Η άτακτη χρεοκοπία, οι ένοχοι, η επιλογή μας και το αβάτζο που δίνει η κοινωνία.

Η άτακτη χρεοκοπία, οι ένοχοι, η επιλογή μας και το  αβάτζο που δίνει η κοινωνία.

Κουράστηκα να διαβάζω, βλέπω, ακούω περί άτακτης χρεοκοπίας.

Η άτακτη χρεοκοπία ταυτίζεται με το ξαφνικό, το αιφνίδιο. Μα εδώ και 5 χρόνια διαβάζω, βλέπω, ακούω ότι αν δε δεχτώ να γίνω πολίτης Β, Γ, Δ, Ω, κατηγορίας της ευρωζώνης θα τιμωρηθώ με άτακτη χρεοκοπία. Πού είναι το στοιχείο της «άτακτης»;

Ένας τακτικότατος εκβιασμός είναι και μία οργανωμένη λεηλασία δικαιωμάτων. Μία διαρκής απειλή είναι για να εξασφαλιστεί η υπακοή μου και ο συμβιβασμός μου στις προτεσταντικές ιδεοληψίες των Γερμανών και στα κέρδη του ΔΝΤ.

Δεν είμαι εγώ ο ένοχος.

 Οι ένοχοι είναι αυτοί που δέχτηκαν αδιαμαρτύρητα τα πλαστά στοιχεία του Σημίτη για να χώσουν τη χώρα μου στην ευρωζώνη και να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε.

Ένοχος είναι ο Σημίτης, οι Βρυξέλλες, η Κομισιόν, η ΕΚΤ, οι τότε ευρωπαίοι ηγέτες που συμμετείχαν στην απάτη του Σημίτη και στην εξαπάτηση των εθνικών κοινοβουλίων τους.

Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να καθόμαστε εμείς στο εδώλιο αντί γι’ αυτούς;

Πώς γίνεται σήμερα να είναι αυτοί οι δικαστές μας αντί εμείς δικοί τους δικαστές;

Πώς γίνεται να εξευτελίζεται το θύμα και να απολαμβάνει το ρόλο του τιμωρού ο θύτης;

Επιλογή μας ήταν να απορρίψουμε τους επαγγελματίες πολιτικούς του δοσιλογισμού, των σκανδάλων, των μιζών, της υποτέλειας, της ατιμωρησίας, της διαπλοκής και σήμερα του απύθμενου θράσους και της αλαζονείας.

Επιλογή μας ήταν να εμπιστευτούμε τη διαχείριση της τελευταίας μας ελπίδας σε μη επαγγελματίες πολιτικούς (ερασιτέχνες )που δεν έχουν διαβρωθεί από τα πάρε – δώσε με συμφέροντα και την τυφλή υπακοή.

 Νιώθω, όσο και να μαλώνω με τον εαυτό μου, ότι πρέπει να στηρίξω αυτή την επιλογή μου.

Με αυστηρή κριτική. Με διαμαρτυρίες. Με έλεγχο.

Όμως να το κάνω για να στρώσει η κατάσταση κι όχι για να ξαναγυρίσω στο χθες που απέρριψα ύστερα από προσπάθειες δεκαετιών.

Όχι, αυτή η κυβέρνηση δεν τα κάνει όλα καλά. Πολλά λάθη κάνει. Ατελείωτη θεωρία και μισές αλήθειες. Ακόμη περιμένω το νέο, το φρέσκο που θα σκοτώσει το παλιό.

Άλλο πράγμα ο ερασιτεχνισμός και η απειρία και διαφορετικά εντελώς η ανικανότητα και η ευθυνοφοβία. Ο Τσίπρας μπορεί να διακρίνει σε αυτή τη δύσκολη φάση ποιοι είναι χρήσιμοι και ποιοι επικίνδυνοι.

Το ότι έχει αποτύχει σε κάποιες επιλογές του είναι πασιφανές. Ας το διορθώσει. Δε θα κριθεί όταν θα κάνει μία κίνηση προς το καλύτερο. Όμως θα κριθεί αν διαπιστωθεί ότι ήξερε τα λάθη του και επέμενε σε αυτά. Και το μεγαλύτερο λάθος του είναι να προσπαθεί διαρκώς να κρατάει τις ισορροπίες.

Έχουμε ήδη αρκετές αγωνίες για να αντέξουμε και μία ακόμη. Αυτήν του να δούμε για πόσο θα καταφέρει να ισορροπεί κρατώντας ένα ετεροβαρές κοντάρι.

Ας πάρει τις αποφάσεις του κι ας τις εφαρμόσει δυναμικά όσο ακόμη υπάρχει από κάτω του το δίχτυ ασφαλείας της εμπιστοσύνης των πολιτών, το  αβάτζο που του δίνει η κοινωνία.

Ας το κάνει τώρα πριν είναι αργά...

Η λιατσόμυγα.

Η λιατσόμυγα.

