Είναι η ώρα να απαντήσουμε: «Ως εδώ και μη παρέκει» και με ένα ηχηρό «ΟΧΙ» και από «κακό όνειρο» να γίνουμε ο «εφιάλτης» τους…

Είναι η ώρα να απαντήσουμε: «Ως εδώ και μη παρέκει» και με ένα ηχηρό «ΟΧΙ» και από «κακό όνειρο» να γίνουμε ο «εφιάλτης» τους…

Ποτέ δεν έκαναν στην ουσία διαπραγματεύσεις οι εταίροι και δανειστές μας, δηλαδή η πολιτικοοικονομική «μαφία» που ασκεί την αυταρχική εξουσία της πάνω σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Ποτέ δεν θέλησαν να αποδεχθούν ότι ο ελληνικός λαός έχει το δημοκρατικό δικαίωμα να εκλέγει τις κυβερνήσεις του και να διεκδικεί, μέσα από μια έντιμη διαπραγμάτευση, το δικαίωμα της επιβίωσής του.

Γι' αυτούς το αποτέλεσμα των εκλογών και η ελληνική κυβέρνηση δεν αποτελούσαν παρά ένα «κακό όνειρο», μια ενοχλητική παρένθεση που θα έπρεπε να διαλυθεί και να διαγραφεί.

Γι' αυτό και από την επομένη κιόλας της ορκωμοσίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεκίνησαν οι προσπάθειες εξόντωσής της και μάλιστα με τη θεωρία των σταδίων:

Στο πρώτο στάδιο προβλέπετο ο εξαναγκασμός της ελληνικής κυβέρνησης προκειμένου να υπογράψει μια δυσμενή συμφωνία που θα δημιουργούσε ρωγμές στο εσωτερικό της και απογοήτευση στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία που τη στηρίζει.

Στο δεύτερο στάδιο θα ακολουθούσε η ανατροπή της και ο διορισμός, μέσα από εκβιασμούς, συναλλαγές και συμβιβασμούς, μιας «μετριοπαθούς» μνημονιακής κυβέρνησης με επικεφαλής κάποιον «ουδέτερο» πολιτικό ή τραπεζίτη. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι τις τελευταίες ημέρες «διαρρέουν» μετ' επιτάσεως τα ονόματα των Γ. Στουρνάρα και Δ. Αβραμόπουλου…

Επί πέντε μήνες παρίσταναν ότι διαπραγματεύονταν, ενώ στο ίδιο διάστημα απεργάζονταν συστηματικά την απαξίωση και ανατροπή της ελληνικής κυβέρνησης.

Το μεγάλο τους όπλο, η «ασφυξία» της ρευστότητας, μέσω της οποίας πίστευαν ότι η ελληνική κυβέρνηση θα παραδοθεί αμαχητί εκ των πραγμάτων… Όμως και σ' αυτή τη μεθόδευσή τους απέτυχαν…

Με τον τρόπο αυτό φθάσαμε σε ένα πλήρες, σχεδόν, αδιέξοδο, με μια πολύ σημαντική, όμως, παράμετρο για την ελληνική κυβέρνηση:

Γιατί αποκαλύφθηκε πλήρως ότι η ελληνική κυβέρνηση και σοβαρές και κοστολογημένες προτάσεις κατέθεσε και απόλυτη μετριοπάθεια επέδειξε, υιοθετώντας μια σειρά επώδυνων μέτρων με όχι αξιοκαταφρόνητο πολιτικό κόστος…

Τι αποδείχθηκε από την άλλη πλευρά:

Ότι πρόκειται για πολιτικοοικονομικούς  «γκάγκστερ», για «θεσμούς» - εσμούς συμφερόντων, που παρουσίασαν, την ώρα ακριβώς που οι διαπραγματεύσεις έφθασαν στο τελικό τους στάδιο, μια σειρά απαράδεκτων προτάσεων, που κατατέθηκαν από τους δανειστές με προφανή στόχο. Να μην ψηφιστούν…

Η πρόκληση προς την ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό ήταν  ευθεία και χυδαία στο πολιτικό της περιεχόμενο. Γι' αυτό και η κατηγορηματική απόρριψή της είναι μια πράξη αυτοσεβασμού και πολιτικής αξιοπρέπειας, που ξανάδωσε στην ελληνική κυβέρνηση το πολιτικό πλεονέκτημα.

