Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Διαπραγμάτευση και αντιπαράθεση, με στήριγμα την κοινωνία.

 Διαπραγμάτευση και αντιπαράθεση, με στήριγμα την κοινωνία.
Με πίστη στις δυνάμεις και στο δίκιο μας, με όπλο τη λαϊκή συμπαράταξη, η ελπίδα θα γίνει πράξη. Αυτή τη φορά ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι η Ιστορία θα είναι με το μέρος μας. 

Οι πρωθυπουργοί, οι κυβερνήσεις που πέρασαν, τα κόμματα που κυβέρνησαν, εκπροσώπησαν στην πράξη τα συμφέροντα των δανειστών και της οικονομικής ολιγαρχίας.
Η κοινωνία, οι πολίτες προσδιορίσθηκαν ως αντίπαλοι, ως εχθροί, που θα έπρεπε να απαξιωθούν, να χειραγωγηθούν, να τρομοκρατηθούν ώστε να παρέχουν έναν καταναγκασμένο τύπο νομιμοποίησης στις μνημονιακές κυβερνήσεις…
Αυτή η εκφυλισμένη μορφή άσκησης της πολιτικής και κυβερνητικής εξουσίας τελείωσε…
Η χώρα απέκτησε κυβέρνηση, απέκτησε πολιτική εξουσία διατεθειμένη να εκπροσωπήσει τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, να αγωνισθεί για να βελτιώσει τη ζωή των πολιτών, να διαμορφώσει μια νέα δημιουργική προοπτική.
Όμως η μεταμόρφωση του «πειραματόζωου» σε αντι-παράδειγμα της ασκούμενης πολιτικής αποτελεί μείζον ιδεολογικοπολιτικό πρόβλημα για τον άξονα Βερολίνου - Βρυξελλών. Γι' αυτό και οι «επιτελείς» επιχείρησαν να αποτρέψουν τις εξελίξεις δημιουργώντας μαζί με τους εγχώριους υποτελείς ένα ασφυκτικό πλαίσιο, ένα νέο Μνημόνιο… Το ίδιο το «δίδυμο» Αντ. Σαμαρά - Ευ. Βενιζέλου επεδίωξε και επιθυμούσε να διεξαχθούν οι εκλογές με άδεια ΑΤΜ και κλειστές τράπεζες…
Η αναμέτρηση δυνάμεων μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και του άξονα Βρυξελλών - Βερολίνου, δηλαδή κατ' ουσίαν της Άνγκ. Μέρκελ, μόλις τώρα ξεκινησε ώστε να εκτιμηθούν όχι μόνο το περιεχόμενο των προτάσεων και θέσεων της κυβέρνησης αλλά και τα όρια αντοχής της, ο βαθμός των υποχωρήσεων ή συμβιβασμών στους οποίους είναι διατεθειμένη να προχωρήσει.
Η Ευρωζώνη διέρχεται μια παρατεταμένη κρίση στασιμότητας και αποπληθωρισμού. Το χρέος των χωρών της Ευρωζώνης βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη της τάξεως των 8 τρισ. ευρώ, αποδεικνύοντας το αδιέξοδο, τη δομική μορφή της κρίσης που διαμόρφωσε το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα λιτότητας της οικονομικοπολιτικής γερμανικής ελίτ και της χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας.
Μια κρίση και μια ρήξη με την Ελλάδα, θα επέτεινε την κρίση στην Ευρωζώνη και θα κλόνιζε δραματικά την εμπιστοσύνη στο ευρώ.
Η ελληνική κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση θα πρέπει, πριν απ' όλα, να παρουσιάσει και να δημοσιοποιήσει παγκοσμίως τα καταστροφικά αποτελέσματα των πολιτικών της Άνγκ. Μέρκελ και του ΔΝΤ, να αποκαλύψει το εύρος της ανθρωπιστικής κρίσης και της διάλυσης του παραγωγικού ιστού της χώρας.
Οι προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης είναι όχι μόνο πολιτικά και οικονομικά ορθολογικές, όχι μόνο προσήκουσες προς τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις υποχρεώσεις της χώρας, αλλά και απόλυτα μετριοπαθείς. Η Ελλάδα επιδιώκει πολιτική διαπραγμάτευση και όχι σύγκρουση. Απαιτεί όμως σεβασμό, ισότιμη μεταχείριση, διάλογο με βάση επιχειρήματα και όχι εκβιασμούς και τιμωρητικές απειλές.