Στον Πύργο κυκλοφορεί μια φήμη που φτάνει στα όρια του πραγματικού, ότι έχουν καταφθάσει διαπρεπείς εντομολόγοι, διότι εμφανίστηκε η λιατσομύγα (Musca domestica Lintseus, 2015) ως αποτέλεσμα του μεγάλου εργου της εναπόθεσης  των απορριμμάτων από άκρη ως άλλη άκρη του Δήμου  του Δήμαρχου Πύργου έντομο της τάξης των δίπτερων και που κατατάσσεται στην οικογένεια Muscidae που έχει εκτός των χαρακτηριστικών των κοινών μυγών (φορέα επιβλαβών παθογόνων μικροοργανισμών και πολύ επικίνδυνο) φέρει και τα χαρακτηριστικά της πολιτικής αναισθησίας, της δυνατότητας πολιτικής μεταμόρφωσης σε ότι τον εξυπηρετεί, και την εναπόθεσης των μολυσματικών αυγών του κυρίως στην κυβέρνηση ιδιαίτερα τώρα που είναι ΣΥΡΙΖΑ και ότι βρίσκει ξενιστές (φορείς μεταφοράς) από τον χώρο της αντιπολίτευσης του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ερευνάται η πιθανότητα η λιατσόμυγα να είναι επιβήτωρ των πολιτών του Δήμου Πύργου  και αυτοί (οι πολίτες που τον ψήφισαν και όχι μόνο) να μην αντιδρούν, μάλιστα πιθανολογείται ότι τους αρέσει κιόλας.

Αναζητείται και ζητείται πολιτικό εντομοκτόνο! Υπάρχει;

Η Ηλεία , τα Μεταλλαγμένα, η Syngenta, τα προβλήματα, οι Μέλισσες, τα ερωτήματα & ένα Υ.Γ !

Τον  Νοέμβριο του  2014  πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση που διοργάνωσε η Syngenta Hellas την με θέμα «Οι προτάσεις της Syngenta για την καλλιέργεια της φράουλας», στη Βάρδα Ηλείας.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρείας η ημερίδα αυτή αποτελεί την εναρκτήρια εκδήλωση της προωθητικής καμπάνιας της εταιρίας για την καλλιέργεια της φράουλας, που προβάλλει τις ολοκληρωμένες προτάσεις για τον έλεγχο ασθενειών και εντόμων με χημικά και βιολογικά σκευάσματα.

«Με μια ευρεία γκάμα προϊόντων για την προστασία της φράουλας όπως το Cidely Top, το Switch, το Ortiva, το Score, το Affirm, το Vertimec Pro, καθώς και τη σειρά βιολογικής καταπολέμησης με τους ωφέλιμους οργανισμούς της Bioline, η Syngenta όντας πάντα στο πλευρό του έλληνα παραγωγού ενισχύει, την παραγωγικότητά τους και την αποδοτικότητά τους, μεγιστοποιώντας τα κέρδη τους από το τελικό προϊόν», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.

Στην ημερίδα συμμετείχαν ομάδες παραγωγών, έμποροι φρούτων με έντονη εξαγωγική δραστηριότητα, γεωπόνοι, καθώς και στελέχη της Syngenta Hellas. Στα θέματα που αναπτύχθηκαν δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην αξία της διασφάλισης άριστης ποιότητας καρπών που βασίζεται στην ορθή καλλιεργητική πρακτική, μέρος της οποίας αποτελεί και η ορθολογική φυτοπροστασία.»

Όμως ποιά είναι η Syngenta ;  

Η Syngenta είναι η μεγαλύτερη εταιρεία παρασιτοκτόνων στον κόσμο, η τρίτη μεγαλύτερη εταιρεία σπόρων παγκοσμίως και ένας από τους γίγαντες των μεταλλαγμένων (μαζί με την Monsanto,  και την Pioneer/Dupont). Η Syngenta διαθέτει πελώρια δύναμη αφού κατέχει τα 20 κορυφαία σε πωλήσεις παρασιτοκτόνα τα οποία πουλάει σε 90 χώρες. Επιπλέον, κατασκευάζει και πουλάει μεταλλαγμένους σπόρους.

Τι κερδίζει;

Πωλήσεις: 13.3 δις. δολάρια το 2011 (με αύξηση 14% σε σχέση με το 2010) [1]

Τελικό κέρδος: 1.6 δις. δολάρια

Παραγωγή: Παρασιτοκτόνα και σπόροι (συμβατικοί και μεταλλαγμένοι)

Ποιο είναι το πρόβλημα ;

Εκτός από την γενικότερη προσπάθεια της Syngenta για την προώθηση των μεταλλαγμένων  ενέχεται και στο πρόβλημα της  μείωσης του πληθυσμού των μελισσών (μαζί με την πολυεθνική αγροχημικών Bayer ), αφού από την επικονίασή τους εξαρτάται η ποιότητα και ποσότητα του φαγητού που καταλήγει στο πιάτο μας.

Η έκθεση της  Greenpeace

Η έκθεση που δημοσίευσε η Greenpeace με τίτλο «Αντίο Μέλισσες- Γιατί οι μέλισσες αφανίζονται και η διατροφή μας κινδυνεύει;» αποδεικνύει ότι η δραματική μείωση του πληθυσμού των μελισσών οφείλεται κυρίως στα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα που εφαρμόζονται στις καλλιέργειες. Χωρίς τις μέλισσες και την επικονίαση (γονιμοποίηση με τη μεταφορά γύρης στα φυτά) κινδυνεύουν ολόκληρα οικοσυστήματα, κινδυνεύει η ίδια η γεωργία και βέβαια η παραγωγή τροφής.

Το άρθρο της Αλεξάνδρας Μανδράκου στην εφημερίδα ¨Καθημερινή¨

«Οἱ ἑλληνικὲς ἀπώλειες καὶ τὸ πείραμα τῆς Syngenta

 Ἡ Ἑλλάδα εἶναι δεύτερη μετὰ τὴν Ἱσπανία σὲ ἀριθμὸ μελισσιῶν στὴν Ε.Ε. (1.638.000 τὸ 2012) καὶ πρώτη σὲ πυκνότητα, μὲ 12,4 μελίσσια ἀνὰ τ.χλμ. Μέχρι στιγμῆς δὲν ἔχει γίνει κάποια ἀξιόλογη καταγραφὴ γιὰ τὴ μείωση τῶν ἐγχώριων πληθυσμῶν.

