Η ΝΔ ΣΤΟ «ΙΚΡΙΩΜΑ» ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Η ΝΔ ΣΤΟ «ΙΚΡΙΩΜΑ» ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Εκλογές, λοιπόν! Αυτό αποφάσισε η Βουλή. Αρνήθηκε να δώσει ουσιαστικά «ψήφο εμπιστοσύνης» 180 βουλευτών στην κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου για να της παρατείνει τον πολιτικό βίο επί ακόμη ενάμιση χρόνο. Παρόλο που αυτή η Βουλή βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία με τη λαϊκή βούληση, συνειδητοποίησε φαίνεται ότι είναι καλύτερο για την ίδια να διαλυθεί και να δώσει τη θέση της σε μια νεοεκλεγμένη. Ποιος ξέρει, ίσως και να λειτούργησε το ένστικτο αυτοσυντήρησης του συστήματος, το οποίο σίγουρα δεν κινητοποιήθηκε για να δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα υπέρ των Σαμαρά - Βενιζέλου. Ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε φυσικά ότι η ΝΔ θα κερδίσει τις εκλογές, αλλά αυτήν τη στιγμή μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί ένας τέτοιος ισχυρισμός.

Στο διάστημα των τεσσάρων εβδομάδων που μεσολαβούν έως τις εκλογές, μπορεί φυσικά να αλλάξει το πολιτικό κλίμα, το οποίο σήμερα ευνοεί συντριπτικά τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για την ώρα φαίνεται αδύνατον να βγει η ΝΔ πρώτο κόμμα. Πέραν των δημοσκοπήσεων, φταίει και ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς. Αν όντως πιστεύει ότι η ΝΔ θα αναδειχθεί πρώτο κόμμα, τότε ήταν λάθος του που όλο το προηγούμενο διάστημα χαρακτήριζε τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές «εθνική καταστροφή» και «εθνική περιπέτεια». Γιατί θα ήταν «εθνική καταστροφή» οι εκλογές, αφού θα τις κερδίσει η ΝΔ; Αυτός ο χαρακτηρισμός είναι παράλογος! Αφού πρωθυπουργός είναι ο Αντώνης Σαμαράς, πρωθυπουργός της υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα διενεργήσει τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς και στη συνέχεια και πάλι πρωθυπουργός θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς βάσει της βεβαιότητας ότι νικητής των εκλογών θα είναι η ΝΔ, πού ακριβώς βρίσκεται η... «εθνική καταστροφή» των εκλογών αυτών; Είναι εξόφθαλμο ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με τον συλλογισμό του πρωθυπουργού! Να χαρακτηρίσει π.χ. «άσκοπη ενόχληση» τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές, το καταλαβαίνουμε.

Να χαρακτηρίζει, όμως, τις εκλογές «εθνική καταστροφή» όταν αυτός κυβερνούσε, αυτός κυβερνά και αυτός θα συνεχίσει να κυβερνά, όπως μας διαβεβαιώνει μέσω της ακράδαντης πίστης του στη νίκη της ΝΔ, σημαίνει ότι μας κοροϊδεύει αναφορικά με το τι θα γίνει στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου! Είναι προφανές ότι κανένας πολιτικός ηγέτης δεν ομολογεί την ήττα του κόμματός του πριν από μία εκλογική αναμέτρηση. Λογικό είναι να μην το κάνει φυσικά ούτε ο Αντώνης Σαμαράς και σε αυτό δεν μπορούμε να τον κατηγορήσουμε. Από εκεί και πέρα, όμως, είναι εξαιρετικά πιθανή, στα όρια της βεβαιότητας, η εκλογική ήττα της ΝΔ και η κατάληψη της πρώτης θέσης από τον ΣΥΡΙΖΑ.

 Και μόνο το γεγονός, άλλωστε, ότι η ΝΔ οδεύει προς τις βουλευτικές εκλογές, έχοντας υποστεί μια συντριπτική κοινοβουλευτική ήττα στις ψηφοφορίες για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, συνιστά ισχυρότατο μειονέκτημα που προδιαγράφει σχεδόν την ήττα της και στις βουλευτικές εκλογές! Ποιος εμπιστεύεται μια κυβέρνηση που μεταξύ δεύτερης και τρίτης και «φαρμακερής» ψηφοφορίας στη Βουλή για Πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν κατορθώνει να συσπειρώσει, να προσελκύσει πολιτικά ή να δελεάσει με πολιτικά αξιώματα έστω και έναν, έναν μόνο, επιπλέον βουλευτή; Με πολιτικούς όρους το 168 από το 180 απέχει κυριολεκτικά έτη φωτός! Είναι η πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας που μια κυβέρνηση αποτυγχάνει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας! Και για να μην πάμε στη δεκαετία του 1930, τα τελευταία σαράντα χρόνια, μετά την εκδίωξη της ξενόφερτης μοναρχίας με το δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974, όλες οι κυβερνήσεις κατόρθωσαν με το ζόρι ή με άνεση να επιβάλουν όποιον ήθελαν στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Πρώτη φορά κυβέρνηση αποτυγχάνει να τοποθετήσει τον εκλεκτό της ως Πρόεδρο και ως εκ τούτου οδηγείται η χώρα σε εκλογές! Επιπροσθέτως, αυτήν τη φορά δεν έχουμε τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ που επιβάλλουν τον άνθρωπό τους, αλλά έχουμε τη συγκυβέρνηση και ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η οποία αποτυγχάνει πανηγυρικά να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας!

Πρόκειται για πολύ σοβαρότερο γεγονός, το οποίο προοιωνίζεται πολύ βαθύτερες πολιτικές αλλαγές από όσες φαντάζεται κανείς. Το γράφουμε και το ξαναγράφουμε, αλλά πιστεύουμε ότι το νόημα αυτών των εκλογών που θα γίνουν στις 25 Ιανουαρίου είναι ότι θα καταλύσουν οριστικά και αμετάκλητα τους κομματικούς συσχετισμούς δυνάμεων που έφερε η Μεταπολίτευση του 1974. Το Μνημόνιο διέλυσε εντελώς όχι απλώς το ΠΑΣΟΚ, αλλά απειλεί να στείλει στα Τάρταρα και τη ΝΔ, η οποία κατά τον Αντώνη Σαμαρά σίγουρα θα κερδίσει τις εκλογές!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Ο ΠΑΝΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΗΤΤΑ

Τρίτη και καθοριστική για την κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση αλλά κυρίως για όλους εμάς. Στη Βουλή δεν βρέθηκαν όπως είχε διαφανεί ήδη μετά την δεύτερη ψηφοφορία οι 180 που θα ψήφιζαν υπέρ της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Τα κόμματα, οι αγορές, οι οικονομικοί παράγοντες, εντός και εκτός Ελλάδας έχουν ήδη προεξοφλήσει ότι οδεύουμε προς τις εκλογές δυόμιση χρόνια μετά από τις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου 2012. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είχα αλλά χαρτιά να τραβήξει από το μανίκι, κυριολεκτικά πέταξε λευκή πετσέτα σε μια συνέντευξη απελπισίας για τον ίδιο και για την πολύπαθη ΝΕΡΙΤ.  Όλοι τρέχουν τις τελευταίες μέρες να δουν πως θα συγκροτήσουν ψηφοδέλτια για τις εκλογές ή στις 25 Ιανουαρίου ή την 1 Φεβρουαρίου.

Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς με τις  δηλώσεις  του μετά την ψηφοφορία,  αποκαλύπτει πόσο μικρός είναι για αρχηγός κόμματος και πόσο επικίνδυνος για πρωθυπουργός μιας χώρας.

Δεν αξίζει ούτε τη δική του ψήφο, διότι όπως είπε:

«οι πρόωρες εκλογές, που περικλείουν σοβαρούς κινδύνους»  

«Να μείνουμε στη σταθερή πορεία δηλαδή των μεταρρυθμίσεων» 

«είμαι εδώ, για να εγγυηθώ την ασφαλή πορεία της Χώρας.»

«ανευθυνότητες της αντιπολίτευσης.»  

«για τα ποια συμφέροντα εξυπηρετούν όσοι ξαναβάζουν τη Χώρα σε περιπέτειες»

«Όχι συκοφαντίες, όχι ψέματα και ψεύτικες υποσχέσεις, όχι λαϊκισμός και πυροτεχνήματα, όχι εκλογικοί εκβιασμοί και τρομοκρατία.»

Έχουν πανικοβληθεί. Δε μπορούν να πιστέψουν ότι θα έρθει στις εκλογές πρώτο  ένα κόμμα, του οποίου ο αρχηγός όχι μόνο δεν τους έγλειψε και δεν τους προσκύνησε, αλλά τους έφτυσε κατάμουτρα ….

Κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ για αλαζονεία. Πίσω από αυτή την κατηγορία προσπαθούν να κρύψουν αυτό που τους τρομάζει περισσότερο. Ότι η άνοδος της Αριστεράς, θα στερήσει από τα κομματικά στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ την εργολαβία της αλαζονείας ,την εξουσία και την διαχείριση του κρατικού κορβανά από αυτούς και το τρίγωνο της διαπλοκής (τράπεζες - κόμματα εξουσίας - επιχειρηματικά και εκδοτικά συμφέροντα) που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία της χώρας προς τη χρεοκοπία..

Αν δεν τους σιχαινόμουν τόσο πολύ, μπορεί και να τους λυπόμουν. Όμως, τους σιχαίνομαι …

Ο  ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εχθρός του Γιούνκερ, της Μέρκελ και όλων των εκπροσώπων της Τρόικας επειδή στις εκλογές θα έρθει στη πρώτη θέση και θα χαλάσει τα σχέδια για την συνέχιση της δράσης μιας  στεγνά μνημονιακής κυβέρνησης, που θα δρα ανενόχλητη συνεχίζοντας το καταστροφικέ της  έργο.

Ο  ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εχθρός του βόθρο του MEGA, του ΑΝΤΕΝΑ, του ΣΚΑΙ, της Ν.ΕΝΑ που  χειραγωγούν  εδώ και χρόνια τους τηλεθεατές τους προς όφελος των συμφερόντων της διαπλοκής  που εξυπηρετεί.

Ο  ΣΥΡΙΖΑ είναι ο εχθρός του CNN, του Economist, των FT και άλλων παγκόσμιων ΜΜΕ που καθώς είναι ταγμένα στην υπηρεσία των διεθνών τοκογλύφων, άρχισαν τις επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας και τρομοκρατούν επειδή δεν θα υποκύψει στη λιτότητα.

Όλοι οι παραπάνω ξέχασαν κάτι βασικό. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα  προκύψει στη στις εκλογές πρώτο   κόμμα (και κυβέρνηση ) ύστερα από κλήρωση, αλλά ύστερα από εκλογές. Εκλογές στις οποίες  θα ψηφίσει ο ελληνικός λαός που όλοι τον αποκαλούν «κυρίαρχο», εκλιπαρούν την ψήφο του και τον γλείφουν πατόκορφα.

Στις 25 Ιανουαρίου 2015, ο λαός κατά τη γνώμη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, και του ΚΚΕ θα (!)ψηφίσει λανθασμένα και ως εκ τούτου έχουν (!!!!!)  το δικαίωμα να αμφισβητήσουν εκ των προτέρων τη βούλησή του.

Θα δημιουργήσουν  ένα κλίμα ακραίας πόλωσης, κινδυνολογίας και φόβου, βοηθούμενος από δημοσκοπήσεις που … «κλείνουν την ψαλίδα» και του τρίγωνου της διαπλοκής, τα πάντα πρόθυμα Μέσα Ενημέρωσης, τις Τράπεζες και το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα .

Αυτές είναι οι εκλογές στην Ελλάδα. Παίζονται στο γήπεδο των ισχυρών. Ενός συστήματος που δεν ξέρει, δε θέλει, δεν αντέχει να χάνει. Κι όταν χάσει, ρίχνει όλες τις δυνάμεις του σε μία μάχη προβοκάτσιας και βρώμικου πολιτικαντισμούς.

Σ’ αυτές τις εκλογές είμαστε όλοι υποψήφιοι. Τα  θύματα της κρίσης.

Κάποιοι δεν το ξέρουν, δεν το καταλαβαίνουν ή το ρισκάρουν με αντάλλαγμα το κέρδος. Εμένα με ενδιαφέρει να μην πάω σα σκυλί όχι στ’ αμπέλι.

Κάποιοι νοιάζονται για τις 100, 200, 500 χιλιάδες ευρώ τους. Εγώ δεν έχω καταθέσεις, οπότε δε με αφορά. Κάποιοι συζητούν για τα ομόλογά τους, τα κέρδη τους, τις επενδύσεις τους. Εγώ μιλάω για την αξιοπρέπειά μου.

Κάποιοι μιλούν για το κόμμα τους, τη νίκη του, το βόλεμά τους. Εγώ μιλάω με τον συνταξιούχο που πήγε στο γιατρό του και τον ρώτησε ποια χάπια να κόψει επειδή δε μπορεί να τα αγοράζει όλα. Χάπια που έχει προπληρώσει όλα τα χρόνια που ακουμπούσε τις ασφαλιστικές του εισφορές για να του τις κλέψουν μέσα σε μια νύχτα.

Κάποιοι καλοταϊσμένοι κρατικοδίαιτοι ζητούν την κατάργηση του Δημοσίου ώστε να μπορέσουν να το λεηλατήσουν και να βγάλουν κέρδη από την εξαγορά των υπηρεσιών του. Εμένα με αφορά η απόγνωση του απολυμένου που δεν πήρε ούτε ένα ευρώ αποζημίωση από τη δουλειά του και δε μπορεί να διεκδικήσει τίποτα.

Κάποιοι κατηγορούν τους αγανακτισμένους πολίτες και ποντάρουν στην οργή τους για να καταγγείλουν τη βία. Εγώ μετράω νεκρούς και τραυματίες από τη βία των τραπεζών, των λαμογιών, των μνημονιακών και των χρυσαυγιτών.

Κάποιοι μιλούν για αποφυγή του διχασμού και καλούν να συνεχίσουμε όλοι μαζί, δίχως διαχωρισμούς. Λυπάμαι, αλλά το διχασμό τον προκάλεσαν και τον συντηρούν αυτοί οι ίδιοι.

Δεν είναι δυνατόν να πάω με τους «κάποιους». Με θέλουν για να σέρνω το κάρο που έχουν ανεβάσει τις περιουσίες τους και τις ταξιδεύουν σε Ελβετίες και off shore.

Αυτό όμως που ενδιαφέρει τους Έλληνες πολίτες και τη χώρα, είναι το τέλος της συμφοράς. Είναι το τέλος αυτής της πορείας προς τα κάτω.

Το ζητούμενο όμως είναι η αλλαγή της κυβέρνησης που αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των αναγκών, που είναι εμπλεκόμενη και διαπλεκόμενη, δέσμια του παρελθόντος και των ευθυνών της. Μιας κυβέρνησης που αδυνατεί να βγάλει το κεφάλι από την άμμο ή από τον βούρκο.

Δε γίνεται να είμαστε όλοι μαζί. Τι να κάνουμε; Διαφορετικά συμφέροντα, διαφορετικές ανησυχίες. Αυτό, είναι το μόνο ξεκάθαρο.

Είμαστε απέναντι. Και ήρθε η ώρα της μάχης. Γι’ αυτό πρέπει ν’ αντέξουμε. Να μην υποκύψουμε. Πρέπει να σταθούμε απέναντί τους. Πρέπει να νικήσουμε.

Μακάρι η νίκη να ερχόταν με εκλογές. Πιστεύω ότι η νίκη και η ανατροπή θα έρθει μόνο με διεκδίκηση στους δρόμους. Δε θα μαλώσουμε, όμως, γι’ αυτό. Ας γίνουν όλα με τη σειρά τους για να μην έχουμε κι απωθημένα.

Μία είναι η έγνοια. Να αντέξουμε για να νικήσουμε.

Μαρίνος Λάμπρος

29.12.2014

Συνέντευξη Α. Σαμαρά: Η ωραιοποίηση της φρίκης, η εξαπάτηση, ο εκβιασμός και η διάδοση της πολίτικης πανώλης σε εθνικό δίκτυο .

Συνέντευξη  Α. Σαμαρά: Η ωραιοποίηση της φρίκης, η εξαπάτηση, ο εκβιασμός  και η διάδοση της πολίτικης πανώλης σε εθνικό δίκτυο .

Το πολιτικό περιεχόμενο της συνέντευξης του πρωθυπουργού ήταν ο ορισμός  της πολιτικής  εξαπάτησης,  της  ωραιοποίησης της φρίκης που βιώνει ο ελληνικός λαός  και ταυτόχρονα και  διάδοση της πολίτικης πανώλης.

Η συνέντευξη παρωδία μονόλογος του πρωθυπουργός Α. Σαμαρά  (που ο αυτοσυνεντευξιαζόμενος αποφώνησε , ευχαρίστησε  και έκλεισε την συνέντευξη στις γλάστρες «δημοσιογράφους»  ) είναι η απόδειξη   πώς εκλογικεύεται το παράλογο, πώς μετατρέπεται ο εξευτελισμός σε πολιτική επιλογή κύρους, πώς μια ανθρωπιστική κρίση παρουσιάζεται ως «θετική εξέλιξη … και καράβι που πηγαίνει σε ήρεμο λιμάνι »και πώς ένας λαός που οδηγείται στον τον αφανισμό του, του ζητείται να πει «ναι» στον συνέχιση της πολίτικης αυτής.

