Η γελοιότητα και η πραγματικότητα

Η γελοιότητα και η πραγματικότητα

Η γελοιότητα

 Ο Στέλιος Παππάς, πατέρας του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά και στενού συνεργάτη του πρωθυπουργού από την εκλογή του ως προέδρου του Συνασπισμού και έπειτα, ευχήθηκε με ένα ποίημα στον Αλέξη Τσίπρα, για τα γενέθλιά του.

«Η Ανατολή που ροδίζει,

της γλυκιάς Πατρίδας τις πίκρες ανάσες,

του Λαού μας καημούς κι ελπίδες

θερμαίνει.

Το ταξίδι μακρύ.

Το φορτίο βαρύ.

Κι ´σεις

Δρακογενιάς βλαστοί

Τιμονιέρηδες.

Και ´μεις

την τιμή και την περιφάνεια των πατεράδων μας

μοναδική κι ανεξίτηλη κληρονομιά

κουβαλάμε.

Προορισμός προόρισται μοναδικός.

Η λευτεριά, η γνώση και το δίκιο.»

Τι να πεις ;

Πως έχουν ξεφύγει εντελώς και προσεγγίζουν τους ύμνους της βόρειας Κορέας για τον μεγάλο Τιμονιέρη Κιμ.

Η πραγματικότητα

Η χώρα περικυκλωμένη οικονομικά με τα μνημονιακά δεσμά. Η δημόσια και ιδιωτική περιουσίας στρωμένη για εκποίηση στα μεγάλα funds, επιχείρηση που θα ονομαστεί «αξιοποίηση». Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, για παράδειγμα, με 45 εκατομμύρια στους Ιταλούς.

Δουλειές; Δεν ακούσατε τα κανόνια των επιχειρήσεων που κλείνουν προσθέτοντας στους 1.600.000 ανέργους; Ή τις υποσχέσεις για 5μηνα και 8μηνα των 490 ευρώ; Πακτωλός δουλειών…

Θα έχουμε αύξηση του ΑΕΠ, ενώ παίρνουμε υφεσιακά μέτρα και καταστρέφεται η παραγωγική υποδομή της χώρας. Και «δίκαιη μοιρασιά του». Εδώ πια δίνουμε τα ρέστα μας. Πάρτε τα, να τα μοιράσετε δίκαια!

Όλο το καλοκαίρι οι Έλληνες μετράνε. Μετράνε πόσα χρωστάνε, πόσα πρέπει να δώσουν, πόσα πρέπει να βρούνε, πόσα λείπουν, πόσα θα πληρώσουν παραπάνω, πώς θα επιβιώσουν.

Η χώρα περικυκλωμένη από κινδύνους, τόσο κοντά στη ζώνη του πολέμου, τόσο κοντά στην κατάσταση μιας χώρας βουλιαγμένης από τις γεωπολιτικές φουρτούνες.

Μια χώρα με υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ σε γειτονιά πολέμων, πραξικοπημάτων και προσφυγικών κυμάτων.

Κι ας βαυκαλίζεται το αγόρι μας πως η χώρα παραμένει «όαση σταθερότητας σε μια ευρύτερα αποσταθεροποιημένη περιοχή».

Κι ενώ αυτά συμβαίνουν «αρμενίζοντας» για την  Πάρο , με   χορηγία της αεροπορικής εταιρείας Aegean (! Άραγε γιατί και με ποια αντιπαροχή ;) για να εγκαινιάσει ένα αεροδρόμιο, όταν όλα έχουν πουληθεί στη γερμανική Fraport και ενώ Πιτσιόρλας, Σκουρλέτης (ίσως και ο Σπίρτζης) γρονθοκοπούνται ποιος θα είναι το αφεντικό στο νέο υπερταμείο…

Δυστυχώς δεν έρχονται καλύτερες μέρες.

Για να έρθουν πρέπει να γίνουν πολλά σε άλλη κατεύθυνση, γιατί κανείς δεν θα νοιαστεί και δεν θα στέρξει να μας κρατήσει όρθιους, αν δεν αποφασίσουμε οι ίδιοι να σταθούμε στα πόδια μας και να βαδίσουμε.

Καμία αναμονή και καμία ανάθεση σε κανέναν σωτήρα. 

Αυτό είναι ένα ακριβό μάθημα που πρέπει να γίνει συνείδηση και πεποίθηση.

ΜΟΛ+Δρόμος

Αυτοί είναι, αυτός είναι και αυτά είναι τα μεγέθη τους

Αυτοί είναι, αυτός είναι και αυτά είναι τα μεγέθη τους

Πρωτοφανής η δουλικότητα, η δουλοφροσύνη,  η κολακεία και το  γλείψιμο  του δήμαρχου Πηνειού κ. Αλέξη  Καστρινού προς τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας) και δήμαρχο Αμαρουσίου κ. Γιώργο Πατούλη (αυτόν με τα χρυσά σαλόνια, χρυσά κοσμήματα, χρυσά έπιπλα και φανατικό μνημονιακό).

Διαβάστε (και φρίξτε και γελάστε ή  κλάψτε)αποσπάσματα από το καλωσόρισμα του κ. Καστρινού προς τον κ. Πατούλη : 

«Έχω την τιμή να υποδέχομαι .., τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ και δήμαρχο Αμαρουσίου και πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου και αν πω τις ειδικότητές του και τα θεσμικά αξιώματα που έχει κατακτήσει θα θέλουμε κάνα δύο μέρες, το Γιώργο Πατούλη.»
«Για μένα είναι μεγάλη τιμή και για το δήμο μας, που έρχεσαι και βρίσκεσαι εδώ.»«..ενδιαφέρθηκες προσωπικά και έδωσες λύση και σε ευχαριστούμε προσωπικά για αυτό όλη η περιοχή.»«Να ευχηθώ τα καλύτερα δυνατά σε οτιδήποτε σκεφτείς είτε πολιτικά, είτε ανθρώπινα, είτε οικογενειακά πάνω από όλα.»
Έχουμε και την κα Πατούλη που είναι αυτοδιοικητικός και έχουμε και τον Αλέξανδρο ο οποίος είναι Παναθηναϊκός».
 «Είναι ένας άνθρωπος που όπου χρειάζεται είναι χρηστικός, όπου χρειάζεται είναι φοβερά διεκδικητικός και όπου χρειάζεται είναι φοβερά υπομονετικός.
Γιατί για να ανέχεται όλους εμάς δεν είναι τόσο απλό, να ξέρεις να διοικήσεις μια κεντρική ένωση δήμων Ελλάδας. Θέλει ψυχή, θέλει αντοχή θέλει άντερα.»«Δεν ξέρω αν παίρνει και τίποτα φάρμακα γιατί οι αντοχές του είναι ανεξάντλητες.»«… ο άνθρωπος για να είναι ικανοποιημένος θέλει γύρω στις 652 ώρες την ημέρα.»«Πρόεδρε σε ευχαριστώ και για μένα ήταν τιμή που συμπεριλήφθηκα στο ψηφοδέλτιό σου.»«Είναι τιμή που συνεργάτες μου είναι και συνεργάτες στην ΚΕΔΕ» «Εμείς εκτιμούμε ότι δεν θα σε απογοητεύσουμε και θα προσπαθούμε κάθε μέρα και περισσότερο.»
«…έχω να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ, ίσως είμαι μικρός για να μπορώ να κρίνω την πορεία τη δική σου.»
«Να ξέρεις ότι θα συνδράμουμε γιατί πάνω από όλα είσαι άνθρωπος».

Αυτά είναι τα μεγέθη και η πολιτική των αυτοδιοικητικών  ανδρών και του συγκεκριμένου δημάρχου της Ηλείας, του Δήμαρχου Πηνειού.

Είναι πολιτικοί του ψευτοτσαμπουκά και του  τσάμπα μάγκα .

•  Είναι αυτοί που δεν βγάζουν μιλιά, για το ξεπούλημα του Δημόσιου Πλούτου (Θίνες κλπ), για την ανυπαρξία μεγάλων έργων στην Ηλεία,  και το κόψιμο της «Ολυμπίας  Οδού», του σιδηροδρόμου, του αεροδρομίου της Ανδραβίδας, της διάλυσης του αρδευτικού και αποστραγγιστικού δικτύου, για τις αποζημιώσεις των αγροτών,  για την ανεργία, την φτώχια για την καταστροφή των μνημονίων.
•  Είναι αυτοί που ρυπαίνουν το περιβάλλον με την απόρριψη  αποβλήτων στο δάσος των Θινών Βαρθολομιού.
• Είναι αυτοί που συμπεριφέρονται αυταρχικά  και ως κουτσαβάκη  στο Δήμο και τα Δημόσια πράγματα, αλλά κάνουν τεμενάδες σε  τύπους σαν τον Πατούλη ( που γελά όλη  Ελλάδα )  και όλα αυτά επειδή τον υποστήριξε  και εκλέχτηκε στο Διοικητικό Συμβούλιο της  ΚΕΔΕ  και ορίσθηκε πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών υποθέσεων της  και που πάντα ψηφίζει αβλεπτί
• Είναι αυτοί που θερμά υποστήριξαν τις μνημονιακές πολιτικές

Είναι αυτοί που ανέχτηκαν,

• την  μετατροπή  την Τ.Α. σε ουραγό και κακέκτυπο του σκληρού πολιτικού νεοφιλελεύθερου κράτους – προτεκτοράτου, αντί των θέσεων υπεράσπισης των λαϊκών αιτημάτων και του κοινωνικού, ιστορικού της ρόλου,
• την  νέα γενιά των νέων “παρακρατηθέντων - υπεξαιρεθέντων” πόρων από τους  Δήμους (ΣΑΤΑ κλπ )που ξεπερνούν τα 10 δισ. €, την σκληρή λιτότητα και την  φτωχοποίηση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων που επηρεάζει τα ίδια τα έσοδα, αυξάνοντας ταυτόχρονα τις ανάγκες των κοινωνικών δομών
• τις τεράστιες μειώσεις  στους πόρους των ΟΤΑ με τους  ΚΑΠ του 2014 να αποτελούν το 47,5% των ΚΑΠ του 2009 και  η ΣΑΤΑ του 2014 αποτελεί το ένα πέμπτο της ΣΑΤΑ του 2009 (21,2%) και
• την σκληρή  εποπτεία και τους  θεσμούεςεπιτήρησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την  λογική  της ανταποδοτικότητας με μία συστηματική επέκτασή της στις κοινωνικές, πολιτιστικές, αθλητικές δράσεις των Δήμων και της  μεθοδολογίας «Θέλεις δαπάνες; Πρέπει να έχεις τα αντίστοιχα έσοδα»  και της συνεπακόλουθης  αύξησης και επιβολής νέων τελών και δικαιωμάτων και όχι της διεκδίκησης εσόδων  από θεσμοθετημένους πόρους του κράτους και τις κρατικές  χρηματοδοτήσεις που δικαιούνται οι ΟΤΑ.

