτελείς του είδαν κι έπαθαν για να τον πείσουν να πάει στο υπουργείο, ο δε Σημίτης ρωτάει τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη αν είναι σοβαρό πρόβλημα να κατεβάσουμε μόνοι μας την ελληνική σημαία από τα Ίμια (προφανώς, για να μην έχουν λόγο οι τούρκοι να ξαναπάνε στις νησίδες!).

Στο κόλπο μπαίνουν και οι αμερικανοί, προσπαθώντας (και καλά!) να ηρεμήσουν τους ξαναμμένους τούρκους. Τελικά, η ελληνική κυβέρνηση υποστέλλει την σημαία και βγάζει φιρμάνι, απαγορεύοντας στους βοσκούς να πηγαίνουν τα γίδια τους στα Ίμια και στους ψαράδες να πηγαίνουν για ψάρεμα στα νερά των βραχονησίδων. Οι τούρκοι πετυχαίνουν τον βασικό σκοπό τους, ο οποίος είναι να μην υπάρχει οποιαδήποτε ζωτική δραστηριότητα στις βραχονησίδες, προκειμένου να μη συμπεριληφθούν σε μελλοντική χάραξη ΑΟΖ. Η κρίση εκτονώνεται και ο Σημίτης γίνεται ρεζίλι με το «ευχαριστώ τους αμερικάνους» που ξεστομίζει μέσα στην βουλή.

Πικάντικη λεπτομέρεια. Στις 29 Ιανουαρίου, ο Σημίτης κάνει προγραμματικές δηλώσεις στην βουλή (στις 18 του μηνός είχε διαδεχθεί στην πρωθυπουργία τον άρρωστο Ανδρέα Παπανδρέου) και δηλώνει ότι η Ελλάδα θα αντιδράσει άμεσα και δυναμικά σε οποιαδήποτε πρόκληση. Στις 30 Ιανουαρίου, η τουρκάλα πρωθυπουργός Τανσού Τσιλέρ δηλώνει από το βήμα τής τουρκικής βουλής ότι την επόμενη ημέρα η ελληνική σημαία θα έχει κατεβεί από τα Ίμια. Τί ακριβώς είπαμε ότι ρώτησε ο Σημίτης τον Λυμπέρη; Έτσι μπράβο!

«Cogito ergo sum»- «σκέφτομαι, άρα υπάρχω» Ρενέ Ντεκάρτ .

ΗΠΑ: Στην πρίζα οι υποψήφιοι πλανητάρχες

ΗΠΑ: Στην πρίζα οι υποψήφιοι πλανητάρχες

Αναταραχή σε Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους ενόψει του χρίσματος για τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου – Ο παραληρηματικός Τραμπ, η «μετριοπαθής» Χίλαρι και το… αουτσάιντερ

Ένας Ρώσος αναλυτής έγραφε πρόσφατα ότι η «ποιότητα» του σημερινού πολιτικού προσωπικού των ΗΠΑ προκαλεί ανατριχίλα στη Μόσχα. Όχι εξαιτίας της αντιρωσικής πολιτικής τους, την οποία θεωρεί «φυσιολογική», αλλά επειδή μοιάζουν να μην κατανοούν τους βασικούς κανόνες της διεθνούς πολιτικής και να είναι επικίνδυνα ευεπίφοροι στην προσφυγή σε «ακραίες και αψυχολόγητες αντιδράσεις». Εάν αυτοί οι άνθρωποι βρίσκονταν επικεφαλής των ΗΠΑ στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, επισημαίνει ο προσκείμενος στο Κρεμλίνο αναλυτής, το πιθανότερο είναι να είχαμε ήδη ζήσει τον πυρηνικό εφιάλτη…

Οι Ρεπουμπλικάνοι σε παραλήρημα

Πράγματι, εάν παρακολουθήσει κανείς τις τοποθετήσεις των υποψηφίων για το προεδρικό χρίσμα στα μεταξύ τους ντιμπέιτ, ιδίως ορισμένων Ρεπουμπλικάνων (με πρώτο και… χειρότερο τον δισεκατομμυριούχο μπίζνεσμαν Ντόναλντ Τραμπ), έχει την αίσθηση ότι αντιμετωπίζει κάποιους ακροδεξιούς ιεροκήρυκες σε ντελίριο, να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα φανεί πιο φανατικός. Ο Τραμπ, μεταξύ άλλων, θεωρεί όλους τους Μεξικάνους κλέφτες και θέλει να απαγορεύσει την είσοδο σε όλους τους μουσουλμάνους! Η προοπτική να πάρει το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων ένας τέτοιος άνθρωπος είναι πράγματι κωμικοτραγική. Πολλοί αναλυτές αναμένουν βέβαια ότι, με την κατάλληλη «ενθάρρυνση» από ισχυρούς παράγοντες του οικονομικού και στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, οι Ρεπουμπλικάνοι εκλέκτορες τελικά θα επιλέξουν κάποιον λιγότερο γελοίο και επικίνδυνο ως υποψήφιο πρόεδρο της ισχυρότερης ιμπεριαλιστικής χώρας του πλανήτη.

Στη γεμάτη αλληλοπροσβολές αντιπαράθεση στο εσωτερικό των Ρεπουμπλικάνων παρενέβη για πρώτη φορά με ηχηρό τρόπο αυτήν την εβδομάδα ο Χόλαντ Ρέντφιλντ, επικεφαλής του «βαθέος κομματικού μηχανισμού». Ανησυχώντας για το πώς θα επηρεάσει ο ενδορεπουμπλικανικός εμφύλιος το αποτέλεσμα αυτών καθαυτών των προεδρικών εκλογών, ο Ρέντφιλντ επιτέθηκε εμμέσως πλην σαφώς στον Τραμπ: «Υπάρχει ένα όριο στην έλλειψη σεβασμού προς τις εθνικές μειονότητες στις ΗΠΑ», τόνισε, και θύμισε ότι «μόλις τελειώσει η εσωκομματική εκλογή, κάποιος θα πρέπει να συμμαζέψει τα συντρίμμια – καθήκον δύσκολο εάν συνεχιστεί αυτού του είδους η αντιπαράθεση». Δεν δίστασε μάλιστα να προσθέσει ότι «αν το παιδί μου έλεγε αυτά που ακούγονται στα ντιμπέιτ μας, θα έτρωγε αρκετές ξυλιές στον πισινό»…

Για την ώρα πάντως ο Τραμπ εξακολουθεί να συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη υποστήριξη μεταξύ των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων, χάρη και στην οικονομική του ευχέρεια, που του επιτρέπει να «αγνοεί» όσους παραδοσιακούς χρηματοδότες των Ρεπουμπλικανών του ζητούν να υιοθετήσει ένα πιο… σοβαρό στιλ. Πράγματι, ο ίδιος καυχάται ότι η προσωπική του περιουσία ανέρχεται σε 10 δισεκατομμύρια δολάρια – δηλαδή, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΝΤ, υπάρχουν 51 χώρες στον κόσμο φτωχότερες από τον ίδιο. Το Τατζικιστάν για παράδειγμα, με 8,6 εκατομμύρια κατοίκους, έχει ΑΕΠ ύψους 9,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων… Η αμέσως επόμενη πλουσιότερη ανθυποψήφιά του για το προεδρικό χρίσμα είναι η Κάρλι Φιορίνα, πρώην επικεφαλής της Hewlett-Packard, με την «αστεία» (κατά τον ίδιο τον Τραμπ) περιουσία των 58 εκατομμυρίων δολαρίων! Πάντως οι σημαντικότεροι εσωκομματικοί αντίπαλοί του είναι ο Τεξανός Τεντ Κρουζ (που επιχειρεί, δίχως μεγάλη επιτυχία μέχρι τώρα, να ανταγωνιστεί τον Τραμπ σε επίδειξη φανατισμού) και ο πιο μετριοπαθής Μάρκο Ρούμπιο από τη Φλόριντα – τον οποίο οι δύο βασικότεροι ανθυποψήφιοί του κατηγορούν ως «μαλθακό»…

Ανατροπές στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών

Ο Ομπάμα δεν δικαιούται να θέσει και πάλι υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές της 8ης Νοεμβρίου 2016, λόγω των δύο συνεχών θητειών του. Έτσι, όταν ξεκίνησαν οι διεργασίες για την ανάδειξη του Δημοκρατικού υποψηφίου, το περασμένο καλοκαίρι, απόλυτο φαβορί φαινόταν η Χίλαρι Κλίντον. Η οποία μπορεί να είναι ξεκομμένη από τη ζωή μιας μεσαίας τάξης που συμπιέζεται αφόρητα, και να έχει πληγεί από σκάνδαλα, αλλά απολαμβάνει την εύνοια μεγάλου τμήματος του βορειοαμερικανικού κατεστημένου, που «οικοδομεί» εδώ και χρόνια το ηγετικό προφίλ της και φροντίζει να ξεχνιούνται γρήγορα οι αμαρτίες της. Η Κλίντον τους προσφέρει σε αντάλλαγμα τις «μετριοπαθείς» θέσεις της, δηλαδή την ανοιχτή υποστήριξή της στις «αγορές» και στην άσκηση μιας σκληρής εξωτερικής πολιτικής, περιλαμβανομένων των «αναγκαίων» στρατιωτικών επεμβάσεων που θα διασφαλίζουν «τα στρατηγικά συμφέροντα και τη διεθνή πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ». Έτσι, οι δημοσκοπήσεις τής έδιναν τεράστιο προβάδισμα, με την υποστήριξη άνω των δύο τρίτων των Δημοκρατικών.