Ο κ. Σαμαράς είτε δεν τις γνωρίζει άρα έχει τεράστιο πρόβλημα αντίληψης είτε υποκρίνεται ότι δεν τις γνωρίζει οπότε έχει τεράστιο πρόβλημα εντιμότητας.

Ο πρωθυπουργός ( αυτός που οσφρίζετα  και ..αισθάνεται!! την εκλογική του νίκη ως λαγωνικό )  ταύτισε  μία πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές με αυτόματη καταστροφή της χώρας, εκβίαζε ανοιχτά ότι μία πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ θα διέλυε τη σταθερότητα της χώρας και θα την οδηγούσε στο γκρεμό, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση που εμφανίστηκε ποτέ στην Ελλάδα παράγοντας τρόμο και πανικό μπροστά σε μία στην  πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ.

Επαναλάμβανε μονότονα  σαν ηχώ τις προβοκάτσιες, τις απειλές και τους εκβιασμούς του διευθυντηρίου της Ε.Ε. και του  Σόιμπλε που έχουν στόχο την ενίσχυση του φοβικού συνδρόμου των Ελλήνων, ευχαρίστησε  ως γιουσουφάκι τον Σόιμπλε και τη Μέρκελ και απείλησε  τον οιαδήποτε πολίτη , βουλευτή ή κόμμα που θα τολμήσει να τους στενοχωρήσει γιατί  θα μας φέρουν σε σύγκρουση με τους εταίρους μας λέγοντας  «Όσοι τα επιδιώκουν αυτά είτε είναι ανόητοι, είτε εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα»

Ο πανικός του Σαμαρά που  ήταν εμφανής, και με το γνωστό κουτσαβακίστικο και ειρωνικό ύφος και με στυλ ψευτονταή είπε «Άρνηση εκλογής του Προέδρου σημαίνει πολιτικός εκβιασμός και συμπόρευση με το δίδυμο Τσίπρα-Καμμένου» αντιστρέφοντας την πραγματικότητα μεταφέροντας τον δικό του εκβιασμό,  σε όσους  βουλευτές λένε όχι στην συνέχιση αυτής της πολίτικης, ψηφίζοντας «παρών» ανοίγοντας μάλιστα την πόρτα σε πιθανούς ψήφους από τους ναζιστές της Χρυσής Αυγής.

Ο Σαμαράς  ήταν πάντοτε χαλασμένος, αλλά τώρα πλέον έχει καταντήσει επικίνδυνος για τη Δημόσια Πολιτική Υγεία. Δεν ξέρω αν πέρασε η ημερομηνία λήξης του ή φταίνε τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένος, πάντως όποιος τον «καταναλώνει», δηλαδή τον ακούει και κυρίως "λούζεται" την πολιτική του στην εφαρμογή της,  παθαίνει πολιτική δηλητηρίαση. Διότι όταν τη λιτότητα σου την επιβάλλουν ξένες κυβερνήσεις και συμφέροντα κι εσύ την αποδέχεσαι ως επιτυχία τότε δεν είναι μόνο  έγκλημα αυτό  που κάνεις είναι εξαπάτηση και η διάδοση της πολίτικης πανώλης.

Πρέπει πάραυτα να αποσυρθεί ο Σαμαράς , ο Βενιζέλος και το κακό συναπάντημα της συγκυβέρνησης . Κι επειδή είναι άκρως επικίνδυνο να κυκλοφορεί ελεύθερος αμολώντας πολίτικες και οικονομικές   «τοξίνες»  που βλάπτουν τα νεύρα μας, ας παρέμβει ο λαός.

Δεν μπορεί να κινδυνολογεί και να απειλεί  για λύσεις και εξελίξεις  που το ίδιο το Σύνταγμα  επιτάσσει και προβλέπει και που στο παρελθόν τόσο το κόμμα  του , η ΝΔ , όσο και  το ΠΑΣΟΚ έχουν αξιοποιήσει και επιβάλλει.

Μας έχει εκπαιδεύσει καλά η πικρή εμπειρία που βιώνουμε όλα αυτά τα χρόνια από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ώστε δύσκολα μπορούν να μας ξεγελάσουν. Δεν μας ξεγελούν οι ρήσεις του Πρωθυπουργού  «Όλα αυτά είναι μια σκευωρία πολιτικών εκβιασμών, βούρκος, λάσπη και συκοφαντίες» .Μάλλον κοιτά τον καθρέπτη του (δηλαδή τους «δημοσιογράφους»  της ΝΕΡΙΤ)  όταν  τα εκστομίζει  Για να επιβιώσουμε αναγκαστήκαμε να μάθουμε να ψάχνουμε τί κρύβεται κάθε φορά πίσω από την εικόνα που μας παρουσιάζουν. Δεν είναι θέμα συνωμοσιολογίας, είναι θέμα άμυνας απέναντι στη διαρκή εξαπάτηση.

Να πάμε σε εκλογές όπως άλλωστε το παραδέχτηκε και ο Σαμαράς που εγκαινίασε την προεκλογική περίοδο τονίζοντας ότι  «Δεν μπορώ να ανεχτώ μια αυτοπαραίτηση της κυβέρνησης. Ή πάμε σε καθαρές λύσεις ή θα τελειώσουμε με τις άμεσες εκλογές».

Σε εκλογές για μία νίκη όσων ψήφισαν δε φοβούνται την ανατροπή, για ένα καλύτερο αύριο !

Μαρίνος Λαμπρός

27.12.2014

Ένα βήμα πριν από τις εκλογές.

 Ένα βήμα πριν από τις εκλογές.

Οι  προσπάθειες του Μεγάρου Μαξίμου για να συγκεντρώσει τους αναγκαίους «180»,  θα είναι ατελέσφορες, ιδιαίτερα αφού έκλεισαν οριστικά τα σενάρια περί στήριξης της Χρυσής Αυγής στον Σταύρο Δήμα. Η τρίτη ψηφοφορία στη Βουλή, που θα διεξαχθεί στις 12 το μεσημέρι της Δευτέρας, δεν φαίνεται να συγκεντρώνει όλη την προσοχή των επιτελών των κομμάτων, τα οποία προετοιμάζονται ήδη για την «επόμενη μέρα».

Ο Αντώνης Σαμαράς, πιθανότατα   θα προχωρήσει σε διάγγελμα μέσα στο Σαββατοκύριακο, έχει ήδη δώσει τα δείγματα της προεκλογικής του τακτικής. Με τη δήλωσή του μετά το πέρας της δεύτερης ψηφοφορίας στη Βουλή, ότι η τρίτη διαδικασία «δεν θα είναι ψηφοφορία με το “παρών”, θα υπάρχει ονοματεπώνυμο», επικύρωσε την συνέχιση της κινδυνολογίας, αλλά και της απόδοσης προσωπικών ευθυνών σε όσους δεν ακολουθήσουν τις πολιτικές του επιταγές. Το προεκλογικό δίλημμα που θα θέσει, θα  είναι «πολιτική λιτότητας ή καταστροφή», τακτική η οποία θα αντιμετωπίζει ως ενιαίο «άξονα της καταστροφής» τα κόμματα που δεν υπερψήφισαν τον Σταύρο Δήμα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται ήδη εδώ και εβδομάδες σε προεκλογική τροχιά με κυρίαρχο το ζήτημα των συνεργασιών θεωρώντας  ότι το «στοίχημα» για την περαιτέρω πορεία της χώρας θα κριθεί στην επίτευξη της αυτοδυναμίας, καθώς στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ χρειαστεί συμμάχους για τον σχηματισμό κυβέρνησης, αυτό θα ισοδυναμεί με προγραμματική «υποχώρηση».

Στον ευρύτερο χώρο του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν αποκλείεται να ανακοινώσει την ίδρυση κόμματος εντός της επόμενης εβδομάδας, βάζοντας αντικειμενικά «βόμβα στα θεμέλια» της Δημοκρατικής Παράταξης που οικοδομεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Σε αυτό το περιβάλλον δεν αποκλείεται να δούμε και νέες προσχωρήσεις στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, που εσχάτως ανακοίνωσε την συνεργασία του με τους «Μεταρρυθμιστές» του Σπύρου Λυκούδη, επιχειρώντας να μπει «σφήνα» στις διεργασίες ανασύνθεσης του κεντρώου πολιτικού χώρου.

Το non paper, το οποίο εκδόθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής (26.12.2014) που αναφέρει μεταξύ άλλων «  δεν θα σταματήσει να αγωνίζεται για την συστράτευση των στελεχών ούτε την ημέρα κατάθεσης των ψηφοδελτίων στον Άρειο Πάγο.» δείχνει αν οδηγούμεθα  προς εκλογές ή όχι…

Η υποκριτική πολιτική και ο ξεπεσμός των αξιών.