Η ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται τη ρήτρα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών (με μικρό, μάλιστα, πλεόνασμα), καθώς και μεταρρυθμίσεις που έχουν πράγματι δομικό - αναπτυξιακό χαρακτήρα (φορολόγηση συμφερόντων, μεγάλου πλούτου). Υποστηρίζει όμως ταυτόχρονα ότι πρέπει να υπάρξει τουλάχιστον ρύθμιση του χρέους ώστε η αποπληρωμή να συντελεστεί με ρήτρα ανάπτυξης και ταυτόχρονα να συμφωνηθεί μια στοιχειώδης αποδέσμευση των δημοσίων επενδύσεων ώστε να επιτευχθεί η επανεκκίνηση της οικονομικής δραστηριότητας.
Η χώρα μας χρειάζεται ετησίως ένα καθαρό ποσό της τάξεως των 4-5 δισ. ευρώ προκειμένου να υπάρξει σταδιακή επανεκκίνηση της οικονομίας.
Ταυτόχρονα πρέπει να υπάρξει θεσμικός διαχωρισμός των διαπραγματεύσεων για το χρέος, ανάλογα με τον φορέα από τον οποίο προέρχεται. Συνεπώς, χωριστή διαδικασία θα είναι η διαπραγμάτευση με το ΔNT και χωριστή με τους ευρωπαϊκούς φορείς (EFSF, ΕΚΤ).
Κι όλα αυτά σε συνδυασμό μ'ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης, μέσω του οποίου θα μπορέσει να υπάρξει μεσοπρόθεσμα η δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους.
Η διασφάλιση των εθνικών υποδομών, η αξιοποίηση του παραγωγικού και ενεργειακού πλούτου της χώρας, η αναζωογόνηση της αγροτικής οικονομίας και της μικρομεσαίας επιχειρηματικής δραστηριότητας αποτελούν τους ελάχιστους αναγκαίους όρους για την επανεκκίνηση της αναπτυξιακής πορείας.
Ποια λογικά επιχειρήματα μπορούν να αντιπαρατεθούν σ' αυτές τις ρεαλιστικές προτάσεις;
Περνάμε δυσκολίες και υφιστάμεθα εκβιασμούς.
 Γι' αυτό και ο ελληνικός λαός και οι πολίτες θα πρέπει να επιδείξουν ωριμότητα, ψυχραιμία, αποφασιστικότητα, να κατανοήσουν ότι η τελική -επιτυχής όπως πιστεύουμε- έκβαση θα εξαρτηθεί κατά μείζονα λόγο από την ανυποχώρητη βούληση και στάση του ελληνικού λαού, από τους χειρισμούς και τη στάση της κυβέρνησής του.
Η σωφροσύνη, η ψύχραιμη αντιμετώπιση, οι θεμελιωμένες προτάσεις,  η αποφασιστικότητα, η διαμόρφωση συμμαχιών με λαούς, κόμματα και κυβερνήσεις στον ευρωπαϊκό χώρο θα πρέπει να συνδυασθούν και να αποτελέσουν τα βασικά εφόδια της κυβέρνησης.
Η ετοιμότητα της κοινωνίας ώστε να αντέξει στους εκβιασμούς και στην εκφοβιστική προπαγάνδα αποτελεί κρίσιμο παράγοντα. Η μακρά περίοδος της ιστορικής δοκιμασίας που ξεκίνησε τον Μάιο του 2010 -εβδομάδες, μήνες, χρόνια ταπείνωσης και καταστροφής- συμπυκνώνεται τώρα στις λίγες εβδομάδες που ακολουθούν. Με πίστη στις δυνάμεις και στο δίκιο μας, με όπλο τη λαϊκή συμπαράταξη, η ελπίδα θα γίνει πράξη.
Αυτή τη φορά ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι η Ιστορία θα είναι με το μέρος μας.
Υ.Γ.

Στο εσωτερικό της χώρας οι πολιτικοί υποτελείς των Μνημονίων διαδραματίζουν τον ρόλο της «Πέμπτης Φάλαγγας» και δεν διστάζουν να τοποθετούνται ως εκπρόσωποι τύπου του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Γερούν Ντάισελμπλουμ. Ο Α. Σαμαράς, μάλιστα, επιδιώκοντας να επιβάλει την αντίληψη περί «αριστερής παρένθεσης» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατανοεί ότι ο ίδιος αποτελεί ήδη παρένθεση στην ηγεσία της ΝΔ, όπως κατ' αναλογία ο Ευ. Βενιζέλος για το ΠΑΣΟΚ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου