Ξεδιάντροποι ψεύτες οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας, σε μια σύσκεψη των ανεπαρκών Ηλείων «αρχόντων», κουλουβάχατα, με αποτέλεσμα, άρες, μάρες, κουκουνάρες

Ξεδιάντροποι  ψεύτες οι εκπρόσωποι της Περιφέρειας, σε μια  σύσκεψη των ανεπαρκών Ηλείων «αρχόντων», κουλουβάχατα, με αποτέλεσμα, άρες, μάρες, κουκουνάρες

Αυτοί ακριβώς είναι και αποκαλύφτηκαν πλήρως στην περιβόητη σύσκεψη για την μελέτη Τουριστικού προϊόντος της Ηλείας , για το  θέμα  της επιλογής του «brand name» (ταυτότητα)  της Περιφέρειάς Δυτικής Ελλάδας που συμμετείχαν όλοι οι Ηλείοι «άρχοντες» !

Οι μεν εκπρόσωποι της Περιφέρειας (Δυτικής Ελλάδας ) ψεύτες , τοπικιστές (οι Αχαιοί), μετριότατοι και ορντινάτσες οι της Ηλείας Αντιπεριφερειάρχες και Σύμβουλοι)

Οι δε εκπρόσωποι της Ηλείας (Βουλευτές, Δήμαρχοι, εκπρόσωποι φορέων κλπ) ανεπαρκείς, αδιάβαστοι, απροετοίμαστοι, φανφαρόνοι, στρεψοδίκες, υποκριτές και εκτός τόπου και χρόνου και από αυτοκριτική για τα κατάντια της Ηλείας(για όλους κάποιος άλλος φταίει), ούτε λόγος( για να μην γίνομαι άδικος υπήρξαν και ορισμένοι σοβαροί (ελάχιστες εξαιρέσεις)και με συγκεκριμένο λόγο, αλλά μέσα σε αυτό τον χυλό, χάθηκαν…)

Είπαν τόσα πολλά τίποτα, είπαν ατελείωτες ανοησίες  και κοινοτυπίες, (όπως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, για αποτελεσματικότητα και ανάγκη αύξησης του τουριστικό ρεύματος) ή (Γ.  Κουτσούκος: υπάρχει έλλειμμα στις δράσεις που αναδεικνύουν τις επιμέρους δυνατότητες του τουριστικού προϊόντος ) επανέλαβαν τους κενούς λόγους (Να καθίσουμε όλοι μαζί να δουλέψουμε, να δούμε πού φταίμε/ Γ. Γεωργιόπουλος)  ή το έπαιξαν τσαμπουκάδες (γεροντομαγκιές/ Γ. Λιατσής)με την Περιφέρεια και κάποιοι άλλο άνοιξαν το στόμα τους έτσι για να  βγούν κάποια  λόγια ή να πουν πως θα καταθέσουν στο μέλλον προτάσεις…

Οι «άρχοντες» της Ηλείας :

Απέδειξαν πως δεν έχουν κανένα σχέδιο, κοκορομάχησαν και  είδαν το έλασσον και επουσιώδες (το «Go West»)και  έκλεισαν τα μάτια στα μείζονα και ουσιώδη, που είναι:

1.       Για την Αρχαία Ολυμπία ,η τουριστική ανάπτυξη και προβολή Αρχαίας της είναι κενή περιεχομένου χωρίς έργα υποδομής (Ολυμπία Οδός, Αεροδρόμιο, Σιδηρόδρομος, ανάπτυξη Αρχ. Ολυμπίας κλπ ) και σύνδεσης της με τον πρωτογενή τομέα και τον υπόλοιπο φυσικό πλούτο, περιβάλλον(Φολόη, Αλφειό, παραλίες κλπ) και την πολιτιστική και αρχαιολογική  κληρονομιά (Επικούριος, Ήλιδα κλπ ) της Ηλείας,

2.      Για την Ηλεία η ταχύτατη οικονομική οπισθοδρόμηση της Ηλείας λόγω  της απουσίας,

×          έργων υποδομής(Ολυμπία Οδός, Σιδηρόδρομος, αεροδρόμιο, αρδευτικό, Οδός Ολυμπία –Τρίπολη, φυσικό αέριο),

×          συνθηκών ανάπτυξης (σχολές ΑΕΙ/ΤΕΙ, αξιοποίηση Αρχ. Ολυμπίας κλπ, ενίσχυση πρωτογενούς τομέα, ανάπτυξη του δευτερογενούς, ενίσχυσης  της επιχειρηματικότητας κ.α. ),

×          φροντίδας  του περιβάλλοντος (απορρίμματα, Φολόη, ακτές, ποτάμια, φυσικές ομορφιές κλπ ) και της αρχαιολογικής και πολιτιστικής κληρονομιάς

Κατάπιαν (αμάσητα) τα ψεύδη της Περιφέρειας (Αντιπεριφερειαρχών-ιδιαίτερα των Γεωργιόπουλου  και Αγγελόπουλου- και συμβούλων), διαφώνησαν όλοι για κάτι (άραγε τι;).

Συμφώνησαν  για την σπουδαιότητα  της Αρχαίας Ολυμπίας(μωρέ μπράβο που το ανακαλύψατε ) χωρίς να αποφασίζουν κάτι για να την ενισχύσουν (ο εκ Πατρών αντιπεριφερειάρχης ,ως απόδειξη έφερε την πενιχρή επιχορήγηση πολιτιστικών εκδηλώσεων για την Αφή της Φλόγας για το Ριο- τι να πεις…)

Αποφάσισαν   να ξαναβρεθούν σε σύσκεψη( μετά από πρόταση του επίτιμου επισκέπτη της Ηλείας, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μακ. Μπαλαούρα), για να καταγράψουν τις ανάγκες της Ηλείας για υποδομές, να βγάλουν καμιά επιτροπή, να εκπονήσουν έναν οδικό χάρτη συνεργειών κτλπ, κτλπ, κτλπ,….. εφαρμόζοντας την γνωστή τακτική της παραπομπής όλων των θεμάτων σε μελλοντικές συσκέψεις, επιτροπές, δηλαδή της φυγής προς το μέλλον, στη  μελλοντική ανάπτυξη και σχεδιασμούς….

Στη σύσκεψη που συμμετείχαν αιρετοί(Δήμαρχοι, Περιφέρεια, Σύμβουλοι, Κοινωνικοί Φορείς),συμμετείχε και ένας διορισμένος από τον Δήμαρχο Πύργου. Ο γνωστός δούξ του Κατάκολου και αυτοθαυμαζόμενος  και αυτοπροβαλλόμενος εκδότης .

Πρός τι και γιατί;  Μήπως επειδή το θέμα Τουρισμός είναι ενδιαφέρον και προσοδοφόρος; Μήπως η υπόθεση τουριστική προβολή έχει μελέτες, εκτυπώσεις, διαφήμιση, υλικά κλπ ; Μήπως εντάσσεται στη προσπάθεια του να γίνει Δήμαρχος Πύργου στις επόμενες εκλογές;

Η σύσκεψη θυμίζουμε  προεκλήθει μετά  την ανόητη και εμπαθή πρόθεση της ηγετικής ομάδας να επιλέξει ως  «brand name» (ταυτότητα)  της Περιφέρειάς Δυτικής Ελλάδας το «Go West».

Επί  αυτού δεν έχω να προσθέσω πολλά,  πέρα από τα  από αυτά που ανέφερα σε δύο προηγούμενα άρθρα μου

¨      Στις  26 /07/2016  με τίτλο «Ο απαράδεκτος κύριος Απόστολος Κατσιφάρας» (http://odisseasml.blogspot.gr/2016/07/blog-post_26.html )

¨      Στις 19/08//2016 με τίτλο «Και ξαφνικά ξύπνησαν οι τοπικοί άρχοντες της Ηλείας Με αφορμή το «Go West», την Ολυμπία, την θλιβερή ηγετική ομάδα της Περιφέρειας και το πιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της Ηλείας»( http://odisseasml.blogspot.gr/2016/08/go-west.html )

Όμως θέλω να υπογραμμίσω τα εξής :

Η Περιφέρεια  ψεύδεται

Ο  αντιπεριφερειάρχης Ανάπτυξης & Επιχειρηματικότητας κ. Γιώργος Αγγελόπουλος  αναφερόμενος για το «brand name» (ταυτότητα)  της Περιφέρειάς Δυτικής Ελλάδας και το «Go West») είπε ότι:

Α.« δεν υπάρχει καμία τελική απόφαση και ότι κάθε πρόταση είναι στο πλαίσιο της διαβούλευσης και μπορεί οποιοσδήποτε να καταθέσει την άποψή του.»