Η υποκριτική πολιτική και ο ξεπεσμός των αξιών.

Πολλοί βουλευτές στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τις μετακινήσεις τους ,από το ένα κόμμα σε άλλο ή σε διάφορες ψηφοφορίες , επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ κατηγορώντας τον κατά κύριο λόγο για λαϊκισμό . Ψαριανός, Λυκούδης, Νίκη Φούντα και αρκετοί ακόμη έφυγαν από την ΔΗΜΑΡ και φλερτάρουν με άλλα κόμματα. Φυσικά , δικαίωμά τους να φύγουν, αλλά δεν είναι δικαίωμά τους, να υποτιμούν την νοημοσύνη όλων των άλλων.

Προκαλεί μεγάλα και αυτονόητα ερωτηματικά η στάση τους και η λογική τους. Δηλαδή ο Λυκούδης που ήδη ψήφισε τον Σταύρο Δήμα , ο Ψαριανός επίσης και η Νίκη Φούντα που φημολογείται ότι θα ψηφίσει στην τρίτη ψηφοφορία , δεν ενοχλούνται που βρίσκονται στην ίδια πλευρά με τον ακροδεξιό Βορίδη, τον Άδωνη Γεωργιάδη ή τους Χρυσαυγίτες που έγιναν ανεξάρτητοι ακριβώς για να ψηφίσουν τον Σταύρο Δήμα;

Δεν ενοχλούνται όλοι αυτοί από το θέατρο της κυβέρνησης να εγκαταλείψει την διαπραγμάτευση με την Τρόικα για να επισπεύσει τις διαδικασίες για την εκλογή προέδρου και αν εκλεγεί να υπογράψουν με τα δύο χέρια το νέο Μνημόνιο;

Δεν είναι μια απλά υποκριτική στάση όλων αυτών . Είναι μια πράξη που χαρακτηρίζει όχι μόνο την ιδεολογική τους ταυτότητα την οποία σκίζουν και ξαναβγάζουν κατά περίπτωση, είναι και οι κανόνες πολιτικής ηθικής που τους οδηγούν. Γιατί μόλις τελειώσει η περιπέτεια των τριών ψηφοφοριών, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, όλοι θα κριθούν για όσα πρέσβευαν και για όσα τελικά έκαναν. Όχι όμως εν ονόματι του λαού, αλλά εν ονόματι του εαυτού τους.

Μαρίνος Λαμπρός

24.12.2014

Αρχή φόρμας

Το πολιτικό «απόστημα» σπάει, οδεύουμε ολοταχώς προς πρόωρες εθνικές εκλογές.

Το πολιτικό «απόστημα» σπάει, οδεύουμε ολοταχώς προς πρόωρες εθνικές εκλογές.

Όλα δείχνουν ότι οδεύουμε ολοταχώς προς πρόωρες εθνικές εκλογές, μετά και τη δεύτερη ψηφοφορία στη Βουλή κατά την οποία η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα δεν κατάφερε να ξεπεράσει τις 168 ψήφους με την συνδρομή δύο χιτλερικών (Στάθης Μπούκουρας και Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος) που ψηφίσαν Σταύρο Δήμα και κάποιων άλλων «προθύμων.

Ευρισκόμενος σε κατάσταση εμφανούς αδυναμίας να ελέγξει το κόμμα του και τις πολιτικές εξελίξεις , ο Πρωθυπουργός έκανε και κάνει μια αγωνιώδη προσπάθεια να ενώσει τις δυνάμεις, από την κεντροδεξιά έως την ακροδεξιά, προκειμένου να ανακτήσει το πολιτικό πλεονέκτημα, αλλα όλα καταδεικνύουν την αγχώδη προσωπική στρατηγική του πρωθυπουργού με στόχο να αποκρούσει κινήσεις ανατροπής του 

Η πραγματικότητα είναι σκληρή για το Μαξίμου. Τα κυβερνητικά στελέχη κράτησαν προσπάθησαν να υποβαθμίσουν την πρώτη ψηφοφορία και να πανηγυρίσουν την για την δεύτερη ψηφοφορία. Δεν μπορούσαν όμως να κρύψουν την αγωνία τους για την αποτυχία των μέχρι σήμερα σχεδιασμών των Σαμαρά και Βενιζέλου. Οι 160 υπέρ ήταν το ελάχιστο που προσδοκούσαν και οι 168 ίσως να είναι και η «οροφή». 

Το αποτέλεσμα της δεύτερης ψηφοφορίας ήταν το αναμενόμενο και πλέον κατέστη σαφές ότι δεν αρκούν οι επιπλέον 4-5 ανεξάρτητοι που "φλερτάρουν" με την ψήφο στον Σταύρο Δήμα, αλλά απαιτείται η συνδρομή 8-10 βουλευτών από τη ΔΗΜΑΡ και τους ΑΝΕΛ.

Οι υποσχέσεις του προς ανεξάρτητους βουλευτές, και όχι μόνο, για συμμετοχή τους σε ευρύ πολιτικό σχήμα ως το δόλωμα για να κερδίσει χρόνο στην εξουσία του απέφεραν 8 μόλις ψήφους .

Ο Αντ. Σαμαράς, παραδεχόμενος επί της ουσίας την ήττα του στις εκλογές, επιχείρησε για ακόμη μια φορά να ξεπεράσει προς το χειρότερο τον ίδιο του τον εαυτό. Ξέχασε τις «καθαρές λύσεις» και επιχειρώντας μια άκομψη πολιτική παρέμβαση αναζήτησε στηρίγματα σε όσους διαθέτουν ελαστική συνείδηση.

Ταυτόχρονα σε δηλώσεις του μετα την δεύτερη ψηφοφορία με ύφος και στυλ παιδονόμου που μαλώνει τα άτακτα παιδιά και κουτσαβόμαγκα έτοιμου για καβγά , ο πρωθυπουργός επανέλαβε τρεις φορές ότι στην τρίτη ψηφοφορία «παρών» δεν θα υπάρχει, για να τονίσει «Όμως στην τρίτη ψηφοφορία δεν θα υπάρχει ‘παρών’, θα υπάρχει ονοματεπώνυμο και ο κάθε βουλευτής θα βρεθεί ενώπιος ενωπίω με την αγωνία των Ελλήνων και με το συμφέρον της πατρίδας», αφήνοντας μια απειλή να επικρέμαται πάνω από κάθε βουλευτή που θα πει ναι στις πρόωρες εκλογές και θα ψηφίσει «παρών».

Παρακολουθήσαμε ως λαός όχι το πώς εκτρέπεται η Δημοκρατία και το Σύνταγμα, αλλά το πώς ανατρέπονται στην κυριολεξία και πέφτουν στο γκρεμό.

Ζούμε θλιβερές στιγμές. 

   Ο χρηματισμός βουλευτών και οι συνδιαλλαγές γίνονται πλέον σε live μετάδοση. 

   Με διάγγελμα γίνεται απόπειρα «χρηματισμού»(διάμεσου υπουργοποίησης ) του πρωθυπουργού προς βουλευτές.

   Επανέρχεται η άκρατη κινδυνολογία και καταστροφολογία, κάνοντας λόγο για «εθνικό κίνδυνο» και «εθνική περιπέτεια» σε περίπτωση που δεν θα εκλεγεί Πρόεδρος στην τρίτη ψηφοφορία .

Και όλο για να διασωθεί τόσο ο ίδιος Σαμαράς και η συγκυβέρνηση όσο και το πολιτικό σύστημα που εκπροσωπεί.

Τη Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου στις 12 το μεσημέρι θα γίνει η τρίτη και τελική ψηφοφορία, με 180 ψήφους να είναι απαραίτητες για την επιτυχή εκλογή. Σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί Προεδρική εκλογή θα προκηρυχτούν πρόωρες εκλογές.

Τα κυβερνητικά κλιμάκια προετοιμάζονται ήδη για την 25η Ιανουαρίου ή για την 1η Φεβρουαρίου , και το ΠΑΣΟΚ έχει τεθεί πλέον σε προεκλογική ετοιμότητα. 

Κλειδώνουν λοιπον εκ των πραγμάτων οι εκλογές αν δεν έχουμε άλλες εξελίξεις (αλλαγή πρωθυπουργού και υποψήφιου Προέδρου), καθώς δύσκολο μοιάζει να βρεθούν ακόμη 12. 

Η συγκυβέρνηση ετοιμάζεται για εκλογές(ιδέ συνάντηση Βενιζέλου και Παπανδρέου για συμμέτοχη στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚοδημοκρατική Παράταξη ) και ήδη έχουν ετοιμαστεί τα ραδιοφωνικά αλλά και τηλεοπτικά σποτ, ενώ γίνονται δημοσκοπήσεις, σε περιφερειακό επίπεδο και κλείνουν τα ψηφοδέλτια, ενώ παράλληλα η κυβέρνηση θέλει να επιρρίψει στον ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη για την πολιτική αστάθεια και τα προβλήματα που ίσως παρουσιαστούν στην οικονομία 

Τελικά ο κ. Σαμαράς έχει σκοπό να πετύχει μια διαχειρίσιμη ήττα στις ερχόμενες βουλευτικές, που θα τον διατηρήσει στην ηγεσία της ΝΔ και συγχρόνως θα εμποδίσει τον ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και ελπίζοντας στην «αριστερή παρένθεση» να επανέλθει ….