Ὅμως, ἐδῶ καὶ τρία χρόνια, ἂν θεωρήσουμε τὸν ἀριθμὸ τῶν μελισσιῶν στατικό, στὴν Ἀττική, στὶς Κυκλάδες, σὲ κάποιες περιοχὲς τῆς Ἠλείας καὶ τῆς Πρέβεζας, ἔχουν σημειωθεῖ ἀπώλειες ποὺ κατὰ περιοχὲς φτάνουν καὶ τὸ 80%, οἱ ὁποῖες ἀποδίδονται στὸν ψεκασμὸ τῶν φοινίκων μὲ νεονικοτινοειδῆ ἐντομοκτόνα. Ὑπολείμματά τους βρέθηκαν στὶς μέλισσες, στὴ γύρη καὶ στὸ νέκταρ. Πέραν τῶν ἄλλων, σύμφωνα μὲ στοιχεῖα τοῦ Ἐργαστηρίου Γεωγραφίας τοῦ Πανεπιστημίου Αἰγαίου, ἡ μείωση τῶν φυσικῶν ἐπικονιαστῶν πλὴν μέλισσας στὴ χώρα μας -βομβίνοι, διάφορα εἴδη σφηκῶν, ἄλλα εἴδη μοναχικῶν μελισσῶν- ἔχει ξεπεράσει τὸ 35% τὰ τελευταῖα χρόνια.

 Εἶναι χαρακτηριστικὸ πὼς ἡ ἑλβετικὴ ἑταιρεία ἀγροχημικῶν Syngenta ἐφαρμόζει ἐδῶ τὰ τελευταῖα χρόνια σὲ πειραματικοὺς ἀγροὺς πολλῶν χωρῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ Ἑλλάδα, τὸ πρόγραμμα Operation Pollinator μὲ στόχο τὴν ἀνάπτυξη πληθυσμῶν ἐπικονιαστῶν μέσα ἀπὸ τὴ σπορὰ εἰδικῶν μειγμάτων ἀνθοφόρων εἰδῶν, στὰ ὅρια ἀλλὰ καὶ δίπλα ἀπὸ καλλιεργούμενες ἐκτάσεις. «Στὸ Νότο βρίσκονται οἱ καλλιέργειες, εἴμαστε τὸ φαΐ τῆς Εὐρώπης», λέει ἡ Σοφία Γούναρη. «Τὸ γεγονὸς ὅτι μία ἑταιρεία ποὺ διακινεῖ φυτοφάρμακα χρηματοδοτεῖ ἕνα τέτοιο πρόγραμμα ἐπιβεβαιώνει ὅτι δὲν θὰ ἔχει ἀγορὰ νὰ πουλάει τὰ φυτοφάρμακά της, ἐὰν ἡ κατάσταση συνεχίσει ὡς ἔχει. Καί, φυσικά, ἀποδεικνύει τὴν τραγικὴ κατάσταση στὴν ὁποία ἔχει περιέλθει ἡ ἑλληνικὴ ὕπαιθρος…».»[ Ἀλεξάνδρα Μανδράκου[ἀπὸ  τὸ  ἔνθετο περιοδικὸ «Κ» τῆς Καθημερινῆς, 20.10.2013]

Να μην μας διαφεύγει της προσοχής μας

Η Syngenta  παρέχει:

.   Σπόρους κηπευτικών όπως τομάτα, πιπεριά, κολοκύθι, αγγούρι, καρπούζι, πεπόνι, κουνουπίδι, μπρόκολο, λάχανο, σαλάτες, σπανάκι, καρότο και πολλά ακόμα.

.   Σπόρους για μεγάλες καλλιέργειες όπως καλαμπόκι, σιτάρι, κριθάρι, ηλίανθος, σόγια και ελαιοκράμβη.

.    Προϊόντα Φυτοπροστασία: Ζιζανιοκτόνα, Εντομοκτόνα, Μυκητοκτόνα, Φυτορυθμιστικές Ουσίες.

Τα περισσότερα από τα παραπάνω έχουν χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιούνται στην  Ηλεία!

Όπως και ότι στην περιοχή  Ωλένης, η Syngenta Hellas προσέφερε σε 130 πυρόπληκτους  αγρότες , προστατευτικές φόρμες ψεκασμού , μάσκες προσώπου , γάντια νιτριλίου  και ψεκαστήρες .

Τα ερωτήματα τίθενται είναι:

?       Είναι πιστοποιημένα τα προϊόντα που διατίθενται στην Ηλεία και είναι ασφαλή  για γεωργική χρήση;

?       Τα εντομοκτόνα που περιέχουν τις δραστικές  ουσίες: Clothianidin,   Thiamethoxam και Imidacloprid της ομάδας των νεονικοτινοειδών, εκτός από το ότι σκοτώνουν τις μέλισσες υπερβαίνουν κατά πολύ οποιαδήποτε υποτιθέμενα “πλεονεκτήματά” τους, εφόσον θέτουν σε κίνδυνο τη διατροφή μας;

?       Οι αρμόδιοι φορείς λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να διασφαλίσουν την υγεία των πολιτών;

?       Είναι γνώστες οι αγρότες που χρησιμοποιούν αυτά τα προϊόντα(εντομοκτόνα , ζιζανιοκτόνα, ) των επιπτώσεων που έχουν στην δημόσια υγεία και στο περιβάλλον;

?       Η  « βιολογική καταπολέμηση με τους «ωφέλιμους» οργανισμούς (ακάρι. πούπες κ.α.) της Bioline -  Syngenta που καταπολεμούν  παράσιτα εδάφους και έντομα μήπως  καταπολεμούν και την υπόλοιπη  χλωρίδα και πανίδα;

Υ.Γ: Στο site της Syngenta (www3.syngenta.com/country/gr/el/Pages/privacy-statement.aspx) - Δήλωση Απορρήτου - Syngenta αναφερει εκτός των άλλων ότι, «Η Syngenta χρησιμοποιεί τεχνολογία για να παρακολουθεί τη χρήση αυτού του ιστότοπου, για παράδειγμα, ποιές σελίδες βλέπετε και ποιά links χρησιμοποιείτε.»

