Του θολωμένου του μυαλού(του Σαμαρά ) τους εφιάλτες τραγουδά.

Του θολωμένου του μυαλού (του Σαμαρά ) τους εφιάλτες τραγουδά.

Η επιλογή που έχει κάνει το επιτελείο του Μαξίμου είναι σαφής. Όσο θα περνούν οι μέρες της προεκλογικής αντιπαράθεσης τόσο θα ανεβαίνουν οι τόνοι της κινδυνολογίας, αλλά και η ωραιοποίηση της πραγματικότητας. Τη βαφτίζουν βέβαια αλήθεια. Οι «αλήθειες» του κ. Σαμαρά, όπως διατυπώθηκαν, περιλαμβάνουν: το κλείσιμο μέσα σε ένα μήνα της τελευταίας αξιολόγησης, την πιστωτική γραμμή στήριξης, πτώση των spreads και (φυσικά) έξοδο στις αγορές. Και δεν είναι μόνο αυτά τα «θαύματα». Θα προκύψει περισσότερη ρευστότητα από την ΕΚΤ και θα επιταχυνθούν οι επενδύσεις.

Αυτός είναι ο κόσμος που υπόσχεται ο πρωθυπουργός σαν να μην είχε μέχρι χθες τη διαχείριση της χώρας με τα γνωστά οδυνηρά αποτελέσματα. Κάνει ένα νοητικό άλμα, προσπαθεί να παρουσιάσει έναν πλασματικό κόσμο τον οποίο θα δημιουργήσει, εάν βέβαια κερδίσει τις εκλογές. Ξεχνά όμως ποιες είναι οι δεσμεύσεις του έναντι των δανειστών, προφανώς όπως ξέχασε τις αντιμνημονιακές κορόνες και τα Ζάππεια...

Γιατί, άραγε, να τον πιστέψουν τώρα οι πολίτες;

Η ένδεια των επιχειρημάτων του φάνηκε χθες, κατά την ομιλία του στα γραφεία της Συγγρού, αλλά και στον διάλογο που είχε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες. Επαναλαμβάνει μονότονα τα περί καταστροφής που θα επέλθει στη χώρα εάν κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, λες και η δική του διακυβέρνηση με τα μνημόνια δεν έχει καταστρέψει ολόκληρα τμήματα του ελληνικού λαού και δεν έχει ισοπεδώσει την οικονομία της χώρας.

Μετά το Grexit, η τρομοκρατία και ο Χριστόδουλος Ξηρός και σήμερα ο «φράχτης» του Έβρου και οι  μετανάστες .

Η σύγχυση, η ωραιοποίηση της καταστροφής μόνο με το τραγούδι του    Άκη  Πάνου «Το θολωμένο μου» μυαλό μπορεί να ερμηνευτεί!

 «Το θολωμένο μου μυαλό

μ’ έχει προδώσει προ πολλού,

του λέω αλλού και τρέχει αλλού,

με κάνει και παραμιλώ.

Με κάνει και παραμιλώ,

το θολωμένο μου μυαλό.

Του θολωμένου μου μυαλού

τους εφιάλτες τραγουδώ.»