Το πολιτικό «απόστημα» όμως σπάει . 

Όμως το πώς θα διαμορφωθούν οι εξελίξεις και κυρίως το πώς θα αποτυπωθούν σε κοινωνικό, πολιτικό και κοινοβουλευτικό επίπεδο οι νέοι συσχετισμοί παραμένουν ανοικτά ερωτήματα. 

Την τελική έκβαση θα διαμορφώσει το ιστορικό κοινωνικοπολιτικό υποκείμενο, η ψήφος του λαού, που συναρτάται με τη συνείδηση των ιστορικών στιγμών που ζούμε και την απόφαση της κοινωνίας και του κάθε πολίτη να πάρει τις τύχες του στα χέρια του, να αγωνισθεί και να προασπίσει την πατρίδα του και το μέλλον των παιδιών του.

Μαρίνος Λαμπρός

23.12.2014

Αρχή φόρμας

Το Διάγγελμα Σαμαρά, το σχέδιο, η απάντηση και η λύση.

Το Διάγγελμα Σαμαρά, το σχέδιο, η απάντηση  και η λύση.

Ο πρωθυπουργός υπόσχεται υπουργεία σε όσους βουλευτές εκτός ΝΔ – ΠΑΣΟΚ με την πρόταση ¨διεύρυνσης του κυβερνητικού σχήματος" προφανώς με τους βουλευτές που θα ψηφίσουν Δήμα!

Ανοιχτή λοιπόν πρόσκληση για συναίνεση απηύθυνε ο Αντώνης Σαμαράς προς τους βουλευτές της συμπολίτευσης προκειμένου να αποφευχθούν οι πρόωρες κάλπες και να αποτραπεί η περαιτέρω περιδίνηση της χώρας, που περιλαμβάνει τέσσερις άξονες.

-   Συναίνεση των βουλευτών στην εκλογή του Σταύρου Δήμα για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
– Ανασύνθεση της κυβέρνησης με τη συμμετοχή και στελεχών με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και περιέγραψε το άνοιγμα του κυβερνητικού σχήματος σε στελέχη της ανανεωτικής Αριστεράς και όχι μόνο στους οποίους θα δοθεί και δυνατότητα «παρέμβασης» στον προγραμματικό λόγο της κυβέρνησης.
– Ολοκλήρωση της συνταγματικής αναθεώρησης.
– Διενέργεια εκλογών αφού «κλείσει» η συμφωνία με την τρόικα και οι διαδικασίες της αναθεώρησης, η οποία όπως είπε ο πρωθυπουργός, «ακόμη και στο τέλος του 2015».

Ο Αντώνης Σαμαράς έρχεται να ικανοποιήσει το αίτημα που είχαν διατυπώσει προ ημερών οκτώ βουλευτές της αντιπολίτευσης προς αναζήτηση συναίνεσης χωρίς όμως να δεσμεύεται σε συγκεκριμένο χρόνο εκλογών κάτι που θα καθιστούσε την κυβέρνηση όμηρο μιας μακράς προεκλογικής περιόδου.
Η σημερινή πρωτοβουλία του Αντώνη Σαμαρά, προσπαθεί μεταβάλει τις ισορροπίες ενόψει των δύο προεδρικών εκλογών στις 23 και 29 Δεκεμβρίου.

Τα πέντε (!)διαγγέλματα του πρωθυπουργού στους τελευταίους δυο μήνες φανερώνουν την κατάρρευση της συγκυβέρνησης. Στην προσπάθεια να κρατηθούν στην εξουσία κάνουν την μία υποχώρηση μετά την άλλη όπως αυτή που έκανε σήμερα , αυτήν που είχε επανειλημμένως προταθεί στον κ. Σαμαρά και που την απέρριπτε κατηγορηματικά.

Μετά την κυβερνητική ήττα στην πρώτη ψηφοφορία και τις οι καταγγελίες Χαϊκάλη που αποτέλεσαν την χαριστική βολή στις απόπειρες εκλογής του Σ. Δήμα, από την σημερινή πλειοψηφία, η κίνησή του Πρωθυπουργού είναι μάλλον το τελευταίο του ¨χαρτί¨ για να παραμείνει στην εξουσία και να αποφύγει τα πραγματοποίηση των σχεδίων για κυβέρνηση «ειδικού σκοπού», που ουσιαστικά σημαίνει την «αλλά Γ. Παπανδρέου» εκπαραθύρωση του από την πρωθυπουργία.

Μετά από όλα όσα έχουν συμβεί, η υποχώρηση και οι υποσχέσεις υπουργοποίησης δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να υπογραμμίζουν τα στρατηγικά του αδιέξοδα γιατί μέχρι τώρα απέρριπτε την πρόταση που σήμερα δέχθηκε ο πρωθυπουργός, δηλαδή συμφωνία για εκλογές κάπου μέσα στο 2015 , με το επιχείρημα ότι θα έριχνε την χώρα σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Η πρόταση Σαμαρά είναι πονηρή και όπως πιστεύει αυτός σε κάθε περίπτωση θα εχει κέρδος διότι, αν μεν υλοποιηθεί θα παραμείνει στην εξουσία και αν δεν υλοποιηθεί , θα κατηγορηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ για όσα θα επακολουθήσουν.

Ο κ. Σαμαράς δεν πρόκειται να προχωρήσει με ομαλό τρόπο στην παράδοση της εξουσίας. Η κινδυνολογία περί χρεοκοπίας και grexit, νέες ξένες επεμβάσεις, νέες πτώσεις στο Χρηματιστήριο και νέα άνοδο των επιτοκίων δανεισμού, νέες ακροδεξιές κορώνες, ο πρωθυπουργός θα επιδιώξει με όλα τα μέσα να συσπειρώσει την εκλογική βάση της ΝΔ δημιουργώντας ένα κλίμα ακραίας πόλωσης και φόβου, βοηθούμενος από δημοσκοπήσεις που … «κλείνουν την ψαλίδα» και του τρίγωνου της διαπλοκής, τα πάντα πρόθυμα Μέσα Ενημέρωσης, τις Τράπεζες και το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα . 

Αυτό όμως που ενδιαφέρει τους Έλληνες πολίτες και τη χώρα, είναι το τέλος της συμφοράς. Είναι το τέλος αυτής της πορείας προς τα κάτω.

Το ζητούμενο όμως είναι η αλλαγή της κυβέρνησης που αδυνατεί να σταθεί στο ύψος των αναγκών, που είναι εμπλεκόμενη και διαπλεκόμενη, δέσμια του παρελθόντος και των ευθυνών της. Μιας κυβέρνησης που αδυνατεί να βγάλει το κεφάλι από την άμμο ή από τον βούρκο.

Για αυτό όχι στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και προκήρυξη εκλογών τώρα , που τόσο πολύ φοβάται και την κρίση του ελληνικού λαού . 

Με την υπόμνηση ότι, η λύτρωση δεν είναι εύκολη. Απαιτεί απόφαση και θυσίες. Χρόνος δεν υπάρχει, και κινδυνεύουμε να γίνουμε αρχαίο ελληνικό δράμα.

Μαρίνος Λαμπρός

21.12.2014

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΦΕΥΓΟΥΝ ΣΑΜΑΡΑΣ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΦΕΥΓΟΥΝ ΣΑΜΑΡΑΣ - ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Επισπεύδοντας ο Αντ. Σαμαράς κατά δύο μήνες την έναρξη των ψηφοφοριών στη Βουλή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, στις 29 Δεκεμβρίου, ημέρα της τρίτης και καθοριστικής ψηφοφορίας όπου η κυβέρνηση θα αποτύχει να μαζέψει 180 βουλευτές για να εκλέξει πρόεδρο της χώρας τον Σταύρο Δήμα, θα αρχίσει η πορεία προς τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Σε 10 μέρες το πολύ πρέπει να έχει διαλυθεί η Βουλή και σε άλλες 30 μέρες το πολύ πρέπει να έχουν γίνει οι εκλογές– το αργότερο στις 8 Φεβρουαρίου, σε λιγότερο από δύο μήνες από τώρα. Θα ξεφορτωθούμε επιτέλους τη λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατά τρόπο ανάλογο με εκείνον με τον οποίο ξεφορτωθήκαμε τον Γιωργάκη Παπανδρέου, ο οποίος πρώτα πήρε ψήφο εμπιστοσύνης και σε δύο 24ωρα τον είχαν διώξει κλοτσηδόν οι δικοί του!