Β. « η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει ψηφισμένο στρατηγικό σχεδιασμό πενταετούς πνοής, που έχει παρουσιαστεί στη Βουλή από τον περιφερειάρχη Απόστολο Κατσιφάρα, και στον οποίο περιλαμβάνεται σαφέστατα η Ολυμπία»

Γ.«Η Ολυμπία είναι στο όραμα της Περιφέρειας. Αλίμονο αν δεν υπήρχε. Δεν είναι ύστερο το ενδιαφέρον για την Ολυμπία και τον τουρισμό από την περιφέρεια.»

Δ. «το Go West για το οποίο «χύθηκε πολύ μελάνι τελευταία», πρόκειται για ένα μόνο από τα σλόγκαν που προτάθηκε από το ΣΕΤΕ. Όποιος διάβασε το κείμενο της διαβούλευσης, θα διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει το συγκεκριμένο ή κάποιο άλλο όνομα- σλόγκαν. Το Go West είναι ένα από τα 10,20,30 σλόγκαν που έχουμε και σε καμία περίπτωση δεν είναι το σλόγκαν της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας!».

Οι αποδείξεις του ψέματος τους :

1^η απόδειξη :

Στο ρεπορτάζ της εφημερίδας « ΠΡΩΤΗ της Αιγιάλειας» στις 26/07/2016  (http://protionline.gr/2016/07/brand-name-dytiki-ellada/) που παρουσιάζει  την σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό τον  Περιφερειάρχη κ. Απ. Κατσιφάρα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας (ΠΔΕ) για  το έργο «Σχεδιασμός και εφαρμογή δράσεων τουριστικής προβολής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας», αναφέρει τα εξής:

Α.

Ο  Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Απόστολος Κατσιφάρας, .. τόνισε …. «Είναι η ώρα να ενώσουμε δυνάμεις για να φτιάξουμε ένα προϊόν που θα έχει ταυτότητα, θα έχει ούγια (σ.σ. όπως λέμε μου έφυγε η ούγια.. ) και θα μπορεί να εξαχθεί παντού».

Β.

Ο  διευθυντής marketing(σ.σ. του ΣΕΤΕ)  κ. Ιωσήφ Πάρσαλης παρουσιάζοντας  τη πρόταση ανέφερε και παρουσίασε τα εξής ζητήματα/θέσεις:

Β.1 «η ομάδα στην οποία προΐσταται, πρώτα συνέλεξε όλα τα στοιχεία εκείνα που κάνουν ελκυστικό το τουριστικό προϊόν σε Αχαΐα, Ηλεία, και Αιτωλοακαρνανία, φτιάχνοντας τέσσερις πυλώνες στρατηγικής, τους οποίους και παρουσίασε στους προσκεκλημένους.

Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στα εξής:

Πυλώνας 1: Τέσσερις εποχές, δηλαδή αξιοποίηση χαρτοφυλακίου ανά εποχή.

Πυλώνας 2: Αξιοποίηση εμβληματικών στοιχείων όπως η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου.

Πυλώνας 3: Παραγωγοί και τοπικά προϊόντα.

Πυλώνας 4: Αξιοποίηση αγνότητας προορισμών, όπως το φαράγγι του Βουραϊκού.

Β.2. Μέσα από ένα εντυπωσιακό βίντεο, ο κ. Πάρσαλης, (σ.σ. γιατί άραγε δεν το παρουσίασαν στη Ηλεία ;) παρουσίασε  την μελέτη  και  πρόταση του ΣΕΤΕ για το  «brand name» (ταυτότητα)  της Περιφέρειάς Δυτικής Ελλάδας που ήταν/είναι το  «Go West, Greece Revealed»- «Πήγαινε Δυτικά, η Ελλάδα αποκαλύπτεται».

Αυτό είναι το κεντρικό σλόγκαν που προτείνει ο ΣΕΤΕ, με τον κ. Πάρσαλη να εξηγεί την δυσκολία του εγχειρήματος, αφού όπως αποκάλυψε και η συζήτηση που ακολούθησε, ο προσδιορισμός Δυτικά, δεν αρκεί και παρουσιάζει αδυναμίες.

Γ.

Ο αρμόδιος Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ανάπτυξης και Επιχειρηματικότητας, Γιώργος Αγγελόπουλος, εξήγησε στους προσκεκλημένους των τριών νομών της Περιφέρειας Ν.Δ. Ελλάδας, πως « η δημιουργία brand name είναι επιβεβλημένη αφού κανείς δε γνωρίζει την περιοχή συνολικά ως προορισμό, παρά μόνο τους κυριότερους τόπους που αυτή περιλαμβάνει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η λέξη “Δυτική Ελλάδα”, έχει μόλις 200 επισκέψεις το μήνα στο διαδίκτυο όταν η “Αρχαία Ολυμπία” φτάνει το 1.000.000.»(σ.σ. χαώδης  η σχέση 1/5.000)

Συμπερασματικά της πρώτης απόδειξης του ψέματος της ΠΔΕ που καταθέτουμε είναι πως :

α. Εμβληματικά  στοιχεία της ΠΔΕ είναι κατά τον ΣΕΤΕ και την Περιφέρεια η γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου(και όχι η Αρχαία Ολυμπία, Επικούριος, Ήλιδα κλπ ) και οι αγνοί προορισμοί, το φαράγγι του Βουραϊκού και όχι Νέδα, ο Αλφειός, ο Πηνειός, ο Ερύμανθος με τα φαράγγια τους και τους καταρράκτες . Όλα τα εμβληματικά και  αγνά, στη Αχαΐα…

β. Υπήρχε και υπάρχει πρόταση για το  «brand name» της Π. Δ.Ε.  και αυτό είναι«Go West, Greece Revealed» “Πήγαινε Δυτικά, η Ελλάδα αποκαλύπτεται” και με διαμορφωμένο λογότυπο το οποίο και παρουσιάστηκε στην σύσκεψη της 25/07/2016 στη Πάτρα.

γ. Αν υπήρχαν εναλλακτικά «brand name»  γιατί δεν παρουσιαστήκαν και δεν παρουσιάζονται ;

δ. Το κείμενο διαβούλευσης που αριθμεί 131 σελίδες, δεν είναι ολόκληρη η μελέτη του ΣΕΤΕ  που ξεπερνά τις 500 σελίδες που συμπεριλαμβάνει τρεις ενότητες (1.    Σχεδιασμός και τεκμηρίωση του τουριστικού brand της Περιφέρειας. 2. Ανάπτυξη περιεχομένου δημιουργικών εργαλείων και ψηφιακών συστημάτων, για την προβολή του τουριστικού προϊόντος. 3. Αξιοποίηση ενεργειών προώθησης του τουριστικού προϊόντος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.)και συνοδεύεται από  βίντεο παρουσίασης.

Αυτά γιατί δεν δίνονται στην δημοσιότητα, γιατί τα κρύβουν; Πως θα γίνει διαβούλευση με το ¼ της μελέτης.

ε. Στην σελίδα της ΠΔΕ όπου ….διαβουλεύονται , γιατί δεν υπάρχει σε δημόσια θέα και γνώση οι παρατηρήσεις των πολιτών, όπως αυτό απαιτεί ο διάλογος/διαβούλευση και  έτσι γίνεται και στις άλλες διαβουλεύσεις(βλέπε διαβουλεύσεις  κυβέρνησης); Μήπως για  χειριστείτε τις παρατηρήσεις κατά όπως θέλετε;

Σημειωτέον σε αυτήν  σύσκεψη συμμετείχαν και ο Αντιπεριφερειάρχης Ηλείας Γεωρ. Γεωργιόπουλος και ο πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Πύργου (ΔΛΤΠ) και εκδότης της εφημερίδας «ΠΑΤΡΙΣ» κ. Λεωνίδας Βαρουξής και προς αυτούς γεννάται το εξής ερώτημα:

Καλά στη αρχή(στην σύσκεψη της 25/07/2016) δεν το κατάλαβαν (τόσες είναι  οι δυνατότητες τους….), στην συνέχεια μετά από ένα μήνα που το αντιλήφθηκαν γιατί δεν είπαν την αλήθεια, γιατί δεν ζήτησαν να παρουσιαστεί η μελέτη του ΣΕΤΕ και το βίντεο παρουσίασης;

2^η απόδειξη :

Όταν αναφέρει ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής Ανάπτυξης και Επιχειρηματικότητας, Γιώργος Αγγελόπουλος πως,

« η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει ψηφισμένο στρατηγικό σχεδιασμό πενταετούς πνοής, που έχει παρουσιαστεί στη Βουλή από τον περιφερειάρχη Απόστολο Κατσιφάρα, και στον οποίο περιλαμβάνεται σαφέστατα η Ολυμπία» και η «Η Ολυμπία είναι στο όραμα της Περιφέρειας»,

απλώς και μόνο ψεύδεται!!!

Και ψεύδεται γιατί πιστεύει πως μπορεί να λέει ότι θέλει, γιατί κανείς δεν μελετά και κανείς δεν ενδιαφέρεται.

Αν αυτό είναι σωστό για ορισμένους από του «άρχοντες» της Ηλείας, υπάρχουν και πολίτες που παρακολουθούν, κρίνουν και ενδιαφέρονται….

Είναι ψέμα αυτό που είπε ο κ. Αγγελόπουλος γιατί  στο  Στρατηγικό  Σχέδιο  της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας «Πενταετές Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας 2014-2019» δεν αναφέρεται ως  όραμα η Αρχαία Ολυμπία. 

Αντιθέτως σε αυτό το 5ετες  και στο κεφάλαιο «Το  αναπτυξιακό όραμα της ΠΔΕ - κατευθυντήριες αρχές», στη ενότητα « Στρατηγικοί στόχοι Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας» και στη παράγραφο  «Ανάδειξη τουριστικού προϊόντος της Δυτικής Ελλάδας σε διασύνδεση με τους πολιτιστικούς και φυσικούς πόρους της περιοχής μας »  υποβαθμίζει την Αρχαία Ολυμπία  και τη έχει στην σειρά όπως όλα τα άλλα «τουριστικά προϊόντα» της ΠΔΕ

Συμπερασματικά και συνολικά

Για μεν την  Αρχαία Ολυμπία

Αντί να αξιοποιούν την Ολυμπία, την υποβαθμίζουν.

Αντί να ενισχύουν την Ολυμπία, την θυμούνται για τις δημόσιες σχέσεις τους, για τις φωτογραφίες τους, όταν πραγματοποιείται η Αφή της φλόγας, τότε μαζεύουν τα σκουπίδια από τους δρόμους, τότε  βγάζουν ψεύτικους λόγους ενδιαφέροντος,

Αντί να κατασκευάζουν έργα υποδομής  στην Ολυμπία και την ευρύτερη περιοχή,

 κόβουν την « Ολυμπία Οδό» και αυτήν την κουτσουρεμένη που δημοπρατείται (και που … κάποτε θα γίνει), δεν υπάρχει σύνδεση με την Αρχαία Ολυμπία, δεν υπάρχει σύνδεση με την Αρκαδία και σύνδεση (γέφυρα Ολυμπία-Καλυβάκια )με τον Εθνική Οδό Πύργου- Καλαμάτας (που κόπηκε από την  « Ολυμπία Οδό»),

δεν υπάρχει σιδηροδρομική επικοινωνία με την υπόλοιπη Ελλάδα και την Ευρώπη,

δεν υπάρχει αεροδρόμιο…»

Συνολικά το πρόβλημα δεν είναι μόνο το «brand name» (ταυτότητα)  της Περιφέρειας(που είναι σημαντικό)   και αν  επιλεγεί(που πρέπει και επιβάλλεται ) αυτό  να περιέχει το όνομα της  Ολυμπίας, αλλά αν

υπάρχει σύγχρονος αυτοκινητόδρομος/οι (Ολυμπία Οδός και Ολύμπια –Τρίπολις ), σύνδεση με την Εθνική Οδό Πύργου Κυπαρισσίας(νέα γέφυρα Αλφειού στα Καλυβάκια ),Σιδηρόδρομος που θα την συνδέει με την υπόλοιπη Ελλάδα και Ευρώπη, εγγύς αεροδρόμιο,

 έργα υποδομής που θα αναδεικνύουν την περιοχή,

δράσεις διασύνδεσης με τις υπόλοιπες αρχαιότητες (και ιδιαίτερα με την Ήλιδα και τον Επικούριο Απόλλωνα )με τον πρωτογενή τομέα, το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον(Αλφειός, Φολόη, παραλίες, Λουτρά και λίμνη Καϊάφα), τη τοπική γαστρονομία, λαϊκή παράδοση  και λαογραφία κλπ,

αν υπάρχει καθαριότητα (αντί για σκουπίδια παντού) και

 αν υπάρχουν αθλητικές εγκαταστάσεις  και προπονητικά κέντρα (πχ στην Φολόη)για άθληση των νέων και εκγύμναση/ προετοιμασία αθλητών και πρωταθλητών.

Η « χαμένη» γενιά

Η  « χαμένη» γενιά

                      

Η ανεργία των νέων στην Ελλάδα ξεπερνάει το 50% και χιλιάδες (500.000) μετανάστευσαν, μαζικά (οι νέοι) απειλούνται από τη φτώχεια και όταν δε οι νέοι αυτοί βρουν δουλειά, τότε είναι συνήθως ορισμένου χρόνου, επισφαλής ή κακοπληρωμένη ή  παλεύουν να μπουν σε κάποιο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ, σε κάποιο σεμινάριο, να πάρουν κάποιο Voucher.

Η  κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει τη Μεγάλη Ύφεση του 1929, όπου μία χαμένη γενιά σαπίζει και σκουριάζει σε μία θέση αναμονής, δεν έχει προοπτικές, δεν μπορεί να δημιουργήσει οικογένεια και κρύβεται σιωπηλή στα σπίτια των γονιών της.

Βαριές   υποχρεώσεις προς τους νέους  και για καθήκοντα από τους προηγούμενους,  βουνά χρεών που θα πληρωθούν από τις επόμενες γενιές.

Είναι πολλά τα λάθη που έχουν κάνει οι προηγούμενες γενιές, κυρίως στο πεδίο της επιλογής της πολιτικής και των  πολιτικών.

Απελευθέρωσαν το τραπεζικό θηρίο, παρέδωσαν τα ηνία στις αγορές, υπερχρέωσαν τα κράτη, ανάγκασαν τους ανθρώπους σε μία πολιτική λιτότητας για να σωθούν οι τράπεζες, μετέτρεψαν τα Πανεπιστήμια σε χώρους μαζικής παραγωγής, κατέστρεψαν το κοινωνικό κράτος, ξεπούλησαν τις δημόσιες περιουσίες, διέφθειραν τους πάντες και τόσα πολλά άλλα, που είναι αδύνατον να απαριθμήσει κανείς.

Το χειρότερο από όλα, διέλυσαν κυριολεκτικά μία ολόκληρη γενιά νέων ανθρώπων, η οποία δεν βλέπει καμία προοπτική για το μέλλον της, που έχουν το συναίσθημα πως είναι αναλώσιμοι, περιττοί στην κοινωνία και που νοιώθουν ότι δεν υπάρχει καμία προοπτική για το μέλλον τους.

Νέους που μένουν ακόμη στα σπίτια των γονιών τους, επειδή δεν βρίσκουν κάποια δουλειά που να τους επιτρέπει να ζήσουν μόνοι τους.

Νέους που φοβούνται να αντιμετωπίσουν τη ζωή, που δεν έχουν όνειρα, ούτε ελπίδες.

Όταν δε οι νέοι αυτοί άνθρωποι βλέπουν πως η ελπίδα..που ερχόταν έγινε υποταγή και η «αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ανίκανη, πλημμυρισμένη στο ψέμα, στην εξουσιομανία και στην ανεντιμότητα, τότε η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο.

Δεν υπάρχουν όνειρα και  όταν δεν διαφαίνονται προοπτικές, όταν επικρατεί ο φόβος και η ανασφάλεια για το μέλλον, δεν βγαίνει κανένας στους δρόμους.