Δηλαδή ;

 Γιατί;

Και μήπως πρέπει να φοβηθούμε;

Και τέλος πάντων αφού είναι νόμιμοι και υγιή αυτά που διαθέτουν στην αγορά   γιατί πρέπει να παρακολουθούν τους επισκέπτες της ιστοσελίδας τους;

Ελλάδα χωρίς μεταλλαγμένα τώρα!!! … και απαγόρευση του ζιζανιοκτόνου Roundup .

Ελλάδα χωρίς μεταλλαγμένα τώρα!!!

… και απαγόρευση του ζιζανιοκτόνου Roundup .

Η ΕΕ ενέκρινε στις 24 Απριλίου 2015 την εισαγωγή και την κυκλοφορία στην αγορά 19 γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, δύο ημέρες μετά την πρότασή της προς τα κράτη μέλη για μια μεταρρύθμιση που θα τους επιτρέπει να απαγορεύουν την χρήση τους στο έδαφός τους.

 Πρόκειται για μια ιστορική ευκαιρία για την ελληνική κυβέρνηση να απαγορεύσει τα μεταλλαγμένα στην επικράτειά της και την απαγόρευση αυτή να την ανακοινώσει ο ΣΥΡΙΖΑ που είχε σαφή θέση κατά των μεταλλαγμένων. Αν δεν συμβεί αυτό, η Ελλάδα θα υποχρεωθεί στη συνέχεια να εφαρμόσει την απόφαση και να επιτρέψει τα προϊόντα αυτά. Οι διαβεβαιώσεις των εταιρειών ότι δεν είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο φυσικά δεν γίνονται πιστευτά από τους επιστήμονες. Σημειώνεται ότι ένδεκα προϊόντα της αμερικανικής πολυεθνικής Monsanto --πολλές ποικιλίες σόγιας, αραβοσίτου, ελαιοκράμβης και βαμβακιού-- βρίσκονται μεταξύ των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών που εγκρίθηκαν, διευκρινίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε ανακοίνωσή της.

Οι υπόλοιπα οκτώ είναι προϊόντα της αμερικανικής εταιρείας Dupont και των γερμανικών ομίλων Bayer και BASF. Δεκαεπτά από αυτούς τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς προορίζονται για την ανθρώπινη και την ζωική διατροφή, ενώ δύο είναι δρεπτά άνθη. Η έγκριση αυτών των οργανισμών "τελούσε υπό αναστολή", καθώς τα κράτη μέλη δεν είχαν επιτύχει να συμπήξουν μια πλειοψηφία υπέρ ή κατά της κυκλοφορίας τους στην αγορά.

 Η έγκρισή τους ισχύει άμεσα και για δέκα χρόνια. Αν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις εγκρίνουν την μεταρρύθμιση που παρουσιάστηκε την Τετάρτη, θα μπορούν να απαγορεύουν την χρήση των γενετικά τροποποιημένων αυτών οργανισμών στο έδαφός τους. Στην αντίθετη περίπτωση, οι κανόνες που θα εφαρμόζονται θα είναι αυτοί που οδήγησαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγκρίνει την κυκλοφορία στο σύνολο της ΕΕ των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. Η Greenpeace κατηγόρησε τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ότι "δεν έχει την πρόθεση να προσεγγίσει την Ευρώπη των πολιτών, όπως έχει δεσμευτεί, και δρα υπέρ των συμφερόντων των ΗΠΑ και της Monsanto".

Απαγόρευση του ζιζανιοκτόνου Roundup της Monsanto

Αναγκαία  είναι επίσης η πλήρη, εθνική απαγόρευση της χρήσης του glyphosate, του ενεργού συστατικού του ζιζανιοκτόνου Roundup της Monsanto( όπως ζητά και η Greenpeace μετά την κατάταξή του ως “πιθανώς καρκινογόνο” από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Το Roundup, που κυκλοφορεί και στην Ελλάδα, είναι το πιο ευρέως διαδεδομένο ζιζανιοκτόνο στον κόσμο και αποτελεί τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της Monsanto.

Κάθε χρόνο ψεκάζεται σε εκατομμύρια στρέμματα αγροτικών εκτάσεων, αστικών πάρκων, δρόμων, πεζοδρομίων και σιδηροδρομικών δικτύων. Το Roundup διαδόθηκε τη δεκαετία του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’90 η Monsanto κυριάρχησε στην αγορά κατασκευάζοντας μεταλλαγμένους σπόρους Roundup Ready, ανάμεσα τους και σόγια, με ανθεκτικότητα στο ζιζανιοκτόνο Roundup. Το αποτέλεσμα ήταν η αύξηση της χρήσης του Roundup (και των κερδών της Monsanto), παρά τις διαβεβαιώσεις ότι η καλλιέργεια μεταλλαγμένων θα χρειαζόταν λιγότερα φυτοφάρμακα.