Με ηδονή θα απολαύσουμε, συμβολικά μιλώντας, την πολιτική  καρατόμηση  των αρχηγών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τη νύχτα των εκλογών και την εξαφάνισή τους από τον πολιτικό χάρτη, έστω κι αν οι διάδοχοί τους στις ηγεσίες των κομμάτων τους θα είναι πιθανότατα ίδιοι και χειρότεροι. Δεν έχουμε φυσικά καμιά εκτίμηση ή εμπιστοσύνη προς τον εσμό των 300 βουλευτών. Σχεδόν όλους τους απεχθανόμαστε, όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Αυτό που ζητάει ουσιαστικά ο Σαμαράς είναι η παροχή ψήφου εμπιστοσύνης από 180 βουλευτές! Δεν του φτάνουν δηλαδή οι 155 της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, θέλει κι από 25 βουλευτές ακόμη. Η εντύπωσή μας είναι ότι δεν θα τους βρει. Το κοινωνικοπολιτικό κλίμα όμως δεν ευνοεί αυτά τα «βουλευτικά λαμόγια». Έχουμε την άποψη ότι αποκλείεται να μαζευτούν 180 τέτοια βουλευτικά αρπακτικά, δεδομένου μάλιστα ότι η ψηφοφορία είναι φανερή, άρα το φτύσιμο που θα φάνε θα είναι δημόσιο, σε γνώση όλης της κοινωνίας. Δεδομένου ότι η Βουλή θα αποφασίσει αν θα ανοίξει ή όχι ο δρόμος προς τις εκλογές, αξίζει τον κόπο να δούμε πώς είναι διαμορφωμένος σήμερα ο συσχετισμός δυνάμεων μέσα στο κοινοβούλιο, καθώς διαφέρει αισθητά η δύναμη κάθε κόμματος σε σχέση με τους βουλευτές που είχε εκλέξει τον Ιούνιο του 2012, όταν έγιναν οι τελευταίες βουλευτικές εκλογές.

Μόνο δύο κόμματα έχουν τον ίδιο αριθμό βουλευτών που εξέλεξαν – ο ΣΥΡΙΖΑ (71) και το ΚΚΕ (12). Η ΝΔ έχει 127 βουλευτές (είχε βγάλει 129) και στο ΠΑΣΟΚ έχουν απομείνει 28 (είχε εκλέξει 33), οπότε στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχουμε 155 βουλευτές. Πέραν της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, που όπως προαναφέραμε διατηρούν τον αριθμό των βουλευτών τους οποίους εξέλεξαν, στο χώρο της Κεντροαριστεράς η ΔΗΜΑΡ έχει μείνει με μόνο 10 από τους 17 βουλευτές που είχε εκλέξει. Στο χώρο της Δεξιάς οι ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου έχουν υποστεί τεράστια ζημιά, αφού από τους 20 βουλευτές που είχαν εκλέξει τώρα έχουν ξεμείνει με 12. Ακόμη και η Χρυσή Αυγή στο χώρο της Ακροδεξιάς έχει υποστεί απώλειες, καθώς της έχουν απομείνει 16 βουλευτές έναντι των 18 που είχε εκλέξει. Η δύναμη των επτά κοινοβουλευτικών κομμάτων ανέρχεται συνολικά σε μόλις 276 βουλευτές, καθώς οι 24 υπόλοιποι έχουν ανεξαρτητοποιηθεί. Προκαλεί όμως τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι από αυτούς τους 24 ανεξάρτητους βουλευτές μόνο οι 7 (2 από τη ΝΔ και 5 από το ΠΑΣΟΚ) προέρχονται από το κυβερνητικό στρατόπεδο! Αντί δηλαδή να φεύγουν από το κυβερνητικό μπλοκ οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ λόγω της επαίσχυντης μνημονιακής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, παρατηρούμε το εντελώς αντίθετο φαινόμενο!

Όλοι κι όλοι 7 βουλευτές έχουν εγκαταλείψει την κατάπτυστη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά 17 βουλευτές έχουν εγκαταλείψει τα κόμματα της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης για να προσκολληθούν στο κυβερνητικό μπλοκ! Αυτό την ώρα που κατά εκατοντάδες χιλιάδες οι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ λόγω της μνημονιακής πολιτικής που ακολουθεί η συγκυβέρνηση των αρχηγών τους! Μεγαλύτερη απόδειξη τόσο του κατωτάτης υποστάθμης πολιτικού ποιού των βουλευτών όσο και του αβυσσαλέου χάσματος βουλευτών και λαού δύσκολα μπορεί να υπάρξει. Ανεξαρτήτως των μεθόδων που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να προσελκύσει βουλευτές των κομμάτων που προέρχονται από την αντιπολίτευση, η πολιτική ουσία των όσων συμβαίνουν είναι ότι οι βουλευτές τρέχουν προς την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ενώ οι ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τα κόμματα αυτά. Το 2009, στις βουλευτικές εκλογές, το άθροισμα των ψήφων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ήταν 5.308.261 – είχε πάρει 2.295.719 ψήφους η ΝΔ και 3.015.542 το ΠΑΣΟΚ. Τον Μάιο του 2012, πάλι στις βουλευτικές εκλογές, τα δύο αυτά κόμματα πήραν λιγότερες από τις μισές ψήφους – 2.025.583! Η ΝΔ είχε πάρει 1.192.054 ψήφους και το ΠΑΣΟΚ 833.529. Έχασαν πάνω από… τρία εκατομμύρια (!) ψήφους λόγω της μνημονιακής πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου και της συγκυβέρνησης υπό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012, οι ψήφοι τους έπεσαν στο μισό εκείνων του 2009 – ήταν 2.581.441 (η ΝΔ πήρε 1.825.609 ψήφους και το ΠΑΣΟΚ 755.832). Ακόμη κι αυτά τα γλίσχρα νούμερα φαντάζουν ονειρώδη και άπιαστα για τις εκλογές του Φεβρουαρίου, αλλά παρ’ όλα αυτά υπάρχουν βουλευτές της αντιπολίτευσης διατεθειμένοι να υποστηρίξουν την κυβέρνηση για να μη χάσουν τον παχυλό μισθό τους! Αυτοί είναι οι… «πατέρες του έθνους»! Τι να πει κανείς…

Δεν προκύπτει από πουθενά ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου είχε την παραμικρή ελπίδα να μαζέψει 180 βουλευτές. Έτσι κι αλλιώς σε μόνο 15 μέρες θα ξέρουμε αν πάμε σε εκλογές βουλευτικές ή όχι. 

Γιατί τώρα η προεδρική εκλογή;

Γιατί τώρα η  προεδρική εκλογή;

Με απόλυτο δεδομένο ότι οι  εξελίξεις καθορίζονται υπό το βάρος των απαιτήσεων της τρόικας και σε πλήρη συμφωνία με αυτήν, η ¨διαφωνία¨ και η ¨διαπραγμάτευση¨ με τη τρόικα ήταν η εξής:

Η τρόικα δεν ήταν βέβαιη ότι θα έπαιρνε τα λεφτά της και για αυτό σκλήρυνε την θέση της, ζητώντας από την κυβέρνηση να πάρει εδώ και τώρα νέα μέτρα.

Η κυβέρνηση αντέτεινε ότι, αν τα έπαιρνε τώρα, δεν θα μπορούσε να συγκεντρώσει τους 180 βουλευτές. Αυτό ήταν και το περιεχόμενο των «σκληρών διαπραγματεύσεων» των τελευταίων εβδομάδων: όχι αν, αλλά πότε θα ληφθούν τα νέα μέτρα.

Δίνοντας ένα χέρι βοηθείας η  τρόικα στον Α. Σαμαρά  του επέτρεψε χωρίς νέα μέτρα τώρα, να επιχειρήσει να συγκεντρώσει 180 βουλευτές, παρατείνοντας έτσι την ζωή της κυβέρνησης παραχωρώντας  την δίμηνη παράταση του μνημονίου.

Η πολιτική σταθερότητα* ήταν λοιπόν το ζητούμενο για τους ξένους, τους τροϊκανούς, προκειμένου να κλείσουν την διαπραγμάτευση και όχι τόσο τα τεχνικά ζητήματα. Δηλαδή η συνέχιση της διακυβέρνησης της χώρας από την συγκυβέρνηση, με την οποία και έχουν γίνει όλες οι συμφωνίες, αποφεύγοντας το «ατύχημα» που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ.

Έτσι λοιπόν πρώτα η εκλογή (;) Προέδρου και μετά τα μέτρα.