Και μετά… ήρθε ο Μπέρνι Σάντερς! Ο μέχρι πρόσφατα ανεξάρτητος γερουσιαστής προέρχεται από το Βερμόντ, μία από τις μικρότερες σε έκταση και πληθυσμό πολιτείες των ΗΠΑ, στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, που συνορεύει με το γαλλόφωνο καναδικό Κεμπέκ. Μέχρι τώρα ήταν ένας από τους ελάχιστους γερουσιαστές που εκλέγονται κόντρα και στα δύο μεγάλα κόμματα. Και δεν είναι τυχαίο ότι εκλέγεται στο Βερμόντ, μια πολιτεία παραδοσιακά πολύ πιο φιλελεύθερη και ανεκτική από το μέσο όρο των ΗΠΑ. Παρόλο που με τα ευρωπαϊκά δεδομένα θα χαρακτηριζόταν σοσιαλδημοκράτης, το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ θεωρεί τον Σάντερς «ακραίο» και «περιθωριακό», αν και δεν έχει πάει κόντρα σε καμιά από τις βασικές επιλογές του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού: στο 98% των περιπτώσεων συντάσσεται με τους Δημοκρατικούς στις ψηφοφορίες της Γερουσίας.

Τεράστια πλήθη συρρέουν στις συγκεντρώσεις του «ακραίου» Σάντερς που, επιδιώκοντας να λάβει το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, προκαλεί πλέον εύλογη ανησυχία στη Χίλαρι Κλίντον και στο κομματικό κατεστημένο

Τεράστια πλήθη συρρέουν στις συγκεντρώσεις του «ακραίου» Σάντερς που, επιδιώκοντας να λάβει το χρίσμα των Δημοκρατικών για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, προκαλεί πλέον εύλογη ανησυχία στη Χίλαρι Κλίντον και στο κομματικό κατεστημένο

Ο Σάντερς έφερε τα πάνω-κάτω

Ακόμη κι έτσι, η απόφασή του να διεκδικήσει το χρίσμα των Δημοκρατικών τάραξε τη μακαριότητα του πολιτικού συστήματος. Οι αρχικές αντιδράσεις της Χίλαρι Κλίντον και του κομματικού μηχανισμού ήταν βέβαια περιφρονητικές απέναντι στο «μυρμηγκάκι» που τόλμησε να προκαλέσει το… βαρύ πυροβολικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Όμως ακόμη και στις πρώτες δημοσκοπήσεις, του Αυγούστου 2015, ο Μπέρνι Σάντερς απέσπασε ένα ανησυχητικό 15% ως βάση εκκίνησης. Πώς; Με τον ριζοσπαστικό λόγο του ενάντια στα «αρπακτικά της Γουόλ Στριτ» και το «παραδοσιακό πολιτικό σύστημα που πνίγει τη δημοκρατία και τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα». Έτσι, αν και η χρηματοδότηση που έχει είναι αστεία σε σύγκριση με αυτήν των άλλων Δημοκρατικών ανθυποψηφίων του, καθώς βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις εισφορές απλών πολιτών, κατάφερε να πραγματοποιήσει μέχρι τώρα μια προεκλογική εκστρατεία που έχει φέρει τα πάνω-κάτω.

Οι συγκεντρώσεις του σε όλη τη χώρα είναι τεράστιες – πολύ μεγαλύτερες από οποιουδήποτε άλλου υποψηφίου, είτε Δημοκρατικού είτε Ρεπουμπλικανού. Και μόνο στο άκουσμα ότι θα μιλήσει ο Μπέρνι Σάντερς, γεμίζουν γήπεδα δεκάδων χιλιάδων θέσεων από πολίτες που προσμένουν να ακούσουν «επιτέλους κάποιον που λέει αυτά που σκεφτόμαστε και έχουμε ανάγκη». Και ο γερουσιαστής από το Βερμόντ δεν μοιάζει να μασάει τα λόγια του: «Θα σας πω κάτι που κανένας υποψήφιος δεν θα σας πει: Όποιος κι αν εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ, δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα της μεσαίας τάξης. Γιατί; Επειδή η δύναμη των πολυεθνικών εταιριών, της Γουόλ Στριτ και των “χορηγών” είναι τόσο μεγάλη που κανένας Πρόεδρος από μόνος του δεν μπορεί να τη νικήσει. Αν και άβολη, αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτό ακριβώς είναι που λέμε σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα δυνατά και ξεκάθαρα: Ο αγώνας μας δεν αφορά μόνο να εκλεγεί Πρόεδρος ο Μπέρνι Σάντερς, αφορά την ανάγκη να δημιουργηθεί σε αυτή τη χώρα ένα ισχυρό πολιτικό κίνημα από τη βάση».

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, το αουτσάιντερ που όλοι υποτιμούσαν έφτασε τώρα, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις που δημοσιοποιήθηκαν αυτήν την εβδομάδα, να ξεπερνά το 38%, με τη Χίλαρι Κλίντον να πέφτει από το 66% του Αυγούστου 2015 στο 50%! Απομένει να δούμε αν οι υποστηρικτές του θα αντέξουν την τεράστια πίεση που ασκείται πάνω τους από το «βαθύ κράτος» των Δημοκρατικών. Τα μέχρι τώρα πισώπλατα μαχαιρώματα εναντίον του («είναι ανεύθυνος» ή και «εχθρεύεται τον αμερικανικό τρόπο ζωής»!) δεν κατάφεραν να ανακόψουν τη δυναμική του. Έτσι, μπροστά στο αδιανόητο μέχρι πρόσφατα ενδεχόμενο εσωκομματικής νίκης του, αρχίζει ήδη να προβάλλεται ένα καταλυτικό επιχείρημα: «Με τον υπερβολικά ριζοσπάστη Σάντερς υποψήφιο πρόεδρο, είναι εξασφαλισμένη η νίκη των Ρεπουμπλικανών»…

Αντιπαράθεση και στα κοινωνικά κινήματα

Η διαρκής ενίσχυση του Σάντερς προκαλεί αναταράξεις και στα κοινωνικά κινήματα των ΗΠΑ, που πιέζονται να καθορίσουν τη στάση τους ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου. Δεδομένου του ριζοσπαστισμού τους, που έχει βαθύνει εξαιτίας της κρίσης αλλά και της βάρβαρης κρατικής καταστολής, μεγάλο τμήμα των πολιτών που συμμετέχει σε αυτά (για παράδειγμα στο κίνημα Black Lives Matter) αντιτίθεται στην υποστήριξη οπουδήποτε υποψηφίου από τα δύο μεγάλα κόμματα – περιλαμβανομένου του Μπέρνι Σάντερς. Οι περισσότεροι ακτιβιστές θεωρούν ότι η υποστήριξη προς οποιονδήποτε συστημικό υποψήφιο (και η υποστήριξη του Σάντερς σε βασικές αποφάσεις των ΗΠΑ δεν τον εξαιρούν από αυτήν την κατηγορία) θα αποξενώσει από τα κινήματα μεγάλο τμήμα της ριζοσπαστικοποιημένης νεολαίας, ιδίως των μαύρων και λατίνων, και θα εγκλωβίσει τη δυναμική τους σε μια «εκλογική μάχη δίχως νόημα για την περιθωριοποιημένη πλειοψηφία των φτωχών». Σε κάθε περίπτωση, τα προεόρτια αυτών των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, σε περίοδο πολύπλευρης κρίσης και διεθνούς αναταραχής, χρωματίζονται από την αυξανόμενη αμφισβήτηση των παραδοσιακών «λύσεων».

του Ερρίκου Φινάλη

H ήττα της ελευθερίας της έκφρασης, ο Κώστας Τζαβάρας σε μαύρη απόχρωση και ο Μάκης Μπαλαούρας που εναντιώνεται στην βία...

H ήττα  της ελευθερίας της έκφρασης, ο Κώστας Τζαβάρας σε μαύρη απόχρωση και ο Μάκης Μπαλαούρας που εναντιώνεται στην βία...