Όλα καλά τα βλέπει  ο δήμαρχος  Πηνειού κ. Αλέξης  Καστρινός  (αλλά και οι άλλοι  Δήμαρχοι )  και υμνεί τον πρόεδρο της ΚΕΔΕ και δήμαρχο Αμαρουσίου κ. Γιώργο Πατούλη, όταν:

• Έχει παρέλθει το πρώτο εξάμηνο του 2016 και δεν έχει καταβληθεί η ΣΑΤΑ (Συλλογική Απόφαση Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που αποτελεί τη μοναδική πηγή χρηματοδότησης έργων για τους δήμους).
• Δεν έχει καταβληθεί καμία δόση των παρακρατηθέντων, δεν έχουν χρηματοδοτηθεί βασικές οριζόντιες δράσεις, όπως οι ΔΕΥΑ (Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης Αποχέτευσης) και  δεν έχουν αποδοθεί οι πόροι από το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ) και το τέλος διαφήμισης, σε εκκρεμότητα παραμένει η επιπλέον χρηματοδότηση μεταφερομένων αρμοδιοτήτων και ιδιαίτερα το κόστος μισθοδοσίας των δημοτικών αστυνομικών, των σχολικών φυλάκων και των σχολικών καθαριστριών, ενώ δεν έχουν καταβληθεί 20 εκ. ευρώ για επισκευή και συντήρηση των σχολικών μονάδων, ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς.
• Είμαστε στο χρονικό σημείο που ξεκινά η διαδικασία για τη σύνταξη των προϋπολογισμών των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης για το 2017 και  σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει (άρθρο 77 Ν.4172/13) οι προϋπολογισμοί θα πρέπει να έχουν συνταχθεί μέχρι 5/9/2016, έτσι ώστε να υποβληθούν στο «Παρατηρητήριο οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ», να προεγκριθούν από αυτό και στη συνέχεια να κληθούν τα Δημοτικά Συμβούλια να τους ψηφίσουν και οι  Δήμοι, θα ξεκινήσουν άμεσα τη διαδικασία για να καθορίσουν το πλαίσιο των στόχων του 2017, τα όρια των προϋπολογισμών (Π/Υ), λαμβάνοντας υπόψη την ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) που θα εκδοθεί μέχρι τέλος Ιουλίου.
• Η μιζέρια θα συνεχιστεί και μάλιστα θα είναι χειρότερη από το 2016 καθώς μεγάλος αριθμός Δήμων (κάποιες δεκάδες) δεν είναι σε θέση να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους ούτε σήμερα ούτε και το 2017.

Αυτοί είναι  και αυτός είναι και αυτά τα μεγέθη τους.

Δουλικότητα και δουλοφροσύνη  ( και κατάντια )σε κάποιους  σαν τον Πατούλη , μιλιά  και συμφωνία για την καταστροφή της Ελλάδας και των Ελλήνων, αποδοχή της διάλυσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης  και επιδίωξη μέσω παρακαλετού και γλειψίματος προς κάθε κατεύθυνση (Πατούλη, Κυβέρνηση όποια και να είναι, Περιφερειάρχη κλπ ) για να πάρουν κάποιο μικροέργο ώστε  να το παίζουν νοματαίοι και σωτήρες.

Αυτοί είμαστε και εμείς που τους ανεχόμαστε και του ψηφίζουμε και αυτό το μέγεθος μας ως πολίτες.

Υστερόγραφα :

1.

Στο Διοικητικό Συμβούλιο της  ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας) συμμετέχει και ο πρώην Δήμαρχος Αμαλιάδας/Ήλιδας κ. Γιάννης Λυμπέρης με την ανάλογη στάση (αν και τώρα τελευταία έχει κάπως χαθεί…) και σε κάποιες επιτροπές , ο Δημοτικός Σύμβουλος  Πύργου Γιάννης Αργυρόπουλος που του αρέσει πολύ να φωτογραφίζεται και σε αυτό διαπρέπει...

2.

Οι αντιπολιτεύσεις  στους Δήμους της Ηλείας και στην Περιφέρεια, του έντονου κόκκινου και της   σομόν απόχρωσης ((με έντονες μπλέ γραμμές ) κινούνται μεταξύ του « μόνο η επανάσταση  θα τα λύσει όλα» (και στο μεσοδιάστημα ας καταστραφούμε…) και  του « η κυβέρνηση θα τα λύσει» (ενώ καταστρεφόμαστε), ουσιαστικά δεν υπάρχουν, δεν προτείνουν, δεν αντιπολιτεύονται, δεν έχουν σχέδιο, δεν εμπνέουν και γενικά είναι εύκολοι (πολύ ! ) αντίπαλοι (ούτε κατά διάνοια )στις συμπολιτεύσεις και τις πλειοψηφίες δημάρχων και Περιφερειάρχη.

3.

Οι  άλλες αντιπολιτεύσεις  (νεοδημοκρατικής ή πασοκικής  χροιάς ) πολιτεύονται στην λογική του Ιζνογκούντ, "Θέλω να γίνω χαλίφης στη θέση του χαλίφη", θέλουν τη καρέκλα για να συνεχίσουν την ίδια πολιτική, αφού δεν διαφέρουν σε τίποτα και προς τούτο το μόνο που προβάλουν, είναι η ικανότητα διαχείρισης. Τρανά παραδείγματα ο Δήμος Πύργου και η Περιφέρεια.

Ο Καμμένος ο αμετροεπής και ο ανήθικος και οι ανεχόμενοι αυτόν

Ο  Καμμένος ο αμετροεπής και ο ανήθικος  και οι ανεχόμενοι αυτόν

Ο Πάνος Καμμένος ειρωνεύτηκε την πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά που «νίκησε» τον καρκίνο, επειδή παίρνει αναπηρική σύνταξη

 «Μετά τη φυλάκιση του εξάμηνου Κυριάκου η Φώφη θα αποκαλύψει ότι την υποχρέωσαν σε αναγκαστική αναπηρική σύνταξη» έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Τwitter ο υπουργός Άμυνας.

Μακάρι να καταγράφονταν συστηματικά οι λεκτικές ακροβασίες των πολιτικών μας, αυτές που ρέπουν προς τη χυδαιότητα, τον ρατσισμό, την ξενοφοβία και τον αμοραλισμό.

Θα πει κανείς, δεν έχει νόημα, μια και έχουν γίνει κοινός τόπος, καθημερινότητα.

Μάλιστα θα έλεγα να καταγράφαμε ποιοι από τους αστέρες της πολιτικής έχουν μέτρο και σύνεση (μια σοβαρότητα έστω, αν τα προηγούμενα είναι ανύπαρκτα) στον δημόσιο λόγο τους.

Βγαίνει ο Καμμένος, αμετροεπής και ανήθικος, ως συνήθως, και εξυπνακίζει θίγοντας την ιερότητα της ύπαρξης μιας συναδέλφου του στη Βουλή. Κάποιοι αντιδρούν.

 Άλλοι εξοργίζονται στο Διαδίκτυο. Ο Καμμένος αγέρωχος και ατάραχος παραμένει στη θέση του.

Το κόμμα του συγκυβερνά, πώς να το κάνουμε, χωρίς αυτό δεν έχει θέση ο (κάποτε) ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.

Ποιος να του τραβήξει το αυτί ή να τον εξαναγκάσει, διά της περιφρόνησης προς την προσωπικότητά του, να πάει σπίτι του, να ξεκουμπιστεί τρόπον τινά από τα κοινά (της εξουσίας, όχι του δήμου);

Καταπίνει πολλά αισχρά και αδιανόητα ετούτη η κοινωνία· πώς να μη βαρυστομαχιάσει, πώς να μην καταστεί αδύναμη να ξεσηκωθεί, με τόσα σκουπίδια που εισέρχονται στο μυαλό της;

Αποδεχτήκαμε μάλλον ότι στα δώματα της εξουσίας κατοικούν απολίτιστοι ως επί το πλείστον και ανήθικοι συμπολίτες· το εξοργιστικό δε είναι ότι δεν φείδονται (απεναντίας...) να εκτοξεύουν δεκάρικους για τον πολιτισμό και την ηθική, ειδικά όταν βγαίνουν στην τηλοψία.

Είναι υπεύθυνη και η κοινωνία γι’ αυτήν την κατάντια.

Τσιμουδιά βεβαίως και από την κυβερνώσα Αριστερά.

 Εδώ τόσα και τόσα ανόσια έχουν ειπωθεί, στην ανηθικότητα του συγκυβερνήτη θα κολλήσουν;

Ας πούμε ότι ήταν μια ατυχής έκφραση και πάμε γι’ άλλα (να υπηρετήσουμε πιστά τις εντολές των δανειστών λ.χ., όλα τ’ άλλα είναι για αλλού ζώντες· εδώ έχουμε ρεαλισμό, όχι παίξε γέλασε).