Οι δανειστές και εταίροι μας εξάντλησαν μεθοδευμένα και συνειδητά το τετράμηνο της «ενδιάμεσης συμφωνίας», την οποία και παραβίασαν συστηματικά!

Είναι φανερό ότι η παράταση του αδιεξόδου μέχρι της πλήρους εξάντλησης της προθεσμίας της 30ής Ιουνίου αποτελούσε  για τους εταίρους και δανειστές πρόσχημα για μια   παράταση της σημερινής συμφωνίας…

Ένα διάστημα ολίγων μηνών θα μπορούσε να αποτελέσει γι' αυτούς ένα «δεύτερο ημίχρονο» προκειμένου να πετύχουν τον στόχο της εξόντωσης και αντικατάστασης της ελληνικής κυβέρνησης, έστω και στην «παράταση»…

Το «έδαφος» της αστάθειας και της προσωρινότητας αποτελούσε μια ευνοϊκή προϋπόθεση για την προώθηση του πολιτικού πραξικοπήματος που εξεργάζεται η «μαφία» των οικονομικοπολιτικών συμφερόντων σε αγαστή συμμαχία και συμπόρευση με το εγχώριο μέτωπο του σύγχρονου δωσιλογισμού, που συγκροτείται από τα μνημονιακά κόμματα, τις ηγεσίες τους και τους φορείς της διαπλοκής.

Η αντιμετώπιση του χρέους βρισκόταν εκτός της «ατζέντας»… Και αυτό γιατί μια σοβαρή και συγκεκριμένη δέσμευση για το χρέος θα αποκαθιστούσε ένα πεδίο σταθερότητας και βιώσιμης προοπτικής για την οικονομία, ενώ θα παρείχε ταυτόχρονα σοβαρούς βαθμούς πολιτικής αυτονομίας στην ελληνική κυβέρνηση ώστε να μπορέσει αυτή να αντιμετωπίσει τα μείζονα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα.

Έτσι δεν υπήρξε συμφωνία, αλλά μόνο ένας στυγνός εκβιασμός και ένα τελεσίγραφο,  η προσφυγή στο δημοψήφισμα ήταν αναγκαστική και αναγκαία επιλογή.

Μέσω του  δημοψηφίσματος της 5ης  Ιουλίου ζητείται απο τον Ελληνικό Λαό η στήριξη και η γνώμη του , ο οποίος Λαός  καθίσταται   υπεύθυνος του μέλλοντος του και καλείται πάνω στο συγκεκριμένο κείμενο, μέσω του οποίου οι δανειστές και εταίροι εκβιάζουν και απειλούν όχι μια κυβέρνηση, αλλά έναν ολόκληρο λαό, να πει ένα βροντερό  ΟΧΙ.

Την ιστορική ευθύνη των εξελίξεων πρέπει να την αναλάβει και ο ίδιος ο ελληνικός λαός μέσω ενός δημοψηφίσματος, στο οποίο θα πρέπει να κληθεί να απαντήσει εάν αποδέχεται ή απορρίπτει τη «λίστα» των μέτρων που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην οριστική του εξόντωση.

Κανένας σήμερα δεν έχει δικαίωμα να κρύβεται ή να σιωπά ή να κατηγορεί την κυβέρνηση ότι διχάζει με το Δημοψήφισμα!

Κατηγορείτε την  κυβέρνηση, στελέχη διακυβέρνησης και οργανισμών  για διχασμό των Ελλήνων, με ένα «συγχυσμένο» συλλογισμό, ανατρέποντας την αλήθεια και την πραγματικότητα, προωθώντας την επιχειρηματολογία των μνημονικών κομμάτων και ΜΜΕ, στην προσπάθεια τους να αποδώσουν στους υπερασπιστές του ΟΧΙ την ευθύνη .