Αφηνίασαν πάλι.

Το κράτος μπορεί να χρηματοδοτεί την τέχνη ενός τρομοκράτη?

Ωρύονταν οι άγγελοι της κοινωνικής ειρήνης, δεξιοί και ακροδεξιοί. Υποκριτές, πολιτικά φερέφωνα της αμερικανικής πρεσβείας.

 Αφού η πρεσβεία των ΗΠΑ εξέφρασε την διαφωνία της πως είναι δυνατό να διαφοροποιηθούν τα εγχώρια μεγάφωνά της;

 Ο λόγος φυσικά για ένα θεατρικό έργο «η ισορροπία του Nash» στο Εθνικό Θέατρο  που χρησιμοποιεί κείμενα του Σάββα Ξηρού και θεωρήθηκε υποστηρικτικό της τρομοκρατίας.

Η παράσταση κατέβηκε μετά τις κραυγές, μια κίνηση που συνιστά πνευματική ήττα για τον κόσμο της τέχνης.

 Από κοντά και μπροστάρης ο Ηλείος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Κώστας Τζαβάρας που κατέθεσε  επίκαιρη ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, που  υποστηρίζει ότι πρόκειται για "προβολή με κρατικά χρήματα των ιδεών ενός τρομοκράτη" και εκτιμά επίσης, ότι με τον τρόπο αυτό επιχειρείται η απενοχοποίση της τρομοκρατίας,.

Η γελοιότητα δεν έχει όρια και αποκτά και  μαύρο ακροδεξιό χρώμα.

Οι  δήθεν οπαδοί της ελευθερίας σε κάθε έκφρασή της, οι εχθροί κάθε κρατικού, οι άνθρωποι που θεωρούσαν ότι η τέχνη πρέπει να είναι πάντα ελεύθερη και να μην καθοδηγείται, καταγγέλλοντας τότε την Σοβιετική Ένωση και την Αριστερά για υποστήριξη την στρατευμένη τέχνη , τώρα κάνουν ακριβώς αυτό που κάποτε απεχθάνονταν.

Ζητούν από τους ανθρώπους της θεατρικής τέχνης να αυτολογοκρίνονται, να έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση  απειλώντας τους έμμεσα ότι θα κατηγορηθούν ως οπαδοί της τρομοκρατίας. 

Σύμφωνα με αυτή την λογική, χιλιάδες θεατρικές παραστάσεις σε όλο τον κόσμο, βιβλία και κινηματογραφικές ταινίες, σήριαλ και πίνακες ζωγραφικής θα έπρεπε να αποδοκιμαστούν, να καούν βιβλία να κυνηγηθούν καλλιτέχνες.

Οι άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, οφείλουν να αντιδράσουν.

Σήμερα ήταν μια θεατρική παράσταση, αύριο θα είναι ένα βιβλίο, μεθαύριο θα ζητήσουν την απαγόρευση κομμάτων. 

Οι ηχηρές ,όσο και αντιδραστικές μειοψηφίες θεριεύουν όταν  διαπιστώνουν  έστω και μισό βήμα υποχωρητικότητας.

Γίνονται στη συνέχεια πιο επιθετικοί, πιο απαιτητικοί. Το κατέβασμα της παράστασης είναι ένα καμπανάκι κινδύνου .

Ο πνευματικός μαρασμός είναι ότι χειρότερο για μια κοινωνία.

Άλλο η άσκηση κριτικής και η απάντηση στην κριτική, άλλο η διαφωνία, άλλο η ήττα.

Γιατί οι ήττες στην τέχνη και τα γράμματα είναι ήττες της κοινωνίας, της δημοκρατίας, του διαφορετικού, που όλοι οφείλουν να υπερασπίζονται….

Ως κατακλείδα  παραθέτω  την ανακοίνωση  που εξέδωσαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου στην οποία δηλώνουν  την κατηγορηματική τους διαφωνία για το κατέβασμα της παράστασης  και μεταξύ άλλων αναφέρει :

«Κάποιοι επιθυμούν να μας ρίξουν σ' ένα βαθύ συντηρητισμό και μάλιστα σε μια στιγμή που γύρω μας καταρρέουν όλα τα αυτονόητα. Εξαφανίζεται πλέον και η απλή λογική: από πού κι ως πού όταν ο καλλιτέχνης μιλάει για ένα θέμα και το ερευνά, σημαίνει ότι το αγκαλιάζει και το ενστερνίζεται; Από πότε υπάρχουν στην τέχνη θέματα ταμπού; Θα ‘πρεπε να διαγραφούν λαμπρά κομμάτια από τη λογοτεχνία, τον κινηματογράφο, το θέατρο, αν υπερίσχυε αυτή η αόρατη λίστα απαγορεύσεων!

Ο Αισχύλος θα περνούσε πολύ άσχημα, αν ήταν σύγχρονός μας, επειδή είχε την τόλμη στους "Πέρσες" να εστιάσει στον πόνο και στο θρήνο των εχθρών και μάλιστα λίγα χρόνια αφότου αυτοί είχαν κατακάψει τη χώρα του. Πολεμιστές από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας ζούσαν ακόμη όταν πρωτοανέβηκε η παράσταση. Κι απ' ότι ξέρουμε δεν απειλήθηκε η σωματική του ακεραιότητα.

Η τέχνη οφείλει να φιλοξενεί τη φωνή των αδικημένων αλλά και των αδικούντων. Αλλιώς δεν θα ‘πρεπε να ανεβαίνει κανένα έργο του Σαίξπηρ».

Υστερόγραφο:

Ακατανόητες  και αλληλοαναιρούμενες οι τοποθετήσεις για το θέμα αυτό  του Ηλείου  βουλευτή  του ΣΥΡΙΖΑ Μάκη  Μπαλαούρα που μίλησε  στο Βήμα Fm που ενώ σωστά τοποθετούμενος είπε:

 «Είναι πολύ άσχημο πράγμα. Δεν πρέπει να γίνονται αυτά, να κατεβαίνουν έργα»

αλλά ταυτόχρονα τόνισε

«Είχε μια άλλη ταυτότητα, κακώς, δεν υποστηρίζω τίποτα. Δεν είναι το ίδιο. Οι οργανώσεις αυτές, όπως η 17Ν, είχαν ένα λαθεμένο, αλλά ένα ιδεώδες που ήταν υπέρ του ανθρώπου».

Και με νεώτερη ανακοίνωση του αναφέρει:

 «Η διαστρέβλωση των δηλώσεων μου σε σημερινή συνέντευξή στο Vima FM δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο εκτός από το να πληγεί η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αντίθεσή μου σε κάθε μορφή βίας, όπως και η καταδίκη της τρομοκρατίας είναι δεδομένες μέσα από τη μακρόχρονη πορεία μου στην Αριστερά. Δεν έχω να αποδείξω τίποτα στα παπαγαλάκια της διαπλοκής»

.

Σύγχυση και πολιτική ανικανότητα αλλά και μια υπόκλιση στον συντηρητισμό δηλώνοντας την   «αντίθεσή μου σε κάθε μορφή βίας»…

…και στην αμυντική βία του καταπιεζόμενου και του αδικημένου (αντίσταση κατά της χούντας που έκανε και αυτός, Εθνική Αντίσταση, 1821 κλπ ) ?

 Αλλά μάλλον τώρα που προσχώρησε στο μνημονιακό στρατόπεδο και που εφαρμόζει την πιο ακραία μορφή βίας, αυτής της πολιτικής του μνημονίου, της φτώχειας, της ανεργίας, της λιτότητας… και είναι με τους βιαστές του Ελληνικού λαού , μπορεί να  λέει ότι θέλει!

Δηλαδή ψέματα και ανοησίες , πάντα όμως με αντιλαϊκό πρόσημο…  

Συμπληρωματική τοποθέτηση.

Έλαβα από μια φίλη το παρακάτω σχόλιο:

«Το να συγκρίνουμε τον Αισχυλο και τον Σαιξπηρ με το Ξηρό...η το Μακρύ Ζειμπεκκο για το Νίκο του ΧΑΤΖΙΔΑΚΗ..... ΑΠΕΧΟΥΝ...ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ Η ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΑΣ ΤΗ ΔΕΧΤΩ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΦΡΑΣΤΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ..ΑΝ ΚΑΙΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΛΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΚΑΡΕΚΛΑΣ...»

Και αναγκαστικά έπρεπε να τοποθετηθώ και να απαντήσω.

Η απάντηση μου :

 

Αγαπητή ,

Δεν συγκρίνω διότι η ελευθερία της έκφρασης δεν έχει σχέση και δεν αυξομειώνεται αναλόγως του μεγέθους του ..εκφραζόμενου προσώπου.