Δύσκολη εποχή για το πνεύμα και την αισθητική (του), κατωφερική· δεν πρέπει, όμως, κάποια στιγμή να συγκρατηθεί η κατάπτωση; Από τους «πάνω» δεν περιμένουμε βέβαια κάποια ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση, διότι τους βολεύει, από τους «κάτω», όμως, από την κοινωνία; Μήπως να έκανε μια δημόσια, μια εθνική έκκληση προς τους πολιτικούς να σέβονται τη γλώσσα και την ιερότητα του σώματος, τις προσωπικές στιγμές και τον πόνο του καθενός;

Να τους θύμιζε ότι ο λόγος τους οφείλει να εκπορεύεται από την αρχή της συμπάθειας και όχι από την κακεντρεχή χαρά για τις ατυχίες των άλλων; Να μην υπερίσχυε η ιδιοτέλεια της ηθικής (των κανόνων συμπεριφοράς, έστω);

Βέβαια είναι δύσκολο να αποκτηθούν εν μια νυκτί όλα αυτά, αφού δεν προσκτήθηκαν στην κρίσιμη ηλικία στην οποία παιδαγωγείται κάθε άνθρωπος, δηλαδή στην παιδική. Αρα μάλλον θα ψάξει ψύλλους στ’ άχυρα η κοινωνία και, άρα, μ’ αυτούς θα πορευτούμε.

Το να ζητάει η κοινωνία από τον πρωθυπουργό να ψέξει, να επιπλήξει, να απομακρύνει τον κ. Καμμένο είναι ανεδαφικό, άστοχο· ...καμένο από χέρι (και γελοίο θα έλεγα).

Εξάλλου είναι αριστερή κληρονομιά ότι και με τον διάβολο συνεργαζόμαστε προκειμένου να επιτευχθεί στόχος, διπλός μάλιστα: να υφαρπαχτεί η εξουσία και να εκδιωχτεί προτροπάδην η επικατάρατη Δεξιά.

 Για τέτοιον λόγο (πολιτισμό) μιλάμε.

ΓΣ+ΜΟΛ

Ο θάνατος του εμποράκου Πάνω από 100 επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά!

Ο θάνατος του εμποράκου

Πάνω από 100 επιχειρήσεις κλείνουν καθημερινά! - Στοιχεία σοκ για τη δραματική κατάσταση στο χώρο του εμπορίου

Σοκ προκαλούν στην αγορά τα στοιχεία για τα «λουκέτα» που μπήκαν στις επιχειρήσεις τα τελευταία χρόνια. Φαίνεται όμως ότι αυτή η καταστροφική πορεία θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια, οδηγώντας σε μια δραματική μείωση του αριθμού των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα τελευταία επτά χρόνια, πάνω από 100 επιχειρήσεις κλείνουν κάθε εργάσιμη ημέρα!

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής σημειώνεται ότι στο διάστημα 2008- 2015 έκλεισαν 244.712 επιχειρήσεις.(1)

Συγκεκριμένα ο συνολικός αριθμός των επιχειρήσεων το 2008 ήταν 858.685, ενώ στα τέλη του 2015 είχαν απομείνει 613.973.

Όμως, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα αφού στον αριθμό των επιχειρήσεων που έκλεισαν θα πρέπει να προστεθούν μερικές δεκάδες χιλιάδες που έκλεισαν στη διάρκεια του πρώτου εξαμήνου του 2016.

Συνέπεια των δραματικών εξελίξεων στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ήταν η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας αφού υπολογίζεται ότι με τα «λουκέτα» χάθηκαν 842.670 θέσεις εργασίας.

Όπως προκύπτει, μέχρι τώρα, με κάθε «λουκέτο» χανόντουσαν 3,4 θέσεις εργασίας. Δηλαδή στην πλειοψηφία τους ήταν επιχειρήσεις μικρές, ατομικές, ή με 2- 3 εργαζόμενους.

Τώρα όμως που αρχίζουν να κλείνουν επιχειρήσεις μεγαλύτερες και με πολλαπλάσιο αριθμό εργαζομένων («Μαρινόπουλος» με 12.500 εργαζόμενους, «Ηλεκτρονική» με 585 εργαζόμενους), ο αριθμός των ανέργων αναμένεται να αυξηθεί κατακόρυφα.

Μέσα σε επτά χρόνια «χάθηκε» το 28,5% των επιχειρήσεων στην Ελλάδα! Ένα πραγματικό πογκρόμ. Και έπεται συνέχεια.

Για το μέγεθος της ζημιάς από την εξέλιξη αυτή, μπορούμε να πούμε ότι με το μαζικό κλείσιμο των επιχειρήσεων (μικρομεσαίων και μεγαλύτερων), χάθηκαν 30,31 δις. ευρώ προϊόντος από την εθνική οικονομία, δηλαδή το 17% του ΑΕΠ!

Η καταβαράθρωση της ζήτησης, που οφείλεται,

 στη δραματική μείωση της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών στρωμάτων, είναι ασφαλώς η κύρια αιτία της καταστροφής των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Όμως, σημαντικό ρόλο παίζει και η τεράστια αύξηση των φόρων, άμεσων και έμμεσων, που οδήγησε και οδηγεί δεκάδες χιλιάδες επαγγελματοβιοτέχνες και εμπόρους στην απόγνωση.

 Στους δύο αυτούς λόγους έρχεται να προστεθεί και το κλείσιμο της κάνουλας του τραπεζικού δανεισμού, αφού οι τράπεζες (παρά τις ανακεφαλαιοποιήσεις) αρνούνται να χορηγήσουν δάνεια στις επιχειρήσεις.

Τα παραπάνω περιγράφουν τις συνέπειες της μνημονιακής πολιτικής στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Όμως, το πογκρόμ που υφίστανται δεν οφείλεται μόνο στα μνημόνια.

Η συρρίκνωση των μεσαίων στρωμάτων είναι ένας στρατηγικός στόχος του μονοπωλιακού κεφαλαίου, που περιλαμβάνεται σε σωρεία αποφάσεων και εκθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ειδικότερα, για την Ελλάδα υπάρχει πλήθος αναφορών τόσο στον «υπερεπαγγελματισμό», δηλαδή το ιδιαίτερα μεγάλο στρώμα των αυτοαπασχολούμενων και ελεύθερων επαγγελματιών, όσο και στο υψηλό ποσοστό του αγροτικού τομέα στο σύνολο της οικονομίας.

Έτσι, η Ε.Ε σε αγαστή συνεργασία με τις ελληνικές κυβερνήσεις βρήκαν στην τελευταία κρίση την ευκαιρία για να επενδύσουν σ΄ αυτήν και το πάγιο σχέδιο τους για τη συρρίκνωση των μικρομεσαίων στρωμάτων στην πόλη και το χωριό προς όφελος των πολυεθνικών που καρπώνονται το μερίδιο της αγοράς, ή της αγροτικής εκμετάλλευσης, που αφήνουν πίσω τους οι κατεστραμμένοι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και αγρότες.

Η εξέλιξη αυτή δημιουργεί και τις προϋποθέσεις για την προσέγγιση των μικρομεσαίων, που υφίστανται αυτή τη βίαιη προλεταριοποίηση, με την εργατική τάξη, κατ΄ αρχήν για την απόκρουση των συνεπειών της μνημονιακής πολιτικής αλλά και στην προοπτική μιας αντιμονοπωλιακής, δημοκρατικής κοινωνικής συμμαχίας.

Απαραίτητης όχι μόνο για την έξοδο από την κρίση, αλλά και για μια πορεία ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού.

*Ο τίτλος «Ο θάνατος του εμποράκου» είναι δανεισμένος από το ομότιτλο θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ. Έργο-κόλαφος ενάντια στην υλιστική κοινωνία και στη βάναυση, χωρίς ηθικές αναστολές λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος, ο «Θάνατος του Εμποράκου» αποτελεί όχι μόνο ένα κορυφαίο δείγμα του πολιτικού ρεαλισμού του Άρθουρ Μίλλερ αλλά και ένα διαχρονικό σχόλιο για τη διάψευση του αμερικανικού ονείρου και τη συνυπευθυνότητα όσων το συντηρούν χωρίς να αντιλαμβάνονται τις στρεβλώσεις του.

Δάνης

Δύο ανόμοια, ετέρα θέματα και το ενοποιό στοιχείο

Δύο ανόμοια, έτερα θέματα και το ενοποιόν  στοιχείο

Το πρώτον

Ανθυπομειδιά κανείς (πικρά, όχι πικρόχολα) διαβάζοντας ότι επιθυμία του Έλληνα πρωθυπουργού είναι να συμπεριλάβει στις προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος την κατοχύρωση του κοινωνικού χαρακτήρα των δημόσιων αγαθών ή, ακόμη, την ενίσχυση του ρόλου της Βουλής απέναντι στην κεντρική εξουσία.

Μάλιστα. Την ίδια ώρα: η συγκατάνευση … φάγος  «αριστερή»  κυβέρνηση έχει ξεπουλήσει (πραγματικά μπιρ παρά) λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα, κάθε φιλέτο της δημόσιας περιουσίας.

Από τη μια· από την άλλη ούτε παράγραφος νόμου δεν γίνεται αποδεκτή εάν δεν δώσουν την έγκρισή τους οι δανειστές.

Πλήρης βιασμός και αντιστροφή της πραγματικότητας!

Το εντυπωσιακό δεν είναι αυτό, όχι· κάθε πολιτικός μπορεί να ξεφουρνίζει τα ψεύδη του ή τις αναλήθειές του -εκείνο που σχεδόν συγκλονίζει είναι ότι καταφέρνει και πείθει το πόπολο ότι οι προθέσεις του είναι αγνές, ότι διακατέχεται από το πάθος για εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και για κοινωνική μέριμνα, τάχα.

Καλά δασκαλεμένος ή πληροφορημένος ο κ. Τσίπρας αντιστρέφει έτσι άνετα την αλήθεια χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, αφού ξέρει (;) ότι έτσι λειτουργεί το πολιτικό θέατρο, ότι δηλαδή και να αντιδράσει κάποιος το μόνο που θα καταφέρει είναι,

πρώτον, να κατηγορηθεί ως δεξιός και,

δεύτερον, να λοιδορηθεί (τουλάχιστον).

Πάντως ακόμη ομιλεί και πράττει σαν να μην έχει συμβεί τίποτα (!), σαν να είναι ακόμη στην αντιπολίτευση και να ρητορεύει.