Η νέα επιστημονική διαπίστωση ότι το glyphosate είναι “πιθανώς καρκινογόνο”, γεγονός που έχει οδηγήσει σε πτώση την μετοχή της Monsanto κατά 2,9%, δεν αφήνει κανένα περιθώριο καθυστέρησης για άμεση και επείγουσα λήψη μέτρων προφύλαξης, τόσο της υγείας καταναλωτών και αγροτών, όσο και της υγείας του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων, από τους οποίους εξαρτάται η γεωργία και η παραγωγή της τροφής μας.

Βαρουφάκης, Σόιμπλε και τ' άλλα παιδιά

Βαρουφάκης, Σόιμπλε και τ' άλλα παιδιά

Οι απειλές που εκτοξεύονται από την Αθήνα και από το Βερολίνο που συντονίζεται και τους υπόλοιπους εταίρους, έχουν επιφέρει μεγάλη αναστάτωση στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Η απειλή της Γερμανίας για χρεοκοπία και έξοδο από το ευρώ συναντά την απάντηση της Αθήνας για δημοψήφισμα ή εκλογές. Ο πανικός είναι εξίσου μεγάλος και τις δύο πρωτεύουσες. Είναι φανερό πλέον ότι το δημοψήφισμα , μόλις ανακοινωθεί και πριν καν προλάβει να γίνει, θα οδηγήσει σε τεράστια κρίση την ευρωζώνη, είναι αμφίβολο αν θα είναι ζωντανή λίγα 24ωρα αργότερα.

Στην Ρίγα της Λεττονίας παίχθηκε αυτό ακριβώς το δράμα. Οι ξένοι υπουργοί Οικονομικών επιτέθηκαν ομαδικά στον Βαρουφάκη, καταλογίζοντάς του ουσιαστικά ότι δεν θέλει συμφωνία και ότι επιθυμεί ναυάγιο, ίσως και επιστροφή στη δραχμή. Ο Βαρουφάκης όμως αντεπιτέθηκε καταλογίζοντάς τους θολές θέσεις, απουσία κοινού παρανομαστή και κυρίως ότι επιδιώκουν απλά να ταπεινώσουν την ελληνική κυβέρνηση.

Το φάσμα του αδιεξόδου ήταν φανερό με ευθύνη και των δύο πλευρών, αν και τα πρωτεία ανήκουν στον Σόιμπλε..

Μετά τηλεφωνική επικοινωνία του Αλέξη Τσίπρα με την Άγκελα Μέρκελ την Κυριακή 26 Απριλίου, φαίνεται ότι υπήρξε συμφωνία σε ορισμένα σημεία της συμβιβαστικής πρότασης που έχει υποβάλλει το ΔΝΤ.

Υπήρξε συμφωνία να παραμεριστούν , όσο αυτό είναι δυνατό, τόσο ο Σόιμπλε, όσο και ο Βαρουφάκης και να γίνει διαπραγμάτευση και πάλι σε πολιτικό επίπεδο, υπό την προϋπόθεση ότι το Eurogroup, θα υποχρεωθεί να εφαρμόσει μια απόφαση που θα ληφθεί αλλού.

Δηλαδή επιδιώκεται να αλλάξει το κέντρο βάρος των αποφάσεων καθώς θεωρείται βέβαιο ότι όσο ο Σόιμπλε ελέγχει το Eurogroup, είναι αδύνατο να ληφθεί ποτέ απόφαση.

Όλα αυτά φυσικά θα επιβεβαιωθούν ή θα διαψευστούν στην πράξη.

Υπό αυτό το πρίσμα , ο Αλέξης Τσίπρας έπρεπε να πάρει κάποιες αποφάσεις που να διευκολύνουν και τον ίδιο και την πολιτική της κυβέρνησης. Ο Βαρουφάκης, με δική του εισήγηση, θα έχει επικουρικό, αλλά πάντα σημαντικό ρόλο , ενώ αναβαθμίζεται θεσμικά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Διαπραγματεύσεις, αισιοδοξία του Τσίπρα και μπούλινγκ στον Βαρουφάκη.

Διαπραγματεύσεις, αισιοδοξία του Τσίπρα και μπούλινγκ στον Βαρουφάκη.

Είκοσι τέσσερις ώρες μετά, η ελπιδοφόρα δήλωση Μέρκελ ότι πρέπει να γίνουν τα πάντα για να μην ξεμείνει από ρευστό η Ελλάδα αποδείχθηκε λόγια χωρίς αντίκρισμα.

Του Σταύρου Λυγερού

Η σύνοδος του Eurogroup ήρθε να διαψεύσει τις ελπίδες της Αθήνας πως με μία πολιτική συνεννόηση στο ανώτατο επίπεδο μπορεί να σπάσει το τείχος αδιαλλαξίας που έχει υψωθεί στο επίπεδο των εμπειρογνωμόνων (Brussels group).

Προφανώς οι τόσο διαφορετικές δημόσιες δηλώσεις της Μέρκελ και του Σόιμπλε δεν οφείλονται στην απόσταση που χωρίζει τις Βρυξέλλες από τη Ρίγα. Ούτε μπορεί να ερμηνευθεί σαν διαφωνία για το ελληνικό πρόβλημα ανάμεσα στην καγκελάριο και στον υπουργό Οικονομικών της. Ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος, άλλωστε, διευκρίνισε πως μετά τη συνάντηση Τσίπρα-Μέρκελ δεν άλλαξε η πολιτική του Βερολίνου.

Παρόλα αυτά, στο Μαξίμου παραμένουν αγκιστρωμένοι στη δεδηλωμένη αισιοδοξία τους. Ισχυρίζονται, μάλιστα, ότι το πρωτοφανές σε ένταση αρνητικό κλίμα που επικράτησε στο Eurogroup της Παρασκευής είναι μία ένδειξη ότι είμαστε στα πρόθυρα συμφωνίας.

Μία εξήγηση αυτής της αισιοδοξίας είναι οι αξιόπιστες πληροφορίες πως στην προσπάθειά του να φθάσει σε συμφωνία, ο πρωθυπουργός είναι διατεθειμένος να κάνει και πρόσθετα βήμα πίσω.

Για την ακρίβεια εμφανίζεται διατεθειμένος:

Πρώτον, να αποδεχθεί την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά του Αιγαίου, εξαιρώντας όσα από αυτά υστερούν όσον αφορά την τουριστική κίνηση.

Δεύτερον, να δώσει σε ιδιώτες το 49% και τη διοίκηση δημοσίων οργανισμών και επιχειρήσεων, με την εξαίρεση ορισμένων στρατηγικής σημασίας όπως η ΔΕΗ. Υπό την προϋπόθεση ότι το τίμημα θα είναι σχετικά ικανοποιητικό και ένα τουλάχιστον μέρος των εσόδων θα χρηματοδοτήσει το ασφαλιστικό σύστημα και την ανάπτυξη. Το ίδιο ισχύει και για τη δημόσια περιουσία.

Τρίτον, να καταργήσει τις πρόωρες συντάξεις και να συζητήσει με θετική διάθεση μέτρα εκσυγχρονισμού του ασφαλιστικού συστήματος.

Θεωρώντας πως έχει ήδη κάνει πολλές υποχωρήσεις και πως έχει μείνει για να διανυθεί το 30% της απόστασης που χωρίζει τις δύο πλευρές, ο Τσίπρας πίστευε πως κάνοντας επιπλέον βήματα πίσω θα επιτύχει ένα συμβιβασμό. Γι’ αυτό και όχι μόνο δημοσίως, αλλά και σε συνεργάτες του εξέφραζε σχεδόν βεβαιότητα πως τελικώς θα επιτευχθεί συμφωνία.

Κι αυτό παρότι τα σημάδια στο Brussels group, την επίσημη σκηνή των διαπραγματεύσεων, δεν ήταν ενθαρρυντικά. Καλά ενημερωμένη πηγή μας αναφέρει πως από ένα χρονικό σημείο και πέρα, οι “θεσμοί” φόρτωσαν την ατζέντα, επαναφέροντας πρόσθετες μνημονιακές απαιτήσεις, πέρα από τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, τις ομαδικές απολύσεις κλπ.

Ενώ είχε διαφανεί πως οι δύο πλευρές είχαν φθάσει σε ακτίνα συμφωνίας όσον αφορά το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος, οι εκπρόσωποι των δανειστών ζήτησαν νέες περικοπές δημοσίων δαπανών. Για να τις δικαιολογήσουν ισχυρίζονται πως το 2015 θα κλείσει με έλλειμμα περίπου 2% του ΑΕΠ. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος ο Βαρουφάκης στο Eurogroup απαίτησαν, επίσης, συρρίκνωση σε βαθμό εξαλείψεως των επικουρικών συντάξεων, ξεπάγωμα των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία και πρόσβαση της Τρόικας στους υπουργούς.

Στο σημείο που έχουν φθάσει οι διαπραγματεύσεις, είναι προφανές πως οι διαφωνίες είναι αμιγώς πολιτικές.

Γι’ αυτό και ο Τσίπρας, όπως αναφέραμε και στην αρχή, επιδίωξε να τις υπερβεί με πολιτική συνεννόηση. Αυτό τον σκοπό είχαν οι συναντήσεις του με την Μέρκελ, τον Ολάντ και τον Γιούνκερ. Αν και δεν υπάρχουν αξιόπιστες πληροφορίες για τα περιεχόμενο των συνομιλιών, το πολιτικό μπούλινγκ που υπέστη ο Βαρουφάκης στο Eurogroup αποδεικνύει πως η προσπάθεια του πρωθυπουργού δεν είχε –τουλάχιστον άμεσο– αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με κυβερνητικό παράγοντα, οι δανειστές ακολουθούν εδώ και καιρό παρελκυστική τακτική, παρότι κατηγορούν την ελληνική πλευρά ότι καθυστερεί. Τα όσα όλο αυτό το διάστημα δηλώνουν έχουν νόημα μόνο εάν σαν καθυστέρηση εννοούν την άρνηση της Αθήνας να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις τους!

Κατά τον ίδιο παράγοντα, στόχος τους είναι να παραλύσουν την ήδη εξουθενωμένη ελληνική οικονομία και κατ’ αυτό τον τρόπο να φθείρουν πολιτικά τον Τσίπρα. Ελπίζουν ότι με τον ελεγχόμενο στραγγαλισμό θα τον υποχρεώσουν σε παράδοση άνευ όρων. Εάν δεν παραδοθεί, ελπίζουν ότι με τη δραματική επιδείνωση της ελληνικής οικονομίας θα στρέψουν εναντίον της κυβέρνησης τα μικρομεσαία στρώματα και κατ’ αυτό τον τρόπο θα την αποσταθεροποιήσουν.