Αντίθετα, κατεβαίνει όλο και πιο βαθιά στο υπόγειο του, κλείνει τις πόρτες, κρύβεται και αποστασιοποιείται από τα πάντα, νοιώθοντας πως μόνο έτσι θα επιβιώσει.

Δεν εξοργίζεται, δεν διαμαρτύρεται και δεν απαιτεί απολύτως τίποτα, εκτός από λίγη τροφή, νερό και την ησυχία του.

Το σύστημα αγοράζει ή  εξαγοράζει (ιδέ ΣΥΡΙΖΑ) ή προσπαθεί να περιθωριοποιεί .

Δηλαδή η ιστορία τελείωσε?

Ως  εδώ ήταν ?

Όχι !

Η  ελπίδα   φυτρώνει πάντα εκεί που δεν την περιμένεις, αλλά και γιατί δε θα χει πολλές ελπίδες να  ανθίσει τελικά.

Αλλά το φυτό, που λέγεται ελπίδα, που λέγεται ζωή,  ακόμα και στην πιο ακραία συννεφιά, θα ψάχνει να βρει τον δρόμο προς τον ήλιο. Κι ας μην έχει το ταλέντο να τον κάνει μόνιμο…

Δεν έχει σημασία τι χάνεται , τι μένει πίσω , πόσο σταματά, τι λένε οι άλλοι και κυρίως οι μεγάλοι.

Πολλές φορές στην ζωή  και στην ιστορία οι νέοι (και εμείς οι μεγαλύτεροι) ξέμειναν, σταμάτησαν, τους θεωρήσαμε χαμένους.

Όμως έψαχναν (οι νέοι) το που είναι και τα πατήματα τους και αναζήτησαν  το μονοπάτι για τους  βγάλει  "έξω", στην ελευθερία και την άλλη κοινωνία.

Είναι πολλοί  (και θα γίνουν πολλοί περισσότεροι ) που επαγρυπνούν και  αντιστέκονται ( νέοι και μεγαλύτεροι )  στην πολιτική μοιρολατρία, που επαγρυπνούν κόντρα στην εγχώρια και αλλοδαπή, χυδαία συντηρητικότητα.

Και ας τους λένε ουτοπιστές ή γραφικούς, ας απαξιώνονται.

Οι αξίες αυτών που εκτοξεύουν κατηγορίες δεν έχουν σχέση με την κοινωνία, οπότε... απορρίπτονται !

Η  ταχύτητα των εξελίξεων (η αφόρητη φτώχεια μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας) είναι τόσο ορμητική ώστε στο διάβα της θα  πετάξει τις μάσκες, τα ψεύδη και την υποκρισία των κυβερνώντων., θα πετάξει απογοητεύσεις, εφησυχασμούς, ακόμη και την υποταγή.

Νέες πολιτικές δυνάμεις «από τα κάτω» αυτή τη φορά θα  δηλώσουν το «παρών» στην πολιτική ζωή (και όχι σκηνή) της χώρας.

Ένα νέο και από νέους κάθε ηλικίας με μπροστά τα νιάτα έρχεται από όσους αρνούνται (και θα αρνηθούν) να δεχτούν την υποταγή!

Και όπως λένε "δεν έχει σημασία το ξύλο που θα φάμε, αλλά ότι ο καβγάς πρέπει  να γίνει''!

On Lache Rien ! (We Don't Give Up!)

Αξιώματα, ανοησίες και γελοιότητα

Αξιώματα, ανοησίες και γελοιότητα 

Αυτοί του ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ  είναι άπιαστοι, δεν παίζονται, δεν υπάρχουν…

Όλες  τις κυβερνήσεις, παρά τη θλίψη που σκορπάνε, ταυτόχρονα προκαλούν και τον γέλωτα με τις βλακείες και τις γελοιότητες των στελεχών τους.

Πικρό και βαρύ γέλωτα βέβαια, υπαρκτόν εντούτοις.

Το ’χουν αυτό οι κυβερνώντες, αποδέχονται πάσα κριτική και πάσα δική τους μαλακία προκειμένου να μην ξεκολλήσουν από τις πολυθρόνες της εξουσίας.

Όλγα Γεροβασίλη (Κυβερνητική Εκπρόσωπος ):

«Τα μέτρα βρίσκονται πλέον πίσω μας, έχοντας παράλληλα τηρήσει το προεκλογικό μας πρόγραμμα και υπερκαλύψει κάθε μας υποχρέωση»

ΜΟΛ: …ακριβώς πίσω μας και απολύτως μας έχουν υπερκαλύψει …μέχρι το λαιμό.. και πνιγμού

Χαρά Καφαντάρη  (βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ):

 «Η εποχή του εγώ είμαι το αφεντικό του εαυτού του έχει τελειώσει και ίσως τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν», υπογράμμισε η ,

ΜΟΛ:… αυτό ας το δουν ως μήνυμα όλοι οι επαγγελματίες, έμποροι και μικροεπιχειρηματίες

Νίκος Ξυδάκης  (Υφυπουργός Εξωτερικών):

«Συμπονούμε κι υποφέρουμε μαζί με τον λαό. Νομίζω ότι αυτή είναι όλη η γραμμή της κυβέρνησης"

ΜΟΛ:… μου θυμίζει το « σε….. που σε……, ας βάλουμε και λίγο αίσθημα» και το άσμα « Με σκότωσε γιατί την αγαπούσα»

Αλ. Φλαμπουράρης(0Υπουργός Επικρατείας ):

Κάποιες φορές αλλάζεις «θέσεις» για να μην αλλάξεις αξίες

ΜΟΛ: Εκτός από το ότι  το σύνολο των θέσεων συγκροτούν αυτό που λέμε αξία , εδώ δεν μιλάμε για κάποια αλλαγή αλλά για πλήρη μεταλλαγή, κυβίστηση και  ο απόλυτος  μνημονιακός νεοφιλελευθερισμός.

Τι κι αν γίνονται περίγελως με τις άφρονες και άστοχες δηλώσεις τους, προϊόν της ανεπάρκειάς τους ή της σύγχυσης του νου τους, τι κι αν χλευάζονται από τους συνομιλητές τους όταν βγαίνουν στο τηλεοπτικό γυαλί, το αξίωμά τους να ’ναι εκεί και αυτοί μέσα του.

Ένα μπουλούκι ατάλαντων ηθοποιών που αδυνατούν να εκμάθουν τον ρόλο τους (ούτε καν αυτό!), αυτό θυμίζει η κυβέρνηση με τους διχασμένους εαυτούς των υπουργών της και το αλλοπρόσαλλον όσων εκστομίζουν ασταμάτητα, πότε ο ένας και πότε ο άλλος, λες και είναι (δεν είναι οι άνθρωποι) τυχοδιώκτες, αρριβίστες -οι τελευταίοι ματαιόδοξοι.

Μπας και ευθυμούν παίζοντας τούτον τον ρόλο;

Μήπως ηδονίζονται να θεωρούνται από την πλέμπα, από το σκυλολόι σωτήρες και μήπως το ’χουν κιόλας πιστέψει;

Ποιος ξέρει.

Μπας και έχουν ξεχάσει να γελάνε από καρδιάς αλλά επειδή έτσι προστάζει ο ρόλος τους;

Αυτό σημαίνει (θα σήμαινε) ότι έχουν πάρει διαζύγιο από την ταυτότητά τους, την ιδεολογία τους, τις ρίζες τους, τον πριν από την κατάληψη των αξιωμάτων εαυτό τους.

Άρα ο κόσμος της εξουσίας είναι ένας άλλος κόσμος, απόκοσμος, απάνθρωπος προφανώς, δεν δικαιολογείται διαφορετικά τόσος και τέτοιος αμοραλισμός, τόση και τέτοια ανοησία, τόση και τέτοια αλαζονεία.

Εκάς ένας τέτοιος κόσμος...

Εκάς βέβηλοι 

Μια βδομάδα χωρισμένη στα δυό, μισή καλοκαίρι, μισή φθινόπωρο(έτσι και η ζωή..)

Μια βδομάδα χωρισμένη στα δυό, μισή καλοκαίρι, μισή φθινόπωρο(έτσι και η ζωή..)

Είναι δυό εποχές  που συναντιούνται και χωρίζουν αδιάκοπα, ανήκουν στην ίδια χρονιά αλλά σκέφτονται διαφορετικά και όλα αυτά την  βδομάδα έρχεται,  χωρισμένη στα δυό, μισή καλοκαίρι, μισή φθινόπωρο. 

Μερικές φορές μπερδεύονται, νομίζουν μια πως μπορεί να εισδύσει στην άλλην, αλλά αυτό κρατάει πάντα λίγο, κάποιο μικρό διάστημα ή μόνο μια περίοδο. Η σύγκρουσή τους είναι χωρίς ειρήνη και ανακωχές, γιατί είναι καθολική και διαρκής.

Νικά το Φθινόπωρο, ηττάται  όμως και αυτό από την εποχή που πατά σε δυό χρονιές αλλά και προετοιμάζει την Άνοιξη και την επέλαση του Καλοκαιριού και πάλι από την αρχή..

Έτσι και στη ζωή, στη κοινωνία σε μας

Οι πάνω και οι κάτω. Οι πολλοί και οι λίγοι. Ο λαός και η εξουσία. Τα υποζύγια και οι «καβαλάρηδες».  Η φτώχεια και ο πλούτος. Οι  ασυμβίβαστοι και οι συμβιβασμένοι. Οι μνημονιακοί και οι αντιμνημονιακοί  .. Οι νεοφιλελεύθεροι  και οι φιλολαϊκοί  με αρχές και ηθικές αξίες.

Οι αυταπατώμενοι και οι …

Οι άνθρωποι συχνά αυταπατώνται πως μπορεί οι κόσμοι αυτοί να συμβιώσουν, μπορεί και κάποιοι, ίσως και πολλοί, να προσχωρούν σ’ εκείνον που έχει νικήσει –οι νικητές ακόμα κι όταν δεν έχουν αίγλη έχουν εξουσία και δύναμη– αλλά η πραγματικότητα αμείλικτη(η τραγικότητα της περιόδου για την πλειοψηφία των ελλήνων) και ανατρεπτική (;)δεν επιτρέπει τον επί πολύ εφησυχασμό.

Και διαλύει πάντα τις αυταπάτες.

Ακόμα κι αν μερικές φορές όχι έγκαιρα.

Οι αιτίες πολλές (της διάλυσης ).

Αισθητές ή ανεπαίσθητες αιτίες ξαναφέρνουν στο προσκήνιο τη σύγκρουση.

Και εντέλει, όσα και να πιστεύει ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, τα γεγονότα είναι που ορίζουν την τροπή.

Οι αυταπάτες πάντως είναι το «προνόμιο» των κάτω.

Οι πάνω δεν εφησυχάζουν ποτέ.

Αυτοί ξέρουν καλά, γι’ αυτό δεν επαναπαύονται σε προσωρινές ρυθμίσεις.

Η άθλια κατάσταση που βιώνουν ο Έλληνες(φτώχεια, ανεργία, λιτότητα, ακρίβεια, άγχος, φόροι, κατασχέσεις, ανασφάλεια, κλείσιμο επιχειρήσεων, πλειστηριασμοί…) επιβεβαιώνει του λόγου το ασφαλές.

Ένα κράτος αναίσθητο και μια εξουσία κυνική.

Όταν  η κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ (υπουργοί, βουλευτές, στελέχη) μας ζητά να συνετιστούμε, να μην διαμαρτυρόμαστε, να αποδεχτούμε τη καταστροφή και τη απελπισία που βιώνουμε (αυτοί να περνούν καλά ), να πορευόμαστε  σε ένα δρόμο αδιέξοδο (έξι χρόνια τώρα), να δικαιολογήσουμε τη κοροϊδία τους, 

όταν  μας ζητούν όλα αυτά (και άλλα πολλά) μας ζητούν  να ζούμε ούτε σαν τη βδομάδα που έρχεται (μισή καλοκαίρι, μισή φθινόπωρο), αλλά ζούμε μόνιμα σε  «χειμώνα» με κρύο και χωρίς δουλειά και χαρά, αλλά και χωρίς καθόλου καλοκαίρια και άνοιξες (αυτά θα είναι μόνο για αυτούς/ες ).

Και εδώ το δίλημμα, αποδοχή ή όχι.

Πολλές φορές έχει τεθεί ( και θα ξανατεθεί)  στην ζωή του καθενός

Η αποδοχή ( ο συνετισμός δηλαδή) σημαίνει, αυτό που βιώνουμε θα συνεχίσει, δεν θα αλλάξει (πάντα η κάθε λογής εξουσία αυτό έλεγε, για θυμηθείτε… ), ότι και να λένε οι βολεμένοι της εξουσίας, περί μείωσης τους χρέους, τα μέτρα είναι πίσω(!), καλύτερες μέρες, εξαγγελίες στην ΔΕΘ Συνεχής βαρυχειμωνιά

 Η μη αποδοχή σημαίνει ξεβόλεμα,  υπέρβαση του ατομικού συμφέροντος (άλλωστε νομίζω πως έχει γίνει κατανοητό πως το καράβι αν βουλιάξει-έχει μπατάρει ήδη- θα μας πνίξει όλους), κοινωνία ενωμένη, αγώνας και  σωστές πολιτικές επιλογές.

Αυτός  ο δρόμος λύσης  είναι μια αυτόματη σκέψη, τόσο αυτονόητη και τόσο ενταγμένη στην καθημερινότητά τους, όσο και οι καθημερινές σωματικές ανάγκες.

Αίτιο και αιτιατόν..

…η δράση..

Τα περιθώρια ανθρώπινων σκέψεων στενεύουν.

Ξέρουν πόσο αμείλικτος είναι ο πόλεμος των δύο κόσμων, ακόμα κι όταν δεν έχει πάρει αμείλικτες μορφές.

Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι το πόσο έχουν αφομοιώσει αυτή την αλήθεια οι πάνω, αλλά το πόσο δεν την έχουν αφομοιώσει οι κάτω.

Τα σημάδια πάντως δείχνουν προς τυφώνες.

 Από εκείνους που σαρώνουν και την αλαζονεία των «μεγάλων» και τις αυταπάτες των «μικρών».

Ο κόσμος των  πρωθυπουργού, των υπουργών(όλων των αποχρώσεων ), της εξουσίας  αρνείται να δει τον άλλο δρόμο, τον αποκηρύττει  τον θεωρεί επικίνδυνο και ανατρεπτικό, προτιμώντας τον χανουμισμό.

Επαναλαμβάνουν μονότονα, περίμενε σε λίγο θα αλλάξουν τα πράγματα, υπομονή, του χρόνου θα είναι καλύτερα…. και όλο  πιο βαθειά χωνόμαστε στην καταστροφή.

Καλοκαίρια τους και Χειμώνες μας, αυτό θέλουν.

Εμείς πρέπει να θέλουμε, Φθινόπωρα ρομαντικά, Χειμώνες  ζεστούς, Άνοιξες ελπιδοφόρες και Καλοκαίρια δροσερά και χαρούμενα.

 Και αυτό προϋποθέτει και απαιτεί ανατροπή..

Και η ανατροπή έχει δύο πλευρές.

 Το αντικειμενικό που είναι η κατάσταση της κοινωνίας (φτώχεια, αγανάκτηση, κλπ) που είναι ώριμα και το υποκειμενικό που είναι το λαϊκό κίνημα (που είναι χαμηλό και απογοητευμένο) και

 το πολιτικό υποκείμενο (κόμματα, κινήσεις κλπ) που μπορεί να υποστηρίξει μια προοδευτική αλλαγή που όμως δεν έχουν κοινό βηματισμό και μάλλον είναι ανέτοιμα και εδώ πρέπει να υπεισέλθει ο ρόλος των ξεχωριστών ατόμων (του καθενός μας δηλαδή) για την ενίσχυση του υποκειμενικού στοιχείου με την παράλληλη σωστή εκλογική επιλογή.

Λοιπόν ;

Μέχρι κάποτε που το καλοκαίρι θα κάνει μια διαρκή ανατροπή

Μέχρι κάποτε που το καλοκαίρι θα κάνει μια διαρκή ανατροπή

Ας κάνουμε πως δεν έχουμε καταλάβει.

Κι ας μιλήσουμε για τον καιρό.

Για τη φθίση των οπωρών, για την έκλειψη του ηλιοβασιλέματος, για το μίκρεμα της ημέρας, για τη ερήμωση των παραλιών, για το ψύχρεμα του καιρού, για την αποχώρηση των θερινών προσδοκιών.

Τουτέστιν για θέματα Σεπτεμβρίου(που επέρχεται), όπου θα αρχίσουν τα σχολεία/φροντιστήρια/σχολές, θα  πυκνώσει η κίνηση στους δρόμους, θα κλείσουν οι εξοχές, αλλά θα έρθουν και τα ραβασάκια από  την εφορία, το τυράννισμα της ανεργίας, οι δυσκολίες του κάθε μέρα (προσωπικές, οικονομικές, …), οι συννεφιασμένες σκέψεις.

Δηλαδή μια δύσκολη περίοδος επιστροφής στο μέσα, (μέσα στο σπίτι, μέσα στην ταβέρνα, μέσα σου) που προσπαθείς να ξεγελάσεις κάνοντας σχέδια, εκπονώντας μελέτες και προοπτικές, οργανώνοντας «δράσεις» κοκ.

Διασχίσαμε ένα καλοκαίρι που μόλις μερικές χαραμάδες είχε αφήσει ανοιχτές για να διαφεύγουμε (όχι μόνο γιατί ήταν πυκνές οι ημερομηνίες όσο γιατί ήσαν πυκνές οι προσβολές), και θα πέσουμε σ’ έναν κατάφορτο Σεπτέμβρη.

Καμιά δυνατότητα διαφυγής. Έστω για την εντύπωση.

Άλλοι  συζητούν αν θα αντέξουν ως τον χειμώνα, άλλοι μιλούν για τα νοικοκυριά, άλλοι για την κυβέρνηση – θα αντέξουμε τα μέτρα που  έχει και θα πάρει ο νέος υπηρέτης της τρόικας και των μνημονίων, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.

Αυτό το καλοκαίρι ήταν δύσκολο, δυσκολότερο το φθινόπωρο, με τον χειμώνα να ακολουθεί  τραχύς .

 Ακόμα και ο ήλιος – το φάρμακο αυτής της χώρας- δεν μπορεί πια να μας γιατρεύει όλους, δεν φτάνει.

Φέτος ο ήλιος έκαιγε  πάνω από τα σπίτια των ανθρώπων χωρίς να τα φωτίζει – τι να πει στο 1.500.000 των ανέργων;

Σε ποιά παραλία, ποιό ουζάκι με τι λεφτά;

Σπίτια που περιέχουν υπερχρεωμένα νοικοκυριά με δάνεια που τους βγάζουν την ψυχή και  τις τράπεζες, η  πύλη  της  κόλασης.

Δρόμοι που τα μαγαζάκια σβήνουν το ένα μετά το άλλο και γίνονται μαύρες τρύπες.

Επαγγελματίες, επιστήμονες, έμποροι που περιμένουν να χτυπήσει το τηλέφωνο, μπας και σταυρώσουν καμιά δουλειά, να ανοίξει η πόρτα να μπει κάνας  πελάτης, να πληρωθεί καμιά υποχρέωση (ΔΕΗ, Νερό δηλαδή γιατί τα άλλα αδύνατον..), να φάει η οικογένεια.

Τα ίδια και πολύ χειρότερα οι μισθωτοί  και οι συνταξιούχοι στη αθλιότητα  οι άνεργοι.

Οι αγρότες  εκτός από τη φύση, έχουν να κάνουν και με τις καταιγίδες της ΕΕ και των μνημονίων.

Εκκαθαριστικά της Εφορίας, ειδοποιήσεις τραπεζών, λογαριασμοί,   που φθάνουν στο σπίτι σαν νεοφιλελεύθεροι τζιχαντιστές ζωσμένα με εκρηκτικά – ανοίγουν, έκρηξη, τρύπα στη ψυχή, στην ελπίδα.

Οι πολίτες βλέπουν τον φάκελο και τρελαίνονται, ακούν το τηλέφωνο και φοβούνται τη φωνή που θα τους μιλήσει (για χρέη και υποχρεώσεις), τρέμουν να ανοίξουν το emailαν είναι από δημόσια υπηρεσία..

Εργαζόμενοι κι όμως απλήρωτοι(αυτούς τους μισθούς της ντροπής)για τρεις ,τέσσερις, πέντε μήνες.

Οικογένειες που τα έσοδα τους τα έξι  τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά το δύο τρίτα και συνεχίζουν να μειώνονται –ποιές διακοπές ; ποιό καλοκαίρι;

Κλείνονται οι άνθρωποι στα σπίτια τους , κλείνονται στον εαυτό τους, κάνουν λογαριασμούς που δεν τους βγαίνουν, κάνουν σχέδια που δεν τους βγαίνουν, βλέπουν τηλεόραση να ξεχασθούν, δεν γίνεται…

Είπαμε, αυτό το καλοκαίρι ήταν δύσκολο και δυσκολότερο θα είναι το φθινόπωρο, με τον χειμώνα να ακολουθεί  τραχύς .

Μου φαινόταν, και μου φαίνεται ακόμα, πολύ άσχημο  εκείνο το «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του», που κυριαρχούσε όταν ήμασταν παιδιά και γυρίζαμε στα σχολεία, το οποίο επαναλάμβαναν σαδιστικά οι μεγάλοι για να εκδικηθούν την ευτυχία μας.

Με πειράζει ο μήνας που φέρνει τη βροχή κι ας επιμένουν τα τραγούδια να λένε τόσα καλά για το Σεπτέμβρη.

Σαν να ξορκίσουν ή για να γλυκάνουν.

Είναι, μου φαίνεται, απλό.

Αν τον Ιούλιο βρέξει, μυρίζει το χώμα, γυαλίζουν τα φύλλα, καθαρίζει ο ορίζοντας και πάλι  καλοκαίρι...

Αν βρέξει το Σεπτέμβρη αμέσως πάς να βγάλεις απ’ τη ντουλάπα χειμωνιάτικα.

Όχι !

Μήπως πρέπει …να το πάρουμε αλλιώς ;

Λοιπόν ναι, ας γυρίσουμε ξανά στο καλοκαίρι.

Και προφανώς κατανοείτε που δε εννοώ το καλοκαίρι ως εποχή, αλλά ως κατάσταση της κοινωνίας

 Αρνούμαι να χώσω το κεφάλι μου στο «σύννεφο έφερε βροχή» και τα λοιπά.

Γιατί το καλοκαίρι είναι σαν μια ιδέα για το πως θα ’πρεπε να είναι η ζωή μας.

Με εργασία, αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις, Πολιτισμό, Διασκέδαση, Δημοκρατία, Δικαιοσύνη, Ισότητα, Ανεξαρτησία, Ειρήνη, Ελευθερία.

Ουτοπία;

Έτσι δεν πρέπει να είναι ζωή όμως;

Όχι ένα συνεχές άγχος , αβεβαιότητα, ανασφάλεια και τρόμος για το αύριο.

Ξέρω θα μου πείτε, κάθε φορά ελπίζεις, επενδύεις, σχεδιάζεις, αλλάζεις για να είσαι έτοιμος.

Στο τέλος απολαμβάνεις περισσότερο τα σχέδια παρά την πράξη.

Αλλά όμως(γιατί αυτό κινεί και αλλάζει τον κόσμο και την κοινωνία), όσο κι αν σε διαψεύδει εσύ επανέρχεσαι και επιμένεις ξέροντας πως αυτά που θα απολαύσεις δεν είναι λίγα, ακόμα κι αν δεν διαρκούν.

Μέχρι κάποτε που το καλοκαίρι θα κάνει μια διαρκή ανατροπή.

Νέο τέλος/χαράτσι στο νερό για τα νοικοκυριά και τους αγρότες

Νέο τέλος/χαράτσι στο νερό για τα νοικοκυριά και τους αγρότες

Σαν να μην φτάνουν οι μέχρι τώρα φόροι επί φόρων, οι αυξήσεις σε ΦΠΑ, η ανεργία,  η ακρίβεια και το μνημονιακό  κυνηγητό των πολιτών,  ένα νέο τέλος/χαράτσι φορτώνει στα λαϊκά νοικοκυριά και στους αγρότες η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με το λεγόμενο «περιβαλλοντικό τέλος» που επιβάλλεται από το 2017 σε όλους τους λογαριασμούς ύδρευσης και άρδευσης.