Για να πετύχουν το σκοπό τους, θα χρησιμοποιήσουν κάθε δυνατό μέσο. Θα δουμε πάρα  πολλά (δεν έχουμε ακόμη δει τίποτα)ανάμεσα στην πρώτη και τις άλλες δύο ψηφοφορίες. Μπορεί η τρόικα  να έδωσε στην κυβέρνηση της μια τελευταία ευκαιρία, αλλά εμείς δεν έχουμε ακόμη δει τίποτα. Ντόπια και ξένα Τηλεοπτικά κανάλια, Εφημερίδες , παράγοντες  χειραγωγημένοι από το Βερολίνο , ένα  μεγάλο  και πανίσχυρο   σύστημα   που έζησε και κυριαρχεί μέσα από τοξικά τραπεζικά συστήματα, από την κερδοσκοπία ,θα συσπειρωθούν και επιτεθούν με κάθε μέσο Ο κρυφός πανικός τους όμως είναι μήπως η  αλλάξει κατεύθυνση ,μήπως αλλάξουν οι πολιτικές που γέμισαν τα ταμεία τους, μήπως ανατραπεί το σύστημά «τους».

Τώρα αν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας ο Στ. Δήμας, εκλογές δεν πραγματοποιούνται, αλλά πραγματοποιούνται οι υποσχέσεις της Κυβέρνησης στην τρόικα, νέα μέτρα, λιτότητα, μειώσεις μισθών και συντάξεων, απολύσεις, αυταρχισμός και αστυνομοκρατία και το … λουρί της μάνας και όποιος αντέξει(άραγε ποιοί;).

Η περίοδος μέχρι τις εκλογές θα είναι πολύ σκληρή, τόσο που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και θα υπάρξει πόλωση και κινδυνολογία.

Αν δεν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας θα έχουμε εκλογές, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά χωρίς συμφωνία οικονομικής στήριξης από τους θεσμικούς πιστωτές και χωρίς τα 11 δισ. ευρώ του ΤΧΣ, χωρίς καν τα 1,8 δισ της δόσης από τον EFSF που εκκρεμεί και με δανειακές υποχρεώσεις της Ελλάδας  (λήξεις δανείων και ομολόγων που κατέχουν οι επίσημοι δανειστές)  το 2015, που φτάνουν στο ποσό των 15,1 δισ. ευρώ και με την απειλή διακοπής ρευστότητας  από την ΕΚΤ .

 Έτσι οι  δανειστές θέλουν να βρουν μια κυβέρνηση της Αριστεράς σε πλήρη οικονομική αδυναμία ώστε, να διαπραγματευτούν (να εκβιάσουν δηλαδή ) από θέση ισχύος, να την συντρίψουν να την πανικοβάλλουν , ώστε να συνεχιστεί η λογική του μνημονίου.

Ντόπια και ξένα Τηλεοπτικά κανάλια, Εφημερίδες , παράγοντες  χειραγωγημένοι από το Βερολίνο , ένα  μεγάλο  και πανίσχυρο   σύστημα   που έζησε και κυριαρχεί μέσα από τοξικά τραπεζικά συστήματα, από την κερδοσκοπία ,θα συσπειρωθούν και επιτεθούν με κάθε μέσο Ο κρυφός πανικός τους όμως είναι μήπως η  αλλάξει κατεύθυνση ,μήπως αλλάξουν οι πολιτικές που γέμισαν τα ταμεία τους, μήπως ανατραπεί το σύστημά «τους», διότι θεωρούν δε ως αστάθεια, την αλλαγή πολιτικής  και έτσι θα  κινδυνολογούν ασύστολα, θα απειλούν τον ελληνικό λαό με δεινά, θα εκβιάζουν και θα απαιτούν σωφρονισμό. 

Αναζητώντας τους 180

Αναζητώντας τους 180

του Γιώργου Δελαστίκ

Πανικός επικρατεί στους ηγετικούς κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ. Τα φερέφωνα του Μεγάρου Μαξίμου στα Μέσα Ενημέρωσης έχουν ρίξει στην «πιάτσα» την πληροφορία ότι η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου έχει ήδη αποφασίσει να αρχίσει τις διαδικασίες εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας όχι στις 12 Φεβρουαρίου 2015, το έσχατο όριο κατά το Σύνταγμα, αλλά στις 12 Ιανουαρίου. Σκοπεύουν δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να επισπεύσουν τη διαδικασία ένα μήνα. Αυτή η απόφαση επίσπευσης είναι που προκάλεσε τον πανικό του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος σκέπτεται ότι η κυβέρνηση έχει ήδη κατορθώσει να συγκεντρώσει τους αναγκαίους 180 βουλευτές, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή της. Γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει διαρκώς για αποστασία.

Δεν είναι το ζήτημα αν και πώς μάζεψε τους 180 βουλευτές η κυβέρνηση, πράγμα που εμείς πρέπει πρώτα να το δούμε να υλοποιείται στην τρίτη ψηφοφορία για να το πιστέψουμε. Το πολύ σκληρό μάθημα που θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν όντως συμβεί αυτό, συνίσταται στο γεγονός ότι, αν περιφρονεί τους αριστερούς ψηφοφόρους του και ασχολείται η ηγεσία του μόνο πώς θα πείσει την αστική τάξη ότι ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ακίνδυνη για τα συμφέροντά της, τότε οι δυσάρεστες εκπλήξεις θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι μπορούν πάντως να μη θεωρούν βέβαιο ακόμη ότι θα υπάρξουν 180 βουλευτές που θα ψηφίσουν όποιον πρόεδρο θα προτείνει η κυβέρνηση.

Λέγεται ότι απόψε το βράδυ ο Αντώνης Σαμαράς θα ανακοινώσει την 12η Ιανουαρίου ως ημερομηνία έναρξης των ψηφοφοριών εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Αμφιβάλλουμε. Θα μπορούσε, βέβαια, να το κάνει, αν είχε επιλέξει τον… πολιτικό χορό του Ζαλόγγου – αν είχε αποφασίσει δηλαδή ότι θα στήσει σκηνικό σύγκρουσης με την τρόικα και θα πάει σε βουλευτικές εκλογές ως… «αντιστασιακός». Θα γέλαγε και το παρδαλό κατσίκι! Τα σαρκαστικά χάχανα του λαού όμως ελάχιστα θα ωφελούσαν τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, αφού θα αποδείκνυαν ότι οι αντιμνημονιακές – αντιγερμανικές πολιτικές δυνάμεις είχαν απόλυτο δίκιο, καθώς μέχρι και οι σύγχρονοι «γερμανοτσολιάδες» αναγκάστηκαν να υποκριθούν πως βγαίνουν στο αντάρτικο για να πάρουν καμιά ψήφο και να μην ξεφτιλιστούν τελείως.

Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει η κυβέρνηση σε εκλογές μασκαρεμένη σε «αντιστασιακή» γιατί οι ψηφοφόροι θα την τρελάνουν στις… φάπες! Αν δεν βρει τους 180 και στηθούν κάλπες, υπάρχουν δύο αναπότρεπτες εξελίξεις. Πρώτον, θα ηττηθεί και θα απομακρυνθούν από την άσκηση της εξουσίας τόσο ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος όσο και τα αποκρουστικά γερμανόδουλα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να πάει στις εκλογές επιχειρώντας να πείσει όσο μπορεί περισσότερους ηλίθιους ότι έχει στα σκαριά τη συμφωνία με την τρόικα για «έξοδο από το Μνημόνιο». Πόσο πειστική μπορεί όμως να είναι αυτή η ψευδής εικόνα ακόμη και για τους πιο καθυστερημένους ψηφοφόρους της Δεξιάς και του ΠΑΣΟΚ είναι άκρως συζητήσιμο. Ειδικά τώρα που η Γερμανία απαιτεί μέσω της τρόικας να πέσει άγριο τσεκούρι στις συντάξεις! Είναι γνωστό ότι οι συνταξιούχοι είναι η μοναδική κοινωνικά μεγάλη ομάδα ακόμα πολιτικά πιστή στην κυβέρνηση. Όταν όμως ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, για να γλιτώσουν το πολιτικό τομάρι τους από τους Γερμαναράδες, αρχίσουν να πετούν τους γέρους ψηφοφόρους τους μαζικά στον οικονομικό Καιάδα, είναι εντελώς αδύνατον πια να κερδίσουν εκλογές υπό ομαλές συνθήκες. 

Γι’ αυτό και το πρωταρχικό μέλημά τους είναι πώς θα τις αποτρέψουν όχι πώς θα τις κερδίσουν!

 Μόνον ένας τρόπος υπάρχει να μη γίνουν εκλογές στις 22 Μαρτίου, που είναι η τελευταία συνταγματική προθεσμία (ή στις 22 Φεβρουαρίου, αν όντως ξεκινήσουν τις διαδικασίες στις 12 Ιανουαρίου): να μαζέψουν 180 βουλευτές και να βγάλουν Πρόεδρο Δημοκρατίας.