Η εκτίμηση αυτή δεν είναι, βεβαίως, άγνωστη στο μέγαρο Μαξίμου. Οι ένοικοί του, ωστόσο, ελπίζουν πως τελικώς δεν θα χρειασθεί ούτε να παραδοθούν άνευ όρων, ούτε να πάνε σε ρήξη. Ίσως, επειδή η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Ίσως επειδή ο Τσίπρας πιστεύει στο αστέρι του. Και πώς να μην πιστεύει, όταν η τύχη τον έχει αγγίξει με το ραβδάκι της τρεις συνεχόμενες φορές; Την πρώτη όταν ο Αλαβάνος τον επέλεξε για επικεφαλής του δημοτικού συνδυασμού για την Αθήνα, βγάζοντάς τον από την αφάνεια. Τη δεύτερη όταν τον προώθησε στην προεδρία του Συνασπισμού, θεωρώντας ότι θα τον ελέγχει. Και την τρίτη όταν η καταλυτική κρίση οδήγησε σε κατάρρευση το παραδοσιακό πολιτικό σύστημα και ως εξ αυτού μετέτρεψε τον ΣΥΡΙΖΑ από μικρό κόμμα διαμαρτυρίας σε αξιωματική αντιπολίτευση το 2012 και σε εξουσία τον περασμένο Ιανουάριο.

Η λόγω των βιωμάτων του υπέρμετρη αισιοδοξία του πρωθυπουργού επικαθόρισε τον τρόπο, με τον οποίο χειρίσθηκε εξαρχής τις δύσκολες σχέσεις με το ευρωιερατείο. Ένας δεύτερος λόγος είναι ο ευρωπαϊσμός του. Όσο κι αν μοιάζει παράδοξο, η ηγεσία της ριζοσπαστικής Αριστεράς έχει μία υπερτιμημένη άποψη για την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Ο σημαντικότερος, όμως, λόγος που ο Τσίπρας αφέθηκε να παρασυρθεί από την τακτική του Σόιμπλε και σήμερα βρίσκεται σε δυσμενή θέση είναι ότι από το 2012 έχει επαναπαυθεί στην εκτίμηση πως η Ελλάδα είναι συστημικός κίνδυνος και πως γι’ αυτό τον λόγο τα αφεντικά της Ευρωζώνης τελικώς θα επιδιώξουν ένα συμβιβασμό. Έχει υποτιμήσει το γεγονός πως το νόμισμα έχει και άλλη όψη.

Αν πιστέψουμε πηγή στις Βρυξέλλες που παρακολουθεί τις διαπραγματεύσεις, η αισιοδοξία του Τσίπρα ενδεχομένως να οφείλεται σε άλλη αιτία. Η εν λόγω πηγή ισχυρίζεται ότι για να επιτευχθεί συμφωνία πρέπει να θυσιασθεί ως άλλη Ιφιγένεια ο Βαρουφάκης. Απέφυγε να διευκρινίσει εάν το ζήτημα αυτό αποτέλεσε αντικείμενο της συνομιλίας Τσίπρα-Μέρκελ, αλλά ήταν ξεκάθαρος όσον αφορά την απαίτηση του ευρωιερατείου να απομακρυνθεί από το γήπεδο ο σημερινός υπουργός Οικονομικών.

Η ίδια πηγή, μάλιστα, αποδίδει το απροκάλυπτο μπούλινγκ που υπέστη στο Eurogroup στην πρόθεση του ευρωιερατείου να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον πρωθυπουργό ότι ο Βαρουφάκης είναι εμπόδιο για τη σύναψη συμφωνίας. Τον ίδιο σκοπό υπηρετεί και η απόρριψη της πρότασής του να αποτυπωθούν σε μία μερική συμφωνία οι συγκλίσεις που έχουν επέλθει και με βάση αυτή τη μερική συμφωνία να υπάρξει μερική εκταμίευση της δόσης για να πληρωθεί το ΔΝΤ.

Στο Μαξίμου χρεώνουν στον Βαρουφάκη πολλά λάθη, αλλά δεν είναι αφελείς να πιστεύουν ότι είναι το πραγματικό εμπόδιο. Τείνουν να θεωρήσουν, όμως, πως με το ναρκισσισμό και τους χειρισμούς του “έκαψε” τον εαυτό του. Μ’ αυτή την έννοια, η εκ Βρυξελλών πληροφορία δεν αντιφάσκει με τα όσα γνωρίζουμε.

Η επιδίωξη του ευρωιερατείου να καρατομηθεί ο Βαρουφάκης έχει φανεί πολύ καθαρά από την εκστρατεία αποδόμησής του μέσα από συστηματικές διαρροές προς τα διεθνή ΜΜΕ και αντίστοιχα επιθετικά δημοσιεύματα. Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφονται και οι άκρως προσβλητικές δηλώσεις ομολόγων του που λειτουργούν σαν τσιράκια του Σόιμπλε αυτές τις ημέρες.

Όλα αυτά είναι ενδείξεις που ενισχύουν την αξιοπιστία της πληροφορίας ότι έχει ζητηθεί από τον Τσίπρα η κεφαλή επί πίνακι του Βαρουφάκη. Ο λόγος που ο Σόιμπλε πιέζει προς αυτή την κατεύθυνση είναι για να στείλει ένα μήνυμα ότι όποιος τολμήσει να σταθεί απέναντί του θα έχει την ίδια τύχη. Για τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών το γόητρο και οι πολιτικοί συμβολισμοί είχαν πάντα καίρια σημασία, επειδή συνδέονται με τις ηγεμονικές φιλοδοξίες του Βερολίνου.

Σύμφωνα με την πηγή από τις Βρυξέλλες, ο Τσίπρας αρνήθηκε να θυσιάσει τον υπουργό του εάν δεν έχει στα χέρια του συμφωνία και εκταμίευση. Άφησε, όμως, να εννοηθεί (ίσως και κάτι παραπάνω) πως μετά τη συμφωνία είναι διατεθειμένος να τον αντικαταστήσει, αναγνωρίζοντας ότι το πολεμικό κλίμα που επικρατεί στο Eurogroup, είναι αντιπαραγωγικό και δεν μπορεί να συνεχισθεί.

