Μπορεί η καγκελάριος και ο πρωθυπουργός να μην «αγαπήθηκαν», αλλά συμφώνησαν σε μια νέα αρχή.

Μπορεί η καγκελάριος και ο πρωθυπουργός να μην «αγαπήθηκαν», αλλά συμφώνησαν σε μια νέα αρχή.

Ο Αλέξης Τσίπρας για ακόμα μια φορά εκπροσώπησε μια ισότιμη Ελλάδα, μια Ελλάδα που αποφασίζει για τον εαυτό της. Χωρίς να αποδέχεται απειλές και κάθε είδους επιταγές.

Θέλει αποφασιστικότητα μια τέτοια στάση, όταν μάλιστα η χώρα σου αντιμετωπίζει πρόβλημα ρευστότητας. Για να αλλάξει όμως η πολιτική της λιτότητας και τα μέτρα που οδηγούν μόνο στην ύφεση, πρώτα πρέπει να αποδείξεις ότι είσαι αποφασισμένος. Και ο Αλέξης Τσίπρας το έδειξε και στο Βερολίνο, όπου έφτασε με τις δικές του θέσεις, χωρίς να παρακαλέσει για μια πρόσκληση ή για συμπόνια.  

 Και οι δύο  πλευρές είχαν πλέον ανάγκη να μειωθούν οι εντάσεις στις ελληνογερμανικές σχέσεις.

Η Ελλάδα έχει μια επιπλέον ανάγκη. Να αλλάξει το κλίμα ανασφάλειας σε ότι αφορά το μέλλον της κυβέρνησης και της ελληνικής οικονομίας.

Η Καγκελάριος δεν έχει  επίσης κανένα λόγο να εξαπλωθεί  ένα κύμα αντιγερμανισμού στην Ευρώπη, ούτε και να εισπράξει ένα πιστωτικό γεγονός εντός ευρώ.  Ισχυρή ένδειξη αποτέλεσε και η διαπίστωση της Βundesbank ότι πρέπει να υπάρξει πρόνοια σε περίπτωση που ένα κράτος-μέλος πτωχεύσει μέσα στο ευρώ. Και την ίδια ώρα ο Μάριο Ντράγκι και άλλοι θεσμικοί παράγοντες της Ευρωζώνης,  έδειχναν πως είναι έτοιμοι να ανοίξουν την πόρτα της ρευστότητας, υπό τις προϋποθέσεις βεβαίως των πρόσφατων αποφάσεων (μεταρρυθμίσεις, ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, αντικατάσταση των μέτρων Χαρδούβελη με τα μέτρα Βαρουφάκη αρκεί να έχουν ισοδύναμο αποτέλεσμα κα). 

Μπορεί η καγκελάριος και ο πρωθυπουργός να μην «αγαπήθηκαν», αλλά συμφώνησαν ότι πρέπει να σταματήσει και ο εφιάλτης του ενδεχόμενου ατυχήματος είτε λέγεται Grexit, είτε λέγεται πιστωτικό γεγονός.

 Ο Αλέξης Τσίπρας έφτασε με τις δικές τους θέσεις στην συνάντηση, έχοντας γνωστοποιήσει και τις δυσκολίες του, και τις αποφάσεις του. 

Αν κάτι πρέπει να επισημανθεί ιδιαιτέρως είναι η αναφορά του έλληνα πρωθυπουργού στην διαφθορά. Η οποία δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ελλάδας. Γι αυτό και ζήτησε εμμέσως πλην σαφώς την έκδοση του Χριστοφοράκου, για να εξετασθεί το μέγεθος του σκανδάλου της Siemens  στην Ελλάδα. 

Ζήτησε να σταματήσει η «μάχη» γιατί ούτε οι έλληνες είναι τεμπέληδες, αλλά ούτε και φταίνε οι γερμανοί για τα όσα έγιναν στην Ελλάδα. Επεσήμανε την αποτυχία του Μνημονίου που οδήγησε μόνο σε ανεργία και πλήγματα σε βάρος της οικονομίας. 

Η καγκελάριος Μέρκελ δεν εμφανίστηκε σαν το αφεντικό της Ευρώπης που αποφασίζει για όλους.

Δεν την έχουμε συνηθίσει σ αυτόν τον ρόλο, αλλά οι εποχές αλλάζουν. 

Μένει επίσης να μην ξεχνάμε πως τις ελληνογερμανικές συζητήσεις τις παρακολουθεί από κοντά ο …Λευκός Οίκος!