Φαίνεται ακατανόητο αλλά δεν είναι. Είναι η ελληνική πραγματικότητα της πολιτικής (αυτής) της «Αριστεράς» κατά τον εικοστό πρώτο αιώνα, παρακαλώ. Και ποια δημόσια αγαθά έχουν απομείνει στην ελληνική επικράτεια;

Ο ήλιος, ο αέρας και ο Παρθενώνας... -και τα νησιά και τα βουνά δεν τα βλέπω και πολύ στέρεα...

Το δεύτερον

Εποχή διακοπών, θάλασσες γαλάζιες, δροσερά βουνά, καλοκαιράκι.

 Είναι όμως  και μερικοί δύσμοιροι που δεν έχουν τα μέσα ή την δυνατότητα να πάνε κάπου αλλού να δροσιστούν που ασφυκτιούν σε μικρά σπίτια, σε γειτονιές, σε χωριά ή  χαροπαλεύουν σε φυλακές και ψυχιατρεία και νοσοκομεία

Μόνη επιλογή για αυτούς,  το πολύ  ένα  στο πάρκο (αν υπάρχει) μια καρέκλα στην αυλή, στην πόρτα ή το παράθυρο, το κοίταγμα μόνο του ουρανού, μια βόλτα σε ένα προαύλιο, ένα κλιματιστικό σε δημόσιο χώρο, κάποια θύμιση, ένα όνειρο...

Που χαρά, όχι μπάνια, καθόλου ξενοιασιά.

Το πολύ πολύ  κάποιο μπανάκι με το λεωφορείο της γραμμής. Και κάποιοι τους/τις  λοιδορούν, τους χλευάζουν , άσχημα τα σώματα τους, άκομψα, ίσως «χοντρά», γερασμένα. Βλέπεις τα βάσανα της ζωής πάνω τους  άφησαν ανεξίτηλα τα σημάδια τους.

Και για έξοδο, για ένα ουζάκι, ένα φαγητό, να βγουν να ξεσκάσουν, ούτε λόγος.

Αν κάτι περισσεύει (από τα κομμένα των μνημονίων,  και από αυτά που κόβουν οι ίδιοι ), στα παιδιά και στα εγγόνια. Ας έχουν αυτά ένα χαμόγελο .

Και πώς, με ποια καλή διάθεση να κάνουν περιπάτους μέσα τους, να δουν διαφορετικές θάλασσες και λαμπρούς ήλιους· μια αόρατη τεθλασμένη η ζωή των πολλών, χωρίς υπερηφάνεια και γενναιότητα, χωρίς περιπέτειες, χωρίς κινδύνους, χωρίς γνώση ηφαιστείων και ανεξερεύνητων ωκεανών.

Αρέσκονται να μη γνωρίζουν το μέλλον, δυσφορούν, όμως, και με το παρόν, άχαρο και άνοστο, μολυβένιο και συννεφιασμένο· ανυπομονούν εντούτοις να ’ρθει ένα καλύτερο αύριο, να εκπληρωθεί μια ανομολόγητη επιθυμία (ο Θεός κι η ψυχή τους).

Φτωχοί καθώς είναι βλέπουν μόνο τα κοντινά πράγματα, η ψυχή τους δεν έχει το κουράγιο να ατενίσει μακρινούς και άγνωστους ορίζοντες, να κολυμπήσει σε καθαρά νερά θαλάσσης, διάολε, να δονηθεί από την τρικυμία στα σωθικά που προκαλεί ένα δροσερό ποτήρι γεμάτο με μυτιληνιό ούζο ή με μια ελαφριά και εύγευστη ελληνική μπίρα.

Το ενοποιό στοιχείο 

Τι τα ενώνει, το πρώτο  και το δεύτερο ;

Τι τα ενώνει, τα λόγια (και τα έργα) του Τσίπρα  με την αδυναμία διακοπών και εξέρευσης δροσιάς  πολλών πολιτών ;

Μα η κοροϊδία, το χάσμα λόγων(εξαγγελιών) και έργων .

Η κοροϊδία, του προγράμματος της Θεσσαλονίκης,  του «δεν είμαστε όλοι ίδιοι», του «θα αντισταθούμε» , του πουλήματος του ΟΧΙ, ότι οι φτωχοί, οι άνεργοι, τα ξενιτεμένα νέα παιδιά, θα χαμογελούσαν, θα εργαζόντουσαν, ότι αυτοί που μιλάγανε λέγανε την αλήθεια.

Η κοροϊδία,  του συμβιβασμού. Ποιός τους ψήφισε να συμβιβαστούν, να υποταχτούν. Μια χαρά συμβιβασμένοι και οι υποταγμένοι ήταν οι προηγούμενοι (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, κλπ). Γίνατε/γίναν  το ίδιο.

 Σαν δεν ντρέπεστε.

Για τους (και στους ) φτωχούς ο λόγος που επέτρεψαν (κακώς !)σε μια ολιγαρχία να τους αφαιμάσσει και έχασαν (πολύ κακώς !)τη φωνή τους από την αδιανόητη επίθεση του επίσημου κράτους εναντίον τους και που επιτρέπουν να  υπάρχει ένα χάσμα, ανάμεσα στους φτωχούς και τη ζωή που ρουφάει αχόρταγα επενδύσεις και εξεγέρσεις, τον λόγο και το παράλογο, όνειρα και ελπίδες….(πάρα πολύ κακώς !)

 Λοιπόν ;

Δεν φτάνει να λέμε « πουτάνα κοινωνία» και να μας καθορίζει  η δειλία ή η δουλοφροσύνη, ή η ραθυμία …

Όχι άλλη υπακοή στον νόμο, αυτό να  θέλουν οι πάσχοντες και οι πένητες (οι νέοι και οι ηλικιωμένοι), αλλά  και να είναι βαρύς ο πέλεκυς (του νόμου και της πολιτικής ) κατά αυτών που μας κατάντησαν σε αυτό που βιώνουμε.

Ένας κόσμος ηττών, μιζέριας, χωρίς γέλιο και σθένος· πώς αντέχεται ένας τέτοιος κόσμος;

Πως ανεχόμαστε του κοροϊδευτές μας ; Χρόνια τώρα, αλλά και πρόσφατα.

Εκτός και αν νιώθουμε ευγνωμοσύνη (σε ποιον;) γι’ αυτήν μας την αθλιότητα.

Εκτός και αν μας αρέσει.

Εκτός και αν μας αρέσει το παραμύθιασμα

Αν όχι…

ΓΣ+ΜΟΛ 

Οι εκδηλώσεις εορτασμού(εκλογικός νόμος, συνταγματική αναθεώρηση και κοινωνικό κράτος ) της Κυβέρνησης έλαβε (προσωρινά) τέλος

Οι  εκδηλώσεις εορτασμού(εκλογικός νόμος, συνταγματική αναθεώρηση και κοινωνικό κράτος ) της Κυβέρνησης έλαβαν (προσωρινά) τέλος

Μετά το ναυάγιο με την άμεση εφαρμογή του νέου εκλογικού νόμου και με την καρικατούρα (με το όριο του3%)της απλής αναλογικής, ήρθε  η ώρα  της Συνταγματικής Αναθεώρησης και σήμερα νέες εξαγγελίες Τσίπρα για "κοινωνικό κράτος" στα πλαίσια της  επικοινωνιακή αντεπίθεση της κυβέρνησης υπό το βάρος της κυβερνητικής φθοράς και της τεράστιας αγανάκτησης των Ελλήνων.

Με τη σημερινή "σεμνή τελετή", ολοκληρώνονται μάλλον για το επόμενο 20ήμερο οι εκδηλώσεις εορτασμού της Κυβέρνησης.

 Ο στόχος των τελετών (εκλογικός νόμος, Συνταγματική Αναθεώρηση και κοινωνικό κράτος )είναι προφανής .

1.Αλλαγή της ατζέντας από τα οικονομικά, μνημόνια, φόροι, ΕΝΦΙΑ, μειώσεις, κατασχέσεις, ανεργία …., μάταια βέβαια, γιατί η άδεια  τσέπη, τα ραβασάκια της εφορίας, η ακρίβεια και τα καθημερινά μεγάλα προβλήματα των πολιτών, δεν φεύγουν με διάφορες φιέστες  και κούφιες περιεχομένου εξαγγελίες για την αλλαγή της ζωής των Ελλήνων.

2. Επίδειξη κυβερνητικής σταθερότητας και αποκλεισμού  σεναρίων  εκλογών, τουλάχιστον μέχρι τους πρώτους μήνες του επόμενου έτους.

3. Διεύρυνση της κοινοβουλευτικής στήριξης, που είχε ως αποτέλεσμα την  πρόσκληση για φαγητό από  τον  πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων στο σπίτι και την σχέση αυτήν να μετασχηματίζεται σε αρραβώνα

Συνταγματική Αναθεώρηση

Μια Συνταγματική Αναθεώρηση που η παρουσίαση της έγινε πίσω από το Σύνταγμα, στον προαύλιο χώρο της Βουλής, ως μια «πριβέ» τελετή με καλεσμένους τα μέλη του κλειστού κλαμπ της πολιτικής και θεσμικής ελίτ.

Δεν χρειάζονται πολύπλοκες θεωρητικές αναλύσεις για να τεκμηριωθεί ότι η διαδικασία αυτή εντάσσεται στη τακτική της νομιμοποίησης της πολιτικής της μνημονίων και την εξασφάλιση πλατιάς συναίνεσης (και συνυπευθυνότητας) σε αυτή και σε κοινωνικό και σε πολιτικό επίπεδο.

Είναι εξ άλλου, η εξαγγελία αντίστοιχων «διαλόγων», με μαζικούς φορείς και συνδικάτα, μια πάγια τακτική όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια. 

Το πρωτότυπο εδώ είναι ότι στο διάλογο καλούνται και οι «απλοί πολίτες». Εντός της μνημονιακής περιορισμένης Δημοκρατίας η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατρέψει σε συνενόχους τους πολίτες, που παραμυθιασμένοι από τη διαδικασία «διαλόγου», θα καταθέτουν προτάσεις σε μια ιστοσελίδα, όταν ότι στη χώρα μας έχει ήδη συντελεστεί Συνταγματική Αναθεώρηση και το νέο υπερΣύνταγμα ονομάζεται Μνημόνιο. 

Η λέξη «Σύνταγμα» αποτελεί συνεκδοχή τριών πραγμάτων ταυτόχρονα(όπως αναφέρει ο Γιαν. Κιμπ). Δηλώνει τον θεμελιώδη νόμου του κράτους, το ιστορικό γεγονός διεκδίκησης του πρώτου συντάγματος της χώρας με την εξέγερση του 1843 στον χώρο που σήμερα ονομάζεται «Σύνταγμα», και την πλατεία που, στη συμβολική και χωροταξική της σχέση με τη Βουλή, αποτελεί τη δημόσια, υλική, σωματική έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, η οποία τυπικά αποτελεί πηγή όλων των εξουσιών, όπως δηλώνεται στο πρώτο άρθρο του Συντάγματος.

Οι κυβερνητικές προτάσεις για την αναθεώρηση σε γενικές γραμμές είναι περιορισμένες, μάλλον συντηρητικές και σε κάθε περίπτωση αναντίστοιχες με τη ριζοσπαστική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος , του κρατικού και οικονομικού μοντέλου που εκφράστηκε στα χρόνια των Μνημονίων.

-    Η πρόταση συνταγματικής κατοχύρωσης της απλής αναλογικής ως έκφρασης της θεμελιώδους διάταξης για την ισότητα των πολιτών ενώπιον του νόμου έχει νόημα μόνο αν απαγορεύει κάθε καταστρατήγηση αυτής της αρχής. Η παραβίαση της ισότητας ψήφου με τη διατήρηση ορίων εισόδου στη βουλή, όπως τώρα με το 3%, αφήνει παράθυρα ακόμη πιο κραυγαλέας φαλκίδευσης με κατά βούληση αυξομειώσεις του ορίου αυτού. Στην Τουρκία, ως γνωστόν, η νόμιμη καλπονοθεία έχει όριο το 10%.

-    Η εκλογή του Προέδρου από τον λαό, έστω και ως τρίτη ψηφοφορία, εκ πρώτης όψεως είναι αδιάφορη. Κανένας κανόνας, όμως, δεν επιβάλει ότι η άμεση εκλογή σημαίνει και μετατροπή του πολιτεύματος σε ελαφρώς προεδρική δημοκρατία. Η «λελογισμένη αύξηση αρμοδιοτήτων» αποτελεί βαθιά συντηρητική επιλογή. Πολύ περισσότερο που συνδυάζεται με τη συγκρότηση «ειδικού γνωμοδοτικού οργάνου» από δικαστές που θα αποφαίνεται επί της συνταγματικότητας νόμου. Αυτό, άραγε, δεν υπάγεται στην «τεχνοκρατική ιδεολογία», στην οποία ο πρωθυπουργός αποδίδει την «ήττα της μεταπολίτευσης»;.

-    Η «εποικοδομητική ψήφος δυσπιστίας», δηλαδή πρόταση μομφής που συνοδεύεται από πρόταση νέου πρωθυπουργού αποτελεί κλασική φιλελεύθερη προσέγγιση κατά την οποία η «κατάχρηση» της προσφυγής στη λαϊκή ετυμηγορία πρέπει να αποφεύγεται και να δίνονται εκ των ενόντων λύσεις διακυβέρνησης. Ορθά προτείνεται ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να είναι αιρετός, παράδοξη είναι όμως η πρόταση για «κόφτη» οκτώ ετών στη θητεία βουλευτή. Αντιθέτως, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να αναζητηθούν δυνατότητες ανάκλησης βουλευτή όταν θεωρείται ότι παραβιάζει την εντολή του. Η κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας ακούγεται αυτονόητη, αλλά απαιτούνται πολλές δικλίδες ασφαλείας για να μην εξελιχθεί σε μηχανισμό ομηρίας των βουλευτών από ορατές και αόρατες εξουσίες.

 -    Τα δημοψηφίσματα είναι μια δοκιμασμένη διαδικασία άμεσης δημοκρατίας, αρκεί να έχουν δεσμευτικό και όχι γνωμοδοτικό χαρακτήρα. Προφανώς πρέπει να είναι υποχρεωτικά όταν πρόκειται για συνθήκες που εκχωρούν κρατική κυριαρχία, αλλά το μείζον ερώτημα είναι πώς θα αποφευχθεί η δια του συντάγματος κατοχύρωση της ήδη εκχωρημένης κυριαρχίας, μέσω Μνημονίων και ευρωπαϊκών συνθηκών. Αίφνης, για ποιο λόγο εξαιρούνται από τα δημοψηφίσματα λαϊκής πρωτοβουλίας οι «δημοσιονομικοί νόμοι»,  πρακτικά κάθε νομοθέτημα που πηγάζει από τα μνημόνια ή από τη δημοσιονομική επικυριαρχία της Ε.Ε.;

-    Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος των ανεξάρτητων αρχών είναι μια «ασπιρίνη» για το μείζον πρόβλημα, την ιδιωτικοποίηση των πιο ζωτικών, επιτελικών λειτουργιών του κράτους, ιδιαίτερα στο πεδίο της ρύθμισης των αγορών ή στην κραυγαλέα περίπτωση της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων. Μια αληθινά δημοκρατική μεταρρύθμιση θα ήταν ο δημόσιος και κοινωνικός έλεγχος αυτών των λειτουργιών του κράτους.

 -    Η διακήρυξη της «θρησκευτικής ουδετερότητας» του κράτους δεν έχει το παραμικρό αντίκρισμα χωρίς τον σαφή διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας. Η κυβέρνηση παραιτείται απ’ αυτόν τον στοιχειώδη εκσυγχρονισμό, δεδομένο εδώ και δεκαετίες στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου.

 -    Η πρόταση για ρητή απαγόρευση της άρσης του δημοσίου ελέγχου στο νερό και στην ενέργεια, θα ήταν ευπρόσδεκτη αν δεν βρισκόταν σε κραυγαλέα αντίφαση με την ιδιωτικοποίηση του… σύμπαντος μέσω του τρίτου Μνημονίου. Αλλά μια βαθιά δημοκρατική συνταγματική μεταρρύθμιση θα είχε νόημα να προσδιορίζει από την αρχή το σύνολο των δημοσίων και κοινών αγαθών που απαγορεύεται να φεύγουν από τον δημόσιο έλεγχο, από τον αιγιαλό μέχρι τα δίκτυα μεταφορών, και από το ψηφιακό φάσμα μέχρι τον ορυκτό πλούτο. Θα έπρεπε, επίσης, να ξαναπροσδιορίσει τις έννοιες του δημοσίου συμφέροντος και της κοινής ωφέλειας, τόσο βάναυσα τραυματισμένες στην εποχή της τραπεζοκρατίας, της χρεοκρατίας και της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

 -    Τέλος, η συνταγματική κατοχύρωση της ελευθερίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων ως μοναδικού μέσου προσδιορισμού του μισθού ακούγεται ενδιαφέρουσα, αν και έχει προφανώς αμυντικό χαρακτήρα ενόψει της δεύτερης αξιολόγησης. Στην πραγματικότητα προσθέτει μόνο ένα ερμηνευτικό στοιχείο στην ήδη ισχύουσα και επαρκή συνταγματική διάταξη (άρθρο 22, παρ. 2), που έχει παραβιαστεί από τις μνημονιακές διατάξεις. Ίσως μάλιστα δημιουργήσει ανάγκες λεπτομερούς προσδιορισμού του τι άλλο πρέπει να ρυθμίζουν οι ΣΣΕ, προκειμένου να αποφευχθούν ερμηνείες ασφυκτικού περιορισμού του περιεχομένου τους.

Συνολικά, η προτεινόμενη συνταγματική αναθεώρηση,

 κλείνει το μάτι στην εκκλησία αποφεύγοντας επιμελώς να μιλήσει για διαχωρισμό εκκλησίας – κράτους,

 αφήνει ανέγγιχτα τα τεράστια ζητήματα που ανέδειξε η εμπειρία των Μνημονίων και αφορούν μεταξύ άλλων: τα συνταγματικά όρια στους περιορισμούς της κρατικής κυριαρχίας έναντι διεθνών οργανισμών και, πολύ περισσότερο, έναντι των πιστωτών της χώρας, είτε είναι ιδιώτες είτε κράτη και διακρατικοί θεσμοί που συμβάλλονται ως ιδιώτες (Μνημόνιο), τον προσδιορισμό του δημοσίου συμφέροντος ιδιαίτερα στις συγκρούσεις του με το ιδιωτικό συμφέρον (δικαιοδοσία στην επίλυση διαφορών κράτους και ιδιώτη επενδυτή, διασώσεις τραπεζών κλπ), την επικαιροποίηση της προστασίας των δημοσίων και κοινών αγαθών καθώς και των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που απειλούνται από την ανεξέλεγκτη ισχύ των ιδιωτικών συμφερόντων και της αγοράς κ.α.

Η χρηματοπιστωτική κρίση και η κρίση χρέους έχει ανοίξει εκ των πραγμάτων μια μεγάλη ατζέντα θεσμικών – και συνταγματικών- κενών για τα όρια μεταξύ έθνους κράτους, διακρατικών ολοκληρώσεων και δυνάμεων της αγοράς. Χωρίς συνταγματικούς φραγμούς τα κενά αυτά θα τα κατακλύσουν η νεοφιλελεύθερη απορρύθμιση και η ηγεμονία των ισχυρών χωρών.

Οι νέες εξαγγελίες Τσίπρα για "κοινωνικό κράτος" υπό το βάρος της φθοράς

Μετά τις προτάσεις της Κυβέρνησης για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ο Αλέξης Τσίπρας σήμερα, σε απευθείας μετάδοση από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής ανακοίνωσε  νέες εξαγγελίες με αιχμή την καθημερινότητα των ευάλωτων πολιτών.

Κάρτες σίτισης και άλλα σχετικά (ημί)μετρα ανακούφισης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, βρίσκονται στον πυρήνα του σχεδιασμού προκειμένου - καταρχήν- να δώσουν την αίσθηση ότι η Κυβέρνηση στρέφεται προς την καθημερινότητα και δεν περιορίζεται αποκλειστικώς στη διαχείριση της μνημονιακής πραγματικότητας.

Το σημερινό "δρώμενο", έχει αποφασιστεί εδώ και εβδομάδες από το πρωθυπουργικό επιτελείο, καθώς ιδιαίτερα μετά και τις εσωκομματικές αντιδράσεις που προκάλεσε η κατάργηση του ΕΚΑΣ, κρίθηκε επιβεβλημένο να δώσει η κυβέρνηση "σήμα" ότι παράλληλα με την υλοποίηση των συμφωνηθέντων του τρίτου μνημονίου, είναι προσηλωμένη και στην διευκόλυνση των ομάδων που ζουν υπό συνθήκες ακραίας φτώχειας.

Η ζέση τούτη με την οποία περιέβαλλε μέσα στο κατακαλόκαιρο η κυβέρνηση την (επικοινωνιακή) ανάγκη να προβεί σε κοινωνικού τύπου παρεμβάσεις, είναι προφανές ότι υπαγορεύεται και από την ανάγκη των αριθμών ( με τους οποίους η κυβέρνηση ως γνωστόν είναι ...παγίως τσακωμένη αλλά μαθαίνει εξ ανάγκης να συμφιλιώνεται).

Οι δημοσκοπικοί δείκτες είναι μάλλον σκληροί με το Μαξίμου και κρίθηκε ότι υπάρχει χρεία για άμεση επιχείρηση συγκράτησης της φθοράς.

Το δια ταύτα των πρωθυπουργικών εξαγγελιών, περιλαμβάνει πέντε πυλώνες και θα υπάγεται στον γενικό μεγαλεπήβολο στόχο: "Κοινωνικό κράτος για όλους".

Επ΄ αυτού, ο κ. Τσίπρας υπενθύμισε  την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτικη περίθαλψη και από ανασφάλιστους, το επίδομα ενοικίου, τη δωρεάν σίτιση κ.λ.π.

Ως είπε άλλωστε πρόσφατα ο κ. Φλαμπουράρης έμπλεος υπερηφάνειας, ο ΣΥΡΙΖΑ στήριξε τους ανθρώπους ώστε να μην τρέφονται από τα σκουπίδια ( περιέργως πώς, δε σηκώθηκαν οι πέτρες από μόνες τους). 

Ο απαράδεκτος κύριος Απόστολος Κατσιφάρας

 Ο απαράδεκτος κύριος Απόστολος Κατσιφάρας

Ο κ Απόστολος Κατσιφάρας Περιφερειάρχης  Δυτικής Ελλάδας (…. Περιφέρεια που ανήκει και  ο Νομός Ηλείας) και οι συν αυτώ (μηδέ εξαιρουμένων των Ηλείων Αντιπεριφερειαρχών και Συμβούλων Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης  ), αντιμετωπίζει την Ηλεία, υποτιμητικά, άνισα, εχθρικά  και σαφώς ετεροβαρώς σε σχέση με την Αχαΐα/Πάτρα (πρωτίστως και με μεγάλη διαφορά) και με την Αιτωλοακαρνανία (δευτερευόντως).

Έχουν κατά καιρούς τεθεί ερωτήματα που μένουν αναπάντητα, αλλά πριν τα θέσουμε  επικαιροποιημένα, ας δούμε τι ώθησε τον γράφοντα να θεωρεί και να κριτικάρει τον   κ. Απ.  Κατσιφάρα και όλο το σύστημα της περιφέρειας ως απαράδεκτο και απορριπτέο.

Δεν είναι ένα, είναι πολλά..

1.

Ας ξεκινήσουμε από το πιο πρόσφατο, το σημερινό, αυτό του έργου «Σχεδιασμός και εφαρμογή δράσεων τουριστικής προβολής της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας(ΠΔΕ)», κατά την οποία εκπονείται και η Μελέτη Τουριστικού Προϊόντος και Ανταγωνιστικής Ταυτότητας της Περιφέρειάς Δυτικής Ελλάδας (κόστους 315.000 ευρώ ,παρακαλώ..).

Είναι τόσο το μίσος και η εμπάθεια τους ενάντια  στην Ηλεία, που αναζητείται «ισχυρό brand name για την τουριστική προβολή της Δ. Ελλάδας» όταν η Αρχαία Ολυμπία(η γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων) και το όνομα Ολυμπία είναι από τα πιο εμπορεύσιμα στον πλανήτη και το όνομα Olympic είναι από τα πιο αναγνωρίσιμα σε όλο τον κόσμο.

 Σε Ελλάδα και δυτικό κόσμο ένας από τους βέβαιους προορισμούς για όλους τους τουρίστες, είναι η Αρχαία Ολυμπία, συνδυασμός φυσικού και πολιτισμικού πλούτου μοναδικός όχι μόνο για την Ευρώπη αλλά ίσως και για όλο τον κόσμο.

Και η ΠΔΕ , αντί να προβάλει και να έχει προμετωπίδα της την Ολυμπία(όπως θα έκανε κάθε περιοχή της υδρογείου),

αναζητεί «ισχυρό brand name για την τουριστική προβολή της Δ. Ελλάδας»….

Αν διαβάσει κανείς το «Προσχέδιο της Μελέτης Τουριστικού Προϊόντος της ΠΔΕ» (κόστους 315.000 ευρώ ….)  θα βρει «χωμένη» την Αρχαία Ολυμπία κάπου στα ..ενδιαφέροντα αξιοθέατα.

Αντί να αξιοποιούν την Ολυμπία, την υποβαθμίζουν.

Αντί να ενισχύουν την Ολυμπία, την θυμόνται για τις δημόσιες σχέσεις τους, για τις φωτογραφίες τους, όταν πραγματοποιείται η Αφή της φλόγας, τότε μαζεύουν τα σκουπίδια από τους δρόμους, τότε  βγάζουν ψεύτικους λόγους ενδιαφέροντος,

Αντί να κατασκευάζουν έργα υποδομής  στην Ολυμπία και την ευρύτερη περιοχή,

 κόβουν την « Ολυμπία Οδό» και αυτήν την κουτσουρεμένη που δημοπρατείται (και που … κάποτε θα γίνει), δεν υπάρχει σύνδεση με την Αρχαία Ολυμπία, δεν υπάρχει σύνδεση με την Αρκαδία και σύνδεση (γέφυρα Ολυμπία-Καλυβάκια )με τον Εθνική Οδό Πύργου- Καλαμάτας (που κόπηκε από την  « Ολυμπία Οδό»),

δεν υπάρχει σιδηροδρομική επικοινωνία με την υπόλοιπη Ελλάδα και την Ευρώπη,

δεν υπάρχει αεροδρόμιο…

2.

Πρόσφατα, στις  21/072016 σε σύσκεψη του Απ. Κατσιφάρα για το νέο ΕΣΠΑ 2014-2020, παρουσιάστηκε ο  απολογισμός των έργων Πολιτισμού που υλοποιήθηκαν από την προηγούμενη Προγραμματική Περίοδο 2007-2013 και που ήταν συνολικά 14 έργα προϋπολογισμού 15.495.607,20 ευρώ .

Λοιπόν το 2007-13 έγιναν έργα, έξι(6)στην Αχαΐα 7.300.000 € (47%), πέντε (5 )στην Αιτωλοακαρνανία  5.750.000 €(38%)  και τρία (3) στη Ηλεία 2.330.000€(15%).

Είπατε τίποτα;

3.

Ακόμα πιο πρόσφατα 25/ο7/ 2016 στην συνάντηση του ο Περιφερειάρχης  Α. Κατσιφάρας με τον Γ. Γ. Υποδομών Γιώργο Δέδε στο Υπουργείο Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων στην Αθήνα, έθεσε τα θέματα

 της  Ολυμπία Οδού (Αθήνα -Πάτρα),

της  Ιόνια Οδού (Εγνατία- Πάτρα ) ,

της 111  (Πάτρα – Τρίπολη ),

της Αμβρακίας  Οδού  (Α/Κ Αμβρακίας της Ιόνιας Οδού - σήραγγα Πρέβεζας – Ακτίου)

Δηλαδή, όλοι οι δρόμοι καταλήγουν στη Πάτρα (άντε και ένας στον Αμβρακικό κόλπο  )  

Επίσης ο κ. Κατσιφάρας έθεσε στον Γ. Γ. Υποδομών και το θέμα του  οδικού άξονα  Πύργος – Καλό Νερό(και όχι Τσακώνα ;), του τμήματος της «Ολύμπιας Οδού» που στα τέλη που 2013  ο κ. Περιφερειάρχης συμφώνησε  στην απένταξη του από τις συμβάσεις παραχώρησης των μεγάλων οδικών αξόνων και ειδικά του άξονα «Κόρινθος-Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα»,αυτός που έλεγε πως δεν θα δεχτεί καμία περικοπή του φυσικού και τεχνικού αντικειμένου του έργου, όπως ήταν και η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλιού, την οποία καταπάτησε ο κ. Κατσιφάρας.

Ο  κ. Κατσιφάρας που επανέλαβε (ως φαρσοκωμωδία ) ότι  για το τμήμα του αυτοκινητοδρόμου Πύργος – Καλό Νερό  «διεκδικούμε ένα σχέδιο παρεμβάσεων, το συντομότερο δυνατόν και πρέπει να αποκατασταθεί μια αδικία, διεκδικούμε την ολοκλήρωση του φυσικού και τεχνικού αντικειμένου της Ολυμπίας Οδού. Δεν κάνουμε ούτε ένα βήμα πίσω από αυτή τη διεκδίκηση και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι να το καταφέρουμε».

Μα καλά δεν ντρέπεται, να μας κοροϊδεύει κατάμουτρα ;

Βέβαια ξέχασε εντελώς ο κ. Κατσιφάρας να θέσει στον Γ. Γ. Υποδομών τα θέματα, του οδικού άξονα Πύργος -Ολύμπια –Βυτίνα-Τρίπολη  (δεν καταλήγει βέβαια στην Πάτρα…) , του σιδηροδρόμου, του Αεροδρομίου της Ανδραβίδας …

 Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην …Πάτρα και η Ηλεία μετατρέπεται  επαρχία της Αχαΐας (η μισή, γιατί η άλλη μισή πηγαίνει κατά την Μεσσηνία)

4.

