Βαθαίνει ο κοινωνικός μεσαίωνας και η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ και των βουλευτών/βολευτών του (και της Ηλείας)

Βαθαίνει ο κοινωνικός μεσαίωνας  και η υποταγή του ΣΥΡΙΖΑ και των βουλευτών/βολευτών  του (και της Ηλείας)

«Από την οπτική μας έχουμε παραδώσει όσα υποσχεθήκαμε – σε κάποιες πτυχές περισσότερα».

Αυτά έγραφε ο Τσακαλώτος προς τους συναδέλφους του στο Eurogroup, τρεις μέρες πριν τη συνεδρίαση του οργάνου των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών. Συνεδρίαση στην οποία ο Τσακαλώτος δεν πήγε μόνο με το νεκρό γράμμα μιας επιστολής, αλλά και με ψηφισμένα το αντιασφαλιστικό έκτρωμα και το φορομπηχτικό νομοσχέδιο που επιβαρύνει σχεδόν αποκλειστικά τους μισθωτούς, ακόμα και τους χαμηλόμισθους.

Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της συγκυβέρνησης είναι μεν ισχνή, πλην όμως σταθερότερη από αριθμητικά υψηλότερες κυβερνητικές πλειοψηφίες του πρόσφατου παρελθόντος, οι οποίες υφίσταντο πλήγματα -μέσω αποσκιρτήσεων ακόμα και της τελευταίας στιγμής- κάθε φορά που καλούνταν να ψηφίσουν ένα εκτενές πακέτο αντιλαϊκών μέτρων.

Αυτό ήταν το μήνυμα που ο Τσακαλώτος μετέφερε στους ομολόγους του, διαθέτοντας την έμπρακτη επιβεβαίωση των 153 «ναι σε όλα».

Από την άποψη αυτή, η «πρώτη φορά Αριστερά», μαζί με τον φαιό κυβερνητικό της σύμμαχο, κατέκτησε μια πρωτιά: είναι η πρώτη μνημονιακή πλειοψηφία που κατάφερε να ψηφίσει αλώβητη ένα μεσαιωνικό πακέτο μέτρων, επίκεντρο του οποίου είναι η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, που καμιά προηγούμενη μνημονιακή κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει να ψηφίσει.

Η εξέλιξη δεν μας εξέπληξε.

Οι συριζαίοι βουλευτές ξέρουν πως αυτή είναι η μοναδική τους ευκαιρία να διατηρήσουν δεσμό με την καρέκλα της εξουσίας, που είναι άνετη και προσοδοφόρα.

Δεν υπάρχει γι' αυτούς κόμμα για να μεταπηδήσουν και να εκλεγούν, όπως παλαιότερα οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Έτσι, ξεπέρασαν και τις συνειδησιακές αναστολές που ενδεχομένως να είχαν κάποιοι και… έσωσαν τη χώρα με ένα μεγαλοπρεπέστατο «ναι σε όλα».

Μετά ήρθαν τα πανηγύρια.

 Οι δηλώσεις, τα non paper, η νυχτερινή επίσκεψη στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, η γιορταστική συνεδρίαση του υπουργικού συμβούλιου σε απευθείας ραδιοτηλεοπτική μετάδοση.

«Μετά από έξι χρόνια σκληρής λιτότητας, είχαμε επιτέλους καλές ειδήσεις από το Eurogroup», είπε ο Τσίπρας στους υπουργούς του. Ποιες είναι οι καλές ειδήσεις;

Ότι διαλύεται η Κοινωνική Ασφάλιση, ότι θα πληρώνουν φόρο ακόμα και οι χαμηλόμισθοι, ότι ο ΦΠΑ θα πάει στο 24% ενώ θ' αυξηθούν οι ειδικοί φόροι σε καύσιμα, καπνό, αλκοόλ κτλ. κι ότι -επιπλέον στα όσα προβλέπονται στα τρία μέχρι στιγμής Μνημόνια- θα υπάρξει κι ένας αυτόματος «κόφτης», που θα φροντίζει να κόβει συντάξεις και μισθούς αν διαφανεί ότι δεν πιάνονται οι εξωπραγματικοί στόχοι για το «πρωτογενές πλεόνασμα».

Αυτές είναι οι καλές ειδήσεις που ήρθαν από το Eurogroup!

Για αυτό πανηγυρίζουν  οι βουλευτές/βολευτές Ηλείας του  ΣΥΡΙΖΑ και

 ο μεν  ευτράπελος, υποκριτής  και κωλοτούμπας  και γλυκαμένος από τη εξουσία, Δημήτρης Μπαξεβανάκης  να δηλώνει ότι «Η μαύρη προπαγάνδα θα ηττηθεί ξανά!»,

η δε ανεκδιήγητη  Έφη Γεωργόπουλου να αναφέρει σε άρθρο της (….), ότι προωθείται ο «Εξορθολογισμός του δημόσιου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης» και πως «Καλούμαστε όμως πρώτα και κύρια να προασπίσουμε τον δημόσιο χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος και τους ασθενέστερους από τις ορέξεις του νεοφιλελεύθερου ολοκληρωτισμού»,

ο δε  Μάκης Μπαλαούρας- που τα έχει δώσει όλα για μια υπουργική καρέκλα να λέει «Ελπίζω να πήρατε δύναμη, όπως και εγώ, από την επαφή με τους πολίτες. Ανανεώσαμε τους δεσμούς μας, μας ενίσχυσαν ψυχολογικά».

Αυτά είναι ενδεικτικά,  πως  το ατομικό βόλεμα – εξουσιαστικό και οικονομικό – σε οδηγούν να μεταλλάσσεσαι σε μνημονικό βρικόλακα και για να δικαιολογείσαι , εκφέρεις ανοησίες και χαζομάρες.

    

Πλέον, έχει καταστεί φανερό ότι ο κοινωνικός μεσαίωνας θα βαθύνει κι άλλο. Τα πέντε κατοστάρικα θεωρούνται ότι εξασφαλίζουν… αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, σύμφωνα με την αιτιολογική βάση του εκτρώματος Κατρούγκαλου.

Σύνταξη ή μισθός που κινείται πάνω απ' αυτό το επίπεδο μπορεί να πετσοκοπεί… χωρίς τύψεις και χωρίς το φόβο ότι ενδεχομένως προσκρούει σε συνταγματικές διατάξεις.

Ας κάνουμε τα κουμάντα μας, λοιπόν.

Μεσσίες δεν υπάρχουν.

 «Κι αν είν' ο λάκκος σου πολύ βαθύς / χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς».

Η σοφή παρακαταθήκη του Βάρναλη, επίκαιρη όσο ποτέ, περιμένει πρακτικές απαντήσεις.