Η καθεμιά και ο καθείς μικρός ή μεγάλος, σημαντικός ή ασήμαντος πρέπει να  έχει το δικαίωμα  της έκφρασης , την Ελευθερία του λόγου, που είναι από το ουσιώδη   ανθρώπινα δικαιώματα, που αποτελούν ηθικές αρχές που θέτουν συγκεκριμένα πρότυπα ανθρώπινης συμπεριφοράς και προστατεύονται ως νόμιμα δικαιώματα κατά το εθνικό και διεθνές δίκαιο.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία του λόγου και της έκφρασης θεωρούνται ως «κοινώς αντιλαμβανόμενα αναπαλλοτρίωτα θεμελιώδη δικαιώματα που κάθε άτομο δικαιούται από τη στιγμή της γέννησής του, απλώς και μόνο επειδή είναι ανθρώπινο ον»

Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ελευθερία του λόγου περιλαμβάνουν αστικά και πολιτικά δικαιώματα όπως το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, την ελευθερία σκέψης και έκφρασης, καθώς και την ισότητα ενώπιον του νόμου. Στα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνονται, επίσης, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα στην τροφή, το δικαίωμα στην κατοικία, την ιατρική περίθαλψη, την εκπαίδευση και το δικαίωμα συμμετοχής στον πολιτισμό.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα, λοιπόν, θεωρούνται διεθνή (εφαρμόζονται και ισχύουν παντού) και διαφυλάττουν την ισότητα (ισχύουν τα ίδια για όλους).

Η ελευθερία του λόγου είναι το να μιλάει κανείς ελευθέρως χωρίς να λογοκρίνεται.

Ο όρος ελευθερία της έκφρασης περιλαμβάνει κάθε πράξη αναζήτησης, λήψης και μετάδοσης πληροφοριών ή ιδεών, ανεξαρτήτως του χρησιμοποιούμενου μέσου.

Η ελευθερία της έκφρασης αναγνωρίζεται ως ανθρώπινο δικαίωμα στο Άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και αναγνωρίζεται στη διεθνή νομοθεσία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και στο Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα (ICCPR). Το άρθρο 19 του Διεθνούς αυτού Συμφώνου ορίζει ότι «ο καθένας έχει το δικαίωμα να έχει άποψη ανεπηρέαστος» και «ο καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία της αναζήτησης, λήψης και μετάδοσης πληροφορίας και ιδεών όλων των ειδών, ανεξαρτήτως συνόρων, είτε προφορικώς, είτε γραπτώς ή εντύπως, υπό τη μορφή έργων τέχνης, ή μέσω οιουδήποτε άλλου μέσου της επιλογής του».

Σε  σκοτεινές σελίδες της λογοκρισίας της καλλιτεχνικής δημιουργίας μας γυρίζει η απόφαση να σταματήσουν πρόωρα οι παραστάσεις του έργου «Ισορροπία του Nash», κάτω από το βάρος των πιέσεων συντηρητικών και ακροδεξιών κύκλων και της πρεσβείας των ΗΠΑ.

Πρόκειται για μία πολύ αρνητική εξέλιξη ,η οποία έρχεται να προστεθεί στο γενικότερο κλίμα «έκτακτης ανάγκης» που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, όπου στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας συρρικνώνονται ελευθερίες και δικαιώματα.

Ο κόσμος της Αριστεράς  ( και εγώ ) είναι ριζικά αντίθετοι με την τρομοκρατία

 Όμως, η ελευθερία της έκφρασης και της καλλιτεχνικής δημιουργίας είναι δομικό στοιχείο της δημοκρατίας και ουδείς δικαιούται να την απεμπολεί.

Άλλωστε η πραγμάτωσή της τέχνης έξω από το πλαίσιο της ελευθερίας την καθιστά ανέφικτη.

Εξίσου αδιαπραγμάτευτα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Όσο δε για αυτήν καθ’ αυτήν την παράσταση σε παραπέμπω  σε ένα ενδιαφέρον άρθρο. 

http://www.thepressproject.gr/article/88392/To-Ethniko-Theatro-sta-opla

Σε κατάσταση πολιορκίας

Σε κατάσταση πολιορκίας

Η Ευρώπη συμπεριφέρεται ως να βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας. Υστερικές δηλώσεις κατά της Ελλάδας, ρατσιστικές επιθέσεις κατά προσφύγων από την ακροδεξιά, οικονομική αφαίμαξη των προσφύγων που ζητούν άσυλο για να πληρώνουν τα έξοδά τους, ενέργεια που θυμίζει τους ναζί έναντι των Εβραίων και ένας απροκάλυπτος πόλεμος κατά της Ελλάδας. Η  ακροδεξιά που κυβερνά ή συγκυβερνά σε πολλές χώρες, συμπαρασύρει και τα μετριοπαθή κόμματα, συνολικά η κατάσταση είναι  έκρυθμη με δική τους ευθύνη , αυτοί προκαλούν πολέμους, αλλά ποτέ στην ιστορία δεν ζήτησαν μια συγνώμη. Ούτε τώρα θα το κάνουν.  Οι ανισότητες στην ΕΕ οξύνονται , η ακροδεξιά είναι αποδεκτή από το μεγάλο ευρωπαϊκό κεφάλαιο και πλήρως αποδεκτή από τους μηχανισμούς των Βρυξελλών και οι συνέπειες είναι ορατές.

Η Ελλάδα έχει ελλείψεις, έχει υποχρεώσεις  προφανώς, αυτές καταγράφονται,  αλλά οι επιθέσεις κατά της χώρας μας δεν επιδιώκουν να βελτιώσουν τις συνθήκες υποδοχής και ταυτοποίησης των προσφύγων και μεταναστών, γιατί ακόμη και αν η ταυτοποίηση γίνεται αυθημερόν, οι ροές κάθε άλλο παρά θα σταματήσουν. Επιδιώκουν να αναλάβει το ελληνικό πολεμικό ναυτικό την διαχείριση της κρίσης, να απωθούν, που σημαίνει  να σκοτώνουν , να αναλάβει δηλαδή η Ελλάδα τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου της Ευρώπης και όλου του κόσμου.  Αυτό θα καταστεί ακόμη πιο φανερό μόλις ολοκληρωθούν τα hotspots. Γιατί μόλις ολοκληρωθούν θα ζητήσουν τα υπόλοιπα…. Από την πρώτη στιγμή είχαν επισημανθεί τα λάθη της κυβέρνησης που έκανε συμφωνίες , που δεν αντιδρούσε στο κλείσιμο των συνόρων, που δεν έθεσε βέτο στο κοινό σχέδιο δράσης ΕΕ –Τουρκίας αν  η Άγκυρα δεν συμμορφώνονταν, που δεν είχε ποτέ δικό της σχέδιο για το προσφυγικό.

Η έκθεση

Η έκθεση του Σώματος των Επιτρόπων για την αξιολόγηση της Σένγκεν για την Ελλάδα είναι ένα παραλήρημα που επί της ουσίας δεν έχει προηγούμενο στην Ευρώπη. Από τα ψεύτικα δάκρυα  των Επιτρόπων πάνω από τα φέρετρα των 1000 νεκρών στην Λαμπετούζα  το 2013 με κραυγές για τον ευρωπαικό πολιτισμό, φθάσαμε στην ανοιχτή πρόκληση προς την Ελλάδα.

 Ουσιαστικά , η έκθεση δεν διατυπώνει καμία πρόταση για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, αντίθετα, κανένας δεν λέει τι σημαίνει και πως στην πράξη φυλάσσονται τα ευρωπαικά σύνορα.

 Εντύπωση προκαλούν και οι άθλιες δηλώσεις του Επιτρόπου Αβραμόπουλου, ο οποίος στοιχίζεται με τις επιθέσεις των ανατολικοευρωπαίων, καθώς σημειώνει τις ελλείψεις της Ελλάδας στην φύλαξη των συνόρων , αλλά δεν λέει τι πρέπει να γίνει για να φυλάσσονται.

 Ούτε δηλώνει ούτε ο ίδιος, ούτε η Επιτροπή, ότι η απώθηση  που θα οδηγεί σε πνιγμούς παραβιάζει διεθνείς συνθήκες.

Τα λεγόμενα hot spots, δεν φυλάσσουν τα σύνορα, στέγη και τροφή παρέχουν.  

Όταν έχεις να κάνεις με ένοπλο εισβολέα , απαντάς με τα όπλα, είναι απλό.

Όταν έχεις να κάνεις με δύστυχους  και άοπλους ανθρώπους, με παιδιά, ηλικιωμένους και γυναίκες τι κάνεις?.

Τους πνίγεις είναι η απάντηση , έμμεση αλλά σαφής πλέον των Επιτρόπων.