Στις 19/07/2016 στην συνεδρίαση  της Κοινής Επιτροπής Παρακολούθησης της Προγραμματικής Σύμβασης για το έργο «Δημιουργία Αποκεντρωμένων Συστημάτων Τροφοδοσίας Φυσικού Αερίου στην Π.Δ.Ε» , που προβλήθηκε  ως «Τεράστια ευκαιρία για τη Δυτική Ελλάδα»  δεν συμμετείχε κανείς Ηλείος.

 Η Ηλεία είναι ο μοναδικός νομός της Πελοποννήσου που εξαιρείται και δεν προβλέπεται επέκταση του δικτύου αγωγού φυσικού αερίου ούτε εξετάζεται η επέκταση του δικτύου του Φυσικού Αερίου από  την Μεγαλόπολη στην Ηλεία αλλά και η  αξιοποίηση του (του δικτύου ) στην διαφαινόμενη εκμετάλλευση των κοιτασμάτων  του Κατάκολου. Σημειώνεται πως το δίκτυο  Μεταφοράς Υψηλής Πίεσης (του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ) θα φτάσει σύντομα στην περιοχή της Μεγαλόπολης Αρκαδίας και μπορεί να συνδεθεί με αγωγό  45 km  προς την  Ηλεία .    

Αλλά αυτό δεν συμφέρει τον κ. Κατσιφάρα….

5.

Στις αρχές του  2016 η  Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας ανακοίνωσε ότι, 63 έργα ύψους 65.800.000  εκατ. ευρώ παραδόθηκαν στους πολίτες κατά το 2015 και αυτά αφορούν :

Από την έδρα (Αχαΐα/Πάτρα ) της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας 14 έργα συνολικού προϋπολογισμού 8.562.890,21 ευρώ.

Στην  Π.Ε. Αχαΐας, ολοκληρώθηκαν και παραδόθηκαν ήδη 23 έργα συνολικού προϋπολογισμού 32.749.012 ευρώ.

Δηλαδή  Αχαΐα/Πάτρα 37  έργα συνολικού προϋπολογισμού 41.319.000

Στην Π.Ε. Αιτωλοακαρνανίας, ολοκληρώθηκαν και παραδόθηκαν ήδη 14 έργα συνολικού προϋπολογισμού 8.798.974,64 ευρώ.

Στην Π.Ε. Ηλείας, ολοκληρώθηκαν 12 έργα συνολικού προϋπολογισμού 15.706.336 ευρώ.

Αναλογία προυπολογισμού έργων ανάνομά της ΠΔΕ :

Αχαΐα/Πάτρα 62%

Αιτωλοακαρνανία 13,5%

Ηλεία 24,5%

Μήπως είναι κάτι που δεν καταλαβαίνετε ;

Συμπέρασμα κα τα 16 ερωτήματα

  

Η Ηλεία λοιπό, ένας νομός που το παραμύθι πάει σύννεφο και  η κοροϊδία μοιάζει ως καταιγίδα από την πλευρά της  Περιφέρειας  Δυτικής Ελλάδας και από τον  κ Απόστολο Κατσιφάρα  Περιφερειάρχη   Δυτικής Ελλάδας

Και ας επαναλάβουμε τα ερωτήματα  προς την ΠΔΕ και τον Περιφερειάρχη.

1.       Υπάρχει  ένα μεγάλο έργο (Εθνικής σημασίας)που εκτελέστηκε στην Ηλεία την τελευταία 35ετία(μετά την κατασκευή της Ε.Ο. Πύργου – Πατρών); Και γιατί έχουν πραγματοποιηθεί στην Αχαΐα 12, στην Αιτωλοακαρνανία 4 και στην Μεσσηνία 5 ;

2.      Ποιος είναι ο συνολικός απολογισμός του  Ταμείου  Μολυβιάτη  και τη υφαρπαγή των προσφορών  προς τους Ηλείους πυρόπληκτους και  που είναι τα σχέδια ανασυγκρότησης που υποσχέθηκαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ; 

3.      Που βρίσκεται οι δέσμευση όλων για το αεροδρόμιο της Ανδραβίδας ενώ του  Άραξο  αναπτύσσεται με απαιτούμενα ποσά 20πλάσια από αυτά που χρειάζεται της Ανδραβίδας για να λειτουργήσει ως πολιτικό;

4.      Γιατί δεν ομολογούν, οι από κοινού -ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ-ψηφίσαντες  την εξαίρεση  του τμήματος Πάτρα-Πύργος -Τσακώνα- από το έργο παραχώρησης της Ολυμπίας οδού, πως η  πιθανότητα να ολοκληρωθεί  είναι το ενωρίτερα σε μία οκταετία (αν βρεθούν οι πιστώσεις και αν όλα πάνε καλά, που δεν πάνε…) ;

5.      Γιατί ο  Σιδηρόδρομος (Πάτρα-Πύργος - Καλαμάτα)- πέρα από τις φιέστες -δεν πρόκειται να ξεκινήσει η ανακατασκευή του ούτε σε μια δεκαετία και γιατί δεν εντάχθηκε ούτε και στο «Επενδυτικό Σχέδιο για την Ευρώπη» ή «Juncker Plan» ; Ασχολήθηκε κανείς ;

6.      Γιατί η οδική σύνδεση Ολυμπία-Βυτίνα-Τρίπολη έχει σταματήσει; Μήπως  επειδή δεν την θέλει το λόμπυ της Αχαΐας:

7.      Υπάρχει κάποιο  σημαντικό έργο υποδομής, που αφορά την Ηλεία και  έχει ενταχθεί στο νέο ΕΣΠΑ/ ΣΕΣ 2014-2020, στο περιφερειακό και εθνικό σκέλος, ή που είχε ενταχθεί στο προηγούμενο ΕΣΠΑ 2007-2013  ; Ποια είναι η αναλογία/κατανομή πιστώσεων σε όλα τα προηγούμενα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης στην Ηλεία, τόσο σε πανελλαδική κλίμακα, όσο και σε περιφερειακή (Αχαία, Αιτωλοακαρνανία );

8.     Γιατί  προβάλουν έργα που έχουν μελετηθεί, ενταχτεί και χρηματοδοτηθεί από άλλους και έρχονται από παλιά (Λιμάνι Κατάκολου, Δρόμος Κρεστενα-Ανδριτσαίνα και Κυλλήνη –Εθν. Οδός) ;

9.      Γιατί η  αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή του νομού μας καταστρέφεται ;

10.  Γιατί η  Εθνική (!) Οδό (!!)  Πάτρα-Πύργος- Κυπαρισσία που μόνιμα επισκευάζεται στα λόγια  από την Περιφέρεια , παραμένει καρόδρομος και βωμός ανθρωπίνων θυσιών;

11.   Ποιός ευθύνεται,  που η Ηλεία δεν έχει Βιομηχανική Ζώνη  και γιατί δεν υπάρχει καμία ενέργεια για να αποκτήσει ;

12.  Γιατί οι  Σχολές ΤΕΙ της Ηλείας κινδυνεύουν-με τα νέα σχέδια- και γιατί ο νομός Ηλείας είναι μοναδικός νομός της Πελοποννήσου(ως γεωγραφική ενότητα) που δεν έχει  Αυτόνομες σχολές ΤΕΙ και σχολή ΑΕΙ ;

13.  Ποιες ενέργειες-πραγματικές και μεγάλες –για την  αξιοποίηση του πιο φημισμένου αρχαιολογικού χώρου σε όλο τον  κόσμο,  της Αρχαίας Ολυμπίας ;

14.  Υπάρχει κάποιος σχεδιασμός, έστω  υποτυπώδης για την ανάπτυξη της Ηλείας, των υποδομών της, του αγροτικού , του μεταποιητικού  και τουριστικού τομέα, με ποια βήματα, ποιες πηγές χρηματοδότησης με κάποια κοινή προσπάθεια;

15.   Ποια έργα τόσο από το ΠΕΠ της ΠΔΕ , όσο και από  τα προγράμματα των υπουργείων προγραμματίζονται ή διεκδικούνται (και πως, όχι στα λόγια..)για το νέο ΚΠΣ ΕΣΠΑ/ ΣΕΣ 2014-2020

16.  Για τα απορρίμματα που υπάρχουν  απανταχού της Ηλείας και ιδιαίτερα στον Δήμο Πύργου και Αρχαίας Ολυμπίας κα οι παράνομες χωματερές σε Δροσελή Λεχαινών, Θίνες Βαρθολομιού Βαρκαριές-Σκιλλούντα στον Δήμο Ανδρίτσαινας – Κρεστένων, στην   Αγία Παρασκευή στον Δήμο Ζαχάρως, εκτός από τα «στραβά μάτια», θα κάνετε τίποτα άλλο.

Θα πρέπει να πεθάνουν άνθρωποι πρώτα, για να φύγει «η χολέρα και τύφος» ;

   

Τώρα για το τι κάνουν και λένε  για όλα αυτά,

οι  Ηλείοι  Αντιπεριφερειάρχες και Περιφερειακοί  Σύμβουλοι Συμπολίτευσης και Αντιπολίτευσης, Δήμαρχοι , Αντιδήμαρχοι , Συμπολιτεύσεις και Αντιπολιτεύσεις, Ηλείοι βουλευτές και λοιποί …συγγενείς(Ηλειακά Μέσα Ενημέρωσης ),

εγώ πέρα από την φωτογράφηση τους σε διάφορα ενσταντανέ, χώρους και πόζες (πχ με ένα πεπόνι ή μια ντομάτα στο χέρι ), τους κενούς λόγους και την διαφύλαξη της καρέκλας της εξουσίας (μικρής ή μεγάλης),

και τον κατήφορο της Ηλείας,

δεν βλέπω κάτι άλλο !