Διχάζει, όποιος δεν βλέπει την καταστροφή που έχει επέλθει από την μνημονιακή πολιτική, τους 1.500.000 ανέργους 27% στο σύνολο 50%στους νέους, τους 3.000.000 φτωχούς, την απώλεια του 25% του ΑΕΠ(50 δις €), τα κλειστά μαγαζιά και επιχειρήσεις, το φευγιό των νέων στο εξωτερικό,, την απώλεια της εθνικής μας ανεξαρτησίας και  κυριαρχίας .

Διχάζει όποιος είναι με τους άλλους

Διχασμό βλέπει κάποιος όταν είναι απέναντι.

Ας έρθουν από εδώ, από την πλευρά του λαού και θα δουν ότι οι άλλοι διχάζουν.

Αλήθεια μήπως πραγματικά διχάζει η Ν.Δ. , το  ΠΑΣΟΚ , το Ποτάμι και το κακό συναπάντημα που βρίσκονται στο πλευρό της Ε.Ε, ΕΚΤ και ΔΝΤ και που υποδεικνύουν την «αναγκαιότητα ψήφισης μιας οποιαδήποτε συμφωνίας»…

Η 5η φάλαγγα που δρα στο εσωτερικό της χώρας( Ν.Δ. , ΠΑΣΟΚ , Ποτάμι, συστημικά ΜΜΕ, ΣΕΒ κλπ) πρέπει να απογυμνωθεί.

Ο κεντρικός στόχος της οικονομικοπολιτικής «μαφίας» είναι η ανατροπή της κυβέρνησης και η οριστική υποταγή και υποδούλωση της ελληνικής κοινωνίας.

Μόνο η αντίδραση, η ενεργητική και δυναμική αντίσταση του ελληνικού λαού μπορεί να αποτελέσει ένα ιστορικό «ανάχωμα» και να αποτρέψει τα σχέδιά τους…

Είναι η ώρα να απαντήσουμε ατομικά και συλλογικά: «Ως εδώ και μη παρέκει».

Από «κακό όνειρο» να γίνουμε ο «εφιάλτης» τους…

Η κίνηση του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα να δώσει τον λόγο στον ελληνικό λαό αιφνιδίασε τους δανειστές και ακύρωσε εν μια νυκτί τα σχέδια που απεργάζονταν όλο αυτό το διάστημα εις βάρος της χώρας, μεταξύ των οποίων και το κλείσιμο των τραπεζών. Πέταξε στο καλάθι των αχρήστων τους εκβιασμούς, τις απειλές και τα τελεσίγραφα με τα οποία πολιτεύθηκαν τους τελευταίους πέντε μήνες στην προσπάθειά τους να κάμψουν τις αντιστάσεις της κυβέρνησης και του Αλ. Τσίπρα.

Επιπλέον, το βράδυ της ερχόμενης Κυριακής δεν θα μπορούν να αγνοήσουν το μεγάλο «ΟΧΙ» που θα πει ο ελληνικός λαός, να κλείσουν τα μάτια και να επιμείνουν στις καταστροφικές πολιτικές των Μνημονίων. Θα υποχρεωθούν να αλλάξουν γραμμή πλεύσης, να εγκαταλείψουν την αδιαλλαξία τους και να αποδεχθούν μια έντιμη συμφωνία.

ΕΝΑ ηχηρό «ΟΧΙ» στα σκοτεινά σχέδια των δανειστών για πλήρη υποταγή της χώρας και συνέχιση της καταστροφικής πολιτικής καλείται να δώσει ο ελληνικός λαός με το δημοψήφισμα της ερχόμενης Κυριακής 5 Ιουλίου. Ταυτόχρονα, όμως, θα διατρανώσει την απόφασή του για παραμονή στις τάξεις της Ευρώπης, προασπίζοντας όμως την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπειά του.