Το είπαν πιο ξεκάθαρα οι Βέλγοι. «Απωθήστε τους» είπε ο Βέλγος υφυπουργός εσωτερικών στο Συμβούλιο Υπουργών τη Δευτέρα 26 Ιανουαρίου, δηλαδή πνίξτε τους.  Η διάψευση , μετά τις αντιδράσεις δεν  είναι πειστική. 

Και μόλις η Ελλάδα αρχίσει να πνίγει τους πρόσφυγες θα ξεσηκωθούν οι Βέλγοι , οι Γερμανοί, τα πανεπιστήμια , τα σχολεία, οι ανθρωπιστικές οργανώσεις και πολιτικά κόμματα και θα ζητούν την έξοδο της Ελλάδας από την Σένγκεν ή την ευρωζώνη ή και την ΕΕ γιατί είναι κράτος –δολοφόνος. 

Το Βέλγιο , άντρο των τρομοκρατών που αιματοκύλισε το Παρίσι και δεν μπορεί να ελέγξει τα σύνορά του στην εισροή τζιχαντιστών , ζητά ή απαιτεί από την Ελλάδα να δεχθεί 400.000 πρόσφυγες.

Και ο Έλληνας υπουργός Μετανάστευσης Μουζάλας , αντί να του ζητήσει να τους φιλοξενήσει στο Βέλγιο , δεν έδωσε καμία απάντηση όπως είχε υποχρέωση να κάνει.

Στο παραλήρημα αυτό ,  έρχεται να προστεθεί η φωνή του αναίσχυντου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ ο οποίος απαντώντας στο αίτημα της επίσης αισχρής επιστολής του Σλοβένου πρωθυπουργού , θεωρεί λογικό το αίτημα να κλείσουν στην ΠΓΔΜ τα σύνορα με την Ελλάδα, με την συνδρομή μάλιστα της ΕΕ!!

Ο αχυράνθρωπος των πολυεθνικών και του Βερολίνου απειλεί ένα κράτος –μέλος της ΕΕ , την Ελλάδα με αποκλεισμό στο έδαφός της εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών γιατί πρέπει, λέει, να φυλάσσονται τα ευρωπαϊκά σύνορα, αλλά δεν ξέρει να πει πως θα γίνει αυτό. 

Η στάση του Γιούνκερ θα μπορούσε να αποτελέσει σοβαρό λόγο για την κατάθεση πρότασης μομφής, έτσι για να επισημανθεί το επίπεδο αθλιότητάς του.

Η Ελλάδα

Οι απειλές κατά της Ελλάδας είναι προσβλητικές για τον ελληνικό λαό. Ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε στις εκλογές γιατί δεσμεύθηκε ότι θα  υπερασπιστεί την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού, θα ενισχύσει  την εθνική κυριαρχία , θα διαπραγματευθεί.

Στο προσφυγικό , η Ελλάδα δείχνει σημάδια παραίτησης ακόμη και από την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας της χώρας.

Είναι αδιανόητη η στάση της κυβέρνησης, στάση σιωπής στις απειλές και τους εκβιασμούς.

Αν η κυβέρνηση δεν μπορεί να μιλήσει σκληρά και να υπερασπιστεί τη χώρα απέναντι στις αθλιότητες Σλοβάκων, Τσέχων, Αυστριακών και πάσης φύσεως ρατσιστές και ακροδεξιούς, θα την υπερασπιστεί έναντι του ΔΝΤ και των ισχυρών της γης;

Σε λίγες εβδομάδες η κατάσταση θα είναι οριακή. Η προειδοποιήσεις για έξοδο από την Σένγκεν πρέπει να αντιμετωπιστούν σκληρά ή να αποχωρήσει η Ελλάδα με δική της πρωτοβουλία και να μεταφερθεί όλη η ευθύνη διαχείρισης του προσφυγικού στην Ιταλία, την Αυστρία γιατί αυτές θα είναι πλέον τα σύνορα της Σένγκεν .

Δεν είναι δυνατό η Ελλάδα, να είναι μονίμως εκβιαζόμενη  και μονίμως απειλούμενη.

Το κείμενο

 Δημοσιεύουμε στη συνέχεια το επίσημο σημείωμα της Επιτροπής για την συνεδρίαση της Επιτροπής, προκειμένου να τονιστεί η απουσία πολιτικής και το μαύρο μέτωπο που δημιουργείται κατά της Ελλάδας .

Βρυξέλλες, 27 Ιανουαρίου 2016

Ευρωπαϊκή Επιτροπή - Δελτίο Τύπου

Η Επιτροπή εξετάζει το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης Σένγκεν για την Ελλάδα

Το Σώμα των Επιτρόπων εξέτασε σήμερα και συζήτησε το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης Σένγκεν για την Ελλάδα, υπό το πρίσμα των σημαντικότερων διαπιστώσεων. Ο Μηχανισμός Αξιολόγησης Σένγκεν, που δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2013, προβλέπει τον έλεγχο της εφαρμογής των κανόνων Σένγκεν μέσω επισκέψεων παρακολούθησης σε συγκεκριμένο κράτος μέλος από ομάδες εμπειρογνωμόνων των κρατών μελών και του Frontex υπό την ηγεσία της Επιτροπής.

 Το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης Σένγκεν για την Ελλάδα, το οποίο συνέταξαν από κοινού εμπειρογνώμονες των κρατών μελών και εκπρόσωποι της Επιτροπής, θα διαβιβαστεί τώρα στην επιτροπή αξιολόγησης Σένγκεν, η οποία θα διατυπώσει τη γνώμη της. Στη συνέχεια, η έκθεση αυτή θα εγκριθεί από την Επιτροπή με εκτελεστική πράξη. Ο επίτροπος Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων Δημήτρης Αβραμόπουλος δήλωσε τα εξής: «Εάν θέλουμε να διατηρήσουμε έναν εσωτερικό χώρο ελεύθερης κυκλοφορίας, οφείλουμε να διαχειριζόμαστε καλύτερα τα εξωτερικά μας σύνορα. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να διαφυλάξουμε τον χώρο Σένγκεν μόνον εάν εφαρμόζουμε τους κανόνες που τον διέπουν.

Η Επιτροπή παρακολουθεί συνεχώς την εφαρμογή των κανόνων Σένγκεν σε όλα τα κράτη μέλη Σένγκεν. Το σχέδιο έκθεσης αξιολόγησης Σένγκεν για την Ελλάδα εξετάζει τη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων κατά τη διάρκεια επίσκεψης αξιολόγησης που πραγματοποίησαν εμπειρογνώμονες των κρατών μελών και της Επιτροπής τον Νοέμβριο. Η έκθεση αυτή δείχνει ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στη διαχείριση των εξωτερικών συνόρων της χώρας. Γνωρίζουμε ότι, εν τω μεταξύ, η Ελλάδα άρχισε να καταβάλλει προσπάθειες για να διορθώσει την κατάσταση και να συμμορφωθεί με τους κανόνες Σένγκεν.

Απαιτούνται ουσιαστικές βελτιώσεις για να διασφαλιστεί η ορθή εφαρμογή της διαδικασίας υποδοχής, καταγραφής, μετεγκατάστασης ή επιστροφής των μεταναστών, ώστε να αποκατασταθεί η κανονική λειτουργία της Συνθήκης Σένγκεν, χωρίς ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα. Αυτός είναι ο απώτερος κοινός μας στόχος.» Το σχέδιο έκθεσης - που δεν δημοσιοποιείται - βασίζεται σε αιφνίδιες επιτόπιες επισκέψεις στα ελληνοτουρκικά χερσαία σύνορα, καθώς και στη Χίο και τη Σάμο, το διάστημα 10 - 13 Νοεμβρίου 2015. Η έκθεση εξετάζει την παρουσία προσωπικού της αστυνομίας και της ακτοφυλακής στις περιοχές που ελέγχθηκαν, την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας ταυτοποίησης και καταγραφής, την επιτήρηση των θαλάσσιων συνόρων και τη συνεργασία με τις γειτονικές χώρες.

Η έκθεση, αν και αναγνωρίζει ότι οι ελληνικές αρχές υφίστανται πιέσεις, υπογραμμίζει ότι η διαδικασία ταυτοποίησης και καταγραφής παράτυπων μεταναστών δεν είναι αποτελεσματική, ότι τα δακτυλικά αποτυπώματα δεν εισάγονται συστηματικά στο σύστημα και ότι τα ταξιδιωτικά έγγραφα δεν ελέγχονται συστηματικά για τη γνησιότητά τους ούτε αντιπαραβάλλονται με σημαντικές βάσεις δεδομένων ασφαλείας, όπως το SIS (σύστημα πληροφοριών Σένγκεν), η Ιντερπόλ και άλλες εθνικές βάσεις δεδομένων. Με βάση αυτές τις διαπιστώσεις, το σχέδιο έκθεσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα αμελεί σοβαρά τις υποχρεώσεις της και ότι υπάρχουν σοβαρές αδυναμίες στη διενέργεια ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα, οι οποίες πρέπει να εξαλειφθούν και να αντιμετωπιστούν από τις ελληνικές αρχές. Μηχανισμός Αξιολόγησης Σένγκεν Οι αξιολογήσεις Σένγκεν πραγματοποιούνται στα κράτη μέλη με βάση τόσο ένα πολυετές όσο και ένα ετήσιο πρόγραμμα αξιολόγησης. Οι επισκέψεις αυτές μπορεί να προαναγγέλλονται ή να έχουν αιφνιδιαστικό χαρακτήρα. Μετά από κάθε επίσκεψη, συντάσσεται έκθεση στην οποία εντοπίζονται τυχόν αδυναμίες και διατυπώνονται συστάσεις για διορθωτικά μέτρα, τα οποία πρέπει να υλοποιηθούν εντός καθορισμένης ημερομηνίας. Οι συστάσεις υποβάλλονται από την Επιτροπή στο Συμβούλιο για έγκριση. Στη συνέχεια, το αξιολογούμενο κράτος μέλος πρέπει να υποβάλει ένα σχέδιο δράσης το οποίο καθορίζει τον τρόπο αντιμετώπισης των αδυναμιών που εντοπίστηκαν. Προκειμένου να υλοποιήσουν τις συστάσεις, τα κράτη μέλη μπορούν να υποστηρίζονται από την Επιτροπή, τον Frontex και άλλους φορείς της ΕΕ με πρακτικά και/ή χρηματοδοτικά μέσα. Στην όγδοη εξαμηνιαία έκθεση για τη λειτουργία του χώρου Σένγκεν, της 15ης Δεκεμβρίου 2015, ανακοινώθηκε ήδη ότι, ανάλογα με τα αποτελέσματα των αξιολογήσεων Σένγκεν στην Ελλάδα, ενδέχεται να προταθούν ειδικά μέτρα όπως προβλέπεται στα άρθρα 19α και 26 του Κώδικα Συνόρων Σένγκεν.

Διαδικασίες για την αντιμετώπιση εξαιρετικών περιστάσεων Εάν μια έκθεση αξιολόγησης Σένγκεν καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το αξιολογούμενο κράτος μέλος «αμελεί σοβαρά τις υποχρεώσεις του στο πλαίσιο των κανόνων Σένγκεν» και εάν υπάρχουν «σοβαρές ελλείψεις στη διενέργεια ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα», η Επιτροπή μπορεί να προτείνει συστάσεις, που πρέπει να εγκρίνει το Συμβούλιο, σχετικά με τη λήψη διορθωτικών μέτρων για να αντιμετωπιστούν οι ελλείψεις που διαπιστώθηκαν κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης. Προκειμένου να διασφαλίσει τη συμμόρφωση με αυτές τις συστάσεις, η Επιτροπή μπορεί, βάσει του άρθρου 19α του Κώδικα Συνόρων Σένγκεν, να υποδείξει στο αξιολογούμενο κράτος μέλος να λάβει συγκεκριμένα μέτρα, όπως η ανάπτυξη ευρωπαϊκών ομάδων συνοριοφυλάκων, ή η υποβολή στρατηγικού σχεδίου το οποίο θα καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο το εν λόγω κράτος μέλος θα διαθέσει το δικό του προσωπικό και εξοπλισμό για την αντιμετώπιση των ελλείψεων.

Οι προτάσεις της Επιτροπής πρέπει να εγκριθούν από επιτροπή των κρατών μελών με ειδική πλειοψηφία. Το αξιολογούμενο κράτος μέλος έχει τότε προθεσμία τριών μηνών για να ολοκληρώσει τις διορθωτικές δράσεις. Σε περίπτωση που, μετά την παρέλευση τριών μηνών, εξακολουθούν να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις και τα μέτρα που έχουν ληφθεί δεν επαρκούν για την κατάλληλη αντιμετώπισή τους, η Επιτροπή δύναται να ενεργοποιήσει την εφαρμογή της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 26 του Κώδικα Συνόρων Σένγκεν. Σύμφωνα με το άρθρο 26 του Κώδικα Συνόρων Σένγκεν, εάν τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 19α δεν είναι αποτελεσματικά, το Συμβούλιο μπορεί, με βάση πρόταση της Επιτροπής, να συστήσει σε ένα ή περισσότερα κράτη μέλη να επαναφέρουν τους συνοριακούς ελέγχους στο σύνολο ή σε συγκεκριμένα τμήματα των εσωτερικών συνόρων του(ς) ως λύση εσχάτης ανάγκης, προκειμένου να προστατευθεί το κοινό συμφέρον στον χώρο Σένγκεν. Η σύσταση του Συμβουλίου πρέπει να εγκριθεί με ειδική πλειοψηφία. Σύμφωνα με το άρθρο 26, και στις εξαιρετικές περιστάσεις που περιγράφονται ανωτέρω, οι έλεγχοι μπορούν να επαναφερθούν για διάστημα που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες. Το μέτρο αυτό μπορεί να παραταθεί για επιπλέον εξαμηνιαίες περιόδους μέχρι και δύο έτη.

Πού πάμε μ’ όλους αυτούς (εντάξει, όχι ακριβώς όλους) τους τζιτζιφιόγκους της Βουλής ;

Πού πάμε μ’ όλους αυτούς (εντάξει, όχι ακριβώς όλους) τους τζιτζιφιόγκους της Βουλής ;

Εκείνο που μένει από τον διάλογο στη Βουλή είναι το πολύ χαμηλό επίπεδο των συμμετεχόντων σε ό,τι αφορά τη γνώση της ελληνικής γλώσσας και κατά συνέπεια τη δική τους πολιτική, άματε και φιλοσοφική τους συγκρότηση. Δεν γνωρίζω πώς το ερμηνεύουν οι «ειδικοί», αλλά δεν παύει να είναι (ο διάλογος στη Βουλή) όνειδος για τη γλώσσα, την πολιτική, το πνεύμα.

Πού πάμε μ’ όλους αυτούς (εντάξει, όχι ακριβώς όλους) τους τζιτζιφιόγκους; Τι προάγουν αυτοί οι άνθρωποι; Σε ποιους τελικά απευθύνονται; Ευτυχώς, να λέμε, που τα παιδιά μας αρνούνται να παρακολουθήσουν -δυστυχώς- όσα συμβαίνουν στη Βουλή. Είναι κρίμα αλλά είναι έτσι. Μια απέραντη μουσική λαϊκισμού και ημιμάθειας κατακλύζει τη χώρα.

Να μπορούσαμε να ακούσουμε κάποιον σοβαρό (και όχι σοβαροφανή), κάποιον που να έχει συνείδηση του βάρους που σηκώνει για την κοινωνία και τη διαφάνεια, για τον πολιτισμό, υλικό και πνευματικό, για την ίδια την ελληνική γλώσσα, που είναι η απαρχή της γνώσης και της σκέψης...

Το δυστύχημα είναι ότι όλα τούτα που συμβαίνουν στην ελληνική Βουλή, τον ύψιστο θεσμό της Δημοκρατίας (μας) θεωρούνται απλώς φυσιολογικά, υπακούοντα, τάχα, στον ρεαλισμό της εποχής και στο ρηχό βάθος της μαζικής δημοκρατίας, την ώρα που υποτίθεται η γνώση είναι διάσπαρτη και εύκολα προσβάσιμη από τον καθένα.

Η ελληνική Βουλή είναι ο καθρέφτης της υποβάθμισης του πολιτισμού και του λόγου, τα επίχειρα της δικής μας αδιαφορίας και ραθυμίας, της δειλίας μας να διαχειριστούμε μόνοι μας την προσωπική ανεξαρτησία και ελευθερία.

Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες δεκαετίες επικράτησε το life style, η ανέξοδη και ανατριχιαστική απόκτηση πλούτου και διάχυση μιας άνετης, απολίτικης στάσης και συμπεριφοράς: οι ποιητές έγιναν κουραμπιέδες, οι διανοούμενοι σαχλαμαράκηδες, οι εργατικοί και έντιμοι, ψώνια που δεν έχουν καταλάβει το νόημα της Ζωής (ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κ... μας). Μάλιστα.

Ολα αυτά πληρώνουμε τώρα. Δεν βλέπω να αντιστάθηκε η επίσημη Αριστερά σε όλα αυτά, εξ ου και η θλιβερή εικόνα που παρουσιάζεται σήμερα από τους εκπροσώπους μας στο Κοινοβούλιο. Δεν χρειάζεται να καταγράψουμε λέξεις και φράσεις χυδαίες που εκστομίζονται αφειδώς στο Σχολείο της Δημοκρατίας, ούτε τα άγρια ξεφωνητά των νοικάρηδων, ούτε τις άναρθρες, αντιανθρώπινες,  τύπου γρυλλισμών των νεοναζιστών της Χ.Α. .

Μάλλον όμως ξεχνούν ότι είναι περαστικοί απ’ αυτά τα έδρανα, μάλλον δεν αντελήφθησαν ποτέ ότι είναι εκφραστές της αγωνίας και των συμφερόντων χιλιάδων που εκπροσωπούν στην ελληνική κοινωνία, πολλών, ασθενών κυρίως, στρωμάτων.

Εντάξει, τα ‘χουμε πει για τους εκπροσώπους· ξεχνάμε αμέσως, άμα τη εκλογή τους, ποιους εκπροσωπούν. Ας κράταγαν τουλάχιστον ένα επίπεδο, ας το ανακάλυπταν επιτέλους, εκτός εάν είναι τόσο ανεπίδεκτοι, αλλά τότε δεν είναι εκεί η θέση τους. Οποιος καταλαμβάνει κοινοβουλευτικό έδρανο αποκτά αμέσως ευθύνες για την κοινωνία, τον λόγο, τον πολιτισμό, την πολιτική.

Γ. Σ

Ο θάνατος του μικρομεσαίου

Ο θάνατος του μικρομεσαίου

Ως την επόμενη εβδομάδα η Κυβέρνηση σε συνεργασία με το κουαρτέτο των δανειστών θα έχουν καταλήξει στο πλαίσιο διαχείρισης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων. Ήδη η Τράπεζα της Ελλάδος μέσω της Δημοσίευσης της Ενδιάμεσης Έκθεσης για την Νομισματική Πολιτική την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2015, έθεσε το πλαίσιο διαχείρισης των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων το οποίο σύμφωνα με τον Διοικητή της ΤΕ πρέπει να κινηθεί στις ακόλουθες κατευθύνσεις:

Νομική και λογιστική παρακολούθηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων,

εκχώρηση απαιτήσεων σε τρίτους, ή εξουσιοδότηση τρίτων προς είσπραξη αυτών,

διεξαγωγή διαπραγματεύσεων με τους οφειλέτες των προς διαχείριση απαιτήσεων, και

σύναψη συμβάσεων συμβιβασμού ή ρύθμισης και διακανονισμού οφειλών, καθώς και κάθε άλλη πράξη ενεργητικής διαχείρισης στο πλαίσιο της ισχύουσας νομοθεσίας.

Στην ίδια έκθεση επισημαίνεται τα δανειακά χαρτοφυλάκια των 4 συστημικών τραπεζών χαρακτηρίζονται από μεγάλο αριθμό δανείων με σχετικά μικρά υπόλοιπα, ενώ τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια χαρακτηρίζονται από μεγάλη ανομοιογένεια καθώς υψηλά ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων καταγράφονται σε όλες τις κατηγορίες δανείων και σε όλους τους κλάδους της οικονομίας. Στην έκθεση τονίζεται επίσης ότι είναι αναγκαίο να εξεταστεί ο τρόπος τιμολόγησης στην περίπτωση τυχόν μεταφορών δανείων σε κάποιο σχήμα διαχείρισης προβληματικών δανείων καθώς και το θέμα εξεύρεσης χρηματοδότησης. Επιπλέον αν απαιτείται κρατική συμμετοχή αυτή υπόκειται σε αυστηρό θεσμικό πλαίσιο και έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού.

Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά ότι πρέπει να δημιουργηθεί μια ενεργός δευτερογενής αγορά μη εξυπηρετούμενων δανείων περιβαλλόμενη με το κατάλληλο ρυθμιστικό πλαίσιο αδειοδότησης και εποπτείας των εταιριών που θα δραστηριοποιηθούν σε αυτήν.

Έτσι με βάση διαρροές στον τύπο, φαίνεται ότι η Τράπεζα της Ελλάδος θα δώσει άδεια λειτουργίας σε εταιρίες ειδικού σκοπού και εταιρίες διαχείρισης ενεργητικού, στις οποίες θα συμμετάσχουν μετοχικά με ποσοστό περίπου 33% η κάθε συστημική τράπεζα υπό την προϋπόθεση ότι οι εν λόγω εταιρίες διαθέτουν ως μητρικές εταιρίες άδεια λειτουργίας και έδρα σε χώρα μέλος της Ευρωζώνης. Οι εν λόγω εταιρίες θα κληθούν να εφαρμόσουν τον κώδικα δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος που παρέχει τόσο βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις (επιμήκυνση, κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών, μείωση επιτοκίου διαχωρισμό οφειλής, διαγραφή ενός μέρους του οφειλόμενου υπολοίπου όσο και μακροπρόθεσμες (μετοχοποίηση χρεών και ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων). Η Κυβέρνηση επίσης πάντα σύμφωνα με διαρροές προτίθεται να νομοθετήσει την ονομαστικοποίηση των μετοχών των εταιρειών διαχείρισης προβληματικών δανείων καθιστώντας υποχρεωτική την ονομαστικοποίηση μετοχών για όποιον κατέχει ποσοστό άνω του 5%.

Αξίζει να επισημάνουμε ότι μιλάμε για κόκκινα δάνεια ύψους 107 δις ευρώ που αντιπροσωπεύουν το 50% του συνολικού δανεισμού του Ιδιωτικού Τομέα ύψους 220 δις ευρώ. Μετά την ανακεφαλαιοποίηση φιάσκο των 4 συστημικών τραπεζών καθώς ξεπουλήθηκε ενεργητικό ύψους 353 δις ευρώ έναντι συμμετοχής «ξένων θεσμικών επενδυτών» ύψους 8,1 δις ευρώ, οι τράπεζες υπό νέα μετοχική σύνθεση πλήρως αφελληνισμένες σε συνεργασία με τις παραπάνω εταιρίες-κοράκια διαχείρισης προβληματικών δανείων σκοπεύουν να μεθοδεύσουν και να ολοκληρώσουν την μεγαλύτερη αναδιανομή πλούτου που έχει λάβει χώρα ποτέ προχωρώντας είτε σε μετοχοποιήσεις χρεών, είτε σε ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων είτε σε εξαγορά ονομαστικής αξίας προβληματικών δανείων σε ποσοστό 30%-40%.

Απώτερος στόχος των δανειστών μας είναι εκτός από την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Δημοσίου με ευτελές τίμημα, η πρόσβαση σε περιουσιακά στοιχεία των συμπατριωτών μας που σήμερα αποτιμώνται στα 600 δις ευρώ με όσο πιο χαμηλό κόστος γίνεται.

Το ζητούμενο είναι αν θα το επιτρέψουμε ή θα το σταματήσουμε. Σε εμάς ανήκουν και οι 2 επιλογές.

Του  Γρηγόρη Αυξεντίου

Πεταλώνοντας τζιτζίκια

Πεταλώνοντας τζιτζίκια

«Το 88% των αγροτών δηλώνει εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ στις φορολογικές τους δηλώσεις» ανέφερε σήμερα ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΙ.

Συνδυάζουμε την παραπάνω δήλωση με εκείνη του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου, ο οποίος προ δύο ημερών, μιλώντας πάλι σε εκπομπή του ΣΚΑΪ – ναι, ενός από τους σταθμούς που λειτουργούν παράνομα – εξέφρασε την πεποίθησή του ότι υπάρχει φοροδιαφυγή στους αγρότες με το λογικό επιχείρημα: «Είναι σαφές αυτό από την στιγμή που ενώ η αξία της αγροτικής παραγωγής της χώρας υπολογίζεται στα 10 δισ. ευρώ, δηλώνονται στις φορολογικές δηλώσεις των αγροτών μόνο 5 δισ. ευρώ, δηλαδή τα μισά».

Επιστρέφουμε στον κ. Αλεξιάδη και στο 88% των αγροτών που δηλώνει εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ. Με δεδομένη την τεράστια φοροδιαφυγή προκύπτει ένα βασικό ερώτημα:

Είναι ολόκληρο αυτό το 88% των αγροτών φοροφυγάδες; Αν όχι, πόσοι είναι; Το 10% του 88%; Το 30% του 88%; Το 60% του 88%; Το να λες ότι το 88% των αγροτών δηλώνει εισόδημα κάτω από 5.000 ευρώ είναι απλά μία διαπίστωση. Τίποτε παραπάνω. Και όπως όλες οι διαπιστώσεις, είναι άχρηστη από μόνη της.