Αυτό υπερβαίνει κατά πολύ το ζήτημα αν η κυβέρνηση μπορεί να πείσει, να δελεάσει, να εξαγοράσει ή να εκβιάσει βουλευτές που της λείπουν, για να συμπληρώσει τον μαγικό αριθμό των 180. Βεβαίως και μπορεί, εκτιμούμε εμείς, αν μιλάμε γι’ αυτή τη στιγμή. Καμιά πρακτική σημασία δεν έχει όμως αυτή η εκτίμηση διότι αφορά το σήμερα, όπου βεβαίως δεν γίνεται καμιά προεδρική εκλογή. 

Το ζήτημα της τελικής στάσης ακόμη και βουλευτών πρόθυμων να εξαγοραστούν, αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τέτοιοι, θα εξαρτηθεί από το πολιτικό κλίμα που θα υπάρχει τις μέρες της προεδρικής εκλογής. Αν έξω από τη Βουλή π.χ. την ημέρα της καθοριστικής ψηφοφορίας υπάρχουν 100.000 ή 200.000 μαινόμενου λαού που βρυχάται για να διώξει τους «γερμανοτσολιάδες» της κυβέρνησης, οι κατά ΣΥΡΙΖΑ «αποστάτες» δεν θα τολμήσουν να προκαλέσουν τους Έλληνες με την ψήφο τους, για να πλουτίσουν οι ίδιοι ή για να διατηρήσουν για ένα χρόνο ακόμη τις βουλευτικές τους πλούσιες αποδοχές κάτι «πολιτικά ψοφίμια» τρυπωμένα στο κοινοβούλιο με τη γνώση ότι αποκλείεται να ξαναμπούν εκεί μέσα ακόμη κι ως… αρουραίοι!

 Αν το πολιτικό κλίμα όσο πλησιάζουμε προς την προεδρική εκλογή δεν είναι κυριολεκτικά εμπρηστικό, με το λαό στους δρόμους, τόσο πιο εφικτό θα γίνει για την κυβέρνηση να μαζέψει τους 180.

Ακόμη και η ολιγαρχία, η οποία σήμερα διαφοροποιείται από την κυβέρνηση και σταδιακά αποστασιοποιείται, για να πετύχει ομαλή εναλλαγή κυβέρνησης και ενσωμάτωση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα κάνει δεύτερες σκέψεις. Μόνο αν η οικονομική ελίτ θεωρήσει ότι είναι αδύνατη η πολιτική επιβίωση της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου θα την εγκαταλείψει. Διαφορετικά, φυσικά και την προτιμάει. Όλοι προτιμούν τους πειθήνιους δούλους που γνωρίζουν…

Το σκηνικό ετοιμάζεται για πολίτικες εξελίξεις.

Το σκηνικό ετοιμάζεται για πολίτικες εξελίξεις.

Τι συνέβη και ο πρωθυπουργός και ο αριστοτέχνης του στόμφου και της μεγαλοστομίας αντιπρόεδρος και προσπαθούν  να πλασάρουν την πανωλεθρία ως θρίαμβο, διαπραγμάτευση  και αντίσταση ;

Μα, δεν μας διαβεβαίωναν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ότι η Ελλάδα είναι πρωταθλήτρια στις μεταρρυθμίσεις, ότι με τα πρωτογενή πλεονάσματα που έχουμε πετύχει, με τη μείωση της ανεργίας, την ομαλή έξοδο στις αγορές και το θετικό πρόσημο στην ανάπτυξη, δεν θα χρειαστεί να ληφθούν άλλα επώδυνα μέτρα και πως μπορούμε να βαδίσουμε με σιγουριά στη λεωφόρο του ακτινοβόλου μέλλοντος, αγκαζέ με τους εταίρους μας;

Όμως  οι τροικανοί ζητούν τα πάντα, ακόμη και πράγματα που ξέρουν πολύ καλά ότι δεν μπορεί να τα σηκώσει το παραπαίον σύστημα εξουσίας, για να στείλουν το μήνυμα στους επόμενους ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσουν ούτε ίντσα από τις απόψεις τους, προειδοποιώντας έτσι ότι η σύγκρουση μαζί τους εφ’ όλης της ύλης θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στη χώρα. Μ’ άλλα λόγια, θέλουν να κάνουν δύσκολη τη ζωή στους επερχόμενους, αδιαφορώντας για την τύχη των κομμάτων που μέχρι τώρα εκτελούσαν πρόθυμα και χωρίς τύψεις τις εντολές τους.

Και  πάλι  όμως οι τροικανοί πρεπει να αποφασίσουν: Θα εξακολουθήσουν να στηρίζουν μια κυβέρνηση με όλα τα μέσα, ακόμη και με τα πιο βρόμικα σαν κι αυτά που χρησιμοποίησαν στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, ή θα συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι είναι πολύ  πιθανόν σε λίγους μήνες να έχουν απέναντί τους μια κυβέρνηση με νωπή λαϊκή εντολή και με στρατηγική τελείως διαφορετική απ’ αυτή των προηγούμενων;

Ευτυχώς, όμως που έχουμε επιδέξιους καπεταναίους, κρατάνε γερά το τιμόνι μέσα στη θύελλα και θα οδηγήσουν την «Ελλάδα » σε ασφαλές λιμάνι.

Το επιχείρημα της κυβέρνησης προς μια συντηρητική μερίδα της κοινωνίας και στους τροϊκανούς το εξής: «Αν δεν μας βοηθήσετε, κάνοντας σκόντο στις απαιτήσεις σας, θα στρώσετε το χαλί για να έρθουν οι άλλοι, οι κακοί, οι κόκκινοι, οι εξτρεμιστές». Το αποκρουστικό σκεπτικό σκυμμένων ανθρώπων.

Και τι επιβάλλουν οι περιστάσεις; Να αφήσουμε κατά μέρος κάθε σκέψη περί εναλλακτικών λύσεων, να ψηφίσουν οι βουλευτές της συμπολίτευσης και να υποδεχτούν οι πολίτες  τη νέα συμφωνία, έστω και με μισή καρδιά.

 Πλησιάζει, δηλαδή έφτασε η επέτειος της εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, από τον αστυνομικό Κορκονέα και την πολυήμερη πανελλαδική εξέγερση της νεολαίας που συνδυάζεται  με την απεργία πείνας του Ν. Ρωμανού και των κινητοποιήσεων συμπαράστασης προς αυτόν.

Πολύ ελπιστούν, (αν δεν προετοιμάζουν και βοηθούν την επανάληψη του 2008) και  φλερτάρουν με την ιδέα μιας νικηφόρας, για τα συμφέροντα τους, επανάληψης της ιστορίας του Δεκέμβρη του 2008.

 Διότι πιστεύουν ότι,   δημοσκοπικά ο ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τον Δεκέμβριο 2008 είχε φτάσει στο 15% και λίγους μήνες μετά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2009 έλαβε 4,70%. Αφήστε που λίγο πριν τις εκλογές του Ιουνίου 2012 θα κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ αν δεν υπήρχε η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα των ΜΜΕ ότι θα "χάσουμε τις καταθέσεις και τα σπίτια μας και θα γίνουμε Βόρεια Κορέα"...

Ετοιμαστείτε λοιπόν να υποδεχθείτε δημοσιεύματα , "πληροφορίες" και αναλύσεις  ότι οι Αμερικάνοι και οι Εβραίοι θέλουν να ρίξουν με τους κουκουλοφόρους τον εθνικά υπερήφανο Σαμαρά, όπως και το 2008 θέλανε να ρίξουν τον εθνικά υπερήφανο Κώστα Καραμανλή διότι τα έβρισκε με το φυσικό αέριο του "δικού μας" Πούτιν!

Σε αυτό αν προσθέσετε και λίγο περήφανη αντίσταση της κυβέρνησης  στις επιβουλές της Τρόικας.

Έτσι εξηγήστε την τοποθέτηση του Βενιζέλου που φωτογραφίζει και πιθανές εξελίξεις και συγκεκριμένα πρόωρες εκλογές λέγοντας  «Οι αναγκαίες εγγυήσεις θα δοθούν εφόσον υπάρχει η βούληση του ελληνικού λαού. Γιατί εμείς ενεργούμε στο όνομα του ελληνικού λαού και πρέπει να έχουμε δύναμη, πρέπει να έχουμε στήριξη εσωτερική για να μπορέσουμε να επιβάλουμε την αλήθεια».

Έτσι εξηγήστε την τοποθέτηση του πρωθυπουργού Αντ. Σαμαρά που  ζήτησε από τους δανειστές να σεβαστούν τις θυσίες του ελληνικού λαού μιλώντας στο Συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου τονίζοντας ότι  «Δεν θα δεχθώ παράλογες πιέσεις» και «Δεν θα δεχθούμε νέες μειώσεις σε αποδοχές και νέους φόρους»

Το σκηνικό ετοιμάζεται για πολίτικες εξελίξεις..