 Υιοθετηθεί απολύτως τη λογική εμπορευματοποίησης του νερού που προωθεί μια απαράδεκτη και ληστρική  κοινοτική οδηγία-πλαίσιο της ΕΕ για τη διαχείριση των υδάτων (2000/60/ΕΚ), που προβλέπει τον συνυπολογισμό στα τιμολόγια του νερού:

- Του κόστους του νερού, δηλαδή του χρηματικού κεφαλαίου που διατέθηκε για τις υποδομές μεταφοράς του και τη συντήρησή τους.

- Του περιβαλλοντικού κόστους (τέλους), προκειμένου σε δεύτερη φάση να δημιουργηθεί μια νέα τιμολογιακή πολιτική.

Το νέο χαράτσι, το οποίο περιλαμβάνεται στο σχέδιο της Κοινής Υπουργικής Απόφασης (ΚΥΑ) για την τιμολόγηση του νερού ύδρευσης και άρδευσης (αναρτήθηκε για διαβούλευση από το υπουργείο Περιβάλλοντος http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=8g7XVtlTdVw%3d&tabid=232&language=el-GR   ), θα υπολογίζει η Διεύθυνση Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και θα το γνωστοποιεί έως τις 31 Οκτώβρη κάθε έτους στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος (στις ΔΕΥΑ για το νερό ύδρευσης και στους ΤΟΕΒ για το νερό άρδευσης), καθώς και στους δήμους.

Οι πάροχοι θα το εισπράττουν από τους καταναλωτές και θα το αποδίδουν σε ειδικό λογαριασμό στο λεγόμενο «Πράσινο Ταμείο», παρακρατώντας για δικό τους λογαριασμό το 2,5%.

Ιδιαίτερα θα επιβαρυνθούν οι αγρότες, καθώς το νέο τέλος προστίθεται σ’ εκείνο που ήδη πληρώνουν για την άρδευση.

Σύμφωνα με την ΚΥΑ, η τιμολόγηση του νερού που καταναλώνουν οι αγρότες για άρδευση θα γίνεται βάσει ενός μικτού συστήματος χρέωσης, το οποίο αποτελείται από δυο μέρη: Ένα σταθερό τέλος που καθορίζεται ανά στρέμμα καλλιέργειας κι ένα μεταβλητό που υπολογίζεται ανά κυβικό μέτρο νερού κατανάλωσης.

Σε όσους αγρότες δεν είναι εφικτή η καταμέτρηση της κατανάλωσης νερού επειδή δεν έχουν υδρομετρητές στις πομώνες, η ποσότητα του νερού που καταναλώθηκε θα υπολογίζεται είτε κατά έκταση γης και είδος καλλιέργειας είτε κατά το χρόνο χρήσης του νερού.

Το νέο χαράτσι θα πληρώνουν και οι αγρότες που ποτίζουν από γεωτρήσεις, οι οποίες είναι ενταγμένες σε οργανωμένα συλλογικά δίκτυα, και εκείνοι που ποτίζουν από ιδιωτικές γεωτρήσεις.

Το  περιβαλλοντικό  «χαράτσι» θα βαίνει συνεχώς αυξανόμενο, καθώς στην ΚΥΑ αναφέρεται ότι «τα προβλεπόμενα περιβαλλοντικά τέλη επιβάλλονται στους τελικούς χρήστες για πρώτη φορά από την πρώτη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης και, σε αρχικό στάδιο, κλιμακωτά μέχρι τη δεύτερη αναθεώρηση των Σχεδίων Διαχείρισης, με βασικό κριτήριο την αποτροπή της απότομης και υπερβολικής επιβάρυνσης των χρηστών, ώστε να μην επέρχεται αδυναμία κάλυψης των βασικών αναγκών».

Το νέο τέλος  (όνομα και πράγμα γιατί συμβάλλει στο τέλος των αγροτών) είναι μια ακόμη συνεπής εφαρμογή της …φιλολαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ…..

Περί Υγείας, Ελονοσίας και μνημονιακών δηγμάτων

Περί  Υγείας, Ελονοσίας και  μνημονιακών δηγμάτων

Μας κάνουν εντύπωση τα κρούσματα ελονοσίας ;

Μετά από 6 χρόνια παρουσίας του ΔΝΤ στην Ελλάδα και πλήρους αποσάθρωσης κάθε οικονομικής και κοινωνικής δομής της χώρας, μάς κάνουν εντύπωση τα κρούσματα ελονοσίας ;

Η  επανάκαμψη οφείλεται στις περικοπές κονδυλίων αποξήρανσης-απεντόμωσης με ευθύνη όλων των ευρωμνημονιακών κυβερνήσεων.

Για φέτος για κάποιους φταίει η εισαγόμενη και όχι  η μη εφαρμογή προγραμμάτων  καταπολέμησης των κουνουπιών από την  Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας το 2016.

Επίσημα στοιχεία : Προσέξτε περίοδο 2011-12

 που είχαν περικοπεί τελείως τα προγράμματα

 αποξήρανσης-απεντόμωσης

 με πολλά τότε κρούσματα στην 

Λακωνία και στην Αττική

 (λόγω κωπηλατοδρομίου Σχοινιά)

Και συνολικά δεν πρέπει να  ενδιαφέρει αν και πόσα κρούσματα είναι «εισαγόμενα» και πόσα... ντόπια.

Έχουμε ένα κράτος (έχουμε?) το οποίο είναι υποχρεωμένο να τα αντιμετωπίζει όλα και χωρίς να ζητά κάποιο διαβατήριο του ιού εκτός και αν το κάνει για επιδημιολογικούς (επιστημονικούς δηλαδή) λόγους.

Ήδη από το 2013 οι συνδικαλιστικοί φορείς στο χώρο της Υγείας είαν εκπέμψει σήμα κινδύνου αναφέροντας την έξαρση όχι μόνον της συγκεκριμένης νόσου αλλά και της πολυμυελίτιδας, της φυματίωσης, της λύσσας, των πνευμονιοκοκκικών νόσων, της ηπατίτιδας κλπ, τονίζοντας μάλιστα πως επρόκειτο για ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί από τη χώρα και... «ξαφνικά» επανεμφανίστηκαν.

Ως αίτια τότε είχαν επικαλεστεί την ανεπαρκή εμβολιαστική κάλυψη του πληθυσμού, την πλήρη εγκατάλειψη της Δημόσιας Υγείας και την αδυναμία τεράστιου μέρους του πληθυσμού να προσφύγει στις δομές της είτε και σε έναν απλό γιατρό λόγω οικονομικής εξαθλίωσης και φυσικά την τεράστια μείωση της ποιότητας ζωής τόσο σε επίπεδο ποιότητας διατροφής που πλέον κυμαίνεται από το «κακή» μέχρι και το ελλειπής. (υποσιτισμός λέγεται...) μέχρι και σε εκείνο της «απλής» (?) καθημερινής υγιεινής.

Φυσικά να μην αναφερθούμε και στην αντίστοιχη κατάρρευση της ψυχικής υγείας εκατομμυρίων πολιτών με τις χιλιάδες αυτοκτονίες απεγνωσμένων και τις εκατομμύρια καταθλίψεις, οι περισσότερες εξ αυτών μη διαγνωσμένες... (και άρα μη επίσημα καταγεγραμμένες...)

Ηλεία, Ελλάδα

Όλοι είμαστε μάρτυρες του προβλήματος και στη Ηλεία, που το κεντρικό της Νοσοκομείο αυτό του Πύργου οριακά λειτουργεί και  στέκεται όρθιο μόνο χάρις το γεμάτο αυταπάρνηση αγώνα του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, το  νοσοκομείο της Αμαλιάδας υπολειτουργεί και μεθοδευμένα οδηγείται να μετατραπεί σε Κέντρο Υγείας, τα υπόλοιπα  Κέντρα Υγείας του Νομού μας είναι με τεράστιες ελλείψεις, το δε ΕΚΑΒ εκπέμπει SOS.

Ιδού τι αναφέρει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων στο πια είναι την πραγματικότητα του ΕΣΥ.

¨      200 κλίνες ΜΕΘ παραμένουν κλειστές, παρ’ ότι είναι έτοιμες να λειτουργήσουν εξαιτίας των ελλείψεων προσωπικού

¨      Έχουμε κλινικές ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ, ή συγχωνεύονται κλινικές εξαιτίας των ελλείψεων ειδικευμένων ιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού. Λειτουργούν κλινικές του ΕΣΥ και χειρουργούν ιδιώτες ιατροί.

¨      Κλείνουν χειρουργικά τραπέζια το ένα μετά το άλλο και η λίστα αναμονής στα χειρουργεία ξεπερνάει το ένα έτος, εξαιτίας των ελλείψεων χειρουργικών υλικών και προσωπικού

¨      Οι διακομιδές ασθενών γίνονται με σαράβαλα ασθενοφόρα χωρίς πληρώματα ασθενοφόρων με αγροτικά οχήματα, με ιδιωτικά μέσα, θέτοντας σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία των διακομιζόμενων ασθενών

¨      Ιατρικά μηχανήματα χαλασμένα που δεν λειτουργούν προκειμένου να τα «σκάνε» στον ιδιωτικό τομέα οι ασθενείς

¨      Δεν υπάρχουν απαραίτητα και κατάλληλα Ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα ή δεν λειτουργούν, πεθαίνουν καρκινοπαθείς λόγω της μεγάλης λίστας αναμονής,.

¨      Οι ασθενείς κατά την εισαγωγή τους στο Νοσοκομείο καλούνται να αγοράζουν τα υλικά που θα καταναλώσουν.

¨      Τα Νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και το ΕΚΑΒ συντηρούνται με εράνους. δωρεές, προσφορές τοπικών φορέων καθ’ ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές τους ξεπέρασαν το 1,5 δις ευρώ (στοιχεία Γ.Λ.Κ.).

¨      Ο κος Τσίπρας και οι Υπουργοί Υγείας λιγόστεψαν το προσωπικό του ΕΣΥ κατά 4.000. Οι κενές οργανικές θέσεις στα Νοσοκομεία είναι 35.000. Με φακιρικό τρόπο προσπαθούν να το αυγατίσουν. Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι το 1,15 δις ευρώ κρατικής χρηματοδότησης των Νοσοκομείων εφέτος είναι 350 εκατ. ευρώ περισσότερα από το 1,5 δις ευρώ Κρατική Χρηματοδότηση που έλαβαν πέρυσι!!! Θα ξεχάσουμε τα μαθηματικά.

¨      Η διάλυση του ΕΣΥ σχετίζεται με την συρρίκνωση των Δημοσίων Δαπανών Υγείας. Με 5% του ΑΕΠ Δημόσιες Δαπάνες, το Σύστημα τελειώνει, αργοσβήνει.

¨      Κάθε ημέρα διαπιστώνουμε τη διάλυση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας και την αύξηση της ιδιωτικής δαπάνης (τσέπες πολιτών).

¨      Η Πρωτοβάθμια Περίθαλψη διαλύθηκε. Οι πολίτες από την τσέπη τους πληρώνουν την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Δεν χρησιμεύει σε τίποτα πια το βιβλιάριο ασθενείας, αν και πληρώνουμε αδρά για υγειονομική περίθαλψη.

¨      Τα Κέντρα Υγείας μαζεύουν τα συντρίμμια τους και το προσωπικό μετακινείται για να καλύψει τα τεράστια κενά σε άλλες Πρωτοβάθμιες Μονάδες ή τα Νοσοκομεία.

¨      Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία βαίνουν προς κατάργηση με το Σχέδιο Νόμου που προωθεί προς ψήφιση η κυβέρνηση. Η Δημόσια Ψυχική Υγεία παραδίδεται σε ιδιώτες επιχειρηματίες.

¨      Οι κορώνες της κυβέρνησης περί πάταξης της διαφθοράς, τα πυρά ενάντια των δικαστών είναι «στάχτη στα μάτια».

Επιταγή του μνημονίου

Η υποβάθμιση της δημόσιας υγείας «φωτογραφίζεται» πεντακάθαρα και στις προβλέψεις του Μνημονίου Τσίπρα που υπογράφτηκε τον Αύγουστο του 2015.

Τα μέτρα εξοικονόμησης που περιγράφονται, μέσω για παράδειγμα της διαχείρισης των τιμών των φαρμακευτικών προϊόντων ή της βελτίωσης της διαχείρισης των νοσοκομείων ή της συγκεντρωτικής διαχείρισης της ζήτησης φαρμακευτικών προϊόντων, ξέρουμε – από εμπειρία πλέον – ότι όσο κι αν φαίνονται ουδέτερα για τον ασθενή, θα θίξουν ευθέως το επίπεδο της παρεχόμενης υγείας στους πολίτες.

Οι  μειώσεις των δαπανών στην υγεία (κατά 6,8 δισ. ευρώ ή 43,6% το 2014 σε σχέση με το 2010) στη φαρμακευτική περίθαλψη (που περιορίστηκε κατά 54,2% και διαμορφώθηκε σε 2,6 δισ. ευρώ για το 2014) και στις υπηρεσίες περίθαλψης (νοσοκομεία, γιατρούς και αποκατάσταση, που περιορίστηκε κατά 40,9% σε 5,2 δισ. ευρώ για την εν λόγω περίοδο).

Ενώ πλασαρίστηκε από τις  κυβερνήσεις(προσπαθώντας μνα βρουν συμμάχους.) ως μια μάχη κατά της διαφθοράς και των κυκλωμάτων,  δεν ήταν  τέτοια μάχη.

Ήταν μια μάχη κατά των φτωχών!

Όπως προκύπτει από την έρευνα υγείας της ΕΛΣΤΑΤ (2015) για το 2014 χρειάστηκε να λάβει ιατρονοσηλευτική φροντίδα και καθυστέρησε να τη λάβει ή δεν την έλαβε καθόλου α) το 13,1% του πληθυσμού (15+) λόγω μεγάλης λίστας αναμονής β) το 6,1% του πληθυσμού λόγω μεγάλης απόστασης ή προβλημάτων στην μεταφορά και γ) το 9,4% του πληθυσμού λόγω έλλειψης ειδικοτήτων ιατρών και επαγγελματιών υγείας».

Μάλιστα έχει αυξηθεί το ποσοστό του πληθυσμού (ειδικά των ηλικιωμένων) που δηλώνουν αδυναμία ικανοποίησης των ιατρικών και φαρμακευτικών αναγκών λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Για παράδειγμα 1 στα 6 άτομα χαμηλού εισοδήματος το 2013 δήλωναν αδυναμία ικανοποίησης των ιατρικών τους αναγκών λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Από την έρευνα υγείας για το 2014 της ΕΛΣΤΑΤ (2015) προκύπτει ότι χρειάστηκε και δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να λάβει:

α) ιατρική φροντίδα ή θεραπεία το 13,9% του πληθυσμού ηλικίας 15+,

β) οδοντιατρική φροντίδα ή θεραπεία το 15,4% του πληθυσμού 15+,

γ) υπηρεσίες φροντίδας ψυχικής υγείας το 4,3% του πληθυσμού 15+ και

 δ) τα φάρμακα που του είχε συστήσει ο γιατρός το 11,2% του πληθυσμού 15+».

 Ενδεικτικά να αναφερθεί πως μόνο η κρατική ενίσχυση των δημοσίων νοσοκομείων για το 2016 είναι 1,16 δισ. ευρώ μειωμένη κατά 60% από τα επίπεδα του 2009, όπως τόνισε πρόσφατα η Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας (ΟΕΝΓΕ).

Στην ίδια επίσης ανακοίνωση τονίζεται ότι ο ΕΟΠΥΥ αρνείται να καταβάλλει στα νοσοκομεία 600 – 700 εκ. ευρώ, οξύνοντας τα χρηματοδοτικά τους προβλήματα.

Αποτέλεσμα των περικοπών των δαπανών υγείας είναι η υποβάθμιση της κατάστασης της υγείας του πληθυσμού.

Όλες οι πληθυσμιακές ομάδες πλήρωσαν κι εξακολουθούν να πληρώνουν βαρύ τίμημα από την κάθετη πτώση των δαπανών στην υγεία.