Επίσης, ως διαπίστωση δε χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο κόπο για την ανακάλυψή της. Αρκεί το πάτημα του print σε ένα από τα pc του ΥΠ.ΟΙΚ. και την έχεις στα χέρια σου. Από κει και πέρα όμως αν δε μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις, να την εξηγήσεις, να την καταπολεμήσεις, είσαι το ίδιο άχρηστος με τη διαπίστωση.

Ο Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Τρύφων Αλεξιάδης, δεν είναι ένας αποστειρωμένος καθηγητής πανεπιστημίου που κλήθηκε ξαφνικά να βγει από μία αίθουσα διδασκαλίας και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.

Σύμφωνα με το βιογραφικό του, εργαζόταν ως εφοριακός και μάλιστα υπήρξε Πρόεδρος του Συλλόγου Εφοριακών Αττικής και Κυκλάδων και μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Εφοριακών. Άρα γνωρίζει το χώρο των εφοριακών απ’ έξω κι ανακατωτά.

Είναι δηλαδή ο τελευταίος άνθρωπος στη χώρα ο οποίος σε θέματα φοροδιαφυγής έχει το δικαίωμα να αρκείται σε διαπιστώσεις. Θα πρέπει, λοιπόν, ο κ. Αλεξιάδης να εξηγήσει γιατί επί ολόκληρες δεκαετίες οι φοροελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους, τους οποίους υπηρέτησε διά μακρόν, επέτρεψαν να γιγαντωθεί η φοροδιαφυγή. Είναι ανίκανοι οι πρώην συνάδελφοί του; Είναι διεφθαρμένοι; Είναι λίγοι και δεν αρκούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους;

Πρέπει να μας το εξηγήσει κάποια στιγμή ο κ. Αλεξιάδης αυτό και ταυτόχρονα να μας ανακοινώσει τη λύση του όποιου προβλήματος επιλέξει να χρεώσει στις πλάτες των πρώην συναδέλφων του. Ή μάλλον θα έπρεπε να μας το είχε εξηγήσει ήδη και να είχε προχωρήσει σε λύσεις. Είναι αδιανόητο να κάθεται μέχρι σήμερα στη θέση του και να ανακοινώνει διαπιστώσεις άχρηστες τόσο, όση και η προσφορά του στη μείωση της φοροδιαφυγής.

Καλό το παιχνιδάκι με τις λίστες. Έτοιμη δουλειά. Την άλλη δουλειά ποιος θα την κάνει; Ποιος θα απαντήσει πόσο ποσοστό από το 88% των αγροτών φοροδιαφεύγει, αλλά και αν στο υπόλοιπο 12% των αγροτών που δηλώνουν 5.001 ευρώ και πάνω, είναι ξεκαθαρισμένο ότι δεν υπάρχουν φοροφυγάδες. Δηλαδή δεν υπάρχει αγρότης που να βγάζει 60.000 ευρώ και να δηλώνει 5.500;

Αυτή είναι η δουλειά του κ. Αλεξιάδη και όχι να εξυπηρετεί τις κυβερνητικές ευκολίες μέσω των οποίων βαφτίζεις ως ένοχες φοροδιαφυγής ολόκληρες επαγγελματικές τάξεις ώστε να μπορέσεις να περάσεις από πάνω τους με το θεριστικό του χάρου και να επιβάλεις οριζόντιες τιμωρίες. Την ανικανότητα ή τη διαφθορά των ελεγκτών είναι ανήθικο να την πληρώνουν όλοι μαζί.

Διότι όταν συμβαίνει αυτό, τότε αυτομάτως μιλάμε για το ανήθικο μειονέκτημα της «αριστεράς». Το οποίο μειονέκτημα δεν σταματά εκεί. Με την ίδια ευκολία θα μπορεί αύριο ο κάθε κ. Αλεξιάδης να βγει και να μας πει ότι το 88% του ιδιωτικών γιατρών δηλώνει εισόδημα 12.000 ευρώ, άρα βολευόμαστε να τους βαφτίζουμε όλους φοροφυγάδες.

Όμως στα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία υπάρχουν πρωτόκολλα χειρουργείων. Γιατί άραγε δεν ελέγχει το ΣΔΟΕ τα πρωτόκολλα αυτά, να μετρήσει πόσο χειρουργεία έκανε σ’ ένα έτος ο τάδε καθηγητής μεγαλογιατρός και στη συνέχεια να τα διασταυρώσει με τα δηλωθέντα εισοδήματά του; Διότι αν ένας γιατρός εμφανίζεται να έχει χειρουργήσει σε ιδιωτικό νοσοκομείο 100 ασθενείς και έχει δηλώσει μόνο το εισόδημά του από το πανεπιστήμιο τότε δε μιλάμε για γιατρούς, αλλά για τους αγίους Αναργύρους και το ιδιωτικό νοσοκομείο θα πρέπει να είναι ίδρυμα αγγέλων.

Για τους γιατρούς δημοσίων νοσοκομείων, τα πράγματα είναι ευκολότερα. Οι αποδοχές των γιατρών είναι δηλωμένες, οπότε κάθε ευρώ παραπάνω που δε θα μπορεί να δικαιολογηθεί προέρχεται από φακελάκι ή από οποιαδήποτε άλλη παράνομη συναλλαγή. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους μεγαλοδικηγόρους, μεγαλοεπιχειρηματίες κτλ.

Από τη στιγμή, λοιπόν, που ένας …. μεγαλοεφοριακός δε μπορεί να δώσει λύσεις κι εξηγήσεις, τότε για ποιον λόγο να παριστάνει τον Αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών και να αμολά ποσοστά φοροδιαφυγής, έτσι γενικά και αόριστα;

Τώρα βέβαια κι εγώ γράφω για να περνάει η ώρα, δεν απέμεινε αξία στις λέξεις. Να, και χτες είδα όσο άντεξα τη «σύγκρουση» του Κούλη με τον Αλέξη. Μα αυτό δεν ήταν συζήτηση στη Βουλή, καλλιστεία μνημονίων ήταν. Πιο μνημόνιο είναι πιο όμορφο, πιο έξυπνο, πιο ταπεινωτικό, πιο εξολοθρευτικό και ποιος εκπρόσωπός τους λέει τις καλύτερες ατάκες.

Άνθρωποι που ξεχνάνε να δηλώσουν ένα εκατομμύριο ευρώ και εμπλεκόμενοι σε τεράστια σκάνδαλα πολυεθνικών, υποκρίνονταν ότι διαφωνούσαν για το μέλλον της οικονομίας μιας χώρας ξεπουλημένης και τελειωμένης από καιρό. Ήθελαν να γεννήσουν ελπίδες και το μόνο που κατάφεραν ήταν να γεννήσουν κάτι εκτρώματα υποτέλειας που βρωμούσαν τα χνώτα τους από δω μέχρι το Βερολίνο.

Βγήκε μέχρι κι ο Κατρούγκαλος να μας συγκινήσει με την αναδιανομή βαρών. Ακόμη δεν έχει καταλάβει ότι στον άφραγκο, στον άνεργο, στο φτωχό, όσα βάρη και να ρίξεις πλέον, δεν πρόκειται πάρεις τίποτα. Δεν έχει να δώσει. Και στην τελική, το θέμα δεν είναι η αναδιανομή βαρών, αλλά των ωφελειών. Πάρε από τον πλούσιο όσα θες –σε σχέση πάντα με αυτά που δηλώνει ότι βγάζει, τα υπόλοιπα έχουν την ασυλία της ανικανότητας των ελεγκτικών μηχανισμών. Πάρε 10.000 ευρώ τον μήνα για εισφορές. Και πάρε από το φτωχό 10 ευρώ τον χρόνο. Το αποτέλεσμα είναι και για τους δύο το ίδιο. Εν θα πάρουν σύνταξη.

Η διαφορά είναι ότι ο πλούσιος θα μπορεί να ζήσει χωρίς σύνταξη. Ο φτωχός, όχι. Κι επειδή δεν προσφέρεις τίποτα στον πλούσιο ανταποδοτικά, τον αθωώνεις για τη φοροδιαφυγή του και την εισφοροδιαφυγή του. Ακόμη κι ένας έντιμος με λεφτά, για πόσο καιρό να κάνει τον μαλάκα όταν έχει απέναντί του ένα κράτος που απλώς τον κλέβει, αφήνοντας ατιμώρητους όσους φοροδιαφεύγουν;

Ο Κούλης αποθεώνει το μνημόνιο. Από αυτό ζει και αυτό τον τρέφει. Ο Αλέξης προσπαθεί να μας πείσει ότι αυτό το μνημόνιο θα μας βγει σε καλό. Εμείς συνεχίζουμε να πεταλώνουμε τζιτζίκια. Για να είναι έτοιμα το καλοκαίρι να καλπάσουν στην έρημη χώρα.

Καρτέσιος