Εάν είναι ακριβής αυτή η πληροφορία, προφανώς στο Μαξίμου θα έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα έχει δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος να διατηρήσουν τον Βαρουφάκη στη θέση του. Εξαρχής, άλλωστε, τον επέλεξαν σαν «χρήσιμο εργαλείο». Όταν θέσαμε το ερώτημα σε αρμόδιο κυβερνητικό παράγοντα, δήλωσε άγνοια. Μας είπε, ωστόσο, πως εάν απομακρυνθεί ο Βαρουφάκης πιθανότερο αντικαταστάτη του θεωρεί τον Χουλιαράκη, σημερινό επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων και συνεργάτη του αντιπροέδρου Δραγασάκη.

Είναι αξιοσημείωτο, πάντως, και ίσως όχι άσχετο με την παραπάνω πληροφορία, ότι μετά τη σύνοδο του Eurogroup, ο Βαρουφάκης κατηγόρησε καθαρά τους δανειστές ότι υπονομεύουν τις διαπραγματεύσεις κι ότι ενώ ουσιαστικά αρνούνται να συζητήσουν έγγραφες ελληνικές προτάσεις, στη συνέχεια ισχυρίζονται δημοσίως πως η Αθήνα δεν έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις.

Όπως και να έχουν τα πράγματα, είναι σαφές πως σ’ αυτούς τους τρεις μήνες η ελληνική κυβέρνηση ποτέ δεν έθεσε το ευρωιερατείο ενώπιον πολιτικού διλήμματος, ώστε να ενεργοποιήσει και τις εσωτερικές αντιθέσεις του. Κυβερνητικοί παράγοντες δηλώνουν τώρα πως εάν το ευρωιερατείο επιμείνει στην αδιάλλακτη στάση του, θα θεωρήσουν πως πρόκειται για πολιτική επιλογή και ως εκ τούτου η Αθήνα θα αντιδράσει αντιστοίχως.

Δεν είναι τυχαίο ότι από την πλευρά της συμπολίτευσης επανήλθαν στο προσκήνιο τα σενάρια για προκήρυξη εκλογών ή δημοψηφίσματος. Προς το παρόν, όμως, η κυβέρνηση συγκεντρώνει διαθέσιμα για να πληρώνει τις τρέχουσες δανειακές υποχρεώσεις της. Όσο πληρώνει, οι δανειστές δεν έχουν κανένα λόγο να βιάζονται για συμφωνία και εκταμίευση της δόσης. Στην πρώτη τους συνάντηση, μάλιστα, η Μέρκελ είχε υποδείξει στον Τσίπρα που υπάρχουν διαθέσιμα ώστε να τα χρησιμοποιήσει για να πληρώσει το ΔΝΤ.

Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου για την υποχρεωτική κατάθεση στην Τράπεζα Ελλάδος όλων σχεδόν των διαθεσίμων του ευρύτερου δημόσιου τομέα είναι κίνηση κλιμάκωσης προς την ίδια κατεύθυνση. Σε συνδυασμό με τη χρονική καθυστέρηση αποπληρωμής υποχρεώσεων του κράτους προς ιδιώτες (εξ ου και το υψηλό πρωτογενές πλεόνασμα του α’ τριμήνου), έχει στόχο όχι μόνο να εξασφαλισθούν τα απαραίτητα κονδύλια για μισθούς και συντάξεις, αλλά και να καταστεί δυνατή η αποπληρωμή της δόσης των 750 εκατ. προς το ΔΝΤ εάν μέχρι τις 12 Μαϊου δεν έχει προκύψει συμφωνία.

Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου κόστισε πολιτικά στην κυβέρνηση. Όχι μόνο επειδή έστρεψε τους άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης εναντίον της, όχι μόνο, επειδή έδωσε πραγματικό έρεισμα στην αντιπολίτευση να επιτεθεί, όχι μόνο επειδή προκάλεσε αντιδράσεις και στους κόλπους της συμπολίτευσης, αλλά κυρίως επειδή κατέδειξε στην κοινή γνώμη ότι με δυσκολία κρατιέται το κεφάλι έξω από το νερό. Κι αυτό ενεργοποιεί αρνητικά αντανακλαστικά στους πολίτες.

Η πρωτοφανής πολιτική ένταση στη Βουλή την Παρασκευή είναι μία αλάνθαστη ένδειξη ότι η ασφυκτική πίεση που ασκούν με όλους τους τρόπους οι δανειστές στην Ελλάδα τροφοδοτεί την εσωτερική πολιτική σύγκρουση και μάλιστα με ανεξέλεγκτους όρους. Διαβλέποντας το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Τσίπρα στον χώρο της αντιπολίτευσης έχουν ήδη αρχίσει ζυμώσεις για το ενδεχόμενο συγκρότησης από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι ενός “ευρωπαϊκού μετώπου”, με σκοπό να λειτουργήσει σαν δυνάμει εναλλακτική λύση.

Όσο η κυβέρνηση Τσίπρα δεν εξασφαλίζει συμφωνία και εκταμίευση της δόσης και όσο ταυτοχρόνως αποφεύγει να φέρει τον κόμπο στο χτένι, θέτοντας και το ευρωιερατείο ενώπιον διλήμματος, θα πατάει σε δύο βάρκες. Και η ζωή μας διδάσκει πως όποιος πατάει σε δύο βάρκες είναι καταδικασμένος κάποια στιγμή να βρεθεί στη θάλασσα…

Σημ:Το Tweet  του Lygeros Stavros‏@lygerosstavros

Η ανακοίνωση του Μαξίμου είναι μία πρώτη επιβεβαίωση του χθεσινού άρθρου μου για τη θυσία Βαρουφάκη