Εσείς βλέπετε ;

2010-2016 ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ και ένα ερώτημα

2010-2016 ο κατήφορος του ΣΥΡΙΖΑ και ένα ερώτημα 

Με αυτό το σημείωμα,

δεν απευθύνομαι, στον Α. Τσίπρα, ούτε  στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μηδέ στα στελέχη του και τους βουλευτές του, γιατί όλοι μαζί ανεπανόρθωτα έχουν περάσει  στην άλλη πλευρά της όχθης, είναι απέναντι και  είναι «βαμμένοι» μνημονιακοί και νεοφιλελεύθεροι και ας φορούν το φερετζέ του αριστερού(!), του προοδευτικού και ότι υπομένουν όλα αυτά και τα κάνουν για το καλό μας(σαν δεν ντρέπονται),

απευθύνομαι στα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ , που το πίστεψαν και ήλπισαν και ακόμη αυταπατώνται ότι μπορεί να αλλάξει, να επανέλθει στα παλιά και ότι όλα αυτά που συμβαίνουν  στο λαό και την χώρα από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης  είναι μια παρένθεση.

 Χτες  ήταν η 42η επέτειος Αποκατάστασης  της Δημοκρατίας επανήλθε  ο θεσμός του εορτασμού στο Προεδρικό Μέγαρο, ο οποίος είχε διεκόπη τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης και του Μνημονίου(λες και φέτος δεν υπάρχει κρίση.

Μηνύματα από τους πάντες, αλλά έχει σημασία να δούμε εξελικτικά  τις θέσεις που είχε ό Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ για αυτήν την επέτειο

 2010/ 36^η  επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Η  Κεντρική Πολιτική Επιτροπή του ΣΥΝ τονίζει μεταξύ άλλων: «.. αυτή την εποχή, η πολιτική και η δημοκρατία πλήττονται και απαξιώνονται. Η έλευση του ΔΝΤ στην χώρα μας μεταφράζεται σε μια πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στην εγκατάλειψη του κοινωνικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού μας συστήματος, στην διάχυση της φτώχιας και την εκτίναξη της ανεργίας. Την ίδια στιγμή ο τρόπος που λαμβάνονται οι αποφάσεις με την παρουσία της Τρόικα, χωρίς την στοιχειώδη δημοκρατική νομιμοποίηση συνιστά συρρίκνωση της δημοκρατίας, ενώ μέσω της περιστολής των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων προωθείται ένα μοντέλο κοινωνίας τύπου ‘Όργουελ’».

 2011 / 37^η επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Με επιστολή ο Αλ. Τσίπρας προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια  γνωστοποιεί την απόφασή του να μην παρευρεθεί στην εκδήλωση για τον εορτασμό της επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας,

η οποία «υποφέρει εξαιτίας της πλήρους και άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας από την κυβέρνηση, στο ΔΝΤ»

«Η Δημοκρατία μας φέτος δεν εορτάζει. Υποφέρει εξαιτίας της πλήρους και άνευ όρων παράδοσης της χώρας μας από την κυβέρνηση, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προκαλώντας φτώχεια, ανεργία και απελπισία στην πλειοψηφία των συμπολιτών μας.»

 2012 / 38^η  επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Σε  ανακοίνωση του ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αναφέρει: «…38 χρόνια από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, τα μνημόνια μεταφράζονται σε πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στην κατάργηση του κοινωνικού κράτους, στις απολύσεις, τις μειώσεις μισθών  και την εκτίναξη της ανεργίας και της φτώχειας. Ο δρόμος της λιτότητας και του αυταρχισμού εμφανίζεται ως μονόδρομος για τους ευρωπαϊκούς λαούς.» και «Σήμερα είναι η στιγμή για να δυναμώσουμε τις φωνές μας, να ανατρέψουμε τη μνημονιακή πολιτική, να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τη δημοκρατία..»

2013 / 39^η  επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Αυτήν την χρονιά ο ΣΥΡΙΖΑ  αφού επαναλαμβάνει την  ανακοίνωση του 2012, χωρίς να αλλάξει ούτε ένα κόμμα και σταθερά αντιμνημονιακή.

2014/ 40^η  επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας   

Σε άλλη μια επέτειο ο ΣΥΡΙΖΑ  τονίζει:

«..θα κάνουμε τα πάντα για να απαλλάξουμε το σώμα και την ψυχή της δημοκρατίας από τη βαναυσότητα των μνημονίων.»

2015/ 41^η  επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας  

Κυβέρνηση πια ο ΣΥΡΙΖΑ  και με ένα «Όχι» από στο δημοψήφισμα της 5^ης  Ιουλίου 2015 με 62% , την επική κωλοτούμπα της 13/07/2015  μετά την διαπραγμάτευση των γνωστών 17 ωρών και της αποδοχής  των όρων των δανειστών  και με ένα μνημόνιο μπροστά (14/08/2015 η Βουλή ψηφίζει το τρίτο μνημόνιο)και σε ανακοίνωση του  το κυβερνητικό κόμμα   «ομιλεί» πια για:

« Η ιστορική μνήμη παραμένει ζωντανή μόνο όταν ανανεώνεται και εμπλουτίζεται από τις αξίες της υπεράσπισης των δημοκρατικών ελευθεριών, των κοινωνικών δικαιωμάτων και της λαϊκής συμμετοχής.» και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας παραθέτει γεύμα (χταπόδι ξιδάτο (το ξίδι κάνει καλό, δίνει συγχώρεση!), σαλάτα, λαβράκι και τούρτα παγωτό.)που προς τους πολιτικούς αρχηγούς, με την ευκαιρία της 41ης επετείου της αποκατάστασης της Δημοκρατίας και που προετοιμάζει την ψήφιση του μνημονίου

 2016/ 42^η  επέτειος αποκατάστασης της Δημοκρατίας

Φέτος λοιπόν  δεν υπάρχουν μνημόνια κατά τον Τσίπρα που σε  tweet του για την 42η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας τώρα βλέπει πως   «… η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στο κατώφλι μιας νέας εποχής.» και πως αφού τα μνημόνια δεν υπάρχουν ή δεν τους νοιάζουν ο νέος στόχος είναι «..ένα νέο Σύνταγμα που θα σηματοδοτήσει τη Νέα Μεταπολίτευση και θα οδηγήσει σε μια νέα Ελλάδα» ή κατά το λαϊκότερον «με ένα ..σύνταγμα ξεχνιέμαι καιδεν υπάρχουν μνημόνια, λιτότητα, φτώχια ανέχεια και καταστροφή.

Ο δε ΣΥΡΙΖΑ τερματίζοντας τα πάντα αναφέρει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωση «Κινδυνεύει (σ.σ. η Δημοκρατία ), όμως, να χάσει το σφρίγος της από την αποπολιτικοποίηση, την ιδιώτευση, την έλλειψη ενδιαφέροντος για τα κοινά» και « Η πάλη για ένα καλύτερο μέλλον δεν πρέπει να σταματά ποτέ.»     

Τι και αν διανύουμε ήδη τον έβδομο χρόνο κατοχής.

  Για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα  το περιεχόμενο των ανακοινώσεων τους για  τις επετείους της  αποκατάστασης της Δημοκρατίας, του  2010 , του 2011, του 2012, του 2013  και του 2014 φαντάζουν μακρινές  και προσαρμόστηκαν/βολεύτηκαν  στη νέα τάξη πραγμάτων.

Στην νέα τάξη πραγμάτων που…

Ξένοι επικυρίαρχοι διαφεντεύουν τη χώρα.

Η εθνική κυριαρχία παραχωρήθηκε με τις Δανειακές Συμβάσεις και τα συνημμένα Μνημόνια.

 Οι ελληνικές κυβερνήσεις  και αυτή του ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ έγιναν τα εκτελεστικά όργανα της ξενοκρατίας.

Περισσότερο από το 26% του πλούτου που παρήγαγε η χώρα χάθηκε. Το ένα τρίτο των Ελλήνων που μπορούν να δουλέψουν είναι άνεργοι ή υποαπασχολούνται, ενώ πάνω από 250.000 μετανάστευσαν σε αναζήτηση εργασίας.

 Οι τράπεζες αφελληνίστηκαν και μαζί τους πέρασαν σε χέρια ξένων οι περιουσίες των Ελλήνων.

Σπίτια, αγροτική γη, βιοτεχνίες, βιομηχανικές μονάδες και ξενοδοχεία, με συνολικά «κόκκινα δάνεια» πάνω από 100 δις. ευρώ, ανήκουν τώρα στα «κοράκια» των αγορών.

Η δημόσια περιουσία, οι στρατηγικές επιχειρήσεις και οι υποδομές της χώρας, ξεπουλιoύνται αντί «πινακίου φακής», για να αποπληρώνεται ένα χρέος που συνεχώς αυξάνεται.

Όλοι οι Έλληνες φτωχοποιούνται καθημερινά από μια ασύλληπτη φορολογική επιδρομή προκειμένου να πληρώνονται οι τόκοι του χρέους (πρωτογενές πλεόνασμα).

Τη χώρα μας την έχουν δέσει πισθάγκωνα με τις χοντρές αλυσίδες του χρέους και την έχουν ρίξει σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας στη Φρανκφούρτη, τη φυλακή του ευρώ.

Γι α το Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ  όλα αυτά δεν υπάρχουν.

Όπως δεν υπάρχουν αυτά που έρχονται επιπλέον.

Τα  μη εξυπηρετούμενα/κόκκινα  δάνεια (οι πλειστηριασμοί άρχισαν και θα ενταθούν  ), η ταχύτερη προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων /ξεπούλημα  με την ενεργοποίηση του νέου Υπερταμείου(που έχει πλήρη ασυλία), οι παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας( ομαδικές απολύσεις, κατώτατος μισθός, ελαστικοποίηση ,13^ος και 14^ος μισθός κλπ .

Και καταλήγω από εκεί που ξεκίνησα

«απευθύνομαι στα μέλη και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ , που το πίστεψαν και ήλπισαν και ακόμη αυταπατώνται ότι μπορεί να αλλάξει, να επανέλθει στα παλιά και ότι όλα αυτά που συμβαίνουν  στο λαό και την χώρα από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης  είναι μια παρένθεση.»

Και τους ρωτώ

Πως είναι δυνατόν να εξακολουθείτε να υποστηρίζεται αυτήν την πολιτική και αυτό